ในระดับประเทศมี 30 จังหวัดและเมืองที่สอนภาษาชนกลุ่มน้อย

30 จังหวัดและเมืองนำการสอนภาษาชนกลุ่มน้อยไปใช้

ตามสถิติของกรมสามัญศึกษา กระทรวงศึกษาธิการและการฝึกอบรม ปัจจุบันมีจังหวัดและเมืองทั่วประเทศกว่า 30 จังหวัดที่มีการดำเนินการสอนภาษาชนกลุ่มน้อยในโรงเรียนทั่วไป และจัดให้มีการสอนแก่ข้าราชการ พนักงานราชการ และทหารในกองทหาร

Một tiết học của cô trò Trường Tiểu học Võ Nguyên Giáp, huyện Điện Biên. — ชั้นเรียนครูและนักเรียนที่โรงเรียนประถมศึกษาโวเหงียนจิ๊บ เขตเดียนเบียน

จังหวัด/เมืองต่างๆ หลายแห่งได้ออกโครงการและแผนงานเพื่อดำเนินการตามนโยบายในการอนุรักษ์ภาษาและอักษรของชนกลุ่มน้อย เช่น ซ็อกจาง, จ่าวินห์, เหล่าไก, เอียนบ๊าย, ฮัวบินห์, เดียนเบียน, ทันห์ฮัว, เหงะอาน, นิญถวน, บิ่ญถวน,...

ในปีการศึกษา 2565-2566 ทั้งประเทศมีโรงเรียนที่สอนภาษาชนกลุ่มน้อยจำนวน 535 แห่ง มีห้องเรียน 4,176 ห้อง และมีนักเรียน 117,699 คน ในบรรดาภาษาชนกลุ่มน้อยทั้ง 7 ภาษาที่สอนในโรงเรียนทั่วไป ภาษาเขมรมีขนาดใหญ่ที่สุด คิดเป็นร้อยละ 55.7 ของจำนวนโรงเรียนทั้งหมด ร้อยละ 65.6 ของจำนวนชั้นเรียนทั้งหมด และร้อยละ 69.01 ของจำนวนนักเรียนทั้งหมด

ชัม จรัล บาห์นา ภาษาไทย สอนในระดับประถมศึกษา; ภาษาเอเดะและมงมีการสอนในระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา ภาษาเขมรมีการสอนทั้งสามระดับ คือ ประถมศึกษา มัธยมศึกษา และมัธยมศึกษาตอนปลาย นอกจากนี้ยังมีการสอนภาษาชนกลุ่มน้อยบางภาษาแบบทดลอง เช่น ภาษาจามอาหรับ, ภาษาตาออย, ภาษาโกตู, ภาษาปาโก, ภาษาบรูวันเกียว

นายทัช ซอง หัวหน้าแผนกการศึกษากลุ่มชาติพันธุ์ - การศึกษาต่อเนื่อง แผนกการศึกษาและการฝึกอบรมจังหวัดซอกตรัง กล่าวว่า จังหวัดซอกตรังมี 11/11 อำเภอ ตำบล และเทศบาล ที่จัดการเรียนการสอนภาษาเขมรให้กับนักเรียนในสถาบันการศึกษาทั่วไปและศูนย์การศึกษาต่อเนื่อง

นอกจากนี้ วัดพุทธเถรวาท 85/93 แห่งยังร่วมสอนภาษาเขมรให้กับนักเรียนในช่วงฤดูร้อนอีกด้วย โรงเรียนเสริมวัฒนธรรมบาลีชั้นกลางภาคใต้ สอนทั้งภาษาเขมรและบาลีให้กับพระภิกษุ

ทุกปี กรมการศึกษาและการฝึกอบรมของจังหวัดซ็อกตรังได้กำกับดูแลและชี้แนะสถาบันการศึกษาในพื้นที่ให้มีการสอนภาษาเขมรอย่างมีประสิทธิภาพ และในเวลาเดียวกันก็รักษาระดับการสอบภาษาเขมรที่ดี เช่น การประกวดคัดลายมือภาษาเขมรระดับจังหวัด และการประกวดนักเรียนดีเด่นด้านภาษาเขมรระดับจังหวัด สำหรับชั้นประถมศึกษาปีที่ 9 และ 12

