ស្វែងរកពាក្យ 'អាថ៌កំបាំង' ជាភាសាវៀតណាម

ក្នុងពេលនោះ ក្មេងៗផ្សេងទៀតរត់ទៅពួនសម្ងំតាមលទ្ធភាព ។ ពេលក្មេងអានលេខ១០០ គាត់បើកភ្នែកហើយចាប់ផ្តើមរកមិត្តរបស់គាត់រកឃើញអ្នកណាចាញ់មុនគេ។ ការរាប់លេខបែបនេះត្រូវចំណាយពេលយូរ ក្មេងឆ្លាតមួយចំនួនបានកាត់លេខឱ្យលឿនជាងមុន រហូតដល់ពេលពួកគេបើកភ្នែកឡើង មិត្តភ័ក្តិនៅតែមិនមានពេលលាក់។ ប្រយោគមានដូចតទៅ៖ «មួយគូ ពីរគូ បីគូ ប្រាំបួនគូ សូម្បីតែដប់» ។

Tìm về vài từ 'bí hiểm' trong tiếng Việt- Ảnh 1. — ល្បែងប្រជាប្រិយនៃការបញ្ជូនបាល់

កាលពីក្មេង ខ្ញុំលេងលាក់ខ្លួន ហើយឥឡូវកូនខ្ញុំ និងអ្នកជិតខាងក៏ធ្វើដែរ។ ជាច្រើនឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ ជាង 60 ឆ្នាំក្រោយមក ដោយសារការអាន ស្នាដៃក្រោយខ្នងរបស់លោក Phan Khoi ដែលជាសាត្រាស្លឹករឹតមិនទាន់ពេញលេញ (គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ព Tri Thuc - 2021) ដែលចងក្រងដោយកូនៗរបស់ឪពុករបស់ Tinh Gia ខ្ញុំបានស្វែងយល់លម្អិតនេះថា “កូនរបស់យើងមាន ល្បែងហៅថា ẻ (វាយដំបងឬស្សី). គ្រាន់តែនិយាយថា ពេលលេងក្តារចប់ រាប់ដំបងឬស្សីដែលចាប់បាន ដើម្បីកំណត់អ្នកឈ្នះ ក្មេងៗនៅភូមិកណ្តាល និងខាងជើងរាប់ខុសគ្នា ប៉ុន្តែមានលក្ខណៈស្រដៀងនឹងក្មេងៗនៅកណ្តាល រាប់តាមតំបន់៖ "មួយគូ ពីរដង "នាគបី ភួយប្រាំបួន សូម្បីតែដប់ " ២១៧)។

ល្បែងនេះត្រូវបានគេឲ្យឈ្មោះថា "chắt/đánh chắt" ព្រោះ "chắt/hon chắt" ខ្លួនវាមានន័យថា "ថ្មតូចដូចគ្រាប់កាំភ្លើង" ( Dai Nam quoc am tu vi , 1895), "ល្បែងកុមារមួយដៃ" រើស, បោះនិង ចាប់" ( វចនានុក្រមវៀតណាម ឆ្នាំ ១៩៣១); សព្វថ្ងៃនេះឈ្មោះទូទៅគឺ «សន្លឹកបៀរ» កន្លែងខ្លះក៏ហៅវាថា «បុក» ។

ជាក់ស្តែង អក្សរកាត់ក្នុងល្បែងលាក់ខ្លួន មានតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ យ៉ាងហោចណាស់មុនឆ្នាំ ១៩៥៨ ជាឆ្នាំដែលលោក ផន ខៃ បានសរសេរអត្ថបទនេះ។ ត្រង់នេះបើយើងពិចារណាអត្ថន័យនៃពាក្យនេះ តើយើងឃើញអ្វីខ្លះ? ដើម្បីមើលអ្វីមួយ ដំបូងអ្នកត្រូវយល់ពីអត្ថន័យនៃពាក្យទាំងនោះ។

