ตั้งแต่ข้ามแม่น้ำแสงแห่งความรักเปิดทางกลับสู่ต้นกำเนิด

Vo Van Luyen หรือนามปากกา Hong An Thy เป็นครูและกวีที่มีความสามารถรอบด้าน และมีความผูกพันกับบ้านเกิดของเขาที่ Quang Tri เสมอมา เขาเกิดและเติบโตในหมู่บ้าน Thi Ong ตำบล Hai Vinh อำเภอ Hai Lang ซึ่งเป็นดินแดนอันอุดมสมบูรณ์ด้วยเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม

บทกวีของ Vo Van Luyen โดดเด่นด้วยภาษาที่ประณีต ภาพที่มีเอกลักษณ์ และอารมณ์ที่ลึกซึ้ง ผลงานเช่น Agarwood of the Wind (2003), The Virginity of the Candle (2007), The Fishing Man's Shadow (2011) และ Crossing the River (2024) นำเสนอความงดงามเชิงกวีและเปิดโลกทัศน์อันล้ำลึกหลายมิติเกี่ยวกับชีวิต ความรัก และความเชื่อมโยงระหว่างมนุษย์กับจักรวาล

ด้วยความทุ่มเทและความรักอันแรงกล้าต่อวรรณกรรม Vo Van Luyen ได้รับรางวัลอันทรงเกียรติหลายรางวัล โดยเฉพาะรางวัลวรรณกรรมและศิลปะเวียดนาม A Prize ประจำปี 2022 และรางวัลการสร้างสรรค์วรรณกรรมและศิลปะของจังหวัด Quang Tri

โดยเฉพาะผลงานเรื่อง From Crossing the River ซึ่งตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์สมาคมนักเขียนในเดือนกันยายน 2024 ได้รับรางวัล B-Prience for Creative Literature and Arts of Quang Tri Province ในปี 2024 ความสำเร็จเหล่านี้ตอกย้ำตำแหน่งของ Vo Van Luyen ในวรรณกรรมร่วมสมัย แสดงให้เห็นถึงพันธกิจของเขาในการเผยแพร่แรงบันดาลใจและรักษาเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาติผ่านทุกหน้าของหนังสือของเขา

ผู้อ่านได้รับหนังสือรวมบทกวีเรื่อง From Crossing the River และตระหนักว่าธีมเรื่อง “แสงแห่งรักเปิดทางกลับสู่ต้นกำเนิด” เป็นไฮไลท์เชิงปรัชญาอันล้ำลึก ซึ่งเปิดโอกาสให้สำรวจบทบาทของความรักในการเดินทางเพื่อค้นหาแก่นแท้ของชีวิตได้อย่างลึกซึ้ง ความรักในบทกวีของ Vo Van Luyen มีความหมายกว้างขวาง เป็นแหล่งกำเนิดพลังอันพิเศษ เป็นแสงสว่างที่นำพาผู้คนไปสู่การค้นพบต้นกำเนิดของจักรวาลและเข้าถึงการดำรงอยู่ที่แท้จริง

ความรักที่นี่ก้าวข้ามความรู้สึกส่วนตัวไปสู่ความเชื่อมโยงอันกว้างใหญ่และครอบคลุม บางทีอาจเป็นความสัมพันธ์กับโลก ธรรมชาติ และคุณค่าอันศักดิ์สิทธิ์ของชีวิต แสงแห่งความรักใน Crossing the River คือแสงแห่งการตื่นรู้ ส่องสว่างให้เห็นความลึกลับของชีวิต ช่วยให้ผู้คนเอาชนะความท้าทาย และเปิดเส้นทางสู่ความสมดุล สันติภาพ และความเข้าใจอันลึกซึ้งถึงธรรมชาติของชีวิต

บทกวีของ Vo Van Luyen สร้างแรงบันดาลใจให้ผู้คนกลับมาสู่ตนเองด้วยจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์และแจ่มใส รู้สึกถึงความเชื่อมโยงที่มองไม่เห็นกับสิ่งต่างๆ รอบตัว และค้นหาต้นกำเนิดของชีวิตในแสงแห่งความรัก

