យោងតាមភូមិសាស្ត្ររដ្ឋបាលបច្ចុប្បន្ន ខេត្ត Binh Thuan មានព្រំប្រទល់ជាប់នឹងខេត្ត Lam Dong, Dong Nai និងខេត្ត Ba Ria - Vung Tau ភាគពាយ័ព្យ ខាងលិច និងនិរតី។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ តំបន់ព្រំដែនរវាងភូមិភាគកណ្តាល ភាគអាគ្នេយ៍ និងភាគខាងត្បូងបានឆ្លងកាត់ការផ្លាស់ប្តូរ និងផ្លាស់ប្តូរជាច្រើន ដោយសារដំណើរការនៃការទាមទារទឹកដី ការបង្កើតការតាំងទីលំនៅ និងការបង្កើតអធិបតេយ្យភាពទឹកដីក្នុងសម័យកាលផ្សេងៗគ្នា។
ធ្វើតាមឈ្មោះកន្លែង
នៅក្រោមឆ្នាំទី 13 នៃ Minh Mang (1832) ខេត្ត Binh Thuan ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរទៅជាខេត្ត Binh Thuan ។ ក្នុងចំណោមនោះមានស្រុក Tuy Dinh ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំទី 7 នៃ Tu Duc (1854) វាត្រូវបានប្តូរទៅជាស្រុក Tuy Ly (នៅតែស្ថិតក្រោមអាណាខេត្ត Ham Thuan)។ តាមនោះ នេះគឺជាស្រុក Tuy Ly ដ៏ធំល្វឹងល្វើយ ស្ថិតនៅភាគនិរតីនៃខេត្ត Binh Thuan សព្វថ្ងៃ ជ្រៅទៅក្នុងខេត្ត Bien Hoa នៅពេលនោះ ដោយមានព្រំប្រទល់ជាប់ខេត្ត Dong Nai Thuong, Bien Hoa និង Ba Ria។ ជាពិសេស ស្រុក Tanh Linh ត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំទី 13 នៃថាញ់ថៃ (1901) ដែលស្រង់ចេញពីឃុំចំនួនពីរ Cam Thang និង Ngan Chu នៃស្រុក Tuy Ly ខេត្ត Ham Thuan ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ខេត្ត Dong Nai Thuong ដែលបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ 1899 នៅតំបន់ទន្លេ Dong Nai ខាងលើ (ជាប់ព្រំដែនកូសាំងស៊ីន)។ ដីដែលនៅសេសសល់ស្រុកទុយលី គឺស្រុកហាំតាន់។ ក្រោយបដិវត្តខែសីហាឆ្នាំ ១៩៤៥ ខេត្ត Binh Thuan, Ninh Thuan, Lam Vien, និង Dong Nai Thuong ជាភូមិភាគទី ៦ (ក្នុងចំណោមតំបន់ទាំង ១៤ នៅទូទាំងប្រទេស)។ បន្ទាប់មកនៅឆ្នាំ 1948 តំបន់រួមបញ្ចូលគ្នាទៅជាតំបន់អន្តរ - តំបន់ទី 5 និងតំបន់ 6 បានក្លាយជាតំបន់អន្តរកណ្តាលខាងត្បូង។ ក្រោយឆ្នាំ 1956 ក្រោមការដឹកនាំរបស់រដ្ឋាភិបាលសាធារណៈរដ្ឋវៀតណាម ខេត្ត Binh Tuy ត្រូវបានបង្កើតឡើង រួមទាំងដីពីខេត្ត Dong Nai Thuong បង្កើតស្រុកចំនួនបីគឺ Tanh Linh ស្រុក Hoai Duc និង Ham Tan ។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ ខេត្ត Lam Vien/Da Lat និងផ្នែកនៃ Dong Nai Thuong ត្រូវបានច្របាច់បញ្ចូលគ្នាបង្កើតជាខេត្ត Tuyen Duc។ ប្តូរឈ្មោះខេត្ត Dong Nai Thuong ទៅជាខេត្ត Lam Dong។
ឈ្មោះកន្លែងជាច្រើនមាននៅលើផែនទីបារាំងនៅដើមសតវត្សទី 20 ប៉ុន្តែឥឡូវនេះលែងមានទៀតហើយ ឬត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរដោយសារតែការអាន ឬដាក់ឈ្មោះតាមមូលដ្ឋានតាមអង្គភាពរដ្ឋបាលថ្មីរបស់រដ្ឋាភិបាលសហសម័យ។ ប៉ុន្តែផ្អែកលើឈ្មោះទីកន្លែងដែលនៅសេសសល់ជាច្រើនដែលបច្ចុប្បន្នជាកម្មសិទ្ធិរបស់ស្រុក Duc Linh និង Tanh Linh (Binh Thuan) គេអាចកំណត់បានថា ទាំងនេះគឺជាភូមិ និងឃុំដែលពីមុនជារបស់ខេត្ត Bien Hoa ឬ Dong Nai Thuong។ ជាមួយអង្គភាពរដ្ឋបាលស្រុក Bien Hoa/Dong Nai អង្គភាពរដ្ឋបាលនៃខេត្តទាំង៦ កូសាំងស៊ីន (១៨៧៤) មានឈ្មោះឃុំ និងភូមិ Dinh Quan/Dinh Quat, Tuc Trung (ពីមុនជារបស់ខេត្ត Dong Nai Thuong) ឃុំ Cao Cang/Cao Cuong ជាកម្មសិទ្ធរបស់ភូមិ An/Dinh Tray ឃុំ Phuoc Thanh (នៅលើផែនទីចាស់របស់ Binh Thuan) ផ្នែកខាងលិចនៅដើមសតវត្សទី 20 បានបង្ហាញពីតំបន់អាងទន្លេ Dong Nai ... ជាមួយឃុំ Binh Tuy បានកត់ត្រា។ សៀវភៅ “Nam Ky Dia Huyen Tong Thon (1892)” ក្នុងជំពូកស្រុក Bien Hoa បានកត់ត្រាឃុំ Binh Tuy និងឃុំ Phuoc Thanh ក្នុងនោះឈ្មោះភូមិ Cao Cang/Cao Cuong, Dinh Quan, Tuc Trung, Gia An, Tra Tan, Do Dat/Vo Dat, Doang Bins (បច្ចុប្បន្នជាឃុំ Vo… h Thuan ដី(1).
