ภายใต้มาตรา 169 แห่งประมวลกฎหมายแรงงาน พ.ศ. 2562 พนักงานที่จ่ายเงินประกันสังคม (SI) ครบตามระยะเวลาที่กำหนดจะได้รับเงินบำนาญเมื่อถึงวัยเกษียณ

ทั้งนี้ อายุเกษียณของลูกจ้างในสภาพการทำงานปกติจะได้รับการปรับตามแผนงานดังกล่าว จนกระทั่งลูกจ้างชายอายุครบ 62 ปี ในปี 2571 และลูกจ้างหญิงอายุครบ 60 ปี ในปี 2578

คณะสงฆ์พุทธ (17).jpg

ในปี 2568 อายุเกษียณจะยังคงมีการปรับต่อไป โดยชายคือ 61 ปี 3 เดือน หญิงคือ 56 ปี 8 เดือน

ภาพประกอบ : ชีเหียว

ตั้งแต่ปี 2564 เป็นต้นไป อายุเกษียณของพนักงานภายใต้สภาพการทำงานปกติคือ 60 ปี 3 เดือน สำหรับพนักงานชาย สำหรับลูกจ้างหญิงอายุ 55 ปี 4 เดือน หลังจากนั้นทุกๆ ปีจะเพิ่มขึ้นปีละ 3 เดือนสำหรับคนงานชาย และ 4 เดือนสำหรับคนงานหญิง

ดังนั้น ในปี 2568 อายุเกษียณภายใต้สภาพการทำงานปกติจะเป็นดังนี้ ลูกจ้างชาย 61 ปี 3 เดือน ลูกจ้างหญิง 56 ปี 8 เดือน

คนงานที่มีความสามารถในการทำงานลดลง; ทำงานที่หนักเป็นพิเศษ มีพิษ และอันตราย ทำงานที่หนัก มีพิษ และอันตราย คนงานในพื้นที่ที่มีสภาพเศรษฐกิจและสังคมที่ยากลำบากเป็นพิเศษอาจเกษียณอายุได้ในอายุที่ต่ำกว่า แต่ไม่เกิน 5 ปีจากอายุที่กำหนดไว้ ณ เวลาที่เกษียณ เว้นแต่จะมีกฎหมายกำหนดไว้เป็นอย่างอื่น

ผู้เชี่ยวชาญด้านแรงงานกล่าวว่า การเพิ่มอายุเกษียณให้กับทั้งคนงานชายและหญิงเป็นสิ่งจำเป็น

ประการแรก เพิ่มอายุเกษียณเพื่อรองรับกับประชากรสูงอายุและความเสี่ยงต่อการขาดแคลนแรงงานในอนาคต เวียดนามกำลังเข้าสู่ช่วงประชากรสูงอายุในอัตราที่คาดการณ์ไว้ และคาดว่าจะเผชิญปัญหาขาดแคลนแรงงานหากอายุเกษียณไม่ได้รับการปรับให้เพิ่มขึ้น

นอกจากนี้ การปรับอายุเกษียณยังถือเป็นมาตรการหนึ่งเพื่อประกันสิทธิการทำงานของคนงาน โดยใช้ประโยชน์จากทรัพยากรบุคคลผู้สูงอายุแต่มีประสบการณ์ ในบริบทที่สุขภาพของคนงานดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง

นอกจากนี้ การปรับอายุเกษียณยังมีเป้าหมายเพื่อลดช่องว่างอายุเกษียณระหว่างชายและหญิง ส่งเสริมความเท่าเทียมทางเพศในตลาดแรงงาน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเพิ่มอายุเกษียณยังถือเป็นมาตรการสำคัญประการหนึ่งในการสร้างสมดุลการเงินและประกันเงินบำนาญอีกด้วย

คนงานที่มีคุณวุฒิทางวิชาชีพและเทคนิคสูงและบางกรณีพิเศษอาจเกษียณอายุได้เมื่ออายุมากกว่า แต่ไม่เกิน 5 ปีจากอายุที่กำหนดไว้ ณ เวลาที่เกษียณ เว้นแต่จะมีกฎหมายกำหนดไว้เป็นอย่างอื่น