โห อันห์ ไท กับ “พวกเขากลายเป็นตัวละครของฉัน”

“They Became My Characters” เป็นการรวบรวมบทความของนักเขียน Ho Anh Thai เกี่ยวกับศิลปินและผู้คนที่ทำงานในสาขาต่างๆ ทั้งในและต่างประเทศ พิมพ์ครั้งที่สองพร้อมส่วนเพิ่มเติมจนถึงปี 2023 เผยแพร่โดย Tre Publishing House ในไตรมาสแรกของปี 2024

ตัวละครที่ผู้เขียนรวมไว้ในงานเขียนของเขา ได้แก่ นักเขียน นักวรรณกรรม นักดนตรี นักร้อง จิตรกร บุคคลในวงการละครและภาพยนตร์ นักแปล นักวิจัยทางพุทธศาสนา ผู้ผลิตหนังสือ และแม้แต่นักการทูต รวมไปถึงตัวละครต่างประเทศอีกกว่า 10 ตัว

นักเขียน โฮ อันห์ ไท เป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง นอกจากนี้ยังเป็นนักการทูตมืออาชีพอีกด้วย เขาสำเร็จการศึกษาปริญญาเอกด้านวัฒนธรรมตะวันออกและเคยเป็นอาจารย์รับเชิญที่มหาวิทยาลัยวอชิงตันและมหาวิทยาลัยต่างประเทศหลายแห่ง เขาเป็นประธานสมาคมนักเขียนฮานอยตั้งแต่ปี พ.ศ. 2543 ถึง พ.ศ. 2553 หนังสือของนักเขียน Ho Anh Thai จำนวน 50 เล่มได้รับการตีพิมพ์ในหลายประเภท และได้รับการแปลเป็นภาษาต่างๆ มากกว่า 10 ภาษา

เมื่ออ่าน "They became my characters" ของนักเขียน Ho Anh Thai ผู้อ่านจะตระหนักได้ว่า ตัวละครส่วนใหญ่ที่กล่าวถึงในหนังสือเล่มนี้คือบุคคลที่เขารู้จัก พบปะ พูดคุย ทำงานด้วย และเป็นเพื่อนนักเขียนคนหนึ่ง บทความแต่ละบทความของนักเขียน Ho Anh Thai เกี่ยวกับตัวละครมักเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับตัวละครนั้น โดยมีการใส่ชื่อ ข้อความจากงานเขียนและงานทั่วไปอย่างเหมาะสมและยืดหยุ่น โดยเน้นถึงคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ หรือบางครั้งก็รวมถึงความสำเร็จที่โดดเด่นในชีวิตของตัวละครด้วย

มีตัวละครที่ผู้เขียนเขียนถึงด้วยความเคารพเป็นพิเศษ: “จากคำพูดของมหาตมะ” เขียนเกี่ยวกับนักการทูตหวู่ซวนอัง “ลุงโต๋ฮวย สงบดั่งสายน้ำ” เขียนถึงนักเขียนโต๋ฮวย…

การเขียนเกี่ยวกับตัวละคร โห อันห์ ไท มีสไตล์การเขียนที่ยืดหยุ่น เกือบจะใกล้เคียงกับบุคลิกของตัวละครในชีวิตจริง เมื่ออ่านบทความเรื่อง “Nguyen Thi Minh Thai – กระโดดโลดเต้นเหมือนปลาสดๆ” ผู้อ่านจะจินตนาการถึงอาจารย์มหาวิทยาลัยที่ชอบพูดคุย ชอบไปในห้องบรรยาย ชอบปรากฏตัวต่อหน้าฝูงชน ชอบปรากฏตัวในรายการทีวี และชอบพูดคุยกับผู้คนในสถานการณ์ที่ตึงเครียด

เมื่ออ่านหนังสือ “Xuan Phuong – Thieu Nu 93”: ปฏิเสธที่จะสูญเสียภาพลักษณ์ของเธอ ผู้อ่านจะจดจำได้อย่างง่ายดายว่า หญิงชรารายนี้ทำงานมาตลอดชีวิตในหลาย ๆ งาน รวมทั้งเป็นผู้สื่อข่าวสงคราม ผู้กำกับภาพยนตร์สารคดี และต่อมาเป็นเจ้าของหอศิลป์ ในวัย 93 ปี เธอยังคงได้รับการยอมรับจากคนรุ่นต่อไปว่า “คนรุ่นใหม่เข้ามาสัมผัสกับเธอเพื่อหัวเราะเยาะอารมณ์ขันในวัยเด็กของเธอ เพื่อเติมเต็มพลังงานด้านบวก”

