ក្នុងឱកាសរំលឹកខួបអនុស្សាវរីយ៍លើកទី 50 នៃការបង្កើតទំនាក់ទំនងការទូតរវាងវៀតណាម និងបារាំងនោះ នាថ្ងៃទី 3 ធ្នូ វិទ្យាស្ថានបារាំងនៅវៀតណាម និងរោងពុម្ព Tre បានរៀបចំកម្មវិធី “សន្ទនាអក្សរសាស្ត្របារាំង-វៀតណាម”។ អ្នកអានជាង 100 នាក់បានស្តាប់អ្នកនិពន្ធ Nuage Rose Hong Van និងសាស្ត្រាចារ្យរងបណ្ឌិត Pham Van Quang ចែករំលែករឿងរ៉ាវជាច្រើនជុំវិញទំនាក់ទំនងអក្សរសាស្ត្របារាំង-វៀតណាម។
តាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ អក្សរសិល្ប៍បារាំងបានក្លាយជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃជីវិតអក្សរសាស្ត្រវៀតណាម។ ស្នាដៃបុរាណជាច្រើននៃអក្សរសិល្ប៍បារាំងដូចជា Les Miserables, Notre Dame de Paris, The Count of Monte Cristo, Madame Bovary, Twenty Thousand Leagues Under the Sea, The Red and the Black, The Little Prince ...ដែលមានឈ្មោះដូចជា Victor Hugo, Flaubert, Stendhal, Jules Verne... ត្រូវបានចាក់ដោតយ៉ាងជ្រៅក្នុងចិត្តអ្នកអានវៀតណាមជាច្រើន។ ក្រោយមក ឈ្មោះសហសម័យជាច្រើននៃអក្សរសិល្ប៍បារាំងក៏ត្រូវបានស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្តៅនៅប្រទេសវៀតណាមផងដែរ ដូចជា Romain Gary, Marc Levy, David Foenkinos, Guillaume Musso, Michel Bussi...
ជាពិសេស នៅក្នុងលំហូរនៃអក្សរសិល្ប៍បារាំងនៅវៀតណាម មិនអាចនិយាយបានថា ក្រុមអ្នកនិពន្ធដែលមានដើមកំណើតវៀតណាម ដូចជា Linda Le, Thuan, និង Tran Minh Huy នោះទេ។ ហើយអ្នកនិពន្ធ Nuage Rose (Hong Van) គឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ។
អ្នកនិពន្ធ ហុង វ៉ាន់ កើតនៅទីក្រុងហាណូយ ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមប្រឆាំងអាមេរិក ហើយបច្ចុប្បន្នរស់នៅទីក្រុងប៉ារីស ហើយជារឿយៗត្រឡប់ទៅប្រទេសវៀតណាមវិញ។ នៅឆ្នាំ 2017 Tre Publishing House បានចេញផ្សាយការងារ Three Floating Clouds in the Land of Water Fern (បោះពុម្ពឡើងវិញមួយឆ្នាំក្រោយមក)។ ស្នាដៃជីវប្រវត្តិមានពណ៌នៃប្រលោមលោកអំពីឆ្នាំនៃការចាកចេញពីទីក្រុងហាណូយជាមួយក្រុមគ្រួសារដើម្បីជម្លៀស។ ចំពេលភាពអាប់អួរ ភាពស្រេកឃ្លាន និងការភ័យខ្លាចដែលសង្រ្គាមបានសាបព្រួស នោះមានពន្លឺនៃសេចក្តីស្រឡាញ់។ មុននឹងត្រូវបានបោះពុម្ពនៅប្រទេសវៀតណាម ពពកអណ្តែតបីនៅក្នុងទឹកដីនៃទឹក Ferns បានក្លាយជាស្នាដៃដែលពេញចិត្តក្នុងប្រទេសបារាំងក្នុងឆ្នាំ ២០១៣។
