“ย้อนรอยแม่น้ำจ่า” หนึ่งในเพลงที่ดีที่สุดเกี่ยวกับกวางงาย

แต่พอผมทราบจริงๆว่านักดนตรีคนนี้มาจากจังหวัดไทซอน จังหวัดบิ่ญดิ่ญ ในช่วงสงครามต่อต้านฝรั่งเศส มีช่วงหนึ่งที่เขายังเป็นทหารของลุงโฮที่ประจำการอยู่ที่กวางงาย หากเป็นอย่างนั้นทั้งหมด ก็ไม่น่าเป็นไปได้ที่นักดนตรีผู้นี้จะสามารถเขียนเพลงที่เต็มไปด้วยความรักเช่นนั้นได้ หลังจากที่ได้กลับไปรวมกลุ่มกันที่ภาคเหนือเป็นเวลานานหลายสิบปี เมื่อเขากลับไปที่กวางงาย กล่าวอย่างนี้คือ ผลงานที่ดีที่คงอยู่ชั่วกาลนานจะมีชะตากรรมที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวเมื่อถูกสร้างขึ้น

มันคือโชคชะตาและหนี้สิน ชะตากรรมดังกล่าวเป็นไปได้เพราะระหว่างที่เขาประจำการอยู่ที่กวางงาย นักดนตรีคนนี้มีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับ "สาวแม่น้ำตรา" แต่สงครามไม่ได้อนุญาตให้พวกเขาอยู่ใกล้กันตลอดไป ทหารต้องเดินทัพไปไกลจากกวางงาย จากนั้นจึงไปยังพื้นที่รวมพล มากกว่า 30 ปีต่อมา เขาได้รับโอกาสเดินทางกลับมายังกวางงาย แต่ "เมื่อเขาออกตามหาเธอ เขากลับไม่พบเธออยู่ที่ไหนเลย" หลังสงคราม เป็นเรื่องปกติที่คู่รักจะแยกทางกันและไม่สามารถพบกันได้ นักดนตรีคนนี้ก็เช่นกัน แม้เราจะอยู่ห่างไกลกัน แต่ความรักไม่อาจสิ้นสุด และเพลง "กลับคืนสู่ลำน้ำจ่า" ก็ถือกำเนิดขึ้นราวกับความโศกเศร้าที่ยังคงค้างคา และดนตรีก็คือการปลดปล่อยให้กับนักดนตรีเอง ในการแต่งเพลงในสถานการณ์นั้น แต่ละบทเพลง แต่ละเนื้อเพลงล้วนเต็มไปด้วยความรัก นักดนตรีดูเหมือนอยากจะแบ่งปันกับแม่น้ำ Tra ซึ่งเป็นที่ที่เขาและหญิงสาวเคยให้คำสาบานไว้ แม่น้ำยังไหลเหมือนเดิม เพียงแต่ผู้คนเก่าๆ ไม่อยู่แล้ว

ภาพเหมือนนักดนตรี วินห์ อัน พร้อมลายมือจากเพลง “ย้อนคืนสู่แม่น้ำจ่า”

กลับสู่แม่น้ำตรา

(ดนตรีและเนื้อร้อง: วิญ อัน)

“กลับสู่แม่น้ำตรา กลับสู่บ้านเกิดของฉัน

โอ้แม่น้ำอันเป็นที่รักของฉัน แม่น้ำแห่งความคิดถึงบ้านเกิดของฉัน

กลับสู่แม่น้ำตรา กลับสู่บ้านเกิดของฉัน

แต่ฉันอยู่ห่างไปนานหลายปีแล้ว

ด้วยความรักและคิดถึงมากมาย ฉันจึงกลับมา

เปี่ยมด้วยความรักจากแม่น้ำตราอันเป็นที่รัก

ลม ลม มาสิ ให้ฉันได้ยินเสียงของเธอ

ใบอ้อยกรอบแกรบ ใบอ้อยกรอบแกรบ ใบอ้อยกรอบแกรบ

ยิ่งฟังเสียงชื่นชมยินดีอันอ่อนโยนมากเท่าใด ก็ยิ่งทำให้หัวใจคุณเต้นแรงมากขึ้นเท่านั้น

