ฤดูหนาวมาเยือนอย่างเงียบๆ

ไม่ใช่เรื่องไร้เหตุผลที่บางคนพูดว่าฤดูใบไม้ร่วงจะเป็นฤดูใบไม้ร่วงอย่างแท้จริงก็ต่อเมื่อฤดูหนาวเริ่มต้นเท่านั้น ในช่วงที่ฤดูกาลเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ ทุกคนคงมีความตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ไม่ว่าคุณจะคิดถึงมันมากแค่ไหน คุณก็ยังต้องส่งมันเข้าสู่ความทรงจำ ในดินแดนอันสดใสแห่งนี้ พื้นดินและท้องฟ้าอำลาฤดูใบไม้ร่วงพร้อมกับสายลมเย็นสบายที่พัดผ่านเส้นทางเก่าๆ...ท้องถนนถูกปกคลุมไปด้วยหมอก...สำหรับฉัน ฤดูหนาวเป็นช่วงเวลาที่เงียบสงบเสมอ และยังคงมาพร้อมกับความคิดถึงบ้านเกิดของฉัน ลึกๆ ในใจของเด็กที่อยู่ห่างไกลบ้าน ความปรารถนายังคงเต้นระรัวไม่หยุดยั้ง เวลาผ่านไป และความคิดถึงนั้นไม่เคยดูเหมือนจะหยุดลงเลย

ภาพประกอบ : งก๊อดดูย

ไม่มีใครรู้ว่าตั้งแต่เมื่อใดที่ผู้คนมักเชื่อมโยงคำคุณศัพท์เกี่ยวกับความหนาวและความเหงาเข้ากับฤดูหนาว ในช่วงบ่ายที่มีฝนตก ลมหนาวพัดผ่านเส้นผมของเมฆอย่างเงียบๆ ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา ยังคงมีลมหนาวพัดผ่านไหล่เขาเบาๆ ขณะที่ฤดูกาลกำลังมาถึง

ฉันเดินไปตามเสียงกระซิบของสายลม ถนนเก่าคดเคี้ยวไปตามทางลาดชัน อากาศหนาวในช่วงต้นฤดูยังไม่สามารถแทรกซึมเข้าสู่ผิวหนังได้ ทว่าความคิดถึงบ้านกลับเข้ามาและทำให้หัวใจเจ็บปวด ในฤดูหนาววันจะสั้นลงและคืนจะยาวขึ้น

แผ่นดินและท้องฟ้าในช่วงต้นฤดูหนาวแห้งแล้งและเงียบสงบจนไม่อาจบรรยายได้ ถนนเร่ร่อน หลังคาแต่ละหลังพลิกตัวเพราะลมหนาว ถนนในฤดูหนาวจะมีจังหวะและลมหายใจของตัวเองเสมอ ความทรงจำในฤดูหนาวกลับคืนมาในรูปแบบเดิมและคึกคัก ปลุกวัยเด็กที่สวยงามและอบอุ่นท่ามกลางความหนาวเหน็บ

ฤดูหนาวมาเยือนอย่างเงียบๆ เหมือนกับลำธารใสๆ ไหลจากแหล่งที่ไม่มีวันสิ้นสุด ไม่ใช่ไหลเอื่อยๆ แต่ซึมซาบเข้าสู่มุมต่างๆ ของจิตวิญญาณที่บางครั้งแห้งเหือดไปเนื่องจากความวุ่นวายในชีวิตประจำวัน ฉันค้นลิ้นชักและพบเสื้อสเวตเตอร์ เสื้อโค้ท ผ้าพันคอ และถุงเท้าเก่าๆ

พ่อของฉันเสียชีวิตในวันที่ฤดูหนาวอันหนาวเหน็บ ต้นชาเมลเลียห้อยลงมาอยู่หน้าประตูบ้าน เสียงนกพิราบขันก็ดูเศร้าเช่นกัน