ใน From Crossing the River ความรักเกิดขึ้นพร้อมกับอารมณ์ที่อ่อนเยาว์ บริสุทธิ์ และหวานชื่น แต่ก็มีการปะทะกัน ความขัดแย้ง และความสับสนในชีวิตแรกด้วยเช่นกัน ความรักที่ยังไม่ตกอยู่ในความวิตกกังวล แต่ยังต้องเผชิญกับอารมณ์ที่ไม่อาจควบคุมได้ บทกวีอย่างเช่น “วัยเด็กที่แสนหวาน” หรือ “รักครั้งใหม่” (การสนทนาเรื่องความรัก) เป็นการเตือนใจถึงความบริสุทธิ์และความเรียบง่ายของความรักเมื่อผู้คนยังไม่เข้าใจถึงความซับซ้อนของชีวิต อย่างไรก็ตาม ความรักนี้มีความขัดแย้งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งเป็นก้าวแรกที่จะทำให้ความรู้สึกนี้เติบโตเต็มที่ตามกาลเวลา

เมื่อความรักเริ่มเติบโตเต็มที่ก็ต้องเผชิญกับความท้าทายและความเจ็บปวดเช่นกัน บทกวีของ Phuong, Phan Beo และ Niem Thuong Dau พรรณนาถึงด้านมืดของความรัก อันเต็มไปด้วยการพลัดพราก การสูญเสีย และความทุกข์ ราชพฤกษ์เป็นสัญลักษณ์แห่งการพลัดพราก ความเสียใจเมื่อวัยเยาว์ผ่านไป แต่ยังสื่อถึงข้อความที่ว่าความรักยังคงเบ่งบานต่อไป ชะตากรรมผักตบชวาทำให้เกิดภาพความรักที่ไม่เที่ยงล่องลอย ต้องทนอยู่กับความไม่แน่นอนของชีวิตอยู่เสมอ

อย่างไรก็ตาม ในสถานการณ์เช่นนั้น ผู้คนยังคงพบกับอิสรภาพ และความรักก็กลายเป็นการเดินทางเพื่อค้นหาความหมายของชีวิต: "คุณอยู่ห่างไกล/ ความรักไม่มีแสงแดดเพียงพอ/ ดังนั้น เราจึงแยกจากกัน (...) หญ้าป่านับพันปี/ สลัดความเจ็บปวดทั้งหมดออกไป/ เพื่อแลกกับเสียงหัวเราะ/ ในวันนั้นที่เรายังอยู่ด้วยกัน" (การรำลึกถึงความเจ็บปวด) สะท้อนถึงความสูญเสียและความทุกข์ทรมานของความรักเมื่อต้องแยกจากกัน และเป็นการปลุกให้ตื่นเกี่ยวกับธรรมชาติของชีวิตและความรักที่แท้จริง

เมื่อความรักกลายเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางเพื่อค้นพบตนเอง ก็ต้องเผชิญหน้ากับความจริง การเลือก และความท้าทายที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ในบทกวีเช่น อำลา จุดจบ บทกลอนโน๊ต บทกลอนพระอาทิตย์ยามค่ำคืน... ความรักคือการเดินทางเพื่อค้นหาตัวตน การอำลาคือการแยกจากกันแต่ก็เป็นการตระหนักถึงความไม่เที่ยงของชีวิตด้วยเช่นกัน การปล่อยวางเป็นการต่อสู้ระหว่างเหตุผลและอารมณ์

แสงสว่างแห่งความรักคือแหล่งพลังงานอันบริสุทธิ์ที่ช่วยให้ผู้คนตื่นรู้ถึงธรรมชาติที่แท้จริงและความหมายที่ลึกซึ้งของชีวิต ในแสงนั้น ความรักคือการเดินทางผ่าน "ฤดูกาลแห่งความโศกเศร้า" ช่วยให้ผู้คนตระหนักถึงความไม่เที่ยง นั่นคือ ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลง ไม่มีสิ่งใดคงอยู่ตลอดไป การตระหนักรู้เช่นนั้นไม่ได้ทำให้เกิดความสิ้นหวัง แต่กลับปลุกแสงสว่างแห่งความรัก การก้าวผ่านความขมขื่นกลายเป็นพลังในการใช้ชีวิตอย่างจริงใจและอดทนมากขึ้น

