ถึงแม้จะไม่ได้อาศัยอยู่ใกล้ชิดกัน แต่ชาวเวียดนามและชาวเกาหลีก็มีความคล้ายคลึงกันหลายอย่าง ตั้งแต่ประวัติศาสตร์จนถึงปัจจุบัน ตั้งแต่ความเป็นจริงไปจนถึงปรัชญาการใช้ชีวิต โค้ชสองคน ปาร์ค ฮังซอ และ คิม ซังซิก เป็นคนเกาหลี แน่นอนว่าพวกเขาเข้าใจบุคลิกภาพและลักษณะนิสัยของชาวเวียดนามผ่านทางนักเตะเวียดนามที่พวกเขานำอยู่ ความเข้าใจ ความเห็นอกเห็นใจและความรักนักเตะ รู้วิธีเชื่อมโยงนักเตะเข้าด้วยกัน นักเตะกับโค้ชเหมือนเป็นครอบครัว นั่นคือความคล้ายคลึงระหว่างนายปาร์คและนายคิม
โค้ช ปาร์ค ฮังซอ (ขวา) และรุ่นน้อง คิม ซังซิก
โค้ชทั้งสองคนนี้ไม่เหมือนกันในแง่ของการปฏิบัติการเชิงกลยุทธ์ในสนาม แต่พวกเขาค่อนข้างคล้ายกันในแง่ของการค้นพบผู้เล่นใหม่และผู้เล่นอายุน้อย ในสนามนี้ นายคิมดูกล้าหาญกว่านายปาร์ค ทั้งในเรื่องของการหมุนเวียนผู้เล่น รวมไปถึงการไว้วางใจผู้เล่นดาวรุ่ง แต่พวกเขามีความคล้ายคลึงกันในแง่ของสไตล์การเล่นที่แข็งแกร่งโดยเริ่มจากแนวรับ และให้ความสนใจเป็นพิเศษกับกองกลางที่มีสไตล์การเล่นแบบไดนามิก การเลือกผู้เล่นให้เหมาะสมในแต่ละไลน์ก็ถือเป็นความคล้ายคลึงกันระหว่างโค้ชทั้งสองคนนี้
แน่นอนว่าความคล้ายคลึงกันที่ใหญ่ที่สุดระหว่างนายปาร์คและนายคิมก็คือความเห็นอกเห็นใจที่มีต่อทีมทั้งหมดสำหรับผู้เล่นแต่ละคนไม่ว่าพวกเขาจะเป็นตัวจริงหรือตัวสำรองก็ตาม ในจุดนี้โค้ชชาวเกาหลีทั้งสองคนเหนือกว่าโค้ชชาวยุโรป และนั่นคือจุดสำคัญที่ทำให้ทีมชาติเวียดนามที่นำโดยชายสองคนนี้ประสบความสำเร็จในระดับที่โค้ชยุโรปก่อนหน้านี้ไม่เคยทำได้มาก่อน
ผมมีความรู้สึกว่าเวลาดู ทีมเวียดนามที่นำโดยนายปาร์คและนายคิมแข่งขันกัน ทีมจะเคลื่อนไหวราวกับสายน้ำ แม้แต่ฝ่ายตรงข้ามที่แพ้ให้กับทีมเวียดนามก็ยังไม่อาจคาดเดาปฏิบัติการดังกล่าวได้ เช่นเดียวกับที่พวกเขาไม่สามารถคาดเดากระแสน้ำวนในแม่น้ำที่ดูเหมือนจะไหลเอื่อยๆ ได้ มันคือแนวทางการเล่นฟุตบอลที่แฝงด้วยปรัชญาตะวันออก ซึ่งโค้ชชาวเกาหลีทั้งสองคนได้ซึมซับเข้าสู่สายเลือด
โชคดีสำหรับเรา เกาหลีมีภูมิหลังฟุตบอลที่พัฒนาแล้วมากที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชีย และสามารถแข่งขันกับคู่แข่งที่แข็งแกร่งในโลกได้ จากรากฐานการพัฒนาดังกล่าว ทำให้โค้ชทั้งสองคน ปาร์ค ฮังซอ และ คิม ซังซิก สามารถเข้าถึงฟุตบอลโลกได้ โดยพวกเขาทำหน้าที่นำทีมชาติเวียดนาม ตั้งแต่ทีมชาติไปจนถึงทีม U.23 ให้ได้เล่นฟุตบอลในรูปแบบที่ทันสมัย แต่ยังคงส่งเสริมลักษณะทางกายภาพและความคล่องตัวโดยธรรมชาติของนักเตะเวียดนามไว้ด้วย ความเหมาะสมเป็นสิ่งจำเป็นเสมอเมื่อนำกลยุทธ์ใหม่ๆ มาใช้ในวงการฟุตบอลเวียดนามในปัจจุบัน
ทั้งนายปาร์คและนายคิมต่างพบว่ามีความเชื่อมโยงกับนักเตะเวียดนามในแบบของตนเอง ซึ่งถือเป็นความแตกต่างที่เป็นบวกอย่างมากระหว่างทั้งสองคน ฟุตบอลก็เป็นศิลปะเช่นกัน และความแตกต่างระหว่างศิลปิน ตั้งแต่โค้ชไปจนถึงผู้เล่น ทำให้เกิดความน่าดึงดูดใจและความสามารถในการก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุด
ที่มา: https://thanhnien.vn/hai-nguoi-han-quoc-o-viet-nam-185250120213940571.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)