เสียใจที่ต้องอยู่ห่างจากเพื่อนร่วมงานที่เคยทำงานด้วยกัน มีความสุขที่ได้ทำงานอย่างมืออาชีพในสภาพแวดล้อมใหม่ กังวลว่าคุณจะสามารถทำงานที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จได้ดีหรือไม่?

จากนั้นสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น การระบาดของโรคโควิด-19 กำลังเกิดขึ้นทั่วโลก ไม่เพียงแต่ในเวียดนามเท่านั้น แต่รวมถึงทั่วโลกด้วย นักวิทยาศาสตร์ยังไม่มีแผนการรักษาโรคใหม่นี้ และการเตรียมวัคซีนที่มีประสิทธิผลยังอยู่ในขั้นตอนการทดสอบ... ทั้งโลกกำลังพยายามอย่างหนักเพื่อต่อสู้กับโรคระบาด พวกเรา - พยาบาลแนวหน้าในการป้องกันและควบคุมโรคระบาด - ก็เหมือนกัน แม้จะเผชิญความยากลำบาก ความลำบาก และการต้องห่างไกลจากครอบครัวและลูกๆ... เรายังคงทำงานทั้งวันทั้งคืนในสภาพแวดล้อมที่รุนแรง ซึ่งความเสี่ยงและอันตรายอยู่ใกล้แค่เอื้อมอยู่เสมอ

ฉันจะลืมวันแรกที่ได้เข้าสู่วงในดูแลผู้ป่วย F0 ที่รักษาที่แผนก A4 โดยตรงได้อย่างไร ครั้งแรกที่ได้สวมอุปกรณ์ป้องกันร่างกายครบชุดตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าและทำงานต่อเนื่อง 6 ชั่วโมง และแล้วก็มีชีวิตในหอพัก เราต้องนอนเตียงสองชั้น อยู่ด้วยกัน และแบ่งเค้กและนมแก้วละคนกัน แล้วเวลาทำงานกะกลางคืน (กะเริ่ม 0.00 น. ทุกวัน) ก็ไม่มีใครต้องโทรหาใคร แต่พอถึงเวลา ทุกคนก็มารวมตัวกันรอรถมารับเพื่อเข้าไปปฏิบัติหน้าที่ ไม่ว่าฝนจะตกหรือจะหนาวแค่ไหนพวกเราก็สามัคคีกันและตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่ปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปแม้แต่นาทีเดียว เพราะเบื้องหลังพวกเราคือเพื่อนร่วมทีมและคนไข้ที่รออยู่

ภาพประกอบ: หนังสือพิมพ์กองทัพประชาชน

เมื่อมาถึงพื้นที่ทำงาน เราก็รีบสวมชุดป้องกันและเข้าไปมอบกะงานให้คนก่อนหน้าพักผ่อน นอกเหนือจาก “วัฏจักร” ของการดูแลผู้ป่วยที่ไม่หยุดนิ่งแล้ว เรายังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกวิตกกังวลและประหม่า เมื่อทุกๆ 3-5 วัน เจ้าหน้าที่ทุกคนจะต้องเข้าไปเก็บตัวอย่างในวงในเพื่อทดสอบหาเชื้อโควิด-19 กัน

ระหว่างที่รอผลการทดสอบทุกคนต่างก็มีความกังวลและวิตกกังวล ดูแลเพื่อนร่วมงานของคุณ ดูแลตัวเอง! ฉันสงสัยว่าทุกคนจะปลอดภัยในการต่อสู้กับโรคระบาดต่อไปและทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จลุล่วงได้ดีหรือไม่? และหลังจากทำงานหนักมาอย่างหนัก เราก็จะมีช่วงเวลาแห่งการผ่อนคลาย เล่นกีฬาต่างๆ ร่วมกัน เช่น ปิงปอง แบดมินตัน แอโรบิค... เมื่อคิดถึงบ้าน เราก็ออกไปที่ระเบียงบ้าน มองไปที่ครอบครัวด้วยความคิดมากมาย หวังว่าโรคระบาดจะถูกเลื่อนออกไปโดยเร็ว เพื่อที่เราจะได้กลับมาใช้ชีวิตปกติ กลับไปหาครอบครัวที่เรารักได้

ตอนนี้โรคระบาดจบไปแล้ว เรามีประสบการณ์และความสามารถในการจัดการกับผลกระทบดังกล่าว เพื่อสุขภาพของทหารและประชาชนเรายังคงยึดมั่นการทำงานตลอดวันตลอดคืน เมื่อต้อนรับคนไข้เข้ามาในแผนก เรารู้สึกประหม่าและกังวลไม่ต่างจากญาติของผู้ป่วย และเมื่อผู้ป่วยออกจากเตียงโรงพยาบาลอย่างสงบและกลับมาใช้ชีวิตปกติ เราก็รู้สึกมีแรงบันดาลใจที่จะทำงานอีกครั้ง แม้ว่าจะยังมีความยากลำบากและความยากลำบากที่ไม่มีใครสามารถคาดการณ์ได้อยู่ข้างหน้า สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ เราจะไม่มีใครละทิ้งตำแหน่งหรือคนไข้ของเรา การผ่านวันที่ยากลำบากและอันตราย โดยเฉพาะประสบการณ์การทำงานที่น่าจดจำในช่วงที่ต้องต่อสู้กับการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 จะเป็นประสบการณ์ตลอดชีวิตที่ให้ความแข็งแกร่งแก่เราในการปฏิบัติหน้าที่ในฐานะแพทย์ทหารที่อยู่แนวหน้าให้สำเร็จ

ทู ฮัง

* โปรดเข้าสู่ส่วนสุขภาพเพื่อดูข่าวสารและบทความที่เกี่ยวข้อง