"គូស្នេហ៍" គឺជាការពន្យល់ដោយខ្លួនឯង មិនចាំបាច់ពន្យល់បន្ថែមទេ។ «ត្រូវពីរ» ចុះអ្វីទៅជា «ត្រូវ»? ពាក្យនេះដោយខ្លួនឯងគ្មានន័យទេ គឺត្រូវប្រើជាមួយពាក្យមួយផ្សេងទៀត ឧទាហរណ៍ រឿងនិទានកៀវ មានប្រយោគ៖ "ថ្លឹងសម្រស់ និងទេពកោសល្យ/បង្ខំពិណ លេងស្នៀត ល្បងកំណាព្យ និងកង្ហារ"។ វិធីចាស់«ទិញមនុស្ស»គឺចម្លែកមិនត្រឹមតែនាងត្រូវស្អាតប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែនាងក៏ត្រូវចេះ«លេងភ្លេង លេងអុក សរសេរកំណាព្យ និងច្រៀង» ដើម្បីឱ្យតម្លៃនាងកាន់តែខ្ពស់ ។

ចុះ "បីស្គម" វិញ? "ស្តើង" ជាពាក្យវៀតណាមបុរាណដែលមានន័យថា "ជួសជុល ដាស់តឿន រក្សា" យោងទៅតាម Dai Nam Quoc Am Tu Vi (1895) ឧទាហរណ៍ថា Thien Nam Ngu Luc មានប្រយោគថា "ស្តើងមានបេះដូងប្រមូលផ្តុំ។ ធម៌ហើយចម្រើនធម៌ / ព្រះពុទ្ធនិងឋានសួគ៌ដឹងហើយ មារដឹងហើយ ។ ទាក់ទងនឹងចិត្តវិទ្យារបស់មនុស្ស មិនមែនឥឡូវនេះទេ ប៉ុន្តែរាប់រយឆ្នាំមុន លោក Nguyen Trai បានឃើញ៖

សំឡេងខ្លុយបន្លឺឡើងក្នុងត្រចៀកខ្ញុំ
បេះដូងនៃនិទាឃរដូវគឺអត់ធ្មត់ហើយនឹងមានប្រាជ្ញា។
និទាឃរដូវមិនងាយស្រួលត្រឡប់មកវិញពីរដង
ឃើញទិដ្ឋភាពហើយរឹតតែអាណិតយុវជនរូបនោះទៀតផង។

“ញ៉ាន” មានន័យថា មក រហូតដល់។ វាជាការពិត ពេលខ្លះនៅពេលដែលអ្នកលឺសំលេងខ្លុយ ឬខ្លុយនៅក្នុងលំហ ឬទេសភាពដែលអ្នកស្រលាញ់ វាពិតជាពិបាកនឹងធ្វើអោយបេះដូងអ្នកមិនរើ ហើយអ្នកមានអារម្មណ៍សោកស្តាយដែលយុវវ័យរបស់អ្នកបានកន្លងផុតទៅ។ អតីតយុវជន។ គ្រាន់តែជាអារម្មណ៍សោកសៅ។ រំពេចនោះក៏គិតថា "សំឡេងខ្លុយក្នុងចិត្ត / អូសោកស្តាយឆ្ងាយ ទុក្ខសោកយ៉ាងក្រៃលែង" របស់ថៅ ឡៅ ក៏ជាពេលបានស្តាប់ខ្លុយធៀនថៃ ដូច្នេះហើយបានធ្វើឱ្យ "បេះដូងនិទាឃរដូវចេះអត់ធ្មត់ ហើយប្រាកដជាស្ងប់"។ .

អញ្ចឹងតើ "ភួយប្រាំបួន" មានន័យដូចម្តេច?

