บันทึกเล็กๆ น้อยๆ สำหรับวันสันติภาพ

'ตอนนั้นพ่อของฉันเป็นผู้ใหญ่แล้ว วิ่งตามรถไปฉลอง วิ่งเร็วกว่าตอนที่พวกนายอยู่กลางพายุเสียอีก วิ่งหนีไปแล้วรองเท้าแตะของคุณจะขาด'

Báo Tuổi Trẻ•22/03/2025

Vài mẩu ghi cho ngày hòa bình - Ảnh 1. — ชาวบ้านบันทึกภาพการแสดงดอกไม้ไฟสุดอลังการเมื่อค่ำวันที่ 30 เมษายน 2567 - ภาพ : THANH HIEP

“รถคันไหนตามคุณพ่อเหรอคะ”

“มันเป็นรถที่ประกาศการเฉลิมฉลองชัยชนะ ไม่ใช่รถธรรมดา ทุกคนวิ่งออกมากระโดดโลดเต้นเพื่อเฉลิมฉลอง คนที่ใส่หมวกทรงกรวยก็โยน คนที่ใส่ผ้าพันคอก็โยน คุณพ่อก็โยนรองเท้าแตะ เราไม่รู้จะทำยังไง เลยกระโดดโลดเต้นกันใหญ่...”

มือปืนคิดถึงลูกของเขาทั้งวันทั้งคืน ตรงหน้าของฉันนั้น มีรอยยิ้มไร้ฟันของชายชราอย่างชัดเจนที่สุด โดยที่ตาข้างหนึ่งหรี่ลง และอีกข้างหนึ่งลึกลง... "ยังมีชีวิตอยู่เพื่อกลับมาเลี้ยงดูลูกๆ ของฉัน"

คุณพ่อเล่าถึงวันสงบสุขเมื่อตอนอายุ 14 ปี วันแห่งความสุขที่ฉันไม่เคยสัมผัสได้แต่ฉันสัมผัสได้

ความสงบ.

ฉันอยู่ด้วยความสงบสุข การหายใจ การกิน การนอน การพักผ่อน การเรียน การปั่นจักรยาน การดูรายการเพลง การจ็อกกิ้ง การออกเดท การซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป การนั่งดื่มกาแฟ การเขียนหนังสือ การไปเล่นว่าวที่ทุ่งนา การพาลูกหลานออกไปเล่น การไปวัดกับแม่ การคำนวณ การกวาดบ้าน... ความคิด การกระทำ และความทรงจำของฉันทั้งหมดเกิดขึ้นในความสงบ

ปู่และย่าของฉันมีลูกสิบสี่คน ลุงและป้าของฉันคนหนึ่งเสียชีวิตตั้งแต่พวกเขายังเด็กมาก เช่นเดียวกับคู่สามีภรรยาอื่น ๆ อีกหลายคู่ที่ใช้ชีวิตในช่วงสงคราม พวกเขาต้องคลอดบุตร เลี้ยงดูลูก และวิ่งหนี พาเด็กแล้ววิ่งไป

ฉันยังจำได้ว่าในบ้านของปู่ย่ามีหลังคาคอนกรีตอยู่ เมื่อก้มตัวเข้าไปข้างใน ฉันก็พบว่าตัวเองมืดและหายใจไม่ออก ปู่ย่าตายาย น้า ลุง และแม่ของฉันมักจะนั่งหลังค่อมในบริเวณที่มืดนั้น เพราะกังวลเรื่องระเบิดและกระสุนปืน แล้วอยู่มาวันหนึ่งปู่ย่าตายายก็อุ้มลูกน้อยและหลบอยู่กลางแสงแดดตลอดไป

บ้านปู่ของฉันอยู่ในพื้นที่ปลูกข้าว ยายเสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก ปู่ไปทำสงคราม พ่ออาศัยอยู่ที่บ้านกับปู่ย่าตายาย บ้านละไม่กี่สิบมื้อก็อิ่มแล้ว พ่อของเขาเป็นเด็กมาก เติบโตมาในช่วงเวลาที่ยากลำบาก ได้รับความรักและความเอาใจใส่จากญาติๆ ส่วนใหญ่ พวกเขารักพ่อและแม่ของพวกเขา ต่อมาเมื่อคุณปู่กลับมา เขาก็สูญเสียตาข้างหนึ่งไป

ปู่ของฉันไม่ได้เล่าให้ฉันฟังมากนักเกี่ยวกับช่วงที่เขาต่อสู้ คุณย่าของฉันตอบเพียงว่า “มันเจ็บเหมือนตกนรก” เมื่อฉันถามเธอว่าตาของเธอเจ็บหรือเปล่า แต่คุณย่ายังมีชีวิตอยู่ นอยเสริมทีหลังว่า “มีชีวิตอยู่เพื่อกลับมาเลี้ยงลูก” ฉันได้ยินเรื่องนี้แต่ไม่สามารถจินตนาการได้

ความสงบ.

