กฎข้อบังคับว่าด้วยการชดเชยและการช่วยเหลือในการตั้งถิ่นฐานใหม่เมื่อรัฐเข้าซื้อที่ดิน
คณะกรรมการประชาชนจังหวัดเหงะอานเพิ่งออกคำสั่งหมายเลข 33/2024/QD-UBND เกี่ยวกับการชดเชย การสนับสนุน และการจัดสรรพื้นที่ใหม่เมื่อรัฐเข้าซื้อที่ดินในจังหวัด
ตามคำสั่งเลขที่ 33/2024/QD-UBND แปลงที่ดินที่ใช้สำหรับการชดเชยจะต้องสอดคล้องกับแผนการใช้ที่ดินในระดับอำเภอหรือแผนระดับภูมิภาคหรือแผนการแบ่งเขตพื้นที่ที่ได้รับการอนุมัติจากหน่วยงานของรัฐที่มีอำนาจหน้าที่ และมีโครงสร้างพื้นฐานที่ลงทุนครบถ้วนและมีการชดเชยพื้นที่ที่เสร็จสิ้นแล้ว
ท้องถิ่นนั้นมีเงื่อนไขให้กองทุนที่ดินเพื่อการบริการเชิงพาณิชย์ (โดยรูปแบบการเก็บค่าเช่าที่ดินในคราวเดียวตลอดระยะเวลาการเช่า) เพียงพอกับความต้องการของราษฎรที่เข้าเงื่อนไขทุกคนในโครงการเดียวกัน ภายในตำบล ตำบล หรือเมืองเดียวกันที่เวนคืนที่ดิน โดยจะให้ความสำคัญกับทำเลที่เหมาะสมสำหรับราษฎรที่ได้มีส่วนสนับสนุนการปฏิวัติเป็นลำดับแรก
ประชาชนที่มีที่ดินที่ถูกเวนคืน คือ ผู้ที่ได้รับใบรับรองการใช้ที่ดินจากรัฐ หรือ มีสิทธิได้รับใบรับรองการใช้ที่ดิน โดยพื้นที่เวนคืนขั้นต่ำรวมในโครงการ 01 มีดังนี้ ที่ดินเพื่ออยู่อาศัยขององค์กรเศรษฐกิจ มีพื้นที่ 1,000 ตร.ม. ที่ดินสำหรับที่อยู่อาศัยของครัวเรือน บุคคล และคนเวียดนามที่อาศัยอยู่ในต่างประเทศ คือ 500 ตร.ม. อัตราค่าชดเชยสูงสุดสำหรับพื้นที่ที่ดินเพื่อบริการเชิงพาณิชย์ คือ 1.5 เท่าของพื้นที่ที่ดินเพื่ออยู่อาศัยที่กู้คืนมา
เหงะอานกำหนดเงื่อนไขการสนับสนุนการตั้งถิ่นฐานใหม่ไว้ชัดเจนเมื่อรัฐเรียกร้องคืนที่ดินที่อยู่อาศัยจากครัวเรือนและบุคคล |
ที่ดินที่ใช้เพื่อการจ่ายค่าตอบแทนต้องเป็นไปตามแผนการใช้ที่ดินระดับอำเภอ หรือ แผนระดับภูมิภาค หรือ แผนการแบ่งเขตย่อยที่ได้รับการอนุมัติจากหน่วยงานของรัฐที่มีอำนาจหน้าที่ และต้องตั้งอยู่ในพื้นที่วางแผนการแบ่งย่อยที่ดินสำหรับอยู่อาศัย โดยมีแผนรายละเอียดในมาตราส่วน 1/500 เสร็จสิ้นงานชดเชยและเคลียร์พื้นที่
ท้องถิ่นนั้นมีเงื่อนไขให้กองทุนที่ดินสำหรับอยู่อาศัยสามารถตอบสนองความต้องการของราษฎรที่เข้าเงื่อนไขทุกคนในโครงการเดียวกัน ภายในตำบล ตำบล หรือเมืองเดียวกันที่ทำการเวนคืนที่ดิน โดยจะให้ความสำคัญกับทำเลที่เหมาะสมสำหรับราษฎรที่ได้มีส่วนสนับสนุนการปฏิวัติเป็นลำดับแรก