ความรักในเรื่อง From the Crossing the River เป็นความสัมพันธ์ส่วนตัวที่ขยายไปสู่ความรักมนุษยชาติและความรักชีวิต ความรักของชีวิตในบทกวีรวมเรื่อง From Crossing the River โดย Vo Van Luyen เป็นการไหลต่อเนื่องที่เชื่อมโยงผู้คนกับชุมชน บ้านเกิด และโลกที่อยู่โดยรอบ ความรักนั้นถูกถ่ายทอดโดยผู้เขียนผ่านภาพที่เป็นส่วนตัวและมีความหมาย ซึ่งเกี่ยวข้องกับความรับผิดชอบและความสามัคคีระหว่างปัจเจกบุคคลและส่วนรวม แต่ละบทเป็นเสมือนจังหวะที่จริงใจ มุ่งหวังให้เกิดความเห็นอกเห็นใจ การแบ่งปัน และความปรารถนาที่จะเอาชนะความท้าทายต่างๆ ในชีวิต

ตั้งแต่วินาทีที่พระองค์ข้ามแม่น้ำ พระองค์ทรงแสดงพระองค์ด้วยความเมตตาและความเห็นอกเห็นใจอันลึกซึ้งต่อความทุกข์ทรมานของมนุษยชาติ บทกวีเรื่อง “ความรักไหลลงสู่พื้นที่น้ำท่วม” พรรณนาถึงผู้คนที่ทำงานร่วมกันเพื่อแบ่งปันในช่วงเวลาแห่งความยากลำบาก บทกวีที่ว่า “ขบวนรถบรรเทาทุกข์แต่ละขบวนเดินทางตามพื้นที่น้ำท่วม/ใจเชื่อมโยงใจ แบ่งปันความรัก” สะท้อนถึงความช่วยเหลือทางด้านวัตถุ และสะท้อนถึงความหมายอันยิ่งใหญ่ของความรักที่แผ่ขยายผ่านการกระทำที่เป็นรูปธรรม หัวใจนับพันเต้นพร้อมกัน มือนับพันที่ยื่นออกมาในท่ามกลางกระแสน้ำเชี่ยวกราก เป็นสัญลักษณ์ของความรักอันยิ่งใหญ่ที่มีต่อมนุษยชาติ โดยที่ทุกคนต่างก็พบกับความเข้มแข็งจากความเห็นอกเห็นใจและการแบ่งปัน ความรักที่นี่ก้าวข้ามอารมณ์ไปสู่ความรับผิดชอบต่อชุมชน เป็นข้อความเกี่ยวกับสายสัมพันธ์ระหว่างผู้คนในสถานการณ์ที่ยากลำบาก

“By the Bridge of Life and Death” ยังคงขยายขอบเขตของแนวคิดความรักของมนุษย์ผ่านการแสดงออกของผู้คนที่ช่วยเหลือซึ่งกันและกันในการข้ามเส้นแบ่งระหว่างชีวิตและความตาย: “มนุษยชาติช่วยเหลือซึ่งกันและกันในการข้ามสะพานแห่งชีวิตและความตาย มนุษยชาติจะมีสันติสุขเมื่อใด?” “สะพานระหว่างชีวิตและความตาย” เป็นอุปมาอุปไมยที่แสดงถึงความเปราะบางของชีวิตและความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่อย่างสันติ ความรักที่นี่แสดงออกผ่านความพึ่งพา ความเชื่อมโยง และความเห็นอกเห็นใจ เมื่อผู้คนมารวมตัวกันในช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุด นี่คือสถานที่แห่งความเมตตากรุณาที่มาพร้อมความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ ซึ่งความรักกลายมาเป็นแรงผลักดันในการเอาชนะความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต

