เมื่อคนงานไม่ต้อง “ออกจากบ้าน” เพื่อหางาน

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา การดึงดูดธุรกิจต่างๆ ให้เข้ามาลงทุนในพัฒนาการผลิตในจังหวัดมากขึ้นเรื่อยๆ ได้ช่วยให้ผู้คนมีงานที่มั่นคง โดยค่อยๆ แก้ปัญหา "ออกจากภาคเกษตรแต่ไม่ออกจากบ้าน" ของท้องถิ่นได้

ตำบลมีทัง (เมืองนามดิ่ญ) พัฒนาวิชาชีพการตัดเย็บผ้า สร้างงานให้กับคนงานในท้องถิ่นจำนวนหลายร้อยคน

หลังเทศกาลตรุษจีน 2568 นางสาวทราน ทิ ฮันห์ จากตำบลมีฟุก (เมืองนามดิ่ญ) ตัดสินใจไม่กลับจังหวัดบิ่ญเซืองเพื่อทำงานในเขตอุตสาหกรรม (IP) แต่จะอยู่ที่บ้านเกิดและสมัครงานที่โรงงานผลิตคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์ต่อพ่วงของบริษัท QMH Computer Co., Ltd. (ในเครือ Quanta Computer Inc. ไต้หวัน - จีน) โดยรับเงินเดือนเริ่มต้นเกือบ 10 ล้านดอง นางสาวฮันห์ กล่าวว่า “เมื่อเทียบกับรายได้เดิมของฉันตอนที่ทำงานที่บิ่ญเซืองแล้ว รายได้ของฉันไม่ดีเท่าไหร่เพราะฉันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น แต่ด้วยประสบการณ์การทำงานโดยตรงและดูแลกระบวนการนำเข้าและส่งออกในคลังสินค้า งานปัจจุบันของฉันจึงค่อนข้างดีและมีศักยภาพที่จะพัฒนาต่อไปได้ สิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขที่สุดคือการได้ทำงานใกล้บ้าน ที่พักและค่าล่วงเวลาของบริษัทค่อนข้างสมเหตุสมผล และไม่ต้องจ่ายค่าที่พักและค่าครองชีพเหมือนเมื่อก่อนที่ทำงานไกล” ไม่ต้องเก็บข้าวของและเดินทางไปทำงานไกลเหมือนในปีก่อนๆ อีกต่อไป คุณเหงียน ทิ เฮียน วัย 42 ปี ในเมืองกัตถัน (จื๊กนิญ) สามารถหางานทำในบ้านเกิดของเธอได้ นางสาวเฮียนเล่าว่า “ฉันทำงานเป็นพนักงานให้กับบริษัท Kiara Garments Vietnam Co., Ltd. ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองและได้รับเงินเดือนคงที่ การมีงานใกล้บ้านทำให้กังวลเรื่องการเดินทางในช่วงเทศกาลตรุษจีนและฤดูใบไม้ผลิน้อยลง และฉันยังสามารถอาศัยอยู่ใกล้พ่อแม่และดูแลและเลี้ยงดูลูกๆ ได้ ฉันจึงรู้สึกปลอดภัยมาก นอกจากนี้ด้วยวัยของฉันการหางานที่มั่นคงเป็นเรื่องยากมากเนื่องจากบริษัทที่รับสมัครคนงานที่อายุมากกว่า 40 ปีมีไม่มากนัก"

