ภาคตะวันตกดึงดูดนักท่องเที่ยวทั้งจากใกล้และไกลด้วยเค้กแบบดั้งเดิมแสนอร่อยหลายชนิดที่ทำจากวัตถุดิบที่พบได้ในสวนครัว เช่น เค้กกล้วย เค้กมันสำปะหลัง เค้กหนังหมู แพนเค้ก เค้กมันสำปะหลัง...

เค้กบางชนิดเป็นที่คุ้นเคยสำหรับคนทางตะวันตก แต่แปลกใหม่สำหรับผู้มาเยือนจากแดนไกล รวมไปถึงเค้กเหม็น ๆ (หรือเค้กก้นเหม็น) อีกด้วย นางสาวทรานเวียดฮวง ไกด์นำเที่ยวที่แหล่งท่องเที่ยวแห่งหนึ่งในเมืองเบ๊นเทร กล่าวว่า “นักท่องเที่ยวจำนวนมากจากภาคเหนือมาที่นี่ และเมื่อได้ยินชื่อเค้กก็จะขมวดคิ้วและถามว่าทำไมถึงมีชื่อแปลกและน่าเกลียด บางคนก็ถามว่าเค้กนี้มีกลิ่นเหม็นและมีชื่อแบบนี้เหรอ”

“เราจะอธิบายชื่อเค้กชิ้นนี้ให้ผู้มาเยี่ยมชมทราบ พร้อมทั้งบอกวิธีทำและเชิญชวนให้มาลิ้มลองกัน ซึ่งคนส่วนใหญ่ต่างพึงพอใจกับรสชาติที่แสนอร่อยนี้เป็นอย่างมาก” นางสาวฮวงกล่าวเสริม

ต่างประเทศ ty.jpg
บั๋นธุ่ยติ๊กเป็นอาหารประจำวัยเด็กที่คนตะวันตกหลายคนคุ้นเคย ภาพ : งอายตี

ตามการวิจัยพบว่าใบเน่าเป็นอีกชื่อหนึ่งของใบฝัน ใบมีปลายแหลมและมีเส้นใบที่เห็นชัดเจนตรงกลาง เมื่อถูกบด ใบนี้จะมีกลิ่นเหม็น นั่นเป็นสาเหตุที่หลายๆ แห่งเรียกสิ่งนี้ว่าใบเน่าของศัตรู

“ในบางพื้นที่ ใบที่มีกลิ่นเหม็นยังเรียกอีกอย่างว่า ใบฝันมีขน ทั้งใบเถาฝันและใบฝันมีขนเป็นไม้เลื้อย แต่ใบฝันมีขนด้านล่างเป็นสีม่วงและมีขนละเอียดเป็นชั้นๆ เมื่อถูกบดจะมีกลิ่นเหม็น บางครอบครัวใช้ใบฝันมีขน บางครอบครัวใช้ใบฝันมีขนทำเค้ก” นางฮวงกล่าว

ฟาม เกียว นี.jpg
ใบของไม้เถาฝรั่งมีปลายแหลม ภาพโดย: Pham Kieu Ni

ส่วนผสมหลักในการทำเค้กนี้ ได้แก่ แป้งข้าวเจ้า แป้งมันสำปะหลัง ใบชะพลู น้ำตาล และกะทิ

วิธีการทำเค้กก็จะแตกต่างกันเล็กน้อยขึ้นอยู่กับแต่ละครอบครัว ผู้เล่น TikTok ชาวตะวันตกหลายคน เช่น Le Tuan Khang, An “den”, Huyen Phi, Khoi Lam Chieu... ได้แชร์วิดีโอเกี่ยวกับวิธีทำเค้กพื้นบ้านนี้ และได้รับความสนใจจากชุมชนออนไลน์

ใบของต้นไม้ที่เน่า (ไม่แก่และไม่อ่อน) จะถูกเก็บ ล้าง บด และกรองเพื่อให้ได้น้ำ จากนั้นคนก็ค่อยๆ ใส่แป้งข้าวเจ้า แป้งมันสำปะหลัง และบางร้านก็เติมแป้งข้าวโพดลงไปในน้ำใบเตยที่เหม็นด้วย อัตราส่วนของแป้งข้าวเจ้าต่อแป้งมันสำปะหลังโดยทั่วไปคือ 2:1 ใช้ช้อนคนจนส่วนผสมข้นขึ้น ไม่เป็นก้อน และไม่ติดมือ เลือกให้แป้งบางหรือหนาได้ตามต้องการ

ส่วนวิธีการทำแป้งบางครอบครัวก็จะต้มน้ำกับใบเหม็นก่อนแล้วค่อยมานวดกับแป้งข้าวเจ้าและแป้งมันสำปะหลัง บางคนจะนำใบของต้น Dioscorea มาหั่นเป็นชิ้น ผสมกับข้าว จากนั้นนำไปตำในครกหิน เมื่อบดแล้วให้กรองแป้งข้าวผ่านถุงผ้า รอให้น้ำออกประมาณ 1 ชั่วโมง จะได้แป้งที่เนียนและนุ่ม ในช่วงนี้ให้ใส่แป้งมันสำปะหลังและเกลือลงไปนวด

ชาวตะวันตกมักเก็บใบขนุน (ที่ยังมีก้านอยู่) มาทำเป็นผงล้างใบที่เน่าเสีย ตักส่วนผสมของแป้งใส่บนใบขนุน (ด้านที่มีซี่โครง) เกลี่ยให้ทั่วด้วยความบางปานกลาง บางครอบครัวจะนำก้านใบมาร้อยผ่านส่วนหางใบเพื่อทำเป็นม้วนกลมๆ เพื่อใส่ในหม้อนึ่ง หากไม่มีใบขนุน สามารถใช้ใบเตย ใบอ้อย หรือใบตองแทนได้

เค้กจะถูกนึ่งเป็นเวลา 10-15 นาที เค้กจะเปลี่ยนเป็นสีดำและมีกลิ่นหอมเฉพาะตัวเมื่อสุก คนจะต้องรอให้เค้กเย็นลงก่อนจึงจะเอาออกจากใบขนุนและวางลงบนจาน เค้กชนิดนี้มักจะทานคู่กับกะทิข้นๆ

คนทางตะวันตกมักทำกะทิเองโดยใช้มะพร้าวที่หาได้ในสวนของพวกเขา

ฮวง เอม เหงียน.jpg
เค้กเนื้อนุ่ม เคี้ยวหนึบ ผสมผสานกับรสชาติเข้มข้นของกะทิได้อย่างลงตัว กลายเป็นเมนูแสนอร่อย ภาพโดย: ฮวง เอม เหงียน
หญิงชราผมสีเงินในเมืองโฮจิมินห์ขายเค้กที่มีชื่อแปลกๆ ลูกค้าที่อยากกินต้องมาเร็วและ รอ หญิงชราผมสีเงินที่ขายเค้กที่มีชื่อแปลกๆ ทำเอาลูกค้าคลั่งไคล้ หากพวกเขาอยากกินเค้กเหล่านี้ พวกเขาจะต้องสั่งล่วงหน้าหรือรออย่างอดทน