ចូរសន្មតថា "មួយគូ" គឺ 2 "ពីរដង" គឺ 4 បន្ទាប់មក "បីដង" គឺ 6 ដូច្នេះ "ប្រាំបួនភួយ" ត្រូវបានរួមបញ្ចូលផងដែរនៅក្នុងការគណនានេះ? ទេ "ភួយប្រាំបួន" នៅក្នុងបរិបទនេះគឺសូម្បីតែ / ប្រាំបួនសូម្បីតែ ដោយសារតែការបញ្ចេញសំឡេងរហ័ស tilde ត្រូវបានដកចេញដើម្បីក្លាយជា "ភួយ" ។ សូម្បីមានន័យថា ពេញលេញ, គ្រប់គ្រាន់, មិនសេស, មិនបន្ថែម, មិនខ្វះ, គូគ្រប់គ្រាន់, មិនរញ៉េរញ៉ៃ, ក៏មានពាក្យថា សូម្បីតែចុយ សូម្បីតែបុន។ "ឈិន ឆាន" កំណត់ និងបញ្ជាក់យ៉ាងពិតប្រាកដ 9. ការវែកញែកនេះគឺសមហេតុផលព្រោះចុងបញ្ចប់នៃប្រយោគនេះគឺ "chấn thập" ដែលមានន័យថា 10. យោងតាមអ្នកភាសាវិទូ Le Ngoc Tru "chúc" គឺជាពាក្យវៀតណាមដែលមកពីភាសាចិន- វៀតណាម៖ "ឈូក៖ ចំនួនដប់វត្ថុ ឬច្រើនជាងនេះ (អាស្រ័យលើតំបន់) thốc (ការប្រមូលផ្ដុំ, ព្រៃមួយ - ការសង្កត់សំឡេងកាតាំង: រាប់សិប )" ។ សុភាសិតនិយាយថា៖

ប្រាំពីរបូកបី អ្នកនិយាយថាមួយដប់
បី បួន ប្រាំមួយ ខ្ញុំគណនាគុណ

ប្រាំពីរបូកបីគឺពិតប្រាកដ 10 ដែលជាដប់។ ពាក្យថា «ដប់» នៅតែពេញនិយមនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ហៅផងដែរថា ដប់រលូន សូម្បីតែដប់។ ទោះបីខ្ញុំដឹងច្បាស់ក៏ដោយ តើខ្ញុំអាចប្រាកដថា ១០ គឺ ១០ យ៉ាងដូចម្តេច?

យើងអាចផ្ទៀងផ្ទាត់រឿងនេះក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃក៏ដូចជាក្នុងស្នាដៃអក្សរសាស្ត្រ ជាឧទាហរណ៍ ពេលសរសេរ Seven Days នៅ Dong Thap Muoi អ្នកនិពន្ធ Nguyen Hien Le បានរៀបរាប់ថា ពេលគាត់មកដល់ "Tan An ជាទីក្រុងមួយនៅមាត់ទន្លេ Dong Thap"។ ពេលទៅញ៉ាំអាហារពេលព្រឹក៖ “លោកប៊ិញច្បាស់ជាជ្រើសរើសហាងនៅជិតផ្សារ ព្រោះគាត់ចូលចិត្តភាពអ៊ូអរ ចូលចិត្តឃើញមនុស្សដើរទិញលក់ គាត់ទិញឪឡឹកមួយដើម និងក្រូចឃ្វិចមួយដប់ ភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងណាស់ពេលឃើញនាង។ អ្នករត់តុបានរាប់ផ្លែឈើចំនួនដប់ពីរសម្រាប់គាត់ គាត់យកពីរ ហើយប្រគល់វាមកវិញ៖ "- អ្នកឱ្យខ្ញុំច្រើនណាស់" ។ «ខ្ញុំទិញមួយដប់» ឮសំឡេងចម្លែករបស់គាត់ អ្នកលក់ក៏ញញឹម ហើយរុញផ្លែក្រូចសើចពីរដើមមករកគាត់៖ «បើទិញមួយដប់ ខ្ញុំនឹងរាប់ថាមួយដប់នោះ លោកប៊ិញមិនយល់អ្វីទាំងអស់» ខ្ញុំត្រូវពន្យល់ថា៖ «នៅក្នុងតំបន់នេះ ផ្លែឈើដូចជាក្រូចថ្លុង និងផ្លែព្រូនមានដប់ពីរគ្រាប់។ មានខេត្តដប់បួនដប់ប្រាំមួយ» - ចម្លែក! ដប់ប្រាំមួយផ្លែឈើ។ ពេលនោះមានពួកបរិសុទ្ធដែលយល់»។

