จงจำไว้… “กาแฟศาสนา”

ทุกเช้าวันอาทิตย์ ห้องที่เขาเช่าจะมีเพื่อนสนิทมาดื่มชาและกาแฟไม่กี่คน เมื่อเห็นคนมา เขาก็เอาเสื่อปูบนพื้น นำไปวางบนเตา ใส่ถ่าน และจุดไฟ ฉันช่วยเขานำกระติกน้ำร้อน ชุดชา กระดาษกรองกาแฟ แก้ว และชามน้ำตาลลงมา ฉันยังหยิบซองชาโดฮูบลาวและซองกาแฟบดสำเร็จรูปที่เขาซื้อประจำที่ตลาดทันดิญบนชั้นวางหนังสือออกมาด้วย

ต้มน้ำแล้วเทใส่กระติกน้ำร้อนแล้วต้มหม้ออีกใบหนึ่ง เขาล้างชุดชาด้วยน้ำเดือดอย่างระมัดระวังแล้วจึงใส่ชาลงไป เมื่อกาบนเตาละลาย แสดงว่าถึงเวลาใช้น้ำเดือดล้างตัวกรองและถ้วย แล้วจึงใส่กาแฟบดลงในแต่ละตัวกรอง เมื่อน้ำเริ่มเดือด เขาเทน้ำเดือดที่เหลือในกระติกน้ำร้อนลงในตัวกรองแต่ละอัน แต่เทแค่พอที่จะคลุมแผ่นกรองเท่านั้น เขากล่าวว่าการทำเช่นนี้จะทำให้ผงกาแฟขยายตัวอย่างสม่ำเสมอ ดังนั้นเมื่อน้ำเดือดครั้งที่สอง รสชาติกาแฟทั้งหมดก็จะออกมา

นอกจากนี้ยังมีการเสิร์ฟชา เขาเทชาให้ทุกคนในถ้วยและยกแก้วขึ้นเพื่อเริ่มต้นเช้าวันใหม่อันเงียบสงบ ระหว่างรอกาแฟดริป เราก็จิบชาและพูดคุยเกี่ยวกับหนังสือไปด้วย เขากล่าวว่าพิธีชงชาเป็นกระบวนการจิบชาและสนทนาถึงปรัชญาการใช้ชีวิต เราไม่ได้นั่งที่นี่เพียงแต่ฝึกพิธีชงชาเท่านั้น แต่ยังฝึก “พิธีชงกาแฟ” ด้วย พิธีกรรมพื้นฐานของพิธีชงชา ได้แก่ “ความสามัคคี - ความเคารพ - ความบริสุทธิ์ - ความสงบ” เรามีทั้งหมดเลย ฉันขัดจังหวะเขาโดยบอกว่ามันไม่เพียงพอเพราะมันขาด...หญิงสาวสวยคนหนึ่ง เราหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน

หากคิดย้อนกลับไปในสมัยก่อน การชงและดื่มกาแฟในสมัยนั้นก็ถือเป็นศาสนาอย่างหนึ่ง เพราะการนั่งอยู่ที่นั่นมีแต่มิตรภาพ โดยไม่มีร่องรอยของความโลภ ความโกรธ หรือความไม่รู้ใดๆ ถ้าฉันอายุน้อยกว่านี้อีกไม่กี่สิบปี ฉันคงจะเริ่มต้นธุรกิจ "กาแฟศาสนา" และเชื่อว่าจะมีคนสนับสนุนฉัน เพราะทุกคนต้องการช่วงเวลาแห่งความสงบสุขในชีวิตที่ยุ่งวุ่นวายนี้

(ส่งผลงานเข้าประกวด “ภาพความประทับใจกาแฟและชาเวียดนาม” ภายใต้โครงการ “เชิดชูกาแฟและชาเวียดนาม” ครั้งที่ 2 ปี 2567 จัดโดย หนังสือพิมพ์หงอยเหล่าดอง)