ชาวประมงและทะเล

ฉันเป็นสาวภูเขาที่ภูมิใจในป่าเขียวขจีลึกๆ ฉันเพิ่งเข้าใจว่าคนชายฝั่งมีความผูกพันกับมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ที่ฉันอยู่ เสียงฉิ่งจะก้องไปทั่วขุนเขาและป่าไม้ และที่ฉันไปที่ทะเล ก็จะได้ยินเสียงคลื่นและลมทะเล ด้วยความที่เป็นเด็กผู้หญิงที่เกิดท่ามกลางขุนเขา ครั้งแรกที่ฉันเหยียบย่างลงบนท้องทะเล ใจของฉันสั่นรัวอย่างช่วยไม่ได้ ฉันรักและชื่นชมผู้คนในที่นี่ ซึ่งเป็นชาวประมงที่เรียบง่ายและอดทน

ที่หมู่บ้านชาวประมงฟานเทียต จังหวัดบิ่ญถ่วน ซึ่งเป็นหมู่บ้านชาวประมงเก่าแก่ที่ยังคงรักษาลักษณะดั้งเดิมอันโดดเด่น ฉันได้มีโอกาสสัมผัสกับชีวิตของชาวประมงที่นี่ หมู่บ้านชาวประมงตั้งอยู่ในกลุ่มบ้านเล็กๆ ที่พิงกับภูเขาและหันหน้าออกสู่มหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ชีวิตของคนในแถบนี้ผูกพันกับท้องทะเลเสมือนเป็นเนื้อเป็นเลือดที่ไม่อาจแยกจากกันได้ ทะเลไม่เพียงแต่เป็นแหล่งที่มาของชีวิตเท่านั้น แต่ยังเป็นแหล่งที่มาของความภาคภูมิใจ เป็นสถานที่สำหรับฝากความฝันและความหวังของคนหลายรุ่นไว้ด้วย

ภาพประกอบ

เมื่อตามชาวประมงออกสู่ทะเล ฉันสัมผัสได้ถึงความยากลำบากแต่ก็รู้สึกภาคภูมิใจในแต่ละการเคลื่อนไหวที่จะดึงตาข่ายและเหวี่ยงสายออกไป เรือที่บรรทุกปลา กุ้ง และปลาหมึกไว้เต็มลำ ไม่เพียงแต่เป็นผลจากความพยายามของพวกเขาเท่านั้น แต่ยังเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักและความอดทนของพวกเขาในการเผชิญกับธรรมชาติที่โหดร้ายอีกด้วย ในเวลากลางคืน แสงไฟบนท้องทะเลจะระยิบระยับเหมือนดวงดาวเล็กๆ ไม่ใช่เพื่อส่องสว่าง แต่เพื่อปลุกความฝันในการหาเลี้ยงชีพ เสียงคลื่นกระทบกับเสียงหัวเราะร่าเริงของชาวประมงทำให้เกิดความมีชีวิตชีวาและความสามัคคี

ฉันจำภาพของชายชราผมขาวแต่ยังทำงานหนักกับลูกๆ หลานๆ กลางทะเลได้เสมอ แม้ว่าเขาจะตัวเล็กแต่ดวงตาของเขากลับสดใสและเต็มไปด้วยพลังงาน เมื่อฉันถามเขาว่าทำไมเขาไม่พักผ่อน เขาเพียงยิ้มอย่างอ่อนโยนด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “ทะเลคือบ้าน ความรัก ชีวิต แม้ว่ามันจะยากลำบาก แต่ความสุขจากการจับปลาได้เต็มที่ก็ทำให้ผู้คนมีสุขภาพดีและชีวิตมีความสุขเสมอ” ถ้อยคำของเขาเป็นการยืนยันอย่างแข็งขันถึงความผูกพันที่ไม่อาจแยกจากกันระหว่างมนุษย์และมหาสมุทร

จากการเดินทางอันยาวนานทำให้ฉันค่อยๆ เข้าใจชีวิตชาวประมงมากขึ้น บ้านเล็กๆ ริมทะเล มักจะถูกทิ้งร้างโดยผู้คน เนื่องจากออกไปอยู่กลางทะเล ผู้หญิงอยู่บ้านเพื่อดูแลบ้านและลูกๆ แม้ว่าชีวิตจะยากลำบาก แต่รอยยิ้มยังคงเบ่งบานบนริมฝีปากเสมอ ดุจแสงแดดอันสดใสท่ามกลางพายุ

ชีวิตของชาวประมงในหมู่บ้านชาวประมงขึ้นอยู่กับธรรมชาติโดยสิ้นเชิง ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดและท้าทาย ในปีที่ดี ทะเลจะอุดมสมบูรณ์ไปด้วยเรือหลายลำ ทั้งปลา กุ้ง และปลาหมึก ครอบครัวชาวประมงก็สามารถถอนหายใจด้วยความโล่งใจ เด็กๆ ได้เสื้อผ้าใหม่ และอาหารมื้อค่ำของครอบครัวก็ครบครันมากขึ้น แต่เมื่อทะเลมีคลื่นแรงและมีพายุเข้ามา ชีวิตก็ยากลำบากอีกครั้ง ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือที่หนาวเย็นและคลื่นลมแรงไม่เพียงแต่ทำลายรายได้เท่านั้น แต่ยังคุกคามชีวิตของผู้ที่พึ่งพาอาศัยท้องทะเลอีกด้วย

