การคิดถึงไม่ใช่เรื่องส่วนตัว!

ในบ่ายวันสุดท้ายของปี เมื่อลมหนาวพัดผ่านทุกตรอกซอกซอย หัวใจของฉันก็เจ็บปวดด้วยความคิดถึงพ่อกับแม่ที่ไม่หยุดยั้ง ความคิดถึงดูจะหนักขึ้นทุกครั้งที่เทศกาลตรุษจีนมาถึงและฤดูใบไม้ผลิกลับมา

เทศกาลตรุษจีนปีนี้ยิ่งเศร้ามากขึ้น เพราะพ่อของฉันทิ้งครอบครัวไปสวรรค์เมื่อ 58 ปีที่แล้ว และแม่ของฉันก็จากโลกนี้ไปเมื่อกว่า 1 ปีที่แล้วเช่นกัน ก่อนถึงวันตรุษจีน ความทรงจำเกี่ยวกับพ่อแม่ก็หลั่งไหลกลับมาเหมือนน้ำตก ก่อให้เกิดความเจ็บปวดและความว่างเปล่าที่ไม่มีที่สิ้นสุด

วันตรุษจีนไม่มีพ่อ : ครึ่งหนึ่งของความทรงจำหายไปตลอดกาล

ฉันเกิดในช่วงปีสงครามอันดุเดือด พ่อของฉันเสียชีวิตในปีพ.ศ.2510 ตอนที่ฉันยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจถึงการสูญเสียครั้งใหญ่ครั้งนี้ได้ ภาพลักษณ์ของพ่อในความทรงจำของฉันคือรูปร่างสูงผอม รอยยิ้มอ่อนโยน และมือที่ด้านซึ่งคอยปกป้องครอบครัวอยู่เสมอ พ่อจากไปเมื่อประเทศต้องการเขา ทิ้งให้แม่ต้องเลี้ยงดูลูกเพียงลำพัง

ในช่วงปีเหล่านั้นเทดอยู่ในบ้านหลังเล็ก ๆ ตลอดเวลาที่ฉันไม่มีพ่ออยู่ ทุกๆ ครั้งที่ฉันได้ยินเสียงประทัดในคืนส่งท้ายปีเก่า ใจของฉันก็จะเจ็บปวดเมื่อเห็นแม่ของฉันนั่งเงียบๆ อยู่ข้างแท่นบูชา พร้อมกับมีน้ำตาคลอเบ้า มีอยู่คืนหนึ่งที่แม่ของฉันนอนไม่หลับทั้งคืน เหมือนกับว่าเธอกำลังคุยกับพ่อของฉันเงียบๆ ผ่านควันธูปที่พวยพุ่งออกมา คำอธิษฐานของแม่แต่ละบทคือความทรงจำและความปรารถนาที่ส่งไปให้ผู้ล่วงลับ

ความทรงจำนั้นแม้เวลาจะผ่านไปหลายสิบปีแต่ยังคงประทับอยู่ในใจของฉันอย่างลึกซึ้ง เมื่อเป็นผู้ใหญ่ ฉันตระหนักถึงความสูญเสียที่ครอบครัวของฉันต้องเผชิญ พ่อไม่เพียงแต่เป็นเสาหลักของครอบครัวเท่านั้น แต่ยังเป็นความภาคภูมิใจและกำลังใจสำหรับแม่และพวกเราด้วย

การสูญเสียแม่: ฤดูใบไม้ผลิไม่สมบูรณ์อีกต่อไป

เมื่อปีที่แล้วแม่ของฉันก็จากเราไปเพื่อกลับไปหาพ่อในสถานที่ห่างไกล ความเจ็บปวดจากการสูญเสียแม่เป็นเหมือนมีดที่แทงลึกเข้าไปในจิตวิญญาณของฉัน หากการจากไปของพ่อเป็นความเจ็บปวดที่คงอยู่ตลอดวัยเด็กของฉัน การจากไปของแม่ก็เป็นความเจ็บปวดที่ทำให้ฉันล้มลงเมื่อแก่ตัวลง

ปีนี้บ้านยังคงสะอาด อาหารยังคงอิ่มเอม แต่เมื่อไม่มีแม่ เทศกาลตรุษจีนก็กลายเป็นวันที่จืดชืดและไร้วิญญาณทันที ฉันจำได้ว่าแม่ของฉันทำงานหนักทั้งวันทั้งคืนเพื่อเตรียมบั๋นจุงและหัวหอมดอง จดจำมือของแม่ที่ห่อเค้กแต่ละชิ้นด้วยความรักอย่างครบถ้วน แม่คือจิตวิญญาณของวันหยุดเทศกาลตรุษจีนอันอบอุ่น เป็นผู้เชื่อมโยงคนทุกรุ่นในครอบครัว

