การสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง: เป้าหมายสูงแต่มีความท้าทายมากมาย

ผู้สมัครสอบปลายภาคภาษาอังกฤษ ปี 2567 ที่นครโฮจิมินห์ - ภาพ: NHU HUNG

การสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองหมายถึง การสอนภาษาอังกฤษให้กับบุคคลที่มีภาษาแม่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษและอาศัยและทำงานในสภาพแวดล้อมที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาทางการหรือภาษาแม่

ตัวอย่างเช่น ชาวเวียดนามอพยพไปยังออสเตรเลีย และพวกเขาได้รับการสอนภาษาอังกฤษ กำลังสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองเนื่องจากภาษาแรกของพวกเขาคือภาษาเวียดนาม ชาวออสเตรเลียยังได้รับการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาแรกด้วย

หากคนเวียดนามอยู่ในเวียดนามและได้รับการสอนภาษาอังกฤษ นั่นถือเป็นการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ ภาษาอังกฤษในเวียดนามเป็นภาษาต่างประเทศเช่นเดียวกับภาษาต่างประเทศอื่น ๆ เนื่องจากภาษาทางการ ภาษาพื้นเมือง และภาษาเดียวของเวียดนามคือภาษาเวียดนาม

สามวงกลมแห่งภาษาอังกฤษ

จากความเข้าใจข้างต้น จะเห็นได้ว่าปัจจัยด้านภาษาในสภาพแวดล้อมการใช้ชีวิตและการทำงานมีบทบาทสำคัญในการแยกความแตกต่างระหว่างการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองหรือภาษาต่างประเทศ

ในทางกลับกัน โดยทั่วไปแล้ว ยอมรับกันว่าการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองมีประสิทธิผลมากกว่า เนื่องจากสภาพแวดล้อมเอื้ออำนวยมากกว่าการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศมาก หรือจะพูดให้เข้าใจง่ายๆ ก็คือ ชาวเวียดนามที่เรียนภาษาอังกฤษในออสเตรเลียมักจะเก่งภาษาอังกฤษมากกว่าคนที่เรียนในเวียดนาม ดังนั้นจึงเป็นที่เข้าใจได้ว่ามีคำแนะนำในการนำการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองไปใช้ในเวียดนาม

นักวิจัยภาษาอเมริกันชื่อดัง Kachru B. แนะนำแนวคิดของแบบจำลองวงกลมสามวงของภาษาอังกฤษเมื่อผู้เขียนกล่าวถึงความนิยมและการแพร่กระจายของภาษาอังกฤษไปทั่วโลก

แบบจำลองนี้ประกอบด้วย: วงกลมด้านใน วงกลมด้านนอก และวงกลมขยาย วงในประกอบไปด้วยประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่และใช้ในชีวิตประจำวันและสถาบันของรัฐ เช่น สหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร แคนาดา ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์

วงนอกได้แก่ประเทศที่มีการใช้ภาษาอังกฤษกันอย่างแพร่หลายในชีวิตทางสังคมหรือในภาครัฐ ได้แก่ อินเดีย มาเลเซีย สิงคโปร์ กาน่า เคนยา และอื่นๆ การใช้ภาษาอังกฤษในประเทศเหล่านี้เรียกว่าภาษาที่สอง

ในที่สุด Expanding Circle นี้รวมไปถึงประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศในการศึกษา ประเทศดังกล่าวรวมถึงประเทศที่เหลือ เช่น ตุรกี ซาอุดิอาระเบีย สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ญี่ปุ่น จีน เกาหลีใต้ เวียดนาม...

แบบจำลองวงกลมสามวงซ้อนกันของภาษาอังกฤษดูเหมือนจะได้กำหนดการใช้และการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองให้เป็นไปได้เฉพาะในประเทศที่อยู่ในวงนอกเท่านั้น และการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศให้กระทำในวงขยาย

เวียดนามเป็นประเทศที่ตั้งอยู่ในวงจรขยาย ตัวเลข EF EPI (English First English Proficiency Index) แสดงให้เห็นอีกว่าประเทศในกลุ่ม Outer Circle มีแนวโน้มที่จะมีความสามารถทางภาษาอังกฤษในระดับสูงและสูงมาก ในขณะที่ประเทศในกลุ่ม Extended Circle ส่วนใหญ่นั้นมีระดับความสามารถทางภาษาอังกฤษอยู่ในระดับปานกลาง ต่ำ และต่ำมาก (ยกเว้นประเทศในยุโรปบางประเทศ)