ประชาชนที่มีที่ดินที่ถูกเวนคืน ได้รับใบรับรองการใช้ที่ดินจากรัฐ หรือมีสิทธิได้รับใบรับรองการใช้ที่ดิน โดยต้องมีพื้นที่เวนคืนขั้นต่ำรวมของที่ดินแต่ละประเภทในโครงการ ดังนี้ ที่ดินเกษตร (ที่ดินสำหรับปลูกพืชล้มลุกหรือที่ดินสำหรับปลูกพืชยืนต้นหรือที่ดินสำหรับเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำหรือที่ดินสำหรับทำเกลือ) มีพื้นที่รวม 3,000 ตารางเมตร
กรณีที่ดินเกษตรในแปลงที่ดินเพื่ออยู่อาศัยแปลงเดียวกัน (ไม่รวมพื้นที่ดินที่ถูกใช้โดยผิดกฏหมายและใช้ได้เฉพาะกรณีเรียกคืนแปลงที่ดินเพื่ออยู่อาศัยทั้งหมดพร้อมที่ดินเพื่อเกษตรกรรม) : ในตัวเมืองวินห์และตำบลต่างๆ เป็น 500 ตร.ม. ในเขตพื้นที่มีเนื้อที่ 1,000 ตร.ม.
ที่ดินป่าไม้ (ที่ดินป่าการผลิตไม่รวมที่ดินที่มีสถานะเป็นป่าธรรมชาติในปัจจุบัน) มีพื้นที่ 50,000 ตร.ม.
อัตราการแปลง : กรณีกู้คืนที่ดินเกษตรที่ไม่ได้อยู่ในแปลงที่ดินที่อยู่อาศัยเดียวกัน; พื้นที่ดินที่อยู่อาศัยชดเชยสูงสุดเท่ากับ 0.1 เท่าของพื้นที่ดินเกษตรที่ได้รับคืน หรือค่าชดเชยเท่ากับ 0.1 แปลงที่ดินที่อยู่อาศัย ในพื้นที่ผังการแบ่งย่อยที่ดินที่อยู่อาศัย
กรณีคืนที่ดินป่าไม้ (ที่ดินป่าเพื่อการผลิตไม่รวมที่ดินที่มีสถานะเป็นป่าธรรมชาติในปัจจุบัน) : พื้นที่ชดเชยสูงสุดเท่ากับ 0.006 เท่าของพื้นที่ป่าไม้คืนตามกฎหมายหรือค่าชดเชยเท่ากับ 1 แปลงที่ดินสำหรับอยู่อาศัยในเขตผังเมืองเพื่อแบ่งแปลงที่ดินสำหรับอยู่อาศัย
ที่ดินที่ใช้เพื่อการจ่ายค่าตอบแทนต้องเป็นไปตามแผนการใช้ที่ดินระดับอำเภอ หรือ แผนระดับภูมิภาค หรือ แผนการแบ่งเขตย่อยที่ได้รับการอนุมัติจากหน่วยงานของรัฐที่มีอำนาจหน้าที่ และต้องตั้งอยู่ในพื้นที่วางแผนการแบ่งย่อยที่ดินสำหรับอยู่อาศัย โดยมีแผนรายละเอียดในมาตราส่วน 1/500 เสร็จสิ้นการชดเชยและ เคลียร์พื้นที่
ท้องถิ่นนั้นมีเงื่อนไขให้กองทุนที่ดินสำหรับอยู่อาศัยสามารถตอบสนองความต้องการของราษฎรที่เข้าเงื่อนไขทุกคนในโครงการเดียวกัน ภายในตำบล ตำบล หรือเมืองเดียวกันที่ทำการเวนคืนที่ดิน โดยจะให้ความสำคัญกับทำเลที่เหมาะสมสำหรับราษฎรที่ได้มีส่วนสนับสนุนการปฏิวัติเป็นลำดับแรก
ประชาชนที่มีที่ดินที่ถูกเวนคืนได้รับใบรับรองการใช้ที่ดินจากรัฐหรือมีสิทธิได้รับใบรับรองการใช้ที่ดินซึ่งพื้นที่เวนคืนขั้นต่ำรวมของที่ดินแต่ละประเภทในโครงการต้องมีอย่างน้อย 1,000 ตร.ม.