เดิมที นางสาวทราน ทิ ฮาง จากหมู่บ้านซวนอัน ตำบลไฮฮวา (ไฮเฮา) เป็นสมาชิกครอบครัวที่ยากจนในตำบลนี้ เมื่อหลายปีก่อน เธอต้องออกจากบ้านเกิดเพื่อไปทำงานเป็นช่างตัดเย็บเสื้อผ้าในภาคใต้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอยู่ห่างไกลบ้าน ลูกๆ จึงต้องส่งไปดูแลปู่ย่าตายาย และเงินออมก็มีไม่มากนัก ดังนั้น ทั้งคู่จึงตัดสินใจกลับบ้านเกิดเพื่อเริ่มต้นธุรกิจ ด้วยเงินกู้เกือบ 100 ล้านดองจากธนาคารนโยบายสังคม สาขาอำเภอไห่เฮา และกองทุน TYM เธอได้ลงทุนในอุปกรณ์โรงงาน เครื่องจักร และค้นหาวัตถุดิบและคนงานเย็บผ้า เธอเน้นการฝึกอบรมคนงานและช่างเทคนิค ปรับปรุงการออกแบบ เพิ่มความหลากหลายของผลิตภัณฑ์เพื่อตอบสนองความต้องการของคำสั่งซื้อแม้กระทั่งลูกค้าที่มีความต้องการมากที่สุด สร้างชื่อเสียงในตลาดด้วยการบริโภคผลิตภัณฑ์ประมาณ 120,000-140,000 รายการต่อเดือน ทุกปี เธอเสนอต่อสหภาพสตรีแห่งคอมมูนเพื่อประสานงานในการเปิดชั้นเรียนการฝึกอบรมอาชีพฟรีให้กับสตรีประมาณ 20 คนที่ร้านเย็บผ้าของครอบครัวเธอ นักศึกษาจำนวนมากได้รับทักษะในการทำงานในบริษัทต่างๆ หลังจากผ่านการฝึกอบรม และบางคนยังคงได้รับการว่าจ้างให้ไปทำงานในโรงงานหรือเอาผลิตภัณฑ์กลับบ้านเพื่อทำงานต่อ เธอได้ลงทุนซื้อเครื่องจักรเย็บผ้าไปมากกว่า 20 เครื่อง เครื่องละ 8 ล้านดอง หรือมากกว่านั้น โดยสร้างเงื่อนไขให้สตรีที่ประสบปัญหาทางการเงินหรืออยู่ไกลจากโรงงานสามารถยืมเครื่องมาทำงานที่บ้านได้ โดยได้เงินเดือนเท่ากับผู้ที่ทำงานโดยตรงในโรงงาน นางฮัง กล่าวว่า “ฉันพบว่ามีแรงงานภาคเกษตรจำนวนมากที่ว่างงาน และผู้หญิงวัยกลางคนก็มีปัญหาในการหางาน ดังนั้น นอกเหนือจากเป้าหมายในการพัฒนาเศรษฐกิจแล้ว ฉันยังตั้งเป้าที่จะช่วยเหลือแรงงานในท้องถิ่น โดยเฉพาะผู้หญิงและผู้คนที่อยู่ในสภาวะยากลำบาก ให้มีงานที่มั่นคงและมีรายได้เพิ่มมากขึ้น”

ในปีที่ผ่านมา คนวัยทำงานจำนวนมากแม้กระทั่งผู้ที่เกินวัยทำงานก็จำเป็นต้องออกจากบ้านเกิดเพื่อไปหางานในจังหวัดอื่น ในปัจจุบันจำนวนแรงงานท้องถิ่นที่ “ออกจากบ้านเกิด” เพื่อไปทำงานที่ห่างไกลลดลงอย่างมาก และพวกเขาหันไปทำงานในเขตอุตสาหกรรม คลัสเตอร์ และหมู่บ้านหัตถกรรมต่างๆ ทั่วทั้งจังหวัดแทน ด้วยการมีส่วนร่วมอย่างมากมาย ทำให้สภาพแวดล้อมการลงทุนของจังหวัดได้รับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง ทำให้จังหวัดนามดิ่ญค่อยๆ กลายเป็นจุดหมายปลายทางที่น่าดึงดูดสำหรับนักลงทุนรายใหญ่ในและต่างประเทศ ณ เดือนธันวาคม พ.ศ. 2567 จังหวัดนี้มีโครงการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ (FDI) ที่ดำเนินการอยู่ 165 โครงการ โดยมีทุนลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศจดทะเบียนรวมทั้งสิ้น 4,227.7 ล้านเหรียญสหรัฐฯ จำนวนโครงการในเขตอุตสาหกรรมมี 81 โครงการ มูลค่าทุนจดทะเบียน 847.33 ล้านเหรียญสหรัฐ นอกเขตอุตสาหกรรมมี 84 โครงการ มูลค่าทุนจดทะเบียน 3,430.4 ล้านเหรียญสหรัฐ โครงการที่สามารถกล่าวถึงได้มีดังนี้ โรงงานผลิตเครื่องคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์ต่อพ่วงคอมพิวเตอร์ ของบริษัท คิวเอ็มเอช คอมพิวเตอร์ จำกัด โรงงานผลิตถุงมือทางการแพทย์และถุงมือป้องกันแรงงานขนาด 300 ตัน/ปี ลงทุนโดย Xingyu Group (สิงคโปร์) ในโครงการขยายสวนอุตสาหกรรม Bao Minh โครงการผลิตผลิตภัณฑ์พลาสติกและผลิตภัณฑ์เมลามีน ริเริ่มโดย JiaWei Group ในสวนอุตสาหกรรม My Thuan โรงงานผลิตกระดาษบรรจุภัณฑ์ไฮเทคจากกระดาษเหลือใช้และเยื่อกระดาษรีไซเคิลที่บริษัท GDT Paper Joint Stock Company ลงทุนด้วยทุนจดทะเบียนทั้งหมด 2,560 พันล้านดองเวียดนาม (เทียบเท่ากว่า 100 ล้านเหรียญสหรัฐ) ที่โครงการขยายนิคมอุตสาหกรรม Bao Minh โรงงานเสื้อผ้า XIELONG Vietnam ลงทุนโดยบริษัท XIELONG High-tech Chemical Fiber Co., Ltd. ด้วยทุนจดทะเบียนทั้งหมด 40 ล้านเหรียญสหรัฐ ที่นิคมอุตสาหกรรมสิ่งทอ Rang Dong โรงงานผลิตสายส่งสัญญาณ MSL Vietnam Electronic Engineering Co., Ltd; โรงงานที่ 2 บริษัท Golden Victory Vietnam Co., Ltd. โรงงานผลิตเครื่องหนัง; โครงการพลังงานแสงอาทิตย์ (ระยะที่ 1) ของบริษัท Sunrise Textile Dyeing Joint Stock Company โรงงานผลิตของ Nam Sung Aluminum Vietnam Co., Ltd; โรงงานผลิตเสื้อผ้า บริษัท ไนซ์ พาวเวอร์ จำกัด; โรงงานผลิตพื้นรองเท้ากีฬาและแผ่นรองพื้นของบริษัท Victory Vietnam Sports Equipment Co., Ltd.... ซึ่งโรงงานผลิตคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์ต่อพ่วงคอมพิวเตอร์ของบริษัท QMH Computer Co., Ltd. (ภายใต้กลุ่ม Quanta Computer Inc.) ได้รับการอนุมัติให้ลงทุนและจัดตั้งในนิคมอุตสาหกรรม My Thuan ในปี 2023 โดยได้รับการสนับสนุนและความช่วยเหลือจากหน่วยงานภาครัฐทุกระดับและหน่วยงานปฏิบัติการของจังหวัด บริษัท QMH Computer Co., Ltd. จึงสามารถดำเนินขั้นตอนการลงทุนและการก่อสร้างเฟส 1 สำเร็จลุล่วงภายในเวลาอันสั้นมาก โดยได้รับการสนับสนุนและความช่วยเหลือจากทุกระดับของหน่วยงานราชการและหน่วยงานปฏิบัติการของจังหวัด ปัจจุบันบริษัทได้เปิดโรงงานอันดับหนึ่งที่มีกำลังการผลิตแล็ปท็อปและเดสก์ท็อป 1.3 ล้านเครื่อง และกำลังดำเนินขั้นตอนการลงทุนครั้งต่อไปเพื่อเพิ่มกำลังการผลิตเป็น 2.6 ล้านเครื่องภายในปี 2568, 3.6 ล้านเครื่องภายในปี 2569, 4 ล้านเครื่องภายในปี 2570 และ 4.5 ​​ล้านเครื่องภายในปี 2571

