เทศกาลวู่หลานเป็นโอกาสสำคัญของปี เป็นช่วงเวลาที่ครอบครัวต่างๆ แสดงความเคารพต่อพระพุทธเจ้าและแสดงความกตัญญูต่อบรรพบุรุษ แล้วเทศกาลวู่หลานปี 2566 ตรงกับวันอะไร?
เทศกาลวู่หลาน มีต้นกำเนิดในพระพุทธศาสนาและจัดขึ้นในวันที่ 15 ของเดือนจันทรคติที่ 7 ของทุกปี ไม่เพียงแต่เป็นวันที่ชาวพุทธเท่านั้น แต่ยังเป็นช่วงเวลาแห่งความกตัญญูและความกตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ที่ให้กำเนิดและเลี้ยงดูพวกเขามาอีกด้วย
วันวู่หลาน พ.ศ. 2566 ตามปฏิทินเกรกอเรียน คือวันที่เท่าไร?
เทศกาลวู่หลานเป็นวันหยุดที่สำคัญของพระพุทธศาสนาและพุทธศาสนิกชน นี้เป็นโอกาสให้ทุกคนได้แสดงความกตัญญูและสำนึกบุญคุณต่อการให้กำเนิดและการเลี้ยงดูของพ่อแม่ ด้วยความหมายทางมนุษยธรรมที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ เทศกาลวู่หลานจึงแพร่หลายไปอย่างกว้างขวาง และกลายเป็นวันแห่งความกตัญญูกตเวทีของชาวเวียดนาม
เทศกาลนี้จัดขึ้นในวันที่ 15 เดือน 7 ของทุกปี ดังนั้นในปี 2566 เทศกาลวู่หลานจะตรงกับวันพุธที่ 30 สิงหาคม ตามปฏิทินเกรโกเรียน
ที่มาและความหมายของเทศกาลวู่หลาน
ต้นกำเนิดของเทศกาลวูหลานมาจากเรื่องราวของพระโมคคัลลานะที่ช่วยชีวิตแม่ของเขาจากแดนผีหิวโหยในนรก ทันห์ เดอ (มารดาของพระโมคคัลลานะ) เป็นคนโลภมาก โลภมาก โหดร้าย ไม่เชื่อในพระรัตนตรัย
ทุกวันเธอทำอาหารมากมายและปล่อยทิ้งไว้ทั่วพื้น ส่วนเด็กชายชื่อโมทกัลยาณะ ซึ่งเป็นลูกชายของนาง เขาเป็นคนที่มีบุคลิกอ่อนโยนและขยันขันแข็ง ซึ่งแตกต่างจากมารดาโดยสิ้นเชิง
เด็กชายจะเก็บเมล็ดข้าวที่แม่ทำตกขึ้นมาล้างแล้วกินอีกครั้ง ดังนั้นทุกคนรอบข้างและคนรู้จักจึงรักและยกย่องเขาเป็นอย่างมาก หลังจากที่พระทันห์เดะสิ้นพระชนม์ พระโมคคัลลานะได้ขอบวชเป็นพระภิกษุและได้เป็นสาวกของพระพุทธเจ้า เมื่อพระองค์ได้ทรงมหาเวทย์แล้ว พระโมคคัลลานะทรงใช้พระเนตรแห่งปัญญาออกค้นหาพระมารดาของพระองค์ในทุกแห่งทั้งในสวรรค์และบนโลก และในที่สุดก็พบพระมารดาของพระองค์ในนรกขุมใหญ่
พระโมคคัลลานะทอดพระเนตรเห็นมารดาของพระองค์มีผมรุงรัง ร่างกายเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูก รู้สึกหิวและกระหายน้ำ นอนคว่ำอยู่บนพื้น ยกศีรษะขึ้นไม่ได้ พระโมคคัลลานะเสียใจเป็นอย่างมาก จึงกอดมารดาแล้วร้องไห้ จากนั้นจึงยื่นชามข้าวให้แม่กินเพื่อบรรเทาความหิว
อย่างไรก็ตาม นางทานห์ เดอ ยังคงโลภมากเกินไป ดังนั้นเมื่อเธอตักข้าวเข้าปาก ข้าวก็กลายเป็นไฟแดงและไม่สามารถรับประทานได้ พระโมคคัลลานะเห็นภาพดังกล่าวแล้วรู้สึกหมดหนทาง และยิ่งเศร้าโศกมากขึ้นที่ไม่สามารถช่วยมารดาของตนได้ จึงหันกลับไปขอความช่วยเหลือจากพระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้าตรัสว่า ถ้าพระองค์ประสงค์จะรักษาแม่ให้พ้นทุกข์ และไปเกิดในภพภูมิที่ดี ในวันที่ 15 ค่ำ เดือน 7 ซึ่งเป็นวันอุปสมบทของภิกษุสงฆ์ พระองค์ควรนิมนต์ภิกษุสงฆ์ทั้งหมดมาทำพิธีถวายเครื่องสักการะพระรัตนตรัย เพื่อจะได้บุญรักษาแม่ไว้ได้ พระองค์ก็ทรงปฏิบัติตามพระดำรัสของพระพุทธเจ้า และแม่ของพระองค์ก็หลุดพ้น พระพุทธเจ้าทรงสอนว่า สัตว์ทั้งปวงที่ต้องการแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ก็สามารถทำธรรมวูหลานบอนได้เช่นกัน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เทศกาลวู่หลานจึงถือกำเนิดขึ้น และกลายมาเป็นวันแห่งความกตัญญูและความกตัญญูกตเวทีในพระพุทธศาสนา
สำหรับคนเวียดนามซึ่งเป็นชาติที่ให้ความสำคัญกับความกตัญญูกตเวที เทศกาลวู่หลานถือเป็นเทศกาลที่ได้รับการยกย่องอย่างสูง เป็นโอกาสที่จะรำลึกถึงคุณความดีของพ่อแม่และบรรพบุรุษโดยทั่วไป เพื่อเตือนใจทุกคนให้หวงแหนวันที่ตนยังอยู่กับพ่อแม่ โดยจงจำคุณความดีของการให้กำเนิดและการทำความดีต่อพ่อแม่ไว้เสมอ
มายลินห์ (vtc.vn)
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)