ที่มาของความรัก

นักเขียนแต่ละคนมักจะมีความเป็นจริงที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของตนเอง ซึ่งพวกเขาจะมีวิธีเฉพาะตัวของตนเองในการสำรวจหลายชั้นและแสดงออกถึงอารมณ์ต่างๆ มากมาย ผู้เขียน Tran Thi Thuy Linh ก็ไม่มีข้อยกเว้น เธอเกิดในปีพ.ศ. 2519 ปัจจุบันอาศัยและเขียนหนังสือในเมืองซ็อกตรัง ด้วยความคิดสร้างสรรค์ที่จริงใจ คำพูดแต่ละคำของเธอพยายามที่จะถ่ายทอดสีสันของชนบททางตะวันตกเฉียงใต้เสมอ จนถึงปัจจุบันนี้ เธอมีบทกวีและเรียงความมากมายที่ตีพิมพ์อยู่ในหนังสือหลายเล่ม รวมบทความที่มีชื่อเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยอารมณ์ว่า “ดินแดนแห่งความรัก” ซึ่งจัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์คิมดง สื่อถึงจิตวิญญาณสร้างสรรค์ของเธอ

เมื่อได้อ่านเรียงความเรื่อง “ดินแดนแห่งความรัก” ทุกคนจะค่อยๆ สัมผัสได้ถึงพื้นที่ทางศิลปะที่ผู้เขียนเสนอแนะ ความกว้างใหญ่ไพศาลของภูมิประเทศบ้านเกิดจึงสร้างคลื่นกระทบใจผู้คน ผู้เขียนใช้วิธีการประพันธ์ที่ประณีตแต่เต็มไปด้วยอารมณ์เพื่อตั้งชื่อและแสดงเรื่องราวของตัวเองบนหน้ากระดาษอย่างจริงใจ น้ำเสียงที่สงบและเป็นกันเอง เผยให้ผู้อ่านทราบถึงความกังวลของตัวเขาเองเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต

โลกของหนังสือจึงเป็นการเชื่อมโยงระหว่างภาพชนบทหลายๆ ภาพ สีสันของภาพวาดในวัยเด็ก และความเคลื่อนไหวของชีวิตชนบทในชนบท ทั้งหมดนี้สะท้อนให้เห็นคำสารภาพของผู้เขียนตลอดทั้งเล่ม: "...และฉันก็เคยเป็นคนที่อยู่ห่างไกลบ้านหลายครั้ง เมื่อฉันเห็นภาพบ้านเกิดของฉัน ความทรงจำอันสงบสุขกับแม่ของฉันกับเพื่อนสมัยเด็กของฉันก็ยังคงปรากฏขึ้นมา ฉันมีบ้านเกิดที่รักอยู่เสมอ"

เรียงความถือเป็นประเภทบทความที่มีข้อดีในด้านการดึงดูดอารมณ์พิเศษให้กับผู้อ่าน บทความแต่ละเรื่องในหนังสือเล่มนี้ทำให้ผู้อ่านจินตนาการถึงสีสันแห่งความทรงจำของผู้เขียนเองโดยธรรมชาติ ผู้อ่านจะได้ดื่มด่ำไปกับชีวิตลอยน้ำของพ่อค้า แม่ค้า และชะตากรรมของผู้คนที่ทำให้แม่น้ำและสถานที่ต่างๆ เช่น อ่าวงานาม และอ่าวงานาม กลายเป็น "ตลาดน้ำบนแม่น้ำ"

แผงขายของริมถนนเป็นสัญลักษณ์ของการซื้อขายที่เรียบง่าย สะท้อนถึงความยากลำบากต่างๆ ในชีวิตของชาวตะวันตก เสียงนกหางพัดสะท้อนไปทั่วชนบทซึ่งชวนให้นึกถึงวันวานในวัยเด็ก แต่ยังคงดังตลอดไป กระตุ้นให้ผู้ฟังนึกถึงดินแดนอันสงบสุขและคุณค่าที่สำคัญต่างๆ และเรือกระดาษในวัยเด็กจะคงอยู่ในความทรงจำตลอดไป แต่ความรู้สึกที่อยู่ในความทรงจำจะคอยกระตุ้นภาพเหล่านั้นเสมอ...