“จากการสอบดังกล่าว เราได้มีส่วนสนับสนุนในการเผยแพร่การเรียนรู้ภาษาเขมรในโรงเรียนทั่วไปทั่วทั้งจังหวัด นอกจากนี้ กรมการศึกษาและฝึกอบรมยังได้ประสานงานกับสถานีวิทยุกระจายเสียงและโทรทัศน์จังหวัดเพื่อจัดทำและออกอากาศรายการ “เรียนรู้ภาษาเขมรด้วยกัน” ทางสถานีวิทยุกระจายเสียงและโทรทัศน์จังหวัดซ็อกตรัง เพื่ออนุรักษ์และอนุรักษ์บทพูดของชนกลุ่มน้อยและส่งเสริมคุณค่าทางวัฒนธรรมของชาวเขมรในภาคใต้” นายทัจ ซอง กล่าว

ในทำนองเดียวกัน จังหวัดเดียนเบียนยังให้ความสำคัญเป็นพิเศษกับการสอนภาษาไทยและภาษาม้งให้กับนักเรียน ตั้งแต่ปี 2555 คณะกรรมการประชาชนจังหวัดได้ออกคำสั่งเลขที่ 969/QD-UBND ลงวันที่ 25 ตุลาคม 2555 อนุมัติให้ใช้ตัวอักษรไทยในการสอนภาษาชาติพันธุ์ในจังหวัดเดียนเบียน

ด้วยเหตุนี้ กรมการศึกษาและการฝึกอบรมจึงได้แนะนำให้คณะกรรมการประชาชนจังหวัดเดียนเบียนออกคำสั่งเลขที่ 895/QD-UBND ลงวันที่ 8 กันยายน 2554 เรื่อง การดำเนินโครงการสอนภาษาไทยและภาษาม้งให้แก่นักเรียนระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาในจังหวัดเดียนเบียน ในช่วงปีการศึกษา 2554-2558 โดยมีวิสัยทัศน์ถึงปี 2563

ตั้งแต่ปีการศึกษา 2564-2565 จนถึงปัจจุบัน ในจังหวัดเดียนเบียนเปิดห้องเรียนรวม 351 ห้องเรียน มีนักเรียน 9,603 คน เรียนภาษาไทยและภาษาม้งในโรงเรียนประถมศึกษา

มร.ดาว ไท ไล หัวหน้าแผนกประถมศึกษา แผนกการศึกษาและการฝึกอบรมเดียนเบียน กล่าวว่า “ด้วยกระบวนการสอนภาษาพูดและภาษาเขียนของกลุ่มชาติพันธุ์ไทยและม้ง นักเรียนจะได้รับความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับภาษาและวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ไทยและม้ง อีกทั้งยังมีส่วนช่วยในการฝึกฝนความคิดและสนับสนุนให้นักเรียนศึกษาภาษาเวียดนามและวิชาอื่นๆ ได้ดี”

โดยการเรียนรู้ภาษาพูดและภาษาเขียนของกลุ่มชาติพันธุ์ของตน เด็กๆ จะเรียนรู้และเข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับสังคม ธรรมชาติ ผู้คน ประเพณี นิสัย และวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ของตน อีกทั้งยังได้รับการอบรมสั่งสอนให้พวกเขารักภาษาแม่ของตน และสร้างเงื่อนไขเพื่ออนุรักษ์และส่งเสริมภาษาพูดและภาษาเขียนของกลุ่มชาติพันธุ์ของตน

Từ năm 2021 - 2022 đến nay, trên địa bàn tỉnh Điện Biên có tổng số 351 lớp được mở với 9603 lượt học sinh học tiếng Thái, tiếng Mông tại các trường tiểu học. — ตั้งแต่ปีการศึกษา 2564 - 2565 จนถึงปัจจุบัน ในจังหวัดเดียนเบียนเปิดห้องเรียนรวม 351 ห้องเรียน มีนักเรียน 9,603 คน เรียนภาษาไทยและภาษาม้งในโรงเรียนประถมศึกษา

