
ตลาดซินเฉิง อำเภอศรีหม่าไก จังหวัดลาวไก จัดขึ้นทุกวันพุธ
ตลาดซินเฉิงที่คึกคัก
เพื่อเดินทางไปตลาดซินเฉิงได้สะดวกที่สุด เราเลือกเดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์ส่วนตัวจากตัวเมือง ลาวไกไปตามทางหลวงหมายเลข 70 จากนั้นไปยังเมืองบั๊กห่า อำเภอบั๊กห่า ประมาณ 70 กม.
จากเมืองบั๊กห่า เรามุ่งตรงไปยังใจกลางเมืองซิหม่าไก จากนั้นเดินทางต่ออีกประมาณ 10 กม. ก็ถึงตลาดซินเฉิง
ตลาดซินเฉิงตั้งอยู่ในใจกลางตำบลซินเฉิง อำเภอซือหม่าไก จังหวัดลาวไก ตลาดนัดจะมีทุกวันพุธ ตลาดแห่งนี้เป็นแหล่งรวมตัวของชนกลุ่มน้อยจำนวนมากในอำเภอสีหม่าไกและอำเภออื่น ๆ ของจังหวัดลาวไก เพื่อแลกเปลี่ยนซื้อขาย

ไม้กวาดทำจากอ้อยที่ชาวบ้านในอำเภอศรีมาไกรปลูกในไร่ของตัวเองและนำมาขายที่ตลาด
ระหว่างทางไปตลาด สิ่งที่ประทับใจเราคือไม้กวาดแปลกๆ และผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรและปศุสัตว์จำนวนมากที่ผู้คนนำมาขายในตลาด
โดยเฉพาะเสียงนกไนติงเกลร้องดึงดูดนักท่องเที่ยวและผู้ชื่นชอบนกให้เข้ามาชม

นกไนติงเกลส่งเสียงร้องที่ตลาดซินเฉิง
นางเกียง ทิ โม จากตำบลน่านซิน อำเภอซือหม่าไก เล่าให้ฟังว่า ตลาดจะมีขึ้นเพียงสัปดาห์ละครั้ง ดังนั้น ฉันจึงต้องเดินทางไกลตั้งแต่เช้าเพื่อไปถึงตลาดแต่เช้ามาก
วันนี้ไปตลาดซื้อไม้กวาดแปลกๆ ที่ทำมาจากดอกอ้อยท้องถิ่นที่ชาวบ้านปลูกในนาข้าวและข้าวโพดมาด้วย ไม้กวาดอันนี้ราคา 5 หมื่นดอง ใช้ได้ยาวนานเลย

ในแต่ละวันตลาด ผู้คนจะนั่งดื่มไวน์ข้าวโพดร่วมกันและเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับกิจกรรมทางเศรษฐกิจของตนให้กันฟัง...
ตามคำบอกเล่าของนางโม ในพื้นที่สูงแห่งนี้ ต้นไผ่เป็นพืชหายากมาก ดังนั้นผู้คนจึงปลูกอ้อย (ในภาษาม้งเรียกว่า ฉัวดัว) เป็นหลัก เพื่อนำฝ้ายมาทำไม้กวาด ไม้กวาดชิ้นนี้ทำค่อนข้างพิถีพิถัน เพราะด้ามไม้กวาดทออย่างประณีต ใช้เวลาทอประมาณหนึ่งชั่วโมงจึงจะเสร็จ ทุกครั้งที่ไปตลาดคุณนายโมจะขายไม้กวาดอ้อยได้ 20-50 อัน
เมื่อมาถึงตลาดซินเฉิง นักท่องเที่ยวและคนในท้องถิ่นก็สามารถสัมผัสได้ถึงความงามทางวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของกลุ่มชาติพันธุ์ที่นี่ได้เช่นกัน
ตลาดแห่งนี้ยังเป็นโอกาสให้ผู้คนมานั่งรับประทานก๋วยเตี๋ยว จิบไวน์ข้าวโพดหอมๆ แลกเปลี่ยนเรื่องราวทางธุรกิจ การผลิต และประสบการณ์ทางธุรกิจ... หลังจากทำงานหนักในทุ่งนามาหลายวัน

