อ่าวได๋!

เสื้อเชิ้ตสีขาวช่างสง่างามเหลือเกิน

ขาวจนน้ำตาไหล

ฉันเดินเบาๆบนสะพานที่มีลมพัดแรง

หมวกบทกวีเอียงพระจันทร์เต็มดวง

ภาพประกอบ

ตะกอนน้ำนับล้านปี

ดินดีดึงดูดนก

งาช้างอยู่ด้านหลังปีกอันบางแต่ละข้าง

จิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ที่ฝันใฝ่

ได้ผ่านพ้นความไม่รู้มานานหลายปี

ยังไร้เดียงสาต่อชุดผ้าไหม

ฉันเป็นเหมือนคนที่เติบโตช้าและช้า

ล่องลอยไปกับผีเสื้อยามบ่าย

อ่าวหญ่าย คุณเปรียบเสมือนเสน่ห์แห่งความรัก

รอยยิ้มของหญิงสาวมีวิญญาณของใครอยู่กันนะ?

เสียงทุ้มลึกของบทกวีสะท้อนความเศร้าโศก

บ่ายอันแสนยาวนาน ฉัน… สูญเสียตัวตนไป

วู คิม เหลียน

ที่มา: https://baobacgiang.vn/ao-dai-oi--postid414481.bbg