ความเงียบที่ไม่อาจเอ่ยได้

Hoang Ngoc Chung สำเร็จการศึกษาสาขาวิชาการควบคุมเรือในปี 2558 และกลับมาทำงานเป็นผู้ควบคุมเรือประมงในหน่วยงานเฝ้าระวังการประมงของเวียดนาม ซึ่งเป็นหน่วยงานเฉพาะทางภายใต้กระทรวงเกษตรและพัฒนาชนบท นายจุงกล่าวว่า นอกเหนือจากภารกิจปฏิบัติการเรือขนส่งคณะผู้แทนเยี่ยมชมหมู่เกาะจวงซาและแท่น DK1 แล้ว เขาและลูกเรือคนอื่นๆ ยังได้เข้าไปช่วยเหลือเรือประมงของชาวประมงที่ประสบภัยในทะเลหลายลำอีกด้วย ซึ่งเป็นรากฐานที่มั่นคงสำหรับประชาชน ออกไปนอกฝั่งและติดทะเล

ขณะนี้ทะเลสงบและอ่อนโยน แต่เรื่องราวการช่วยเหลือชาวประมงที่เดือดร้อนระหว่างพายุเมื่อหลายปีก่อนทำให้กัปตันเรือ KN 390 ชื่อ Hoang Ngoc Chung รู้สึกซาบซึ้งทุกครั้งที่นึกถึง

เป็นช่วงฤดูหนาวปี 2021

สภาพอากาศในทะเลเริ่มแย่ลง คลื่นยักษ์สีขาวก่อตัวเป็นกำแพงน้ำขนาดใหญ่ พุ่งไปข้างหน้า ทำให้หัวใจของจุงร้อนราวกับไฟ ไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ เขาได้รับคำสั่งจากศูนย์บัญชาการเกี่ยวกับเรือประมงที่เครื่องยนต์ขัดข้องและเสี่ยงต่อการล่มในทะเล

เมื่อนึกถึงวันนั้น ฮวง ง็อก จุง เล่าว่า “เมื่อได้รับคำสั่งจากศูนย์บัญชาการ เราก็รีบจัดการช่วยเหลือเรือประมงทันที คลื่นแรงมากจนแม้ลูกเรือจะชินแล้วก็ตาม แต่คนในทีมหลายคนก็ยังมีอาการเมาเรือ อย่างไรก็ตาม ทีมงานทั้งหมดมุ่งเน้นไปที่การทำเชือก การนำแนวทางไปปฏิบัติ และช่วยเหลือเรือที่ประสบเหตุ

ตามคำบอกเล่าของกัปตันจุง สถานการณ์ในเวลานั้นอันตรายมาก ขั้นตอนการลากจูงต้องใช้เชือกเส้นใหญ่ ต้องแน่ใจว่าแข็งแรง การเคลื่อนไหวต้องรวดเร็ว จังหวะต้องแม่นยำ แรงดึงของเชือกต้องแรงมาก ต้องดูแลนิดหน่อย เชือก นิ้ว หรือแม้กระทั่งมือก็อาจถูกตัดขาดได้ คลื่นใหญ่ซัดเข้าใส่ตัวเรือ ทำให้เรือลอยลำและหางเสือโค้งงอ หากเราไม่เข้าใกล้ เรือจะพุ่งชนเรือประมง

ด้วยแนวทางและโซลูชั่นต่างๆ มากมาย ทีมงานจึงสามารถเชื่อมเชือกกับเรือประมงและช่วยนำชาวประมงขึ้นเรือได้อย่างปลอดภัย เมื่อชาวประมงขึ้นเรือช่วยชีวิต มือของพวกเขาก็แดงและบวมเนื่องจากจับเชือก อากาศต่ำกว่า 10 องศาเซลเซียส แต่เหงื่อยังคงไหลออกมา

ที่มา: https://nhandan.vn/luc-luong-kiem-ngu-viet-nam-nhung-lang-tham-chua-noi-post858172.html