ព័ត៌មានលម្អិតនេះឆ្លុះបញ្ចាំងពីចរិតលក្ខណៈបើកចំហ និងចិត្តទូលាយរបស់មនុស្សភាគខាងត្បូង។ លោក ប៊ិញ មានការភ្ញាក់ផ្អើលដោយសារគាត់មកពីខាងជើង ហើយមិនបានរស់នៅទីនេះ។

ជាមួយនឹងការវិភាគ និងភស្តុតាងខាងលើ សរុបមក យើងនៅតែមិនយល់ច្បាស់ពីអត្ថន័យនៃពាក្យដែលទាក់ទងនឹងការរាប់ក្នុងហ្គេមរបស់កុមារកាលពីអតីតកាល។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងទេ ពួកយើងក៏ស្ទាក់ស្ទើរជាមួយនឹងបទភ្លេងមហោស្រពនេះផងដែរ៖ "ថ្ងៃទីមួយនៃខែមានម្ជុល/ថ្ងៃទីពីរនៃខែមានស្លឹកស្រូវ/ថ្ងៃទីបីមានកណ្ដៀវ/ថ្ងៃទីបួនមានស្នាម/ ថ្ងៃទីប្រាំមានកណ្ដៀវ / ថ្ងៃទីប្រាំមួយមានព្រះច័ន្ទពិត / ថ្ងៃទីដប់ប្រាំមានព្រះច័ន្ទលាក់ / ដប់ប្រាំមួយព្រះច័ន្ទព្យួរ / ដប់ប្រាំពីរគ្រែខូច / អង្កាមដប់ប្រាំបី / អង្ករដប់ប្រាំបួន / ការគេងម្ភៃ / ម្ភៃមួយពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ…” ។ សម្រាប់ប្រយោគ "Nineteen dun din" មានការថត "dun din" ។ សូរសព្ទបណ្តុះកូននេះពិពណ៌នាអំពីរូបរាងរបស់ព្រះចន្ទពេញមួយថ្ងៃ ជាទូទៅនៅយប់ទី 17 ព្រះច័ន្ទរះនៅពេលដែលមនុស្ស "ធ្វើគ្រែ" ហើយរៀបចំដេកនៅយប់ទី 18 ព្រះច័ន្ទរះនៅពេលភ្លើងនៅក្នុងផ្ទះបាយ គឺ "ប្រឡាក់ដោយអង្កាម" ... ដូច្នេះតើយើងយល់យ៉ាងណាចំពោះយប់ថ្ងៃទី 19 "dùn ìn/dùn ìn"?

