อเมริกา งูหางกระดิ่งไม้เผือกลำตัวสีขาวที่มีดวงตาสีชมพูกำลังซุ่มอยู่ในซอกหินในรัฐเพนซิลเวเนีย
งูหางกระดิ่งเผือกแทบไม่ขยับตัวเลย วิดีโอ : จอห์น แม็คคอมบี้
จอห์น แม็กคอมบี้พบเห็นงูเผือกขณะติดตามงูหางกระดิ่งไม้ตัวโตในช่วงบ่ายของวันที่ 21 พฤษภาคมในรัฐเพนซิลเวเนีย นักธรรมชาติวิทยาบอกว่าเมื่อดูจากขนาดของมันแล้ว พบว่ามันเกิดเมื่อปลายเดือนสิงหาคมถึงกลางเดือนกันยายนของปีที่แล้ว ดังนั้นน่าจะมีอายุไม่ถึง 1 ปีด้วยซ้ำ เขาประมาณว่าสัตว์ตัวนี้มีความยาวประมาณ 30 – 38 ซม. เนื่องจากงูถูกขดตัวมานานกว่าหนึ่งชั่วโมงและเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แม็คคอมบี้จึงไม่สามารถวัดขนาดของมันได้อย่างแม่นยำ
สีชมพูและสีขาวที่ผิดปกติของงูเป็นผลมาจากการกลายพันธุ์ทางพันธุกรรมที่ทำให้ความสามารถของร่างกายในการผลิตเมลานินซึ่งเป็นเม็ดสีทางชีวภาพที่พบได้ในผิวหนัง เกล็ด ดวงตา และขน ลดลง หากไม่มีเม็ดสีนี้ หลอดเลือดจะมองเห็นได้ผ่านผิวหนังและเกล็ด ส่งผลให้มีสีชมพูอ่อนในบางบริเวณ โดยเฉพาะดวงตา สิ่งที่พิเศษที่สุดเกี่ยวกับงูคือรูม่านตาที่กลมโตและดวงตาที่โปนออกมา
ภาวะเผือกเป็นโรคที่พบได้ยากมากในป่า และอาจทำให้สัตว์มีความเสี่ยงต่อการถูกล่ามากขึ้น ตัวอย่างเช่น งูสีขาวล้วนนั้นสังเกตได้ง่ายกว่างูสีน้ำตาลเข้มหรือสีดำมาก ระดับเมลานินที่ต่ำทำให้เกิดปัญหาเกี่ยวกับดวงตา ส่งผลให้ความสามารถในการล่าเหยื่อของสัตว์ลดลง
งูหางกระดิ่งไม้พบได้ทั่วบริเวณภาคตะวันออกของสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่รัฐแคนซัสไปทางตะวันออกจนถึงรัฐเวสต์เวอร์จิเนีย สายพันธุ์นี้สามารถปรับตัวให้เข้ากับแหล่งที่อยู่อาศัยหลากหลายประเภท เช่น ป่า หนองบึง และที่ราบ พวกมันสามารถเติบโตได้ยาวกว่า 2 เมตร ตามข้อมูลของสวนสัตว์แห่งชาติสมิธโซเนียน เพื่อเอาชีวิตรอดในฤดูหนาวที่โหดร้าย สัตว์เลื้อยคลานเลือดเย็นจะซ่อนตัวอยู่ในโพรงใต้ดินในช่วงที่หนาวที่สุดของปีและออกมาในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ
ตามข้อมูลของ McCombie กิจกรรมงูในเพนซิลเวเนียเพิ่มสูงในปีนี้เนื่องจากฤดูใบไม้ผลิอบอุ่นเร็วกว่าปกติ แม้ว่างูหางกระดิ่งไม้จะกัดมนุษย์ไม่บ่อยนัก แต่พวกมันมีพิษร้ายแรงมาก และผู้ที่กัดจะต้องได้รับการรักษาทางการแพทย์ฉุกเฉิน
อัน คัง (อ้างอิงจาก นิตยสาร Newsweek )
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)