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ในฤดูหนาวที่บ้านเกิดของฉัน มีเพียงแม่ของฉันเท่านั้นที่ถูกทิ้งให้อยู่ในห้องครัวคนเดียว ขณะนี้ แม่ของฉันคงกำลังเปิดเตาต้มน้ำสบู่ร้อนๆ ในหม้ออย่างเงียบๆ เพื่อสระผม ฤดูหนาวที่ห่างไกลบ้านทำให้เกิดความรู้สึกคิดถึงบ้านมากมาย เมื่อนึกถึงเรื่องเก่าๆ ก็จะรู้สึกคิดถึงขึ้นมาอย่างกะทันหัน อีกฤดูกาลที่ห่างไกลบ้าน ความคิดถึงไม่มีที่สิ้นสุด

เดินคนเดียวบนทางเท้าในยามบ่ายที่ฝนตก จู่ๆ ก็คิดว่าฤดูกาลทั้งสี่ผ่านไปเหมือนกับความเปลี่ยนแปลงมากมายในชีวิตมนุษย์ เวลาเหมือนจะกระตุ้นบางสิ่งบางอย่างที่ลึกซึ้งในอารมณ์ของมนุษย์ทุกคน เสียงแห่งบ้านเกิด ฤดูหนาวเตือนใจให้คนชื่นชมทิวทัศน์ที่เคยสดชื่นและเป็นประกายมากขึ้น ซึ่งตอนนี้ยังคงฝังแน่นอยู่ในความทรงจำ

ความคิดถึงก็เหมือนดอกชบา มันจะจมลงสู่ความลืมเลือนหรือไม่? แต่บางทีมันก็โอเค มันเป็นการเปลี่ยนแปลง การหมุนเวียน และการเคลื่อนตัวของชีวิต ฉันชอบฤดูหนาวที่นี่ หลงรักสายลมต้นฤดูใบไม้ร่วงที่พัดผ่านขอบหน้าต่าง รักสายฝนปรอย ชอบไฟถนนสีเหลือง หลงรักถนนเศร้าๆ ที่เปียกโชกไปด้วยน้ำ

รักเสียงร้องไห้ในคืนอันไกลโพ้นที่สะท้อนกลับมา ในคืนฤดูหนาวอันเงียบสงบ ฉันวางหนังสือสองสามเล่มไว้บนชั้นวางอย่างเรียบร้อย และจุดเทียนสองสามเล่ม หวังว่าจะได้ความอบอุ่นจากไฟสีแดง ฉันหยิบปากกาขึ้นมาเขียนบทกวีพร้อมกับกาแฟขมๆ หนึ่งแก้ว เพื่อให้ฤดูหนาวมีบรรยากาศแห่งบทกวีและโรแมนติกมากขึ้น บทกวีฤดูหนาวจะทำให้หัวใจอบอุ่นในช่วงเวลาของความเหงาและความวิตกกังวล

ฤดูหนาวมาเยือนอย่างเงียบๆ ในบางท้องถนน เพลงคริสต์มาสก็เริ่มคึกคักแล้ว เศร้าใจขึ้นมาทันใดเมื่อมองไปไกลๆ ที่บ้านเกิดแสนหนาวเหน็บ ฤดูหนาวก็หนาวเหมือนเช่นเคย แต่อย่าทำให้เท้าของฉันชาเลย ลมควรจะเบาและไม่พัดสวนทางกับเส้นทางของสินค้าในชนบท เย็นนิดหน่อยก็ทำให้แก้มฉันแดงได้

และโปรดเก็บความทรงจำช่วงสมัยเรียนระหว่างทางไปชั้นเรียนไว้ให้ฉันด้วย ฤดูหนาวผ่านไปอย่างเงียบๆ บนถนนในชนบทที่คุ้นเคย ส่งเมฆสีเทาเล็กน้อยที่ลอยมาที่นี่เพื่อปลอบประโลมความทรงจำอันแสนหวานที่อยู่ห่างไกล

เทียนลัม

แหล่งที่มา