ทั้งหมดนี้ทำให้เกิดสายฝนแห่งความทรงจำ ฝนที่ทำให้ช่วงหลายปีแห่งการเล่นเกมสงครามบนฝั่งกกกลายเป็นสีเขียว ผู้เขียนได้ถ่ายทอดจิตวิญญาณแห่งการอนุรักษ์อดีตผ่านหน้าหนังสือ เพื่อให้อดีตยังคงมีชีวิตอยู่ตลอดไป และเป็นแหล่งกำเนิด ท้องฟ้าที่เก็บรักษาความงามของจิตวิญญาณเอาไว้ "ทุกวันใหม่ที่ผ่านไป ฉันหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความฝันมากขึ้น ฉันยังหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความรักลงบนผืนแผ่นดินบ้านเกิดของฉัน และฉันเชื่อว่าหน่อไม้เขียวของอนาคตจะเติบโตจากที่นั่น" หนังสือเล่มนี้จึงได้สร้างความเชื่อมโยงพิเศษให้ผู้อ่านเกิดความเห็นอกเห็นใจอย่างลึกซึ้งเมื่อดื่มด่ำไปกับความทรงจำที่ผู้เขียนแสดงให้เห็น

เมื่ออ่านรวมเรียงความเรื่อง “ดินแดนแห่งความรัก” ผู้อ่านจะสามารถสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของผู้เขียนเกี่ยวกับเวลาและยุคสมัย เกี่ยวกับการไหลของความว่างเปล่า แม้ว่าเรียงความแต่ละเรื่องจะแสดงถึงช่วงเวลาที่แตกต่างกัน แต่ท้ายที่สุดแล้วนำไปสู่การชี้แจงความกังวลและความเสียใจของบุคคลในเรื่องเวลา “เวลาไหลไปตลอดกาลเหมือนสายน้ำที่เงียบงัน ขณะที่ชายฝั่งถูกตะกอนทับถมและถูกกัดเซาะ ชีวิตมนุษย์ก็ดำเนินไปตามกาลเวลาและเปลี่ยนแปลงหลายครั้งเช่นกัน”

ด้วยเหตุนี้ผู้เขียนจึงได้แสดงความเสียใจต่อความเปลี่ยนแปลงของกาลเวลา ด้านลบของการพัฒนาที่ทำให้ค่านิยมเก่าแก่หลายอย่างของบ้านเกิดและหมู่บ้านค่อยๆ จางหายไป และเบื้องหลังเรื่องราวในแต่ละเรียงความนั้น ก็มีความคิดสะท้อนและความกังวลอันยาวนานซ่อนอยู่ ซึ่งทำให้ผู้อ่านสนทนากับผู้เขียน ทำให้ผู้อ่านค้นพบต้นกำเนิดที่ล้ำลึกและปลุกจิตสำนึกอันสูงส่งในตนเอง “รถยนต์วิ่งได้อย่างราบรื่นบนสะพานใหม่ที่สร้างข้ามแม่น้ำและคลอง สถานีเรือข้ามฟากค่อยๆ สูญเสียผู้โดยสารไป และไม่มีใครมารับส่งพวกเขาอีกต่อไป”

เส้นอารมณ์เปรียบเสมือนหน้าไดอารี่ที่ซื่อสัตย์ของหัวใจ ผู้อ่านตระหนักได้ว่าลึกๆ ของคำสารภาพนั้น มีใจของคนพื้นเมืองที่มอบให้แก่บ้านเกิดและครอบครัวของเขา วรรณกรรมทุกหน้าจะนำเสนอรูปคนแก่ ผู้ให้กำเนิด และมอบความทรงจำอันสวยงามที่สุดในชีวิตให้กับผู้เป็นพ่อ

แม่ก็เป็นแสงแดดอันอบอุ่นเสมอ พ่อเป็นพ่อค้าที่ไร้คำพูด บ้านเกิดอันเป็นที่รักของฉันมีความเกี่ยวข้องกับเรือเล็กๆ พายเรือเล่นในน้ำ หัวใจของนักเขียนถูกแสดงออกมาอย่างจริงใจแต่ก็เพียงพอที่จะสัมผัสได้ถึงความลึกซึ้ง เรื่องราวในหนังสือจึงถูกขยายขอบเขตออกไป เป็นเสียงสะท้อนจากผู้คนจำนวนมาก ผู้มีชนบทอันแสนเรียบง่ายแต่ยังคงคิดถึงอดีต

สิ่งเรียบง่ายที่ตกผลึกออกมาจากประโยคที่น่าคิดถึงของนักเขียน Tran Thi Thuy Linh ใน "Land of Love" ได้มาถึงผู้อ่านอย่างจริงใจ ความทรงจำในวัยเด็กของผู้เขียนถูกพิมพ์ไว้อย่างชัดเจนในเรียงความ 27 เรื่อง ช่วยปลอบประโลมจิตวิญญาณของผู้อ่าน มอบช่วงเวลาที่ช้าลงท่ามกลางกระแสชีวิตที่เร่งรีบ ช่วยให้ผู้อ่านเพลิดเพลินกับปัจจุบันมากยิ่งขึ้น หนังสือเล่มนี้ได้ตอกย้ำความเชื่อเกี่ยวกับคุณค่าของความทรงจำอีกครั้งว่าในทุกสถานการณ์ ความทรงจำเป็นแหล่งที่มาของความรักและคุณค่าที่แท้จริงในชีวิตเสมอ

ตรัน ง็อก

ที่มา: https://baodanang.vn/channel/5433/202503/mach-nguon-yeu-thuong-4002883/