ไม่มีบ้านพักคนชรา ไม่มีผู้ดูแล ไม่มีเด็กมาคอยรบกวน วิถีชีวิตแบบนี้ดูเหมือนจะเหมาะสมแต่ก็ยังมีปัญหาบางอย่างที่ต้องสังเกต
บทความนี้เป็นเรื่องราวของคู่สามีภรรยาอายุ 70 กว่าในประเทศจีน ทั้งสองเกษียณอายุแล้ว แต่ไม่ได้อาศัยอยู่กับลูกหลาน แต่เลือกที่จะแยกกันอยู่และดูแลกันและกันเมื่อแก่ชรา
วัยชราที่เป็นอิสระและสงบสุข
ฉันและภรรยาวางแผนเรื่องการเกษียณอายุของเรา เราตัดสินใจที่จะไม่ไปอยู่บ้านพักคนชรา ไม่จ้างคนดูแล และไม่ขอความช่วยเหลือจากลูกๆ ของเรา
เราอาศัยอยู่ในบ้านสองชั้นเล็กๆ ในเขตชานเมือง แม้ว่าทั้งคู่จะอายุมากแล้วก็ตาม แต่ยังคงมีสุขภาพแข็งแรงและสามารถดูแลตัวเองได้ เราตัดสินใจที่จะพึ่งพากันและกัน ดูแลกันและกันโดยไม่ให้ใครช่วยเหลือจนแก่เฒ่า
ด้วยวิถีชีวิตเช่นนี้ ความสัมพันธ์ของเราก็กลมกลืนมากขึ้น แต่ก่อนเรามักจะทะเลาะกันเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ตอนนี้สามีและภรรยารู้วิธีที่จะเคารพ เห็นอกเห็นใจ และให้กำลังใจกันมากขึ้น
วิถีชีวิตแบบนี้ไม่เพียงแต่ช่วยปรับปรุงความสัมพันธ์ของฉันกับภรรยาเท่านั้น แต่ยังช่วยสนับสนุนลูกๆ อีกด้วย ลูกๆ ของผมยุ่งกับงานมาก ถ้าหากคุณเพิ่มการดูแลพ่อแม่เข้าไปด้วย ความกดดันก็จะเพิ่มมากขึ้น การได้เห็นผมใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและมีสุขภาพดีอย่างนี้ ลูกๆ ของผมก็สบายใจด้วย
เมื่อไม่นานนี้ ฉันและภรรยาก็ป่วยและไม่สบายทั้งคู่ ลูก ๆ โทรมาเสนอตัวมาดูแลฉัน แต่ฉันบอกไม่ต้องปล่อยให้พวกเขามุ่งมั่นกับงานอีกต่อไป
เรามีความเชื่อมั่นในวิถีชีวิตเช่นนี้เพิ่มมากขึ้น มันทำให้เราเกิดความสุขและความภาคภูมิใจ เราจะมีชีวิตที่มีความสุขได้โดยไม่ต้องมีใครช่วยเหลือ
ข้อเสียของการ “ดูแลกันและกัน”
วันหนึ่งผมก็ค้นพบทันทีว่าภรรยาของผมเริ่มแสดงอาการผิดปกติ บุคลิกภาพจะเงียบขรึม มักนั่งคนเดียวที่ระเบียง งานบ้านเริ่มถูกละเลย เรื่องนี้ทำให้ผมเป็นกังวลมาก
ฉันพยายามพูดคุยกับเธอ แต่เธอกลับหลบเลี่ยงฉัน
ลูกชายมาเยี่ยม หลังจากสังเกตก็พูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “แม่มีอาการซึมเศร้า สถานการณ์นี้ไม่อาจละเลยได้ เราควรพาแม่ไปตรวจที่โรงพยาบาล”
แต่เมื่อเราคุยกัน เธอปฏิเสธอย่างหนักแน่นที่จะไป โดยบอกว่าเธอสบายดี
เรื่องนี้ทำให้ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรดีเพื่อให้เธอไปรับการรักษา เพราะเหตุนี้บรรยากาศในบ้านของฉันจึงเปลี่ยนจากที่มีความสุขกลายเป็นตึงเครียด
ในวันต่อมา ความสัมพันธ์ของเราก็เริ่มแปลกไปเล็กน้อย ฉันค้นพบว่าบุคลิกและนิสัยของฉันแตกต่างไปจากเธอเล็กน้อย
โดยปกติแล้วฉันชอบเดินและคุยกับเธอ แต่ตอนนี้เธอพูดแบบนั้นและมันก็เหนื่อยแล้ว ความขัดแย้งของเรามีความชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งฉันตระหนักว่าการที่เราดูแลกันและกันไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างจะราบรื่น แต่กลับเผยให้เห็นถึงความไม่เข้ากันของเรา จนวันหนึ่งฉันคิดว่าฉันไม่สามารถโน้มน้าวเธอได้อีกต่อไป ฉันจึงปล่อยเธอไป
การโต้เถียงของเราจึงยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ จนไม่มีใครอยากเป็นคนแรกที่จะขอโทษ
เด็กๆ เห็นเราเป็นแบบนั้นแล้วก็พูดคุยกับเราทันที ลูก ๆ ของเราแนะนำให้เรามีความอดทนต่อกันมากขึ้น แต่สถานการณ์ก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย
ฉันตัดสินใจที่จะละทิ้งอัตตาของฉันและคืนดีกับภรรยาของฉันก่อน แน่นอนว่าทุกอย่างก็ได้รับการแก้ไขอย่างราบรื่น หากวันแล้ววันเล่าความขัดแย้งระหว่างเธอและฉันยังไม่ได้รับการแก้ไข และเรายังคงดำเนินชีวิตต่อไป ชีวิตคงจะน่าอึดอัดอย่างยิ่ง
คู่รักสูงอายุต้องพึ่งพากัน ต้องการความเข้าใจและความเห็นอกเห็นใจ ฉันเชื่อว่าตราบใดที่ทั้งสองฝ่ายฟัง เราก็จะผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปได้
ที่มา: https://giadinh.suckhoedoisong.vn/vo-chong-u70-khong-phien-con-cai-khong-vao-vien-duong-lao-1-cach-nghi-huu-ly-tuong-nhat-nhung-can-luu-y-dieu-nay-17225021108231852.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)