ทางรถไฟดาลัต

เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน คณะกรรมการประชาชนจังหวัดลัมดงกล่าวว่าเพิ่งส่งเอกสารไปยังกระทรวงคมนาคมและการรถไฟเวียดนาม เพื่อขอการพิจารณาและคำสั่งให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องลงทุนและยกระดับโครงสร้างพื้นฐานของเส้นทางรถไฟดาลัต-ไตรมัตในเร็วๆ นี้ ทั้งนี้ เพื่อประกันความปลอดภัยของรถไฟ ดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มาเยี่ยมชมเมืองดาลัตโดยเฉพาะและจังหวัดลัมดงโดยทั่วไป และในขณะเดียวกันก็สร้างเงื่อนไขให้จังหวัดลัมดงสามารถบรรลุเป้าหมายตามมติที่ 04-NQ/TU (ลงวันที่ 12 พฤศจิกายน 2021) ของคณะกรรมการถาวรของคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จังหวัดลัมดง (สมัยที่ 10) เกี่ยวกับการพัฒนาเมืองดาลัตในช่วงปี 2021 - 2025 การวางแนวทางถึงปี 2030 และวิสัยทัศน์ถึงปี 2045 ได้สำเร็จ

Tuyến đường sắt Đà Lạt – Trại Mát xuống cấp nghiêm trọng - Ảnh 1. — สถานีรถไฟดาลัต อนุสรณ์สถานแห่งชาติ

เส้นทางรถไฟดาลัต-ตรัยมัต สร้างขึ้นในสมัยฝรั่งเศสและได้รับการบูรณะในปี พ.ศ. 2534 (รวมถนนสายหลัก 6.7 กม. ถนนสถานี 0.81 กม. จุดเปลี่ยนทาง 9 จุด และท่อระบายน้ำ 380 ม.) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการบูรณะเส้นทางรถไฟทับจาม-ดาลัต

อย่างไรก็ตามจากการตรวจสอบของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง พบว่าเส้นทางรถไฟสายดาลัต-ตรัยมัต มีสภาพทรุดโทรมอย่างหนัก บางจุดถูกน้ำท่วม ดินถล่ม น้ำเสีย ขยะ ทำให้การจราจรไม่ปลอดภัย รวมถึงส่งผลกระทบต่อนักท่องเที่ยวและคนในพื้นที่เป็นอย่างมาก

Tuyến đường sắt Đà Lạt – Trại Mát xuống cấp nghiêm trọng - Ảnh 2. — ทางรถไฟสายดาลัต-ไตรมัตมีบางช่วงผ่านพื้นที่อยู่อาศัย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งพื้นผิวเส้นทางมีส่วนโค้งต่อเนื่องหลายส่วน ซึ่งไม่มีราวกั้น เส้นทางจะผ่านพื้นที่ภูเขาซึ่งมีเนินยาวค่อนข้างมาก โดยเฉพาะเนินหน้าสถานีไตรมัต (เส้นทางจากดาลัตไปไตรมัต)

ทางรถไฟในปัจจุบันมีความกว้างเฉลี่ยประมาณ 5 เมตร มีการขุดลึกและคันดินสูงมากมาย ตามเส้นทางรถไฟส่วนใหญ่จะเป็นเนินเขาและภูเขา ทุกครั้งที่ฝนตกหนัก น้ำจากไหล่เขาจะไหลลงมาที่รางรถไฟพร้อมพาเอาดินและหินไปด้วย ทำให้น้ำท่วมรางรถไฟตั้งแต่ระดับ 20 ซม. ถึง 50 ซม. ส่งผลกระทบต่อการเดินรถเป็นอย่างมาก

Tuyến đường sắt Đà Lạt – Trại Mát xuống cấp nghiêm trọng - Ảnh 3. — สถานีไตรมัต

รางส่วนใหญ่เป็นราง P26, L = 12 ม. บนหมอนคอนกรีตผสมกับหมอนเหล็กฝรั่งเศสที่สึกหรอและชำรุด หมอนมีความหนาแน่นโดยเฉลี่ย 16 เส้นต่อสะพานราง L = 12 ม. เครื่องบันทึกมีการสึกหรอเกินกว่ามาตรฐาน จึงไม่มีชิ้นส่วนทดแทน ไม่มีสะพานตลอดเส้นทาง แต่มีท่อระบายน้ำเพียง 19 แห่งเท่านั้น ในปัจจุบันทั้ง 2 ฝั่งเส้นทางมีบางส่วนมีระบบระบายน้ำตามยาว และบางส่วนมีระบบระบายน้ำตามแนวนอน แต่ส่วนใหญ่ถูกหินและดินกลบไว้ จึงมักเกิดน้ำท่วมถึงเป็นบริเวณกว้าง

บนเส้นทางรถไฟดาลัต-ไตรมัต ยังคงมีงานสถาปัตยกรรมโบราณ โดยเฉพาะสถานีดาลัต ซึ่งเป็นสถานีที่เก่าแก่ที่สุดในอินโดจีน (ได้รับการยกย่องให้เป็นมรดกสถาปัตยกรรมทางวัฒนธรรมของชาติในปี พ.ศ. 2544) นอกจากนี้ อาคารสถานีที่เกี่ยวข้อง เช่น โกดังเก็บรถจักร โรงเก็บรถจักรและตู้รถจักร และอุโมงค์ซ่อมรถจักรก็มีสภาพทรุดโทรมลงเช่นกัน

ลิงค์ที่มา