พวกเขาไม่เพียงแต่เป็นคนทำงานหนักเท่านั้น แต่ยังเป็นช่างฝีมือที่มีพรสวรรค์อีกด้วย ด้วยมืออันชำนาญพวกเขาสร้างเครื่องมือตกปลาที่ซับซ้อนตั้งแต่ตาข่าย เรือตะกร้า ไปจนถึงคันเบ็ดพิเศษที่เหมาะกับปลาแต่ละประเภท ประสบการณ์ที่ส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่นช่วยให้พวกเขาเผชิญกับความท้าทายของท้องทะเล ตั้งแต่การคาดการณ์สภาพอากาศไปจนถึงการหาแหล่งตกปลาที่เหมาะสม

ไม่เพียงเท่านั้น ชาวประมงยังมีความคิดสร้างสรรค์ที่เป็นเอกลักษณ์อีกด้วย จากปลาสดๆ ที่ผลิตออกมาเป็นอาหารพิเศษที่มีรสชาติเข้มข้นจากมหาสมุทร น้ำปลา – เครื่องปรุงรสที่ขาดไม่ได้ในอาหารเวียดนาม – ถือเป็นการตกผลึกของความเฉลียวฉลาดและความทุ่มเท หยดน้ำปลารสเข้มข้นหอมกลิ่นปลาไม่เพียงแต่เป็นผลผลิตจากแรงงานเท่านั้น แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมหมู่บ้านชายฝั่งทะเลอีกด้วย แม้ว่าชีวิตจะยังคงยากลำบาก แต่ความหวังดีและความสามัคคีของชาวประมงในหมู่บ้านชาวประมงก็เป็นแรงบันดาลใจที่แข็งแกร่งเสมอมา พวกเขาไม่เพียงแต่ใช้ชีวิตอยู่กับทะเลเท่านั้น แต่ยังใช้ชีวิตเพื่อทะเลในฐานะส่วนหนึ่งที่ไม่อาจแยกจากชีวิตของพวกเขาได้

เมื่อออกจากทะเลและกลับมาที่ภาคเหนือ ฉันยังคงเก็บความทรงจำที่มิอาจลืมเลือนในช่วงชีวิตที่หมู่บ้านชาวประมงไว้ในใจ ทุกๆ ครั้งที่ฉันถือขวดน้ำปลาไว้ในมือ ฉันจะได้ยินเสียงคลื่นซัดฝั่งและเสียงลมทะเลพัดผ่านหลังคาบ้านเล็กๆ ริมฝั่ง ภาพของผู้คนในที่นี้ปรากฏชัดเจนในใจฉัน - ชาวประมงผู้เรียบง่ายและอดทน ซึ่งใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับท้องทะเลราวกับว่าใช้ชีวิตด้วยลมหายใจของตัวเอง

ทุกครั้งที่รับประทานอาหารกับครอบครัว เมื่อฉันเปิดขวดน้ำปลา ฉันสามารถสัมผัสได้ถึงรสชาติของท้องทะเล แสงอาทิตย์ สายลม และเรื่องราวในชีวิตประจำวันอันเรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับวันเวลาที่พายุพัดถล่ม พายุพัดเอาทุกสิ่งทุกอย่างไปหมดสิ้น แต่ไม่สามารถพัดพาความตั้งใจและศรัทธาของผู้คนในที่แห่งนี้ไปได้ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความสามัคคีและการแบ่งปัน เมื่อทั้งหมู่บ้านฟันฝ่าความยากลำบากไปด้วยกัน โดยร่วมกันรักษาทะเลไว้ราวกับว่าเป็นส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณ

ทะเลไม่เพียงแต่เป็นสถานเลี้ยงชีพเท่านั้น แต่ยังเป็นสถานที่หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณ ปลูกฝังจิตวิญญาณที่เข้มแข็งและสร้างสรรค์ของคนในหมู่บ้านชาวประมงอีกด้วย และสำหรับฉัน ทะเลเป็นส่วนหนึ่งที่สวยงามของความทรงจำของฉัน เป็นแหล่งแรงบันดาลใจที่ไม่มีที่สิ้นสุด เป็นสถานที่ที่ฉันอยากกลับไปเสมอ เพื่อฟังเสียงคลื่น สัมผัสลมหายใจแห่งชีวิต และรำลึกถึงผู้คนที่ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่กับทะเล เพื่อทะเล

ที่มา: https://baobinhthuan.com.vn/ngu-dan-va-bien-129285.html