อัตราการแปลง: พื้นที่ดินที่อยู่อาศัยที่ชดเชยสูงสุดเท่ากับ 0.1 เท่าของพื้นที่ดินที่กู้คืนได้ที่กำหนดไว้ในข้อ 3 ข้อ 3 ของคำตัดสินฉบับนี้ หรือค่าชดเชยเท่ากับ 1 แปลงที่ดินที่อยู่อาศัยในพื้นที่ผังเมืองสำหรับการแบ่งแปลงที่ดินที่อยู่อาศัย
ในการดำเนินการตามเนื้อหาข้างต้น หากมีค่าส่วนต่างระหว่างค่าชดเชยและค่าสนับสนุนที่ดิน และค่าธรรมเนียมการใช้ที่ดินและค่าเช่าที่ดินที่ต้องจ่ายเมื่อมีการจัดสรรหรือเช่าที่ดิน ต้องดำเนินการตามบทบัญญัติในวรรค 2 มาตรา 4 แห่งพระราชกฤษฎีกาหมายเลข 88/2024/ND-CP
ในกรณีที่ระดับอำเภอมีเงื่อนไขการจัดสรรเงินกองทุนที่อยู่อาศัยเพื่อจัดสรรใหม่ คณะกรรมการประชาชนอำเภอจะต้องรายงานต่อคณะกรรมการประชาชนจังหวัดเพื่อตัดสินใจเกี่ยวกับโครงการเฉพาะแต่ละโครงการ
การตัดสินใจฉบับนี้ยังกำหนดการสนับสนุนการตั้งถิ่นฐานใหม่เมื่อรัฐเรียกร้องคืนที่ดินที่อยู่อาศัยของครัวเรือนและบุคคล การชดเชยต้นทุนการลงทุนที่ดินที่เหลืออยู่เมื่อรัฐเรียกร้องคืนที่ดินเพื่อวัตถุประสงค์การป้องกันประเทศ ความมั่นคง การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม เพื่อผลประโยชน์ของประเทศและสาธารณะ การชดเชยความเสียหายอันเกิดจากการใช้ที่ดินอย่างจำกัดในกรณีก่อสร้างงานหรือบริเวณที่มีทางเดินปลอดภัย การชดเชยและสนับสนุนความเสียหายแก่บ้านเรือนและงานก่อสร้างที่ติดกับที่ดิน
นอกจากนี้ ในมติดังกล่าวยังกำหนดการชดเชยค่าใช้จ่ายในการปรับปรุงซ่อมแซมและยกระดับที่อยู่อาศัยด้วยตนเอง รวมถึงการสนับสนุนค่าเช่าที่อยู่อาศัยสำหรับบุคคลที่ใช้ที่อยู่อาศัยของรัฐภายในขอบเขตการเวนคืนที่ดินที่ต้องรื้อถอน เงินชดเชยและสนับสนุนการเคลื่อนย้ายหลุมฝังศพ; เงินชดเชยค่าใช้จ่ายในการย้ายทรัพย์สินสำหรับเจ้าของบ้านที่มีงานก่อสร้าง สนับสนุนการรื้อถอน รื้อถอน และย้ายทรัพย์สินที่ติดกับที่ดิน สนับสนุนการให้เช่าที่อยู่อาศัยแก่ประชาชนที่มีที่ดินเวนคืนเพื่ออยู่อาศัย, สนับสนุนการให้เช่าสถานที่ประกอบกิจการ; สนับสนุนการฝึกอบรม การเปลี่ยนอาชีพ และการค้นหางานให้กับครัวเรือนและบุคคล เมื่อรัฐทวงคืนที่ดิน
การตัดสินใจจะมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2567 แทนที่การตัดสินใจหมายเลข 24/2022/QD-UBND ลงวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565 ของคณะกรรมการประชาชนจังหวัดเหงะอาน
การแสดงความคิดเห็น (0)