នៅខែតុលា ឆ្នាំ 2021 អ្នកនិពន្ធ ហុង វ៉ាន់ បានត្រឡប់មកវិញជាមួយនឹងស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍មិនប្រឌិតថ្មីមួយដែលបានកំណត់ក្នុងបរិបទនៃការរាតត្បាត Covid-19: 120 ថ្ងៃ - ពពកខ្សឹបប្រាប់ខ្យល់ ។ នេះត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាកំណត់ត្រាមួយចេញពីការប្រយុទ្ធផ្ទាល់របស់អ្នកនិពន្ធដើម្បីរស់រានមានជីវិតនិងទប់ស្កាត់ Covid-19។
ផ្ទុយទៅនឹងស្នាដៃដំបូងដែលសរសេរជាភាសាបារាំង 120 ថ្ងៃ - ពពកខ្សឹបជាមួយខ្យល់ អ្នកនិពន្ធ ហុង វ៉ាន់ និពន្ធផ្ទាល់ជាភាសាវៀតណាម ក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បី "រក្សា" ពាក្យ និងឃ្លាដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់ទីក្រុងហាណូយរហូតដល់ទសវត្សរ៍ទី 80 ដែលបាត់អស់តិចឬច្រើនសព្វថ្ងៃនេះ។
“តាមពិត ពេលខ្ញុំសរសេរសៀវភៅនេះដំបូង ខ្ញុំសរសេរជាភាសាបារាំង ប៉ុន្តែក្រោយមកខ្ញុំអានម្តងទៀត ឃើញថាការបកប្រែបារាំងមិនល្អទាល់តែសោះ វានឹងរញ៉េរញ៉ៃ និងមិនបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំសម្រេចចិត្តបោះបង់វាចោល ហើយសរសេរដោយផ្ទាល់ជាភាសាវៀតណាម”។
ថ្វីត្បិតតែនាងមានកន្លែងជាក់លាក់មួយនៅក្នុងចិត្តអ្នកអានក៏ដោយ ក៏អ្នកនិពន្ធ ហុង វ៉ាន់ នៅតែសុភាពរាបសារ មិនចាត់ទុកខ្លួនឯងជាអ្នកនិពន្ធឡើយ។ ដំបូងឡើយ នាងមិនមានបំណងសរសេរសៀវភៅដើម្បីបោះពុម្ពទេ។ អ្នកនិពន្ធ ហុង វ៉ាន់ បានសរសេរថា “ខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកនិពន្ធទេ ខ្ញុំគ្មានសមត្ថភាពសរសេរប្រលោមលោកបែបបច្ចេកទេសទេ ខ្ញុំសរសេរតែរឿងបង្ហាញពីក្តីស្រលាញ់ចំពោះគ្រួសារ និងប្រទេសជាតិ”។
ក្នុងកម្មវិធីនេះ សាស្ត្រាចារ្យរងបណ្ឌិត Pham Van Quang បានមានប្រសាសន៍ថា បច្ចុប្បន្ននេះមានអ្នកនិពន្ធជនជាតិវៀតណាមប្រមាណ ១៨០នាក់សរសេរស្នាដៃជាភាសាបារាំងប្រហែល ៤០០។ ក្នុងចំណោមនោះ យ៉ាងហោចណាស់ ៥០% ជាជីវប្រវត្តិ ដូចស្នាដៃទាំងពីររបស់អ្នកនិពន្ធ ហុង វ៉ាន់។
យោងតាមគាត់ លើសពីអក្សរសិល្ប៍ ស្នាដៃទាំងនេះគឺជាជីវិត។ មនុស្សមិនតែងតែមានភាពក្លាហានក្នុងការប្រាប់រឿងរបស់ខ្លួនទេ ជាពិសេសជ្រុងលាក់កំបាំង។ ជាមួយនឹងស្នាដៃនៃជីវប្រវត្តិ យើងមិនត្រឹមតែអាចឈប់នៅអក្សរសិល្ប៍ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងចូលទៅជិត និងអានវាពីទិដ្ឋភាពផ្សេងៗជាច្រើន។
"ផ្អែកលើរឿងផ្ទាល់ខ្លួនបែបនេះ អ្នកជំនាញអាចសិក្សាប្រវត្តិសាស្រ្ត តាមទស្សនៈផ្លូវចិត្ត ឬពីទស្សនៈទស្សនវិជ្ជា... តាមទស្សនៈរបស់អ្នកអាន ពួកគេមិនត្រឹមតែអាចអានជីវិតរបស់អ្នកនិពន្ធប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងអាចអានសំណួររបស់ពួកគេផ្ទាល់តាមរយៈស្នាដៃជីវប្រវត្តិទៀតផង។ ពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួនបែបនេះ ពីការនិទានរឿងតូចតាច វានឹងរួមចំណែកដល់ការបង្កើតនិទានកថាក្រោយៗទៀត។
ហូសុន
ប្រភព
Kommentar (0)