“คนหนุ่มสาวที่มีอีโก้สูงและไม่มีความอ่อนน้อมถ่อมตนมักจะปล่อยมือที่อบอุ่นไปได้ง่าย แต่คนที่จับมือกันผ่านฤดูใบไม้เปลี่ยนสีมาหลายฤดูกาล คอยชี้แนะกันและกันผ่านความยากลำบากนับพันปี พวกเขาจะใจอ่อนได้อย่างไร เลิกกันเสียที”
ฉันจำได้ว่าปู่ย่าตายายมักจะสอนลูกๆ ว่าทุกครั้งที่ลูกๆ ของพวกเขา ซึ่งมีอายุแค่สามสิบกว่าปี มักทะเลาะกับสามี เก็บข้าวของออกจากบ้าน และขอหย่า
ฉันจำได้ว่าปู่ย่าของฉันมีความสุขแค่ไหนกับความรักของพวกเขาที่มีให้กันมาเกือบสิบสองปีและการเลี้ยงดูลูกหลายคนจนเป็นผู้ใหญ่... แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าข่าวที่ว่าพวกเขาสองคนเพิ่งตกลงเซ็นใบหย่ากันนั้นจะทำให้จูบนั้นเกิดขึ้น หูฉันคิดว่าฉันได้ยินผิด หัวใจฉันเต้นแรงและตกใจทันที
การเลิกราก็มักจะเริ่มตั้งแต่ตอนแก่ เมื่อผู้คนต้องการบ้านอันสงบสุขเพื่อใช้เป็นที่หลบภัยและความสบายใจมากกว่าที่เคย พวกเขาจึงเลือกเส้นทางที่แตกต่างไปสำหรับตนเอง!
ความรักที่ยืนยาวยาวนานถึงขนาดที่แม้จะอยู่แต่ในบ้านหลายวัน แต่ผู้คนก็ยังคงมองหน้ากันอย่างอ่อนโยนและเปี่ยมด้วยความรัก การแต่งงานบางครั้งก็ดำเนินไปได้ด้วยดี เพราะไม่เพียงแต่มีความรักเท่านั้น แต่ยังมีความยุติธรรมด้วย
ความรักอาจเป็นเรื่องง่ายๆ ระหว่างคนสองคน แต่การแต่งงานไม่ใช่ความสัมพันธ์ง่ายๆ ระหว่างสองหัวใจ แม้ว่าบางครั้งฉันจะรู้สึกว่าใจฉันเย็นลงต่อคู่สมรสของฉันแล้ว แต่ฉันก็ยังพยายามเตือนตัวเองว่าฉันยังมีความรับผิดชอบต่อลูกๆ และยังมีภาระหน้าที่ต่อพ่อแม่ของฉันอีกด้วย...
มีมือที่อยากปล่อยแต่ปล่อยไม่ได้ มีการแต่งงานที่อยากหยุดแต่ไม่อาจเป็นจริงได้… แต่คนเราสามารถเดินเคียงข้างกันโดยที่หัวใจไม่ว่างเปล่าจากความรักได้หรือไม่? บางทีอาจเป็นเพราะความรับผิดชอบและหน้าที่ผูกโยงชะตากรรมทั้งสองให้ผูกพันกัน และแน่นอนชีวิตอย่างน้อยสองชีวิตต้องตกสู่ห้วงเหวแห่งโศกนาฏกรรมการแต่งงาน!
การหย่าร้างไม่ใช่เรื่องโศกนาฏกรรมเสมอไป การปล่อยมือที่ไม่อบอุ่นไปไม่ได้หมายถึงความเคียดแค้นและความเจ็บปวด!
ความสุขในทุกขณะปัจจุบันถือเป็นของขวัญอันล้ำค่า แต่ถ้าคุณไม่สามารถซ่อมแซมชีวิตแต่งงานที่เย็นชาได้ ก็ควรเลิกรากันอย่างมีหลักการและบอกกับคู่ของคุณอย่างอ่อนโยนว่า ขอบคุณที่ร่วมเดินไปบนเส้นทางเดียวกันกับคุณ...
ที่มา: https://tuoitre.vn/con-chau-day-nha-bong-doi-ly-hon-co-phai-qua-bat-thuong-20240601105826392.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)