ผลเสีย 10 ประการของภาวะหยุดหายใจขณะหลับ

ภาวะหยุดหายใจขณะหลับเป็นเวลานานไม่เพียงส่งผลต่อการนอนหลับ แต่ยังเพิ่มความเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพ เช่น โรคหัวใจและความดันโลหิตสูงอีกด้วย

ภาวะหยุดหายใจขณะหลับคือภาวะที่การหายใจหยุดลงในระหว่างหลับ การนอนหลับไม่สนิททำให้คุณนอนหลับได้ยากและรู้สึกเหนื่อยล้ามากขึ้นในระหว่างวัน หากไม่ได้รับการรักษาภาวะดังกล่าวจะส่งผลให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพและอาการเจ็บป่วยระยะยาวอื่นๆ มากมาย

ความดันโลหิตสูง: ผู้ที่เป็นโรคหยุดหายใจขณะหลับมักตื่นขึ้นในเวลากลางคืน ทำให้นอนไม่หลับและเครียดเป็นเวลานาน ส่งผลต่อระดับฮอร์โมนทำให้ความดันโลหิตสูง ภาวะหยุดหายใจขณะหลับแบบอุดกั้นส่งผลต่อระดับออกซิเจนในเลือดและทำให้ความดันโลหิตสูงขึ้น

ภาวะหัวใจวาย: ผู้ที่มีภาวะหยุดหายใจขณะหลับแบบอุดกั้นมีความเสี่ยงต่อภาวะหัวใจวายและภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะเพิ่มมากขึ้น สาเหตุอาจเกิดจากภาวะหยุดหายใจขณะหลับไปขัดขวางการลำเลียงออกซิเจน ทำให้สมองควบคุมปริมาณเลือดที่ไหลผ่านหลอดเลือดได้ยาก

ภาวะหัวใจล้มเหลว: โรคหยุดหายใจขณะหลับแบบอุดกั้นอาจทำให้เกิดความดันโลหิตสูงในปอดหรือหัวใจล้มเหลวด้านขวาได้ เกิดขึ้นเมื่อห้องล่างขวาไม่สามารถสูบฉีดเลือดไปปอดได้เพียงพอ ส่งผลให้เลือดคั่งในเส้นเลือดและของเหลวถูกดันกลับเข้าไปในเนื้อเยื่อ ทำให้เกิดอาการบวม อาการของภาวะหัวใจล้มเหลวด้านขวาได้แก่ อาการบวมที่เท้า ข้อเท้า และขา ภาวะหัวใจล้มเหลวด้านขวาอาจนำไปสู่ภาวะหัวใจล้มเหลวได้

โรคหลอดเลือดสมอง: ภาวะหยุดหายใจขณะหลับแบบอุดกั้นสามารถลดการไหลเวียนของเลือดและออกซิเจนไปยังอวัยวะต่างๆ ส่งผลให้มีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดสมองตีบซึ่งเกิดขึ้นเมื่อหลอดเลือดที่ไปเลี้ยงสมองถูกอุดตัน อาการนี้เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า โรคหยุดหายใจขณะหลับ

อาการง่วงนอนในเวลากลางวัน: การรู้สึกเหนื่อยและง่วงนอนหลังจากนอนหลับไม่เพียงพอในเวลากลางคืน อาจเป็นอาการทั่วไปของภาวะหยุดหายใจขณะหลับ มันสามารถส่งผลต่ออารมณ์ ระดับพลังงาน และคุณภาพชีวิต การรักษาตั้งแต่เนิ่นๆสามารถปรับปรุงสภาพให้ดีขึ้นได้

[ภาวะหยุดหายใจขณะหลับอาจทำให้เกิดอาการอ่อนเพลียและง่วงนอนในวันรุ่งขึ้น รูปภาพ: Freepik — ภาวะหยุดหายใจขณะหลับอาจทำให้เกิดความเหนื่อยล้าและง่วงนอนในวันถัดไป รูปภาพ: *Freepik*

โรคเบาหวานประเภท 2: การตื่นขึ้นหลายครั้งในตอนกลางคืนส่งผลต่อคุณภาพการนอนหลับ รวมถึงกระบวนการเผาผลาญบางอย่างในร่างกาย การนอนหลับไม่เพียงพออาจขัดขวางการทำงานของอินซูลิน จนทำให้เกิดโรคเบาหวานได้

การเพิ่มน้ำหนัก: การเพิ่มน้ำหนักยังเพิ่มความเสี่ยงต่อภาวะหยุดหายใจขณะหลับ ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการลดน้ำหนัก ในผู้ที่เป็นโรคหยุดหายใจขณะหลับ ร่างกายจะหลั่งฮอร์โมนเกรลินมากขึ้น ซึ่งทำให้รู้สึกอยากกินแป้งและขนมหวานมากขึ้น ยิ่งไปกว่านั้น ความเหนื่อยล้าอันเกิดจากการนอนไม่เพียงพออาจขัดขวางกระบวนการแปลงอาหารให้เป็นพลังงาน ส่งผลให้เกิดน้ำหนักขึ้น

เมตาบอลิกซินโดรม: กลุ่มอาการทางสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับภาวะหยุดหายใจขณะหลับแบบอุดกั้น เช่น น้ำตาลในเลือดสูง ไขมันในเลือดสูง ไตรกลีเซอไรด์ในเลือดสูง ความดันโลหิตสูง... กลุ่มอาการเมตาบอลิกที่ไม่ได้รับการรักษาอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคหัวใจ เบาหวาน หรือโรคหลอดเลือดสมอง

ภาวะสมองล้า: การหยุดหายใจขณะหลับเป็นเวลานานอาจทำให้เกิดภาวะสมองล้าได้ ภาวะดังกล่าวคือ ภาวะขาดสมาธิ ขี้ลืม ตอบสนองช้า และความจำเสื่อม

ภาวะซึมเศร้า: การนอนหลับไม่เพียงพอเป็นเวลานานอาจทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าได้ง่าย ผู้ป่วยควรพูดคุยกับแพทย์เพื่อรับการรักษาเพื่อปรับปรุงอารมณ์และคุณภาพการนอนหลับ

เป่าเปา (อ้างอิงจาก WebMD )

ผู้อ่านถามคำถามเกี่ยวกับโรคทางเดินหายใจให้แพทย์ตอบได้ที่นี่

ลิงค์ที่มา