ខ្លាឃ្មុំ។

ពាក្យថា«រង»នេះយើងនិយាយម្ដងទៀតពេលឮពាក្យ«ស្លាប់»។ ក្នុងសៀវភៅ ភាសាវៀតណាមនិយាយភាសាវៀតណាម (HCMC TH Publishing House - 2023) អ្នកស្រាវជ្រាវ ង្វៀន ក្វាងថូ បាននិយាយថា បរិបទដែលពាក្យនេះលេចចេញមកថា “រឿងទៅថា មានប្រពន្ធដែលល្ងង់ខ្លៅខ្លាំងណាស់ ថ្ងៃមួយ ប្តីរបស់នាងចាប់នាងទន់ជ្រាយ។ សំបកអណ្តើកបានឲ្យប្រពន្ធធ្វើម្ហូប រួចទៅធ្វើស្រែចម្ការ ដោយគិតថា ពេលរសៀលត្រឡប់មកជាមួយបាយឆ្ងាញ់ក៏អញ្ជើញមិត្តភ័ក្ដិទៅហូបបាយពីរបីកែវឲ្យប្រពន្ធដាក់ អណ្តើកសំបកទន់ក្នុងឆ្នាំងបានបន្ថែមមើមល្ហុងបន្តិចរួចដាក់លើចង្ក្រានឈើធ្វើម្ហូប ខណៈដែលនាងរវល់លាងបាយ អណ្តើកឃើញទឹកក្ដៅទើបវារចេញពីឆ្នាំង។ បាត់ប្រពន្ធលាងបាយរួចក៏បើកគម្របឆ្នាំងស៊ុបទៅមើលនាងកូរជាមួយចង្កឹះទើបដឹងថាបាយឆាមិនទាន់ឆ្អិនទេ តែអណ្តើករកមិនឃើញ យូរមកហើយក៏សន្និដ្ឋានថា៖ «ស្ពៃម៉ាឡាបាមិនទាន់ឆ្អិន អណ្ដើកក៏ រលាយអស់ហើយ» ។

ហ៊ាននិយាយ ពាក្យដែលគ្រាន់តែនិយាយគ្មានអ្នកណាអាចពន្យល់អត្ថន័យរបស់វាបានឡើយ។ ចំពោះវិធីនៃការនិយាយអំពីការរាប់លេខនៅក្នុងល្បែង "ត្រែ" យើងនៅតែឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីបានជានៅតំបន់កណ្តាល ពាក្យ "3/3 ស្តើង" លោតទៅ "9/9 ភួយ" ក៏ដូចជានៅខាងជើង។ ពាក្យថា "3/ខ្ទមបី" "លោតទៅ "មេ 9/9" ម្តងទៀត?

របៀបនិយាយនេះមិនចៃដន្យទេ ប៉ុន្តែត្រូវបានប្រើប្រាស់ និងពេញនិយមក្នុងសុភាសិត និងចម្រៀងប្រជាប្រិយ ឧទាហរណ៍៖ «ថាំងបោម មានកង្ហាស្លឹកត្នោត / សេដ្ឋីសុំដូរគោបី និងក្របីប្រាំបួន» , «បី សមុទ្រ និងទ្វីបទាំងប្រាំបួន", "បាមានថ្គាមប្រាំបួន និងភ្នែកដប់ពីរ"... លោក ផាន់ ខូយ បានសារភាពថា "ខ្ញុំបានគិតអំពីវាយូរហើយ ប៉ុន្តែនៅតែមិនយល់" ។ រួចគាត់បានបញ្ចេញយោបល់ថា៖ «ឬអ្វីដែលកូននិយាយមានហេតុផលស៊ីជម្រៅខ្លះអំពីលេខ ឬគណិតវិទ្យាដែលយើងមិនដឹង។ បើនិយាយបែបនេះកូននិយាយអ្វីក៏គិតមកដែរ ហេតុអ្វីពិបាកយល់ម្ល៉េះ»។ ភាពវៃឆ្លាត ខ្ញុំមិនហ៊ានទេ” (SDD, p.217)។

តើអ្នកគិតដូច្នេះដែរទេ?

បាទ ខ្ញុំក៏គិតដូច្នេះដែរ។ ហើយដោយពិចារណាថានៅថ្ងៃនិទាឃរដូវនេះវាមិនមានប្រយោជន៍សម្រាប់យើងក្នុងការពិភាក្សាពាក្យ "អាថ៌កំបាំង" មួយចំនួននៅពេលយើងក្រឡេកមើលភាសាវៀតណាមវិញ។

ប្រភព៖ https://thanhnien.vn/tim-ve-vai-tu-bi-hiem-trong-tieng-viet-185241231162544575.htm