ความสามารถทางภาษาอังกฤษของคนเวียดนามเพิ่มขึ้นอย่างน่าประทับใจ

เมื่อเปรียบเทียบกับข้อกำหนดในการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง จะเห็นได้ว่าเวียดนามได้ใช้ความพยายามเบื้องต้นแต่จำกัดในการนำโปรแกรมบางอย่างมาสอนภาษาอังกฤษและวิชาอื่นๆ เป็นภาษาอังกฤษ

ตัวอย่างคือโครงการ Cambridge International Programme (CIE) ซึ่งเปิดตัวในปี 2010 และตามมาด้วยโครงการ "การสอนและการเรียนรู้คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และภาษาอังกฤษ โดยบูรณาการโปรแกรมของอังกฤษและเวียดนาม" ซึ่งเปิดตัวในปี 2014 ในนครโฮจิมินห์

ความท้าทายที่ใหญ่ที่สุดในขั้นตอนแรกนี้คือการมีทีมครูสอนภาษาอังกฤษที่เป็นเจ้าของภาษาและทีมครูชาวเวียดนามที่มีความสามารถภาษาอังกฤษระดับ C1 CEFR ขึ้นไปเพื่อที่จะสามารถสอนภาษาอังกฤษและวิชาอื่นๆ เป็นภาษาอังกฤษได้ การสร้างสภาพแวดล้อมการพูดภาษาอังกฤษในโรงเรียนและในระดับที่สูงขึ้นในสังคมยังคงเป็นประเด็นที่ยังไม่มีคำตอบ

ตามรายงานของ EF EPI ความสามารถทางภาษาอังกฤษของคนเวียดนามได้รับการพัฒนาอย่างน่าประทับใจในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ในปี 2554 ความสามารถทางภาษาอังกฤษของประเทศเวียดนามอยู่ในอันดับที่ 39 จาก 44 ประเทศที่สำรวจ และอยู่ในระดับต่ำสุด (ความสามารถต่ำมาก) ซึ่งเทียบเท่ากับระดับ Pre-A1 ถึงระดับสูงกว่า A2 ของ CEFR

ภายในปี พ.ศ. 2566 เวียดนามได้รับคะแนน EF EPI ไปแล้ว 506 คะแนน จัดอยู่ในประเภทความสามารถทางภาษาอังกฤษระดับปานกลาง ซึ่งสอดคล้องกับระดับ B2 CEFR ที่ 1 และอยู่ในอันดับที่ 58 จากทั้งหมด 113 ประเทศที่ได้รับการจัดอันดับ

ดังนั้น ในเวลามากกว่า 10 ปี ความสามารถทางภาษาอังกฤษของเวียดนามจึงก้าวกระโดดจากระดับ A1 ก่อนหน้ามาเป็นระดับ B2 CEFR

บางทีเป้าหมายในอนาคตของเวียดนามอาจเป็นการรักษาระดับความสามารถทางภาษาอังกฤษโดยเฉลี่ย แต่ในช่วงคะแนนที่สูงขึ้น หรืออาจอยู่ในระดับสูงตามมาตรฐาน EF EPI ที่สอดคล้องกับช่วงคะแนนสูงสุดของ B2 CEFR ซึ่งถือเป็นระดับปกติสำหรับประเทศใน Outer Circle

การสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง

การศึกษามากมายแสดงให้เห็นว่าการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองจะต้องเป็นไปตามลักษณะดังต่อไปนี้:

1. อย่าใช้ภาษาแม่ของคุณมากเกินไปในชั้นเรียน

2. สภาพแวดล้อมการสอนเป็นสภาพแวดล้อมการพูดภาษาอังกฤษ

3. สภาพแวดล้อมทางสังคมโดยตรงเป็นสภาพแวดล้อมที่พูดภาษาอังกฤษ

โครงการต่างๆ มากมายเพื่อพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ

ในเอเชียเพียงแห่งเดียว มีเพียง 4 จาก 32 ประเทศเท่านั้นที่ได้ระดับความสามารถทางภาษาอังกฤษระดับสูงและระดับสูงมาก (ทั้ง 4 ประเทศนี้อยู่ในกลุ่ม Outer Circle) โดยส่วนใหญ่อยู่ในระดับต่ำและระดับต่ำมาก

หลายประเทศและดินแดนในเอเชีย เช่น ญี่ปุ่น เกาหลี ไต้หวัน...ที่ตั้งอยู่ในกลุ่มประเทศกำลังขยายตัวอย่างเวียดนาม ก็ได้ริเริ่มโครงการต่างๆ มากมายเพื่อปรับปรุงความสามารถทางภาษาอังกฤษของพลเมืองของตนเช่นกัน

ที่มา: https://tuoitre.vn/day-tieng-anh-nhu-ngon-ngu-thu-hai-muc-tieu-cao-nhung-thach-thuc-lon-20240922095004974.htm