ฉันกำลังเพลิดเพลินกับสิทธิพิเศษทั้งหมด ระเบิดคือคลิปข่าวหรือรายงานวิดีโอจากบางพื้นที่ห่างไกล ฉันโชคดีที่ได้มีชีวิตในช่วงเวลาที่สงบสุขและเงียบสงัด ฉันโชคดีที่ได้เกิดในยุคสมัยที่สวยงาม ฉันโชคดีกว่าคนนับล้านคน ฉันรู้สึกถึงความโชคดี แต่ฉันไม่เคยสัมผัสถึงที่มาของมันมาก่อน นั่นก็คือ วันที่พ่อของฉันทำสายรองเท้าแตะขาดขณะกำลังเฉลิมฉลองชัยชนะ

ตอนนี้ปู่ย่าตายายก็จากไปแล้ว พ่อก็ไปอยู่ไกลเช่นกัน ญาติพี่น้องที่เล่าเรื่องราวเก่าๆ ให้ฉันฟังก็มีไม่มากแล้ว ก่อนที่พ่อจะพบกับแม่ ฉันและพี่น้องยังไม่โตเป็นผู้ใหญ่เลย การที่เราขอให้ติดตามเรือที่บรรทุกความทรงจำบนแม่น้ำแห่งกาลเวลาเท่านั้น ที่จะทำให้เราได้ยินเรื่องราวเก่าแก่กว่าร้อยปีเป็นเวลาหลายสิบนาที

วันสันติภาพเมื่อห้าสิบปีก่อนช่างสดใสและสวยงามมากจนเราไม่อาจรู้ได้ทุกอย่าง ไม่รู้ทุกอย่าง แต่จำได้ นางสาว.

ความสงบ.

ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่ส่งผลงานเข้าร่วมประกวดเล่าเรื่องสันติภาพ

เนื่องในโอกาสครบรอบ 50 ปีแห่งสันติภาพ การประกวด เรียงความเรื่องสันติภาพ (จัดโดยหนังสือพิมพ์ Tuoi Tre ร่วมกับ Vietnam Rubber Group) เปิดโอกาสให้ผู้อ่านส่งเรื่องราวที่ซาบซึ้งใจและน่าประทับใจของแต่ละครอบครัวและแต่ละคน ตลอดจนความคิดเกี่ยวกับวันแห่งการรวมชาติเมื่อวันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2518 เกี่ยวกับ 50 ปีแห่งสันติภาพ

การแข่งขันเปิดรับชาวเวียดนามทุกคนทั้งในประเทศและต่างประเทศ โดยไม่มีข้อจำกัดด้านอายุหรืออาชีพ

Peace Stories ยอมรับบทความที่มีความยาวสูงสุด 1,200 คำเป็นภาษาเวียดนาม พร้อมรูปถ่ายและวิดีโอประกอบ โดยส่งมาทางอีเมล [email protected] ยอมรับบทความผ่านทางอีเมลเท่านั้น ไม่รับผ่านทางไปรษณีย์ เพื่อป้องกันการสูญหาย

ผลงานที่มีคุณภาพจะถูกคัดเลือกเพื่อตีพิมพ์บน ผลิตภัณฑ์ Tuoi Tre และ รับค่าลิขสิทธิ์ และผลงานที่ผ่านการคัดเลือกรอบเบื้องต้นจะถูกพิมพ์ลงในหนังสือ (ไม่ต้องจ่ายค่าลิขสิทธิ์ - จะไม่มีการจำหน่าย) ผลงานจะต้องไม่เคยส่งเข้าประกวดในประเภทการเขียนอื่นใด และจะต้องไม่เคยโพสต์ลงในสื่อหรือเครือข่ายสังคมใดๆ

ผู้เขียนต้องรับผิดชอบต่อลิขสิทธิ์ของบทความ ภาพถ่าย และวิดีโอที่ส่งเข้าประกวด เราจะไม่รับภาพถ่ายและวิดีโอประกอบที่ถ่ายจากโซเชียลเน็ตเวิร์กที่ไม่มีลิขสิทธิ์ ผู้เขียนจะต้องระบุที่อยู่ หมายเลขโทรศัพท์ อีเมล หมายเลขบัญชี และหมายเลขประจำตัวประชาชน เพื่อให้คณะกรรมการจัดงานสามารถติดต่อและส่งเงินค่าลิขสิทธิ์หรือรางวัลให้แก่พวกเขาได้

ณ วันที่ 20 มีนาคม การประกวดการเขียน เรื่องเล่าสันติภาพ ได้รับผลงานจากผู้อ่าน 80 ชิ้น

พิธีมอบรางวัลและเปิดตัวหนังสือ Peace Stories

คณะลูกขุน ซึ่งประกอบด้วยนักข่าวชื่อดัง บุคคลสำคัญทางวัฒนธรรม และตัวแทนจากหนังสือพิมพ์ Tuoi Tre จะพิจารณาและมอบรางวัลจากผลงานที่ส่งเข้าประกวดเบื้องต้น และเลือกมอบรางวัลให้กับผลงานที่ดีที่สุด

พิธีมอบรางวัล เปิดตัวหนังสือ Peace Stories และฉบับพิเศษของหนังสือพิมพ์ Tuoi Tre ฉบับที่ 30-4 คาดว่าจะจัดขึ้นที่ถนนหนังสือโฮจิมินห์ซิตี้ ในช่วงปลายเดือนเมษายน พ.ศ. 2568 การตัดสินของคณะกรรมการจัดงานถือเป็นที่สิ้นสุด