ภาพประกอบ : ตวน อันห์
เดือนมีนาคมรับลมเป็นปากกา
เขาเขียนบทกวีเพื่อส่งไปยังเมฆ
ความคิดถึง ความคิดถึง เติมเต็มเวลาหลายปี
ฉันส่งมันไปที่สวรรค์และโลกเพื่อให้มันบรรเทาลง
ตอนนี้ฉันอยู่ห่างไกลจากโลกมาก
คุณเคยจำช่วงที่ดอกไม้บานได้บ้างไหม?
บางเบาเหมือนหมอก เปราะบางเหมือนลมหายใจ
อบอุ่นเหมือนดวงตาในวันที่เราพบกันครั้งแรก
ดอกซูร่วงลงมาท่วมหัวอย่างหนัก
แสงเหมือนควัน ขาวเหมือนหิมะ
ดอกไม้สีขาวเต็มท้องฟ้าบินเข้าตาฉัน
รอคอยดอกไม้ที่ยังคงโบยบินมาเป็นพันปี!
คุณอยู่ช่วงไหนของความวุ่นวายในชีวิต?
ยังเศร้าอยู่ไหมกับปีกไม้โรสวูดที่โบยบินในสายลม?
ยังรักชะตากรรมดอกไม้
เปราะบางน้อย?
คว่ำหน้าบินมาลงมือคน
ตอนนี้ดอกไม้สีขาวร่วงลงบนผมของฉัน
ลมขาว เดือนแห่งความคิดถึงสีขาว
คุณจะกลับไปที่เก่าอีกมั้ย?
ต้นไม้ดอกไม้ยังรอคุณอยู่นานนับฤดูกาล...
ที่มา: https://thanhnien.vn/hoa-van-doi-em-tho-cua-nam-thanh-185250405184914958.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)