ครอบครัวสี่คนในนครโฮจิมินห์ ต้องมีรายได้เท่าใดจึงจะพอครอบคลุมค่าใช้จ่าย?

ครอบครัว 4 คนในนครโฮจิมินห์มีค่าใช้จ่ายหลายอย่างเพื่อให้มีมาตรฐานการครองชีพขั้นพื้นฐาน รายได้ 20-21 ล้านดอง/เดือน จะเพียงพอหรือไม่?

Thu nhập với 'lương tối thiểu' và chi tiêu 'đủ sống' của một gia đình tại TP.HCM - Ảnh 1. — คนซื้ออาหารที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต - ภาพ: NAM TRAN

การจัดการรายรับและรายจ่ายให้สมดุลถือเป็นปัญหาที่ยากลำบากสำหรับหลายครอบครัวในเมืองใหญ่เสมอ โดยเฉพาะในนครโฮจิมินห์ ครอบครัวที่มีพ่อแม่และลูกเล็กสองคนจะต้องระมัดระวังการใช้จ่ายเป็นอย่างยิ่งเนื่องจากค่าครองชีพที่สูงขึ้น

การบรรลุมาตรฐานการครองชีพขั้นพื้นฐานหมายถึงการสามารถใช้ชีวิตได้อย่างเหมาะสมในเมือง และความเป็นจริงก็คือครอบครัวที่มีสมาชิกสี่คนมีค่าใช้จ่ายมากมาย

รายได้เท่าไรจึงจะพอครอบคลุมค่าครองชีพแต่ละเดือน?

การเช่าบ้านเป็นค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูง โดยเฉพาะสำหรับคู่รักหนุ่มสาว

เพื่อนของฉันเช่าอพาร์ทเมนท์ในเมืองทูดึ๊กราคา 5.3 ล้านดองต่อเดือน เพื่อนร่วมงานหลายคนเลือกที่จะเช่าบ้านที่กว้างขวางกว่าในเขตชานเมืองบิ่ญเตินและเขต 12 ซึ่งราคาอยู่ที่ประมาณ 4-7 ล้านดอง/เดือน ห้องเช่าเล็ก ๆ ราคาประมาณ 2-3 ล้านต่อเดือน

ในขณะเดียวกันหากต้องการพักอาศัยใกล้ใจกลางเมืองหรือในใจกลางเมือง เช่น เขต 1, 3, 10, บิ่ญถัน, ฟู่หนวน ราคาค่าเช่าอยู่ที่ 6-12 ล้านดอง/เดือน หรือสูงกว่านั้น

สำหรับครอบครัวที่มีรายได้ดี การซื้อบ้านถือเป็นทางเลือกหนึ่ง แต่จะต้องแบกรับค่าใช้จ่ายผ่อนธนาคารเพิ่มเติมอย่างน้อยเดือนละ 15-16 ล้านดอง สำหรับสินเชื่อร้อยละ 85 ของมูลค่าอพาร์ตเมนต์ที่มูลค่าประมาณ 2 พันล้านดอง ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหาได้

สำหรับครอบครัวที่มีลูกสองคน ค่าใช้จ่ายด้านการศึกษาถือเป็นปัญหาสำคัญ คิดเป็นค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ ลูกๆ ของฉันสองคนเรียนโรงเรียนรัฐบาล หนึ่งคนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 และอีกคนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ไม่มีการเรียกเก็บค่าเล่าเรียน แต่ค่าใช้จ่ายอื่นๆ นอกเหนือจากค่าเล่าเรียนนั้นนับรวมได้ยาก

เช่น ค่าธรรมเนียมการให้บริการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและทรานส์ฟอร์เมชั่นทางดิจิทัล ค่าธรรมเนียมน้ำดื่มนักเรียน ค่าบริการปรับอากาศในห้องเรียน ค่าธรรมเนียมการจัดทำระบบบริหารจัดการและทำความสะอาดสำหรับนักเรียนประจำ ค่าอาหารกลางวันสำหรับนักเรียนประจำ ค่าธรรมเนียมการซื้ออุปกรณ์และสิ่งของเครื่องใช้สำหรับนักเรียนประจำในแต่ละภาคการศึกษา...

นักเรียนชั้น ป.1 ยังต้องชำระค่าธรรมเนียมเพิ่มเติมเพื่อจัดทำโครงการ “โรงเรียนนำหลักสูตรคุณภาพ บูรณาการโรงเรียนขั้นสูงสู่สากล” ซึ่งมีรายรับ 1.725 ล้านดอง/เดือน

รวมแล้วเราต้องจ่ายเงินค่าธรรมเนียมอื่นๆ นอกเหนือจากค่าเล่าเรียนเดือนละ 5-6 ล้านดอง นอกจากนี้ ค่าใช้จ่ายสำหรับหนังสือ อุปกรณ์การเรียน เครื่องแบบ และชั้นเรียนพิเศษ อาจมีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นอีก 2-3 ล้านดองต่อเดือนสำหรับเด็กตั้งแต่ระดับประถมถึงมัธยมปลาย

นี่เป็นหนึ่งในค่าใช้จ่ายที่ไม่สามารถลดหย่อนได้หากพ่อแม่ต้องการลงทุนเพื่ออนาคตของลูกหลาน

ด้วยมาตรฐานการครองชีพในนครโฮจิมินห์ ครอบครัวสี่คนที่ทำอาหารที่บ้านอาจใช้จ่ายเงินสำหรับอาหารประมาณ 4-6 ล้านดองต่อเดือน