พร้อมกันนี้จังหวัดยังเน้นการฝึกอบรมด้านอาชีวศึกษา จัดหางานที่เหมาะสมให้กับการฝึกอบรม และจัดให้มีงานทำแก่คนงานหลังการฝึกอบรม พร้อมกันนี้ให้องค์การบริหารส่วนตำบลและเมืองต่างๆ สำรวจความต้องการด้านการฝึกอบรมอาชีวศึกษาของประชาชน เชื่อมโยงกับบริษัท วิสาหกิจ สถานประกอบการผลิตและธุรกิจในพื้นที่เกี่ยวกับความต้องการแรงงาน ส่งเสริมให้ตำบลพัฒนาอุตสาหกรรมขนาดเล็ก หมู่บ้านหัตถกรรมพื้นบ้าน จัดตั้งสหกรณ์อุตสาหกรรมขนาดเล็ก และปลูกฝังอาชีพใหม่ๆ เพื่อดึงดูดแรงงานในพื้นที่ ด้วยจำนวนประชากรเกือบ 2 ล้านคน แรงงานหนุ่มสาวจำนวนมากถึงกว่า 1 ล้านคนที่อยู่ในวัยทำงาน (คิดเป็นร้อยละ 60 ของประชากร) โดยส่วนใหญ่นั้นเป็นแรงงานที่มีทักษะและคุณสมบัติสูง ขณะเดียวกันก็มีผู้คนจำนวนมากที่ทำงานอยู่ในจังหวัดและเมืองใกล้เคียง ดังนั้นเมื่อธุรกิจไปลงทุนในนามดิ่ญ พวกเขาก็ย่อมเต็มใจที่จะกลับไปบ้านเกิดเพื่อทำงานเพื่อความสะดวกสบายในการใช้ชีวิตและดูแลครอบครัว ส่งผลให้มีรายได้เพิ่มมากขึ้น สร้างความมั่นคงในชีวิตการทำงาน และเร่งพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของท้องถิ่น

บทความและภาพ: ฮ่องมินห์

ที่มา: https://baonamdinh.vn/kinh-te/202502/khi-lao-dongkhong-phai-ly-huong-tim-viec-6cb2eda/