ครูสอนภาษาชนกลุ่มน้อยในจังหวัดจาลาย 100% มีคุณสมบัติตรงตามที่กำหนด

ตั้งแต่ปี 2554 จังหวัดเกียลายได้ออกคำสั่งเลขที่ 30/2011/QD-UBND ลงวันที่ 28 ตุลาคม 2554 เรื่องการเผยแพร่ตัวอักษรและระบบเสียงของภาษาจไรและบาห์นาร์ และคำสั่งเลขที่ 780/QD-UBND ลงวันที่ 22 พฤศจิกายน 2554 เรื่องอนุญาตให้มีการสอนภาษาจไรและบาห์นาร์ในระดับประถมศึกษาในจังหวัดเกียลาย

ขณะนี้อยู่ระหว่างการดำเนินการตามมติคณะรัฐมนตรีหมายเลข 142/QD-TTg ของนายกรัฐมนตรี จังหวัดเกียลาย ได้ออกแผนปฏิบัติการหมายเลข 99/KH-UBND ลงวันที่ 11 มกราคม 2023 ของคณะกรรมการประชาชนจังหวัดเกียลาย เกี่ยวกับการดำเนินการตามโครงการ "การปรับปรุงคุณภาพการสอนภาษาชนกลุ่มน้อยในโปรแกรมการศึกษาทั่วไปสำหรับระยะเวลา 2023-2030" โดยกรมการศึกษาและฝึกอบรมได้จัดวางและแนะนำหน่วยงานดำเนินการเพื่อพัฒนาแผนการสอนและแผนการสอนให้สอดคล้องกับโครงการ และให้แน่ใจว่ามีระยะเวลา 2 คาบต่อสัปดาห์ และเหมาะสมกับสภาพจริงของแต่ละโรงเรียน

ด้วยเหตุนี้ ครูสอนภาษาชนกลุ่มน้อยในจังหวัดซาลาย 100% จึงมีคุณวุฒิที่เหมาะสม ได้รับใบรับรองการสำเร็จหลักสูตรการฝึกอบรมการสอนภาษาชนกลุ่มน้อย และคณาจารย์ก็เข้าร่วมกิจกรรมและการศึกษาวิจัยอย่างแข็งขันเพื่อพัฒนาคุณวุฒิทางวิชาชีพของตน การสังเกตชั้นเรียน การทำสื่อการสอน

นางสาว R'Com H'Phai - ครูสอนภาษา Jrai จากโรงเรียนประถมศึกษา Ngo May อำเภอ Ia Grai จังหวัด Gia Lai กล่าว ว่า "คณะกรรมการประชาชนประจำจังหวัดและกรมการศึกษาและการฝึกอบรมมีความสนใจในการสอนภาษาชนกลุ่มน้อย ผู้อำนวยการโรงเรียนได้สั่งให้ครูสอนภาษาชนกลุ่มน้อยใช้สิ่งอำนวยความสะดวกและอุปกรณ์ที่มีอยู่สำหรับวิชาต่างๆ และจัดระเบียบการรวบรวมและการใช้สิ่งของต่างๆ เช่น ต้นไม้ ดอกไม้ หัวใต้ดิน ผลไม้ และวัสดุที่หาได้ในท้องถิ่น เพื่อทำเป็นสื่อการสอน ใช้รูปภาพของวิชาอื่นๆ และนำมาประยุกต์ใช้อย่างยืดหยุ่นเพื่อใช้ในการสอนและการเรียนรู้ภาษา Jrai และ Bahnar

ในชั้นเรียนภาษาจไร นักเรียนรู้สึกตื่นเต้นและชื่นชอบในวิชานี้ การสอนภาษาชนกลุ่มน้อยช่วยให้เด็ก ๆ เข้าใจวัฒนธรรมของชาติพันธุ์และรักภาษาแม่ของตนมากขึ้น

นางสาว R'Com H'Phai กล่าวว่า ในช่วงเวลาแห่งการบูรณาการระหว่างประเทศ การให้ความสำคัญกับการสอนภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์ในโรงเรียนถือเป็นสิ่งที่สำคัญมาก โดยมีส่วนสนับสนุนในการสร้างความตระหนักรู้ทางสังคม ปกป้องการป้องกันประเทศและความมั่นคง พัฒนาเศรษฐกิจ ขจัดความหิวโหยและลดความยากจน และอนุรักษ์ทุนทางภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์ อีกทั้งยังมีส่วนสนับสนุนในการสร้างวัฒนธรรมเวียดนามขั้นสูงที่เปี่ยมไปด้วยเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาติ

แหล่งที่มา