ทุกวันหลังจากกินข้าวเสร็จ ฉันแค่อยากกลับห้อง ปิดประตู แล้วก็หลับไป เพื่อนของฉันบอกว่าการกระตุ้น การออกกำลังกาย และวิธีการฝึกฝนที่ทุกคนให้มาไม่สามารถแตะต้องตัวเขาได้ บนใบหน้าที่เคยสดใส ตอนนี้เหลือเพียงความเศร้าเท่านั้น
หลายปีก่อน พ่อของฉันซึ่งยังไม่ถึง 50 ปี ได้ล้มลงจากอาการหลอดเลือดสมองแตกขณะกำลังทำสวน ถึงแม้จะนำส่งห้องฉุกเฉินทันเวลา แต่ผลที่ตามมาก็ร้ายแรงมาก
พ่อของฉันนอนอยู่บนเตียง ส่วนแม่เป็นคนดูแลเรื่องอาหารและกิจกรรมส่วนตัวทั้งหมดของเขา น้องๆ ของฉันยังเล็กอยู่ แต่ละคนยังไม่โตเป็นผู้ใหญ่ ยุ่งกับเพื่อนและงานโรงเรียน แต่เมื่อสิ้นสุดวัน พวกเขาก็ยังคงพูดคุยและแสดงความรักต่อพ่อของพวกเขา
ส่วนตัวผมเพิ่งเรียนจบและได้งานในเมืองไกลบ้านพอสมควร ทุกวันหลังเลิกงานฉันจะแวะไปร้านค้าและซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อของที่ท่านชอบให้พ่อ บางครั้งก็เป็นอาหาร บางครั้งก็เป็นนาฬิกา บางครั้งก็เป็นวิทยุขนาดเล็ก ฉันใช้เวลาอยู่ข้างเตียงคุยกับพ่อเป็นเวลานาน
ฉันเห็นไม่เพียงแค่ความเศร้าโศกแต่ยังมีความกลัวมากมายในดวงตาของเขา จากชายที่แข็งแรงซึ่งเป็นเสาหลักของครอบครัว ตอนนี้สิ่งเดียวที่พ่อของฉันทำได้คือพึมพำและนอนนิ่งๆ
เพื่อเป็นกำลังใจให้พ่อ ฉันจึงเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้ท่านฟังเพื่อให้ท่านอารมณ์ดีขึ้น ฉันเล่าให้พ่อฟังถึงความสวยงามของทุ่งนาในหมู่บ้านช่วงฤดูเก็บเกี่ยว เกี่ยวกับทุ่งมะเขือยาวและพริกที่เขียวขจีในฤดูกาลนี้เพราะตะกอนจากฤดูกาลที่แล้ว
ฉันเล่าถึงข้อดีข้อเสียของงานใหม่ และวิธีที่ฉันเอาชนะมันได้ ฉันพูดคุยเกี่ยวกับการเติบโตและการเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพของพี่น้องแต่ละคนของฉัน ฉันแบ่งปันกับพ่อเกี่ยวกับความทรงจำและภาพที่น่าสนใจของการเดินทางอาสาสมัครกลับหมู่บ้านทุกๆ สิ้นเดือน ฉันพูดว่า “ชีวิตมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาและมีความผันผวนและเหตุการณ์ต่างๆ มากมาย แต่ในครอบครัวของฉัน ทุกคนรัก ชื่นชม และไว้วางใจพ่อของฉันเสมอ”
เหตุการณ์ครั้งนั้นเกิดขึ้นมาเป็นเวลากว่า 20 ปีแล้ว ตอนนี้พ่อของฉันอายุ 70 กว่าแล้วและเป็นชาวนาแก่ที่แข็งแรงและมีสุขภาพดีมาก พ่อไถนาแห้ง ถอนวัชพืช และตักน้ำออกในทุ่งลึก ไม่ว่าจะเป็นฤดูหนาวหรือฤดูร้อน คุณพ่อของฉันมักตื่นเช้าเสมอเพื่อออกกำลังกายและทำงาน พ่อของฉันรักที่ดินและต้นไม้ และดูแลสวนของครอบครัวให้เจริญยิ่งขึ้น
พ่อของฉันบางทีวันนั้นเขาอาจฟื้นตัวและพบชีวิตของเขาอีกครั้งด้วยความรู้สึกและความผูกพันที่แน่นแฟ้นกับความรักในครอบครัว
ฉันบอกคุณนะว่าบางครั้งในชีวิตสิ่งที่ทำให้เกิดปาฏิหาริย์ไม่ได้อยู่ที่วินัย การกระตุ้น หรือวิธีการฝึกฝนที่ทันท่วงทีและเป็นระบบ แต่เป็นสิ่งที่แต่ละคนจำเป็นต้องมีเพื่อเชื่อและหวัง ของขวัญที่ดีจะมาหาเราเพราะเรารู้จักที่จะรักอย่างสุดหัวใจ
ที่มา: https://baoquangnam.vn/mon-qua-cua-yeu-thuong-3152651.html
การแสดงความคิดเห็น (0)