การเปลี่ยนแปลงทะเบียนที่ดินเป็นเนื้อหาใหม่ประการหนึ่งของพระราชบัญญัติที่ดินแก้ไขที่ประชาชนจำนวนมากให้ความสนใจ โดยเฉพาะเรื่องการออกหนังสือรับรองกรณีที่ไม่มีเอกสารสิทธิการใช้ที่ดิน
ดังนั้น กฎหมายที่ดินที่แก้ไขใหม่จึงมีบทบัญญัติใหม่ดังนี้
- บัญญัติให้บังคับใช้บทบัญญัติในพระราชกฤษฎีกาฯ ฉบับที่ ๔๓/๒๕๕๗ กรณีการใช้ที่ดินโดยไม่มีเอกสารสิทธิการใช้ที่ดิน ในกรณีดังต่อไปนี้ ไม่ฝ่าฝืนกฎหมายที่ดิน ไม่ถูกจัดสรรที่ดินโดยไม่ได้รับอนุญาต มีการละเมิดกฎหมาย; การจัดสรรที่ดินโดยไม่ได้รับอำนาจ
- เสริมระยะเวลาการใช้กฎหมายท้องถิ่นเรื่องเขตที่ดินอยู่อาศัย(ให้ปฏิบัติตามกฎหมายในขณะที่ผู้ใช้ที่ดินยื่นคำร้องขอหนังสือรับรอง) รัฐบาลมีความรับผิดชอบในการออกหนังสือรับรองให้กับกรณีที่ลงทะเบียนแล้วและมีสิทธิ์
ดังนั้นบทบัญญัติในมาตรา 22 พระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 43/2557 เกี่ยวกับการจัดการและการออกหนังสือรับรองสิทธิการใช้ที่ดิน สิทธิความเป็นเจ้าของบ้าน และทรัพย์สินอื่นที่ยึดมากับที่ดินสำหรับครัวเรือนและบุคคลที่ใช้ที่ดินโดยฝ่าฝืนกฎหมายที่ดินก่อนวันที่ 1 กรกฎาคม 2557 จึงได้รับการรับรองให้เป็นกฎหมายแล้ว
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มาตรา 22 วรรค 5 แห่งพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 43/2557 บัญญัติให้บุคคลซึ่งใช้ที่ดินอย่างมั่นคงในกรณีตามที่กำหนดในวรรค 1 ข้อ ก และวรรค 2 ข้อ ข วรรค 3 แห่งมาตรานี้ โดยไม่มีข้อพิพาทใดๆ จะได้รับหนังสือรับรองสิทธิการใช้ที่ดิน สิทธิกรรมสิทธิ์บ้าน และทรัพย์สินอื่นที่ติดอยู่กับที่ดิน ตามบทบัญญัติดังต่อไปนี้
ก) กรณีแปลงที่ดินมีบ้าน ให้ถือว่าพื้นที่ดินสำหรับอยู่อาศัยเป็นไปตามบทบัญญัติในข้อ ก วรรค 2 มาตรา 20 แห่งพระราชกฤษฎีกานี้
ข) กรณีแปลงที่ดินมีงานก่อสร้างที่มิใช่บ้าน ให้ถือว่าเป็นไปตามบทบัญญัติมาตรา 20 ข้อ 2 ข. วรรค 1 และข้อ 2 ข. วรรค 2 แห่งพระราชกฤษฎีกานี้
ค) สำหรับพื้นที่ดินที่ใช้ทำประโยชน์ซึ่งกำหนดให้เป็นที่ดินทำการเกษตร ให้สิทธิใช้ที่ดินได้รับการรับรองตามระเบียบที่กำหนดไว้สำหรับกรณีตามมาตรา 20 วรรค 5 แห่งพระราชกฤษฎีกานี้
ข) ผู้ใช้ที่ดินซึ่งได้รับหนังสือรับรองสิทธิการใช้ที่ดิน สิทธิความเป็นเจ้าของบ้าน และทรัพย์สินอื่นที่ติดมากับที่ดิน ตามที่กำหนดไว้ในวรรคนี้ ต้องปฏิบัติตามภาระผูกพันทางการเงินตามที่กฎหมายกำหนด
ที่ดินที่กำลังอยู่ระหว่างการก่อสร้างในกรุงฮานอย (ภาพถ่าย: Tran Khang)
ก่อนหน้านี้ ตามบทบัญญัติของมาตรา 101 แห่งพระราชบัญญัติที่ดิน พ.ศ. 2556 ครัวเรือน บุคคล และชุมชนที่อยู่อาศัยที่ใช้ที่ดินโดยไม่มีเอกสารสิทธิการใช้ที่ดิน จะได้รับใบรับรองสิทธิการใช้ที่ดินใน 2 กรณี
ประการแรก ครัวเรือนและบุคคลที่มีการใช้ที่ดินก่อนวันที่ 1 กรกฎาคม 2557 โดยไม่มีเอกสารตามที่กำหนดในวรรค 1, 2 และ 3 มาตรา 100 แห่งพระราชบัญญัติที่ดิน พ.ศ. 2556 ให้มีถิ่นที่อยู่ถาวรในท้องถิ่นและประกอบอาชีพเกษตรกรรม ป่าไม้ การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ และการผลิตเกลือโดยตรง ในพื้นที่ที่มีสภาพเศรษฐกิจและสังคมที่ยากลำบาก หรือพื้นที่ที่มีสภาพเศรษฐกิจและสังคมที่ยากลำบากเป็นพิเศษ
ประการที่สอง คือ ครัวเรือนและบุคคลธรรมดาที่ใช้ที่ดินโดยไม่มีเอกสารตามที่กำหนดในมาตรา 100 วรรค 1 วรรค 2 และ 3 แห่งพระราชบัญญัติที่ดิน พ.ศ. 2556 แต่ที่ดินดังกล่าวได้มีการใช้โดยมั่นคงมาตั้งแต่ก่อนวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2547 และไม่ผิดกฎหมายที่ดิน
ดังนั้น ระยะเวลาการรับรองสิทธิการใช้ที่ดินสำหรับที่ดินที่ไม่มีเอกสารในกฎหมายที่ดินฉบับแก้ไขจึงขยายออกไป 10 ปี เมื่อเทียบกับกฎหมายที่ดินปี 2556
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)