เสียงแห่งบทกวีใน From Crossing the River นั้นอ่อนโยน ครุ่นคิด เต็มไปด้วยความไพเราะแต่ก็เปี่ยมล้นด้วยปรัชญา ผู้เขียนใช้น้ำเสียงกวีที่นุ่มนวลเป็นธรรมชาติ เสมือนสายน้ำที่ไหลผ่านความทรงจำและความคิดอันลึกซึ้ง สิ่งนี้ปรากฏชัดเจนใน "คำอำลา (อาลัย ทวย เฮือง)" เสียงบทกวีเงียบสงบ สะท้อนความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานจากการสูญเสีย: "ถึงเวลาที่ฉันต้องไป/น้ำตาของฉันแห้งเหือด/ไม่ว่าร่างกายของฉันจะอยู่ที่ไหน มันก็เจ็บปวด/ไม่ว่าจิตวิญญาณของฉันจะอยู่ที่ไหน มันก็เศร้าและโศก"

บทกวีเหล่านี้เรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยอารมณ์ ราวกับเสียงกระซิบจากหัวใจที่ยังคงก้องสะท้อนอยู่ในจิตวิญญาณของผู้อ่าน แต่ละคำ แต่ละบรรทัดบันทึกความเจ็บปวดของการสูญเสีย ซึ่งแปลงมาเป็นสัญลักษณ์แห่งความพลัดพราก กระตุ้นให้เกิดความรู้สึกเหี่ยวเฉาและเศร้าโศกทั้งร่างกายและจิตวิญญาณ การกล่าวซ้ำๆ ว่า “ถึงเวลาที่ฉันต้องไป” และคำว่า “ไป” ในบริบทนี้ถือเป็นการก้าวข้ามความหมายปกติ โดยกลายมาเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นนิรันดร์ และเน้นย้ำถึงความว่างเปล่าที่ไม่สามารถเติมเต็มได้

จังหวะของบทกวี "ตั้งแต่ฉันข้ามแม่น้ำ" เปลี่ยนแปลงได้อย่างยืดหยุ่น เหมาะสมกับอารมณ์และแต่ละบทในบทความ ตัวอย่างเช่น ในบทกวีเรื่อง “Peace in My Heart” จังหวะช้าๆ ที่นุ่มนวลช่วยกระตุ้นความรู้สึกผ่อนคลายและเงียบสงบในจิตวิญญาณที่แสวงหาความสงบในโลกที่วุ่นวาย: “ความฝันแห่งความสงบนั้นสุกงอม/ การนอนหลับแห่งความสงบอย่างเมามาย/ คิดว่าระเบิดและกระสุนปืนถูกไถ/ เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เอง” วลีที่ว่า “ความฝันแห่งสันติสุขสุกงอมแล้ว” นั้นมีความหมายที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ก่อให้เกิดความรู้สึกสงบสุขเหมือนผลไม้หวานๆ ที่สุกงอมพร้อมที่จะเก็บเกี่ยว

ความคิดนี้แสดงถึงความปรารถนาเพื่อสันติภาพที่ได้รับการทำให้สมบูรณ์แบบผ่านกาลเวลาและความยากลำบาก จังหวะของบทกวีทำให้ข้อความของผู้เขียนแพร่หลายออกไปมากขึ้น: สันติภาพไม่ใช่สิ่งที่อยู่ห่างไกลอีกต่อไป แต่เป็นผลลัพธ์ของความหวังและความปรารถนาของจิตวิญญาณทุกดวง

ภาพใน Tu Do Qua Song เป็นการเปรียบเปรยที่ลึกซึ้ง มีพลังการกระตุ้นที่ทรงพลัง และเปิดโอกาสให้คิดแบบหลายมิติเกี่ยวกับการดำรงอยู่ ธรรมชาติในบทกวีของ Vo Van Luyen เป็นทั้งฉาก ตัวละคร และสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์ที่บรรจุจิตวิญญาณและความคิดของมนุษย์ ในบทกวีเรื่อง “ภาระสีเขียวเติมเต็มดวงตาของแม่น้ำ!” ภาพของแม่น้ำเป็นสัญลักษณ์ที่ชัดเจนของชีวิตและความทรงจำในวัยเด็ก: “แม่น้ำทิ้งชีวิต/วัยเด็กให้เต็มไปด้วยโคลน” แม่น้ำกระตุ้นความเจ็บปวด เตือนให้ผู้คนตระหนักถึงระบบนิเวศ ปกป้องธรรมชาติ และเก็บรักษาความทรงจำอันนิรันดร์ในเส้นทางการดำรงอยู่ของแต่ละคน