ราคาอาหารยังคงเพิ่มสูงขึ้นโดยเฉพาะผัก เนื้อ ปลา นม และผลิตภัณฑ์จำเป็นอื่นๆ ทำให้หลายครอบครัวต้องรัดเข็มขัดการใช้จ่ายเพื่อให้เป็นไปตามงบประมาณรายเดือน

นอกจากอาหารแล้วยังมีค่าสาธารณูปโภคอื่นๆ อีกด้วย ครอบครัว 4 คนใช้จ่ายเงินค่าไฟฟ้า ค่าน้ำ ค่าอินเทอร์เน็ต และเคเบิลทีวีเฉลี่ย 1.5-3 ล้านดองต่อเดือน หากคุณใช้เครื่องปรับอากาศเป็นประจำในช่วงฤดูร้อน ค่าไฟฟ้าของคุณอาจเพิ่มขึ้นอย่างมาก

แล้วถ้ารวมค่าเดินทางเข้าไปด้วย ถ้าคู่รักใช้มอเตอร์ไซค์สองคัน เฉลี่ยแล้วแต่ละเดือนจะต้องเสียค่าน้ำมันเพิ่มขึ้นประมาณ 1.5 ล้านดอง ยังไม่รวมถึงค่าบำรุงรักษาอีกด้วย

ครอบครัวบางครอบครัวเลือกใช้บริการขนส่งสาธารณะหรือบริการเรียกรถเพื่อประหยัดเงิน แต่ค่าใช้จ่ายก็ยังคงผันผวนอยู่ระหว่าง 1-2 ล้านดองต่อเดือน

ยังไม่รวมค่ายา ค่าตรวจสุขภาพ ค่าฉีดวัคซีนให้ลูกเดือนละ 1-3 ล้านดองอีกด้วย แต่หากโชคร้ายเกิดอุบัติเหตุหรือเจ็บป่วยร้ายแรงก็จะเป็นเรื่องยากมาก

ครอบครัวที่อาศัยอยู่ในนครโฮจิมินห์ยังจำเป็นต้องใช้จ่ายเงินไปกับความบันเทิงและความต้องการส่วนตัว รวมถึงการช้อปปิ้ง ท่องเที่ยว ทานอาหารนอกบ้าน ดูหนัง และออกกำลังกาย หากคุณออมเงินได้จำนวน 2-3 ล้านดองต่อเดือน

ค่าครองชีพ หรือ ค่าจ้างขั้นต่ำ?

เมื่อรวมค่าใช้จ่ายข้างต้นเข้าด้วยกันจะเห็นว่าครอบครัว 4 คนในนครโฮจิมินห์สามารถใช้จ่ายได้อย่างน้อย 18-22 ล้านดองต่อเดือน เพื่อรักษาระดับคุณภาพชีวิตขั้นพื้นฐาน และเป็นเรื่องยากที่จะออมเงินด้วยรายได้ในปัจจุบัน

หากคุณต้องการชีวิตที่สะดวกสบายมากขึ้น ตัวเลขนี้สามารถเพิ่มขึ้นเป็น 30-40 ล้านดอง/เดือนได้ หากคำนวณตัวเลขค่าใช้จ่ายเหล่านี้สำหรับครอบครัวขนาดใหญ่ (มีลูกมากกว่า 2 คน) เราจะคูณตัวเลขเพื่อดูว่าภาระทางการเงินของครอบครัวนั้นมีจำนวนเท่าใด

เมื่ออ้างถึงประเด็นรายได้เมื่อเร็วๆ นี้ ผู้แทนสภานิติบัญญัติแห่งชาติได้กล่าวถึงแนวคิดของ “ค่าครองชีพขั้นต่ำ” มากกว่า “ค่าจ้างขั้นต่ำ”

บางทีผู้แทนอาจต้องการเน้นย้ำข้อเท็จจริงว่าค่าจ้างขั้นต่ำในปัจจุบันไม่เพียงพอที่จะเลี้ยงดูครอบครัวพื้นฐานได้

ตามพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 74/2024/ND-CP มีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม 2024 ค่าจ้างขั้นต่ำในภูมิภาคที่ 1 คือ 4.96 ล้านดอง/เดือน ภาค 2 รายได้ 4.41 ล้านดอง/เดือน ภูมิภาค 3 คือ 3.86 ล้านดองต่อเดือน และภูมิภาค 4 คือ 3.45 ล้านดองต่อเดือน

เมืองโฮจิมินห์ตั้งอยู่ในภูมิภาค 1 ดังนั้นค่าจ้างขั้นต่ำนี้จึงไม่สะท้อนค่าครองชีพที่แท้จริงในเมืองใหญ่ๆ ในเวียดนามอย่างครบถ้วน

ช่องว่างระหว่างรายได้ที่วัดด้วย "ค่าจ้างขั้นต่ำ" กับรายจ่ายถือเป็นความท้าทายครั้งใหญ่สำหรับคนงานในการหาเลี้ยงชีพในเมืองใหญ่

และ “ค่าครองชีพขั้นต่ำ” คือ ระดับรายได้ที่เพียงพอต่อความต้องการพื้นฐานของทั้งคนงานและครอบครัว รวมถึงอาหาร ที่อยู่อาศัย การรักษาพยาบาล การศึกษา การขนส่ง และการออม เพื่อให้สามารถคิดสะสมความมั่งคั่งได้

ที่มา: https://tuoitre.vn/gia-dinh-bon-nguoi-tai-tp-hcm-can-muc-thu-nhap-bao-nhieu-de-dam-bao-chi-tieu-20250217081815631.htm