ตอนที่แม่ผมยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าผมจะยุ่งกับงานแค่ไหน ผมก็พยายามกลับบ้านเร็วเสมอ เมื่อเห็นแม่กำลังนั่งอยู่ข้างกองไฟและเล่าเรื่องราวเก่าๆ ฉันก็รู้สึกสงบอย่างประหลาด ตอนนี้แม่ไม่อยู่แล้ว ห้องครัวก็เย็น และเรื่องราวต่างๆ ก็หายไปพร้อมกับแม่ด้วย

บ่ายวันสุดท้ายของปี: ความคิดถึงพ่อแม่

บ่ายวันนี้ ขณะที่ฉันนั่งอยู่หน้าแท่นบูชาและมองดูภาพพ่อแม่ของฉัน ฉันรู้สึกเจ็บปวดและว่างเปล่าขึ้นมาทันใด น้ำตาไหลเงียบๆ เหมือนกับเสียงของหัวใจที่ไม่อาจอธิบายเป็นคำพูด บางทีเมื่อพ่อแม่ของฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันอาจไม่ได้คิดถึงทุกช่วงเวลาที่อยู่กับพวกท่านมากพอ ตอนนี้ไม่ว่าฉันจะอยากทำอะไรเพื่อชดเชยมันก็เป็นไปไม่ได้

ฉันจำทุกคำสอนของพ่อ และทุกสายตาที่มองมาด้วยความรักของแม่ ฉันจำวันเทศกาลตรุษจีนที่แสนจะน่าเบื่อแต่ก็รักมันได้ เค้กแต่ละชิ้นและชาแต่ละถ้วยที่แม่วางบนถาดล้วนเต็มไปด้วยความเสียสละและความรักอันไม่มีขอบเขต

ในบ่ายวันสุดท้ายของปี เมื่อมองดูฝูงคนพลุกพล่านที่กำลังจับจ่ายซื้อของในช่วงเทศกาลตรุษจีน ฉันแอบหวังว่าจะย้อนเวลากลับไปได้ กลับไปในสมัยที่พ่อแม่ของฉันยังมีชีวิตอยู่ แม้จะเป็นเพียงมื้ออาหารง่ายๆ เทศกาลตรุษจีนที่เรียบง่าย ตราบใดที่มีพ่อแม่คอยเคียงข้าง ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะอบอุ่นและสมบูรณ์แบบ

ปีนี้ที่ฉันไม่มีพ่อแม่ ฉันยิ่งเข้าใจมากขึ้นว่าเวลาเป็นสิ่งมีค่ามาก แต่เวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วเหมือนน้ำ พ่อแม่คือแหล่งที่มาของการสนับสนุนทางจิตวิญญาณอันมั่นคง เป็นที่พึ่งทางใจเมื่อมีปัญหา การสูญเสียพ่อแม่ทำให้ฉันสูญเสียส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณ ส่วนหนึ่งของฤดูใบไม้ผลิที่ไม่มีวันกลับคืนมา

ถึงแม้ฉันรู้ว่าชีวิตนี้ไม่เที่ยง แต่ฉันก็ยังไม่สามารถหยุดคิดถึงพ่อแม่ทุกครั้งที่ถึงเทศกาลตรุษจีนได้ ฉันเพียงหวังว่าในสถานที่ห่างไกลแห่งนั้น พ่อและแม่ของฉันจะได้พบกันอีกครั้ง และยังดูแลและปกป้องฉันเหมือนตอนที่ฉันเป็นเด็ก และถึงแม้ว่าเทศกาลตรุษจีนนี้ฉันจะไม่มีพ่อแม่แล้วก็ตาม ฉันก็จะยังคงมีชีวิตอยู่ รัก และหวงแหนคุณค่าของครอบครัวที่พ่อแม่ของฉันสร้างเอาไว้

เทศกาลตรุษจีนถ้าไม่มีพ่อแม่ ฤดูใบไม้ผลิก็ยังไม่สมบูรณ์ แต่ในความทรงจำของฉัน พ่อแม่ของฉันจะเป็นฤดูใบไม้ผลิที่สวยงามที่สุดตลอดไป เป็นแสงสว่างที่นำทางฉันในช่วงวันสุดท้ายของชีวิต เทศกาลตรุษจีนและฤดูใบไม้ผลิมาถึง ทิวทัศน์จะเปลี่ยนสี แต่ก็มีความทรงจำที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง เป็นความคิดถึงพ่อแม่--ที่มาของความรักที่กาลเวลาหรือระยะทางไม่อาจลบเลือนไปได้

ที่มา: https://giadinhonline.vn/noi-nho-khong-cua-rieng-ai-d204339.html