ด้วยการตั้งชื่อบทความในหนังสือ นักเขียน Ho Anh Thai สามารถสร้างสิ่งที่น่าจดจำเกี่ยวกับตัวละครในใจของผู้อ่านได้อย่างง่ายดาย

เมื่อเปิดแต่ละหน้าของ “พวกเขากลายเป็นตัวละครของฉัน” ผู้อ่านจะสังเกตเห็นความลึกซึ้งของ Ho Anh Thai เมื่อมองดูตัวละครในงานเขียนของเขา นักเขียนดูเหมือนจะกระซิบและบอกเล่ากับผู้อ่านว่าเขารู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับตัวละคร โดยตรงกับที่ตัวละครแสดงออกในชีวิตจริง รวมถึงสิ่งสวยงามต่างๆ ที่ได้รับจากผลงานหรือกิจกรรมของพวกเขา

ในบทความเรื่อง “ลุงโต๋ฮวย สงบนิ่งดั่งสายน้ำ” โห อันห์ ไท เขียนถึงตัวอย่างของนักเขียนโต๋ฮวยในผลงานของเขาว่า “โต๋ฮวยเชื่อว่ารากฐานของอาชีพวรรณกรรมคือภาษา… ในการเขียนอัตชีวประวัติ บันทึกความทรงจำ บันทึกย่อ และความทรงจำเกี่ยวกับเรื่องราวเก่าๆ เกี่ยวกับฮานอย โต๋ฮวยตั้งใจเขียนเฉพาะสิ่งที่เขาคิดว่าเขารู้ ไม่ใช่สิ่งที่เขาได้ยินมาจากผู้อื่นเท่านั้น… การเขียนจะเขียนเฉพาะสิ่งที่เขารู้ ดังนั้น การเข้าใจก็คือการเข้าใจสิ่งที่เป็นจริงและชัดเจน… โต๋ฮวยอาจเป็นตัวอย่างของการใช้ชีวิตที่ยืนยาวและมั่งคั่งอีกด้วย เพียงแค่ใช้ชีวิตอย่างสงบเมื่อเผชิญกับทุกสิ่ง อย่าโกรธ อย่าพยายาม อย่าทำให้ตัวเองลำบากด้วยการพยายาม พยายาม..."

ด้วยโทหวายก็เป็นแบบนั้น ในส่วนของ Doan Gioi นักเขียน Ho Anh Thai เขียนไว้ในบทความเรื่อง “Doan Gioi – Forever with the Southern Forest Land” ว่า “คนรุ่นที่เกิดระหว่างปีพ.ศ. 2493 ถึง 2523 ในภาคเหนือ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ไม่เคยอ่าน “The Southern Forest Land” อย่างน้อยสักครั้ง หนังสือเล่มนี้เคยมอบความประทับใจอันสวยงามให้แก่เด็กชายและเด็กหญิงในยุคต่อต้านอเมริกาเกี่ยวกับดินแดนทางใต้ที่พวกเขาโหยหา พวกเขากำลังเหงื่อไหลและหลั่งเลือดเพื่อที่จะรวมประเทศให้เป็นหนึ่งเดียวกัน เพื่อที่จะได้ไปที่นั่น และเพื่อเห็นทิวทัศน์ของชาวใต้” “หลายคนเขียนเกี่ยวกับภาคใต้ได้ดี แต่ Doan Gioi มีเสียงของตัวเอง…”

แตกต่างจากวิธีการเขียนถึงนักเขียนสองคนในรุ่นก่อน เมื่อเขียนถึงรองศาสตราจารย์ แพทย์ และนักวิจารณ์ละคร เหงียน ถิ มินห์ ไท ซึ่งเป็นคนรุ่นเพื่อนกัน โห อันห์ ไท ได้ใช้รูปแบบการแสดงออกที่แตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง ซึ่งเป็นการแสดงออกที่อาจเข้ากับวิถีชีวิตและคำพูดของเหงียน ถิ มินห์ ไท ในชีวิตจริงได้เป็นอย่างดี: "พูดตรงๆ พูดจาหยาบคาย เมื่อคุณได้สิ่งที่คุณต้องการ คุณออกจากเวทีไปราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น"