ชุดชาติพันธุ์ม้งที่ออกงานมีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นของที่ราบสูงซือหม่าไก
มาเที่ยวตลาดซินเฉิงเพื่อลิ้มรสอาหารชาติพันธุ์
นอกจากนี้ผู้ที่ไปตลาดแต่เช้าก็มักจะสละเวลามาเพลิดเพลินกับข้าวคลุกกะปิ ซึ่งเป็นอาหารดั้งเดิมของชาวม้งตั้งแต่สมัยโบราณอีกด้วย
นางสาวซุง ที ซัว ตำบลซินเฉิง อำเภอซีหม่าไก (เหล่าไก) กล่าวว่า ข้าวผสมหมูทอดเป็นอาหารจานโปรดของกลุ่มชาติพันธุ์น้อยบนที่สูงซีหม่าไก โดยเฉพาะสำหรับพวกเราชาวม้ง ตั้งแต่สมัยโบราณ เมื่อเศรษฐกิจและสังคมลำบาก เราต่างก็กินผู้ชายเป็นอาหารหลัก
ในปัจจุบันเศรษฐกิจพัฒนาแล้ว การคมนาคมก็สะดวกมากขึ้น ทำให้เราไม่ต้องใช้ม้าบรรทุกสินค้าไปตลาดเหมือนสมัยก่อนอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม เมนูข้าวสารชายขโมยยังคงเป็นเมนูที่ขาดไม่ได้ในตลาดแห่งนี้
พร้อมกันนี้ประชาชนและนักท่องเที่ยวยังได้ถือโอกาสลิ้มลองอาหารพิเศษของที่ราบสูง เช่น ข้าวตังโก ข้าวเฝอ...
สินค้าที่โดดเด่นจากงานคือชุดเดรสและกระโปรงชาวม้งซึ่งมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวของที่ราบสูงซื่อหม่าไก๋ สินค้าเกษตรในท้องถิ่นที่เกษตรกรปลูกเองนำมาจำหน่ายในตลาดในงาน

ชุดผ้าไหมพื้นเมือง ปักลายโดยสตรีชาวม้ง
นายหวาง อา หวาง เลขาธิการคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์ตำบลซินเฉิง เขตซือมาไจ กล่าวว่า ในปี 2543 หลังจากที่รัฐบาลได้ลงทุนด้านโครงสร้างพื้นฐานและวัสดุสำหรับตลาดกลางของตำบลซินเฉิง ตลาดซินเฉิงจึงได้เปิดทำการทุกวันพุธ
ตลาดซินเฉิงเปิดดำเนินการมากว่า 20 ปี ไม่เพียงแต่เป็นสถานที่แลกเปลี่ยนผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรของคนในท้องถิ่น เป็นสถานที่พบปะของคู่รักหนุ่มสาวที่จูงม้ามาตลาดเท่านั้น แต่ตลาดซินเฉิงยังกลายเป็นจุดหมายปลายทางที่น่าดึงดูดสำหรับนักท่องเที่ยวทั้งในและต่างประเทศอีกด้วย
ตามคำบอกเล่าของนายหวาง อา หวาง ตลาดซินเฉิงมีสินค้าพิเศษต่างๆ มากมายที่แฝงไปด้วยเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของคนในท้องถิ่น เช่น พื้นที่จำหน่ายควาย วัว ม้า ไก่พื้นเมืองดำ หมูป่า เป็ดพื้นเมือง; นกไนติงเกล; พริกย่น พริกหยวกยาว; มะเขือ; ผักผลไม้...เหล่านี้คือผลผลิตทางการเกษตรที่ผู้คนปลูกและเลี้ยงเองนำมาขายในตลาด

ตลาดซินเฉิงไม่เพียงแต่เป็นสถานที่ให้ผู้คนแลกเปลี่ยนสินค้าเท่านั้น แต่ยังเป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวต่างชาติอีกด้วย
คุณเหงียน ถิลาน นักท่องเที่ยวจากฮานอยเล่าว่า ทุกครั้งที่ฉันเดินทางไปยังที่ราบสูงซีหม่าไก ฉันจะต้องไปเยือนตลาดซินเฉิง ถือเป็นตลาดแห่งหนึ่งที่ดึงดูดผู้คนและนักท่องเที่ยวเป็นจำนวนมาก เรามาที่นี่เพราะต้องการซื้อผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรที่สะอาดจากชาวบ้านเพื่อนำกลับไปเป็นของขวัญ...
ปัจจุบันควบคู่ไปกับการพัฒนาเศรษฐกิจการตลาด เพื่อให้ตลาดซินเฉิงสามารถดำเนินงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ควบคู่ไปกับการโฆษณาชวนเชื่อเพื่อสร้างความตระหนักให้คนรักษาสิ่งแวดล้อมให้สะอาด ชุมชนซินเฉิงได้จัดตั้งทีมบริหารตลาดเพื่อตรวจสอบและแนะนำให้ผู้คนขายสินค้า...ในสถานที่ที่เหมาะสมเป็นประจำ
ตลาดซินเฉิงเป็นโอกาสให้ผู้คนได้แสดงอัตลักษณ์ความเป็นชาติพันธุ์ของตนเองผ่านเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิม อาหารพื้นเมือง และเสียงขลุ่ย... สถานที่แห่งนี้จึงกลายเป็นจุดหมายปลายทางที่น่าดึงดูดและสร้างความประทับใจมากมายให้กับผู้มาเยือน
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)