
กลิ่นหอมของน้ำมันถั่วลิสงบดผสมกับกลิ่นใบพลูลอยขึ้นมาในอากาศหนาวเย็นของภูเขาทรามี ดึงดูดต่อมรับรสเป็นอย่างยิ่ง ฉันชิมแต่ละช้อนด้วยความระมัดระวัง หวังว่าจะได้รสชาติเดิมๆ กลับมา รสชาติหวานของมันสำปะหลังผสมกับรสหวานของใบพลูทำให้ฉันนึกถึงวัยเด็กที่สงบสุขในชนบทที่ยากจน
ทุกๆ บ่ายหลังเลิกเรียน ฉันจะวิ่งไปที่รั้วเพื่อเก็บใบพลูเขียวอ่อนให้แม่ทำซุปมันสำปะหลัง เมื่อกลับจากทุ่งนาแล้ว คุณพ่อก็ไปที่สวนเพื่อถอนมันสำปะหลังเก่าๆ ที่เต็มไปด้วยหัวขึ้นมา ฉันนั่งดูแม่ปอกมันสำปะหลังแต่ละลูกอย่างตั้งใจและถามฉันอย่างใจดีเกี่ยวกับการเรียนในชั้นเรียนวันนั้น
ตอนที่ฉันโตขึ้น ฉันก็ปอกเปลือกมันสำปะหลังเองโดยพิถีพิถันในการปอกเปลือกทิ้งไว้ และแสดงให้แม่ดูพร้อมกับรอยยิ้มอันเป็นประกายในดวงตา ที่นั่น ฉันมักจะเฝ้าดูแม่ปอกหัวหอมแต่ละหัวที่คุณยายส่งมาจากทะเลอย่างเงียบๆ จากนั้นเธอจึงใส่น้ำมันถั่วลิสงลงไปผัด จากนั้นใส่มันสำปะหลังที่หั่นแล้วลงไป เคี่ยวจนมันสำปะหลังนิ่ม เมื่อมันสำปะหลังนิ่มแล้วให้ใส่ใบพลูลงไปแล้วปิดไฟ
กลิ่นหอมของซุปบ้านๆ ที่เต็มไปด้วยความรักของแม่ ลอยฟุ้งไปทั่วห้องครัวเล็กๆ ท่ามกลางอากาศหนาวเย็นของที่สูง พ่อแม่และพี่น้องของฉันมารวมตัวกันเพื่อรับประทานอาหารมื้อง่ายๆ เราจิบซุปมันสำปะหลังร้อนๆ อย่างมีความสุขและรับประทานอย่างเอร็ดอร่อย
ไม่ต้องมีเนื้อ ไม่ต้องมีกุ้ง ไม่ต้องมีเครื่องเทศ ซุปมันสำปะหลังอัดและใบพลูเป็นเมนูที่คุณจะจดจำไปตลอดชีวิตหลังจากที่ได้ลองชิมเพียงครั้งเดียว รสชาติมันสำปะหลังภูเขาที่อร่อยและหวานเพียงพอที่จะปลุกเร้าให้ทุกคน
เราเติบโตมาในยุคของความอดอยากและความยากลำบาก แต่สำหรับฉัน ทุกช่วงเวลาในอดีตเป็นความทรงจำที่แสนหวานและสวยงาม เป็นอาหารพื้นบ้านที่พ่อแม่ของฉันทำขึ้นที่เลี้ยงดูพี่น้องของฉันและฉัน...
ที่มา: https://baoquangnam.vn/dan-da-canh-khoai-san-la-lot-3149768.html
การแสดงความคิดเห็น (0)