หยุดฝนแล้วมาดูภูเขาอินเดียกันเถอะ

ผสมผสานสีเขียวของบ้านเกิด สีเขียวแห่งความรักทั้งหมด

โอ้สายน้ำที่ผู้ที่จากไปคิดถึง และผู้ที่ยังอยู่รอคอยมันชั่วนิรันดร์

สายน้ำแห่งรัก สายน้ำแห่งความภักดี

แม่น้ำโอ้ตรา แม่น้ำตราที่รักของฉัน

กลับสู่ซองตรา กลับสู่บ้านเกิดของฉัน

โอ้แม่น้ำอันเป็นที่รักของฉัน แม่น้ำแห่งความคิดถึงบ้านเกิดของฉัน

กลับสู่ซองตรา กลับสู่บ้านเกิดของฉัน

แต่ฉันอยู่ห่างไปนานหลายปีแล้ว

รวบรวมความรักและความทรงจำทั้งหมดที่เรามี

เปี่ยมด้วยความรักจากแม่น้ำตราอันเป็นที่รัก

ลม ลม มาสิ ให้ฉันได้ยินเสียงของเธอ

ใครร้อง ใครร้อง ใครร้อง

ร้องเพลงดัง ๆ ทั้งสองฝั่ง สรรเสริญเทศกาลแห่งความสุข

หยุดฝนตกแล้วให้ฉันได้มองตาเธอหน่อย

ของคนที่ฉันรัก ปลุกความเขียวขจีของบ้านเกิดของฉัน

โอ้สายน้ำที่ผู้จากไปคิดถึงและผู้ที่อยู่รอคอยมันชั่วนิรันดร์

แม่น้ำแห่งความรัก แม่น้ำแห่งความภักดี

แม่น้ำโอ้ตรา แม่น้ำตราอันที่รักของฉัน

กวางงาย บ้านเกิดของฉัน

แต่คนที่จากไปยังคงคิดถึง

แต่คนที่จากไปก็ยังคงคิดถึง

ผมเคยได้ยินเพลงนี้ "กลับสู่แม่น้ำตรา" ร้องโดยนักร้อง 3 คน และฉันพบว่านักร้อง Thanh Tra ร้องเพลงนี้ได้อารมณ์มากที่สุด มีจุดไคลแม็กซ์ที่ดนตรีพุ่งทะยาน ชวนให้นึกถึงท่อนหนึ่งในซิมโฟนีอันโด่งดังของเบโธเฟน นักร้อง ทันห์ ทรา แสดงได้ดีมาก: " ลม ลม ให้ฉันได้ยินเสียงใบอ้อยกรอบแกรบ ใบอ้อย ใบอ้อย เสียงกรอบแกรบเบามาก ยิ่งฟังก็ยิ่งซาบซึ้ง " ไม่เพียงแต่จะกระพือปีกเท่านั้น แต่ยังทรมานอีกด้วย เมื่อถึงจุดสูงสุดก็เหมือนจะหายใจไม่ออก นักร้องที่ต้องการแสดงเพลงให้ประสบความสำเร็จจะต้องมีความสามารถในการเข้าใจอารมณ์และจิตวิญญาณของนักดนตรี “โอ้ แม่น้ำที่ผู้คนจากไปด้วยความรักและคิดถึง ผู้คนอยู่และรอคอยสายน้ำแห่งความรัก สายน้ำแห่งความภักดีชั่วนิรันดร์ โอ้ แม่น้ำตรา แม่น้ำตราอันเป็นที่รักของฉัน” นักดนตรีเทความรักทั้งหมดของเขาลงไปในแม่น้ำ ซึ่งน้ำในแม่น้ำนั้นโอบล้อมฉากของ "ผู้ที่จากไปจะคิดถึงผู้ที่อยู่รอคอยตลอดไป" ไว้แน่น แค่การอ่านเนื้อเพลงก็สามารถจินตนาการถึงความก้าวหน้าของเพลงนี้ได้

หลายปีก่อน เมื่อ Quang Ngai จัดงาน "รางวัล Pham Van Dong" ครั้งแรก ฉันได้เสนอว่าควรมอบรางวัลที่คู่ควรแก่เพลง " Backing to the Tra River" ของนักดนตรี Vinh An เพราะในความคิดของฉันนี่คือหนึ่งในเพลงที่ดีที่สุดที่เขียนเกี่ยวกับกวางงาย

ฉันไม่ใช่สมาชิกของคณะกรรมการตัดสิน ดังนั้นข้อเสนอแนะนี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวของฉันเท่านั้น แต่ในความคิดของฉัน เพลง “ กลับสู่แม่น้ำจ่า” ของนักดนตรีวินห์ อัน (แต่งเมื่อปีพ.ศ. 2529) จะก้าวข้ามหลัก 40 ปีที่ผ่านมา และจะยังคงเป็นเพลงโปรดไม่เพียงแต่สำหรับคนกว๋างหงายเท่านั้น

ที่มา: https://thanhnien.vn/ve-lai-song-tra-mot-trong-nhung-bai-hat-hay-nhat-ve-quang-ngai-185250221140149739.htm