พ่อตาของฉันเป็นพันเอกกองทัพที่เคยเข้าร่วมในปฏิบัติการโฮจิมินห์เพื่อปลดปล่อยภาคใต้ ประเทศได้รวมกันเป็นหนึ่งแล้ว เขาจึงเดินทางกลับไปยังฮานอยเพื่อกลับไปอยู่กับครอบครัว
สามีของฉันมักจะเล่าให้ฉันฟังว่าในช่วงหลายปีหลังปี พ.ศ. 2518 ทุกเช้าวันอาทิตย์ ทันทีที่เขาตื่นขึ้นมา เขาจะมีกลิ่นหอมของกาแฟกรองที่ผสมกับควันบุหรี่ Dien Bien ซองเงิน
เขาชอบดื่มกาแฟ เธอจึงมองหาร้านที่ติดป้ายว่า “คั่วและบดกาแฟ” ซึ่งหาได้ยากมากในสมัยนั้น เธอกล้าซื้อครั้งละ 1 ออนซ์เท่านั้น และดื่มเฉพาะเช้าวันอาทิตย์เท่านั้น ตัวกรองอลูมิเนียมดูไม่สวยและบุบ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ตักผงกาแฟคั่วบด 2 ช้อนเล็กแล้วเทน้ำเดือดที่เพิ่งต้มจากเตาลงไป การเคลื่อนไหวแต่ละครั้งต้องชำนาญ แม่นยำ และไม่หกเลอะเทอะ ซึ่งถือเป็นความสุขที่หรูหราในเช้าวันหยุดสุดสัปดาห์
ในช่วงที่ได้รับเงินอุดหนุนซึ่งทุกอย่างกำลังขาดแคลน กลิ่นหอมของกาแฟกรองกลับหรูหราอย่างมาก ภาพครอบครัวที่อบอุ่น มีความสุข และสงบสุข หลังจากสงครามอันโหดร้ายหลายปี และไม่มีพ่อ ยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำของครอบครัวอย่างลึกซึ้ง วันอาทิตย์จะเป็นวันที่สำคัญของการ “เพิ่มผลผลิต” ทั้งครอบครัวจะมารวมตัวกันทอผ้า ปิดผนึกซอง และปอกถั่วลิสง บนพื้นที่เกือบยี่สิบตารางเมตรที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของกาแฟ...
เมื่อฉันคลอดลูกคนแรก ปู่ของฉันก็เต็มใจที่จะเลิกสูบบุหรี่เพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบต่อหลานๆ ของเขา แต่เขาก็ยังคงนิสัยดื่มกาแฟอยู่ เนื่องจากเขาอายุมากแล้วเขาจึงชอบกาแฟสำเร็จรูป เขาชอบทุกยี่ห้อ แต่ที่ชอบมากที่สุดคือกาแฟนมของ VinaCafe ทุกเช้าเขาจะหยิบซองหนึ่งมาผสมกับน้ำเดือด ดื่มพร้อมกับจิบกับหนังสือพิมพ์สองสามฉบับ
เขาเพิ่งจากไป จิตใจของฉันยังคงเต็มไปด้วยความทรงจำที่ดีเกี่ยวกับเขา ฉันจำได้ว่าตอนที่เขาตื่นเช้ามาทำยาสมุนไพรให้ฉันเอาไปกินที่ทำงาน จำได้ว่าเขาเอารถมอเตอร์ไซค์ไปจากฉันแล้วช่วยฉันเข็นขึ้นเนินไปในบ้านเพราะมันหนักเกินไป ฉันจำได้ว่าเขาใช้ชี่กงกดหน้าผากฉันเพื่อรักษาอาการปวดหัว และภาพที่น่าจดจำที่สุดคือภาพเขาที่นั่งอยู่ทุกเช้าพร้อมคนชงกาแฟที่โต๊ะกลม ดูสงบและเงียบสงบมาก
(ส่งผลงานเข้าประกวด “ภาพความประทับใจกาแฟและชาเวียดนาม” ภายใต้โครงการ “เชิดชูกาแฟและชาเวียดนาม” ครั้งที่ 2 ปี 2567 จัดโดย หนังสือพิมพ์หงอยเหล่าดอง)
กราฟิก : CHI PHAN
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)