พร้อมด้วยตัวละครอีกตัวหนึ่ง คือ นักการทูต หวู่ ซวน อัง ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นเอกอัครราชทูตพิเศษประจำอินเดียของเวียดนาม และในขณะนั้น โฮ อันห์ ไท ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่การทูต ได้รับทุนไปศึกษาต่อที่อินเดีย หลังจากเรียนจบเขาก็ได้รับการรับเข้าทำงานที่สถานทูตและทำงานเป็นเลขานุการของเอกอัครราชทูต Ho Anh Thai เขียนเกี่ยวกับนักการทูต Vu Xuan Ang ในบทความ: “จากคำพูดของมหาตมะ”: “เขาสอนผมด้วยตัวอย่างที่ขยันเรียนของเอกอัครราชทูตวัยหกสิบกว่าปี เขาเป็นครูของฉันผ่านบทเรียนตรงในการทำกิจกรรมทางการทูต ฉันเรียนรู้ผ่านการสังเกต ผ่านหลักฐานเชิงประจักษ์เพื่อรวบรวมประสบการณ์ เขาเป็นครูของฉันในเรื่องวิธีการจัดการกับสถานการณ์อันตราย… ฉันมีครูมากมาย และเขาคือครูของฉันอย่างแท้จริง เป็นนักการทูต หวู่ ซวน อัง”

โดยเฉพาะใน “พวกเขากลายเป็นตัวละครของฉัน” Ho Anh Thai อุทิศ 8 หน้าให้กับบทความเกี่ยวกับนักเขียนจากบิ่ญถวน: “Nguyen Ngoc Thuan – โลกของเจ้าชายน้อย” บทความนี้เขียนโดยผู้เขียนในปี 2002 และในปี 2023 ผู้เขียนก็ได้อ่านบทความนี้อีกครั้ง

นักเขียน Ho Anh Thai เปิดบทความโดยการแนะนำนักเขียน Nguyen Ngoc Thuan พร้อมกับรางวัลวรรณกรรมของเขา: "Nguyen Ngoc Thuan ได้รับรางวัลการเขียนสำหรับเด็กถึงสามครั้งติดต่อกัน ปี พ.ศ. 2543 รางวัลที่ 3 จากเรื่องสั้นชุด “Spider Web” พ.ศ. 2545 รางวัล "เปิดหน้าต่างด้วยการหลับตา" ปี พ.ศ.2546 ได้รับรางวัล "ความฝัน" ผู้เขียนยังได้เรียนรู้ว่าในปีพ.ศ. 2547 นักเขียน Nguyen Ngoc Thuan ได้รับรางวัลชนะเลิศสำหรับผลงานเรื่อง “On the high hill, herding angels” (จัดโดยสำนักพิมพ์ Thanh Nien และหนังสือพิมพ์ Van Nghe)

โห อันห์ ไท เขียนถึงความรู้สึกของเขาเมื่ออ่านผลงานเรื่อง “เปิดหน้าต่างด้วยตาปิด” ว่า “สำนวนการเขียนสวยงามและชัดเจน ผู้อ่านลองอ่านดูแล้วจะเห็นความปรารถนาในวัยเด็กของตนเอง เสียงนั้นมีความเหมือนเด็ก ๆ อย่างแท้จริง ไม่ปลอมหรือพูดไม่ชัดเหมือนนักเขียนเรื่องเด็ก ๆ ส่วนใหญ่มักทำ... หลังจากสร้างโลกของเด็ก ๆ ให้ดูน่าเชื่อถือแล้ว ผู้เขียนสามารถใส่คุณลักษณะของความโรแมนติกเข้าไปได้อย่างชำนาญ ซึ่งทำให้ทุกคนที่เคยเป็นเด็กรู้สึกซาบซึ้งใจ ในปี 2008 หนังสือเรื่อง “การเปิดหน้าต่างโดยหลับตา” ยังคงชนะรางวัล Peter Pan Prize จากสโมสรหนังสือเด็กแห่งสวีเดน เมื่อได้อ่าน “Nguyen Ngoc Thuan – โลกของเจ้าชายน้อย” โดยนักเขียน Ho Anh Thai ผู้อ่านสามารถสัมผัสได้ถึงความสุขที่ผุดขึ้นมาในหัวใจได้อย่างง่ายดาย เพราะชาวบิ่ญถ่วนมีคนเก่งๆ มากมายที่โด่งดังระดับประเทศในหลากหลายสาขา และหวังว่าในยุคหน้าจะมีบุคคลที่โดดเด่นและมีผลงานดีเด่นอีกมากมาย พร้อมบทความเกี่ยวกับตัวละครอื่นๆในหนังสืออีกมากมาย

หนังสือ “They became my characters” โดยนักเขียน Ho Anh Thai นำเสนอสิ่งที่เป็นประโยชน์มากมายให้กับผู้อ่าน ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้มอบข้อมูลอันล้ำค่าให้กับผู้อ่านเกี่ยวกับผู้คนในหลากหลายสาขา นักเขียนได้แนะนำผู้อ่านผ่านความเข้าใจ ความรู้สึก และความห่วงใยต่างๆ ของเขาเกี่ยวกับผู้คนและชีวิต ฉันหวังว่านักเขียนจะแนะนำผลงานใหม่ๆ ของเขาให้ผู้อ่านได้รู้จักต่อไปในอนาคต

แหล่งที่มา