บ้านเกิดยังเป็นสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ปรากฎบ่อยครั้งในบทกวีของ Vo Van Luyen ในบทกวีเรื่อง “คุณคือร้อยปีของฉัน ฉันคือชีวิตพันชีวิตของคุณ” บ้านเกิดถูกเปรียบเทียบกับแม่ คนรัก สถานที่ที่ผู้คนพบกับความสบายใจและความแข็งแกร่งในยามยากลำบาก: “ฉันรักประเทศของฉัน ประเทศที่แข็งแกร่งพอๆ กับชีวิตของแม่/เปียกโชกด้วยเหงื่อและน้ำตา ไม่เคยท้อแท้แม้สักวินาทีเดียว”

ความรักของชีวิตในบทกวีของ Vo Van Luyen ก็ขยายตัวและก้าวข้ามขีดจำกัดของเวลาเช่นกัน ตัวอย่างเช่น ในบทความเรื่อง “การเยี่ยมหลุมศพ” ผู้เขียนเขียนว่า “บรรพบุรุษของเรามีอายุหนึ่งร้อยปีที่กลับคืนสู่ดินแดนนี้/ความทรงจำนับพันปีสำหรับลูกหลานของเรา” นี่คือข้อความเกี่ยวกับความต่อเนื่องระหว่างรุ่น เกี่ยวกับความรักและความกตัญญูที่ไม่จำกัดอยู่แค่ในปัจจุบัน แต่ได้รับการเก็บรักษาไว้ตลอดหลายปีและในความทรงจำของคนรุ่นอนาคต

ตั้งแต่วินาทีที่ข้ามแม่น้ำ เสมือนแสงสว่างที่นำทางกลับไปสู่ต้นกำเนิด เปิดฉากการเดินทางแห่งบทกวีที่เต็มไปด้วยความลึกลับและความโรแมนติก สำรวจความรักและชีวิตอย่างลึกซึ้ง บทกวีของ Vo Van Luyen ผ่านถ้อยคำอันเรียบง่าย กระตุ้นให้เกิดการเดินทางเพื่อค้นหาต้นกำเนิดของแสงแห่งความรัก ซึ่งเป็นเส้นด้ายอันมหัศจรรย์ที่เชื่อมโยงผู้คนเข้ากับตนเอง กับโลก และกับจักรวาล

กวีเปรียบเสมือนกวีพเนจรที่ล่องลอยไปในดินแดนแห่งบทกวี ล่องลอยอย่างอ่อนโยนไปในสายน้ำแห่งความทรงจำและชีวิต พร้อมด้วยบทกวีที่งดงามแต่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้ง ด้วยภาษาที่ละเอียดอ่อนและภาพสัญลักษณ์ที่คมชัด พรรณนาถึงภาพความรัก ชีวิต และความปรารถนาอันไม่มีที่สิ้นสุดที่ละเอียดอ่อน ซึ่งเปิดทางกลับไปสู่ต้นกำเนิดในจิตวิญญาณของแต่ละคน

ตั้งแต่ก้าวข้ามสายน้ำ อุ้มแสงแห่งความรัก ส่องสว่างสู่เส้นทางกลับต้นทาง ค้นหาความสงบในคุณค่าแห่งชีวิตนิรันดร์ Vo Van Luyen ใช้ความรู้สึกเพื่อนำพาผู้อ่านค้นพบตัวเองผ่านแต่ละบทกวี บทกวีของ Vo Van Luyen เป็นเพลงรักที่สงบและน่าคิด ชวนให้นึกถึงการเดินทางของการตระหนักรู้ในตนเองและการแสวงหาความจริงในหัวใจของทุกดวงที่เชื่อมั่นในชีวิตเสมอ

เล นาม ลินห์

ที่มา: https://baoquangtri.vn/tu-do-qua-song-anh-sang-tinh-yeu-mo-loi-ve-ban-nguyen-192204.htm