ក្នុងញត្តិ “Nghi thinh thuong du don khan su nghi so” របស់ Nguyen Thong សាស្ត្រាចារ្យ និងជាអ្នកប្រាជ្ញ បម្រើការជាបេសកជនដែនដីខេត្ត Binh Thuan (Tu Duc 30 - 1877) ដែលបានបោះជើងនៅតំបន់ភាគនិរតីនៃ Binh Thuan គាត់បានរៀបរាប់អំពីឈ្មោះទីកន្លែងមួយចំនួនដែលត្រូវនឹង “Wanding Ho” និងកន្លែងនៅ Bih Thuan។ “ព្រះ Nguyen Thong មកពីខាងលិចទន្លេ La Ngu (La Nga) បានចុះតាមច្រាំងខាងជើងកាត់ Bac Da (Bac Ruong) ច្រាំងខាងត្បូងកាត់តាមមាត់ទន្លេ Lac Da (Bien Lac)។ ខាងក្រោមគឺជាទន្លេ La Nga ។ ខាងលើឆ្លងកាត់ Chu Lu, Ba Ke, Con Hien, Dai Dong ដល់ទន្លេ Thang ជាប់ឃុំ Cao Cuong ស្រុក Binh Tuy នៃស្រុកផ្សេងទៀត” (២)។ វាក៏រៀបរាប់ពីឈ្មោះទីកន្លែង Bac Da ឬហៅផងដែរថា Bac Ruong, Lac Da ឬហៅថា Lac Sea... និងភូមិ Da An (Gia An) នៃតំបន់ខ្ពង់រាប និងសៀវភៅ Vo Xu នៅច្រាំងទន្លេ La Ngu (La Nga) ដែលជាឃុំ Tanh Linh ស្រុក Duc Linh សព្វថ្ងៃ។
លំយោលនៃប្រវត្តិសាស្ត្រ
ក្នុងសម័យរាជវង្សង្វៀន កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងត្រូវបានផ្តោតទៅលើការដណ្តើមយកទឹកដីឡើងវិញ និងបញ្ជាក់ពីភូមិសាស្ត្រនៃភូមិភាគអាគ្នេយ៍។ មិនត្រឹមតែជ្រាបចូលជ្រៅទៅតំបន់ដាច់ស្រយាលប៉ុណ្ណោះទេ។ ចាប់ពីទន្លេ Dong Nai ឡើងដល់ទន្លេ La Nga ពួកគេបានបង្កើតភូមិ ហាង និងសៀវភៅ ហើយរួមបញ្ចូលជាមួយជនជាតិដើមភាគតិច "បុរសភ្នំ" នៅ Chau Ma ។ មនុស្សមួយចំនួនធំបានដើរតាមគន្លងរបស់ Ba Ca ឡើងលើផ្លូវផ្លូវការទៅកាន់ភូមិ Cu Mi Ha/Binh Chau (ក្នុងឃុំ Nhon Xuong ខេត្ត Ba Ria) ដើម្បីចូលរួមជាមួយកម្លាំងរបស់មេដឹកនាំយោធា Truong Dinh ក្នុងការឆ្លើយតបនឹងសង្រ្គាមតស៊ូប្រឆាំងនឹងបារាំង បង្កើតមូលដ្ឋាន Giao Loan ។ ឈ្មោះទីកន្លែង Gia Loan ត្រូវបានរៀបរាប់យ៉ាងហ្មត់ចត់នៅក្នុងសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្រវៀតណាម "ការទប់ទល់ការឈ្លានពាន - ប្រវត្តិសាស្ត្រវៀតណាម" ដោយសាស្រ្តាចារ្យ។ Tran Van Giau៖ “Truong Dinh ស្លាប់ហើយ។ Quang Quyen ដៃស្តាំរបស់ Truong Dinh ថ្វីត្បិតតែមានទេពកោសល្យក្នុងអង្គការក៏ដោយ ប៉ុន្តែមិនមានកិត្យានុភាពដឹកនាំគ្រប់គ្រាន់ទេ។ វីរបុរសដែលប្រកាសខ្លួនឯងជាច្រើនមានជម្លោះនឹងគ្នា ប្រជែងដណ្តើមយកទឹកដី និងឥទ្ធិពល។ Quang Quyen មិនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបាន ដូច្នេះគាត់បានផ្លាស់ប្តូរមូលដ្ឋានរបស់គាត់ទៅ Giao Loan ដើម្បីរស់នៅជាមួយ Phan Chinh (Phan Trung); អ្នកស្នេហាជាតិជាច្រើននៅ Dinh Tuong, Bien Hoa, Gia Dinh បានប្រមូលផ្តុំគ្នានៅក្រោមទង់របស់ Phan Chinh នៅឯមូលដ្ឋាន Giao Loan ដែលជាតំបន់ភ្នំដាច់ស្រយាលមួយស្ថិតនៅចន្លោះ Ba Ria និង Binh Thuan (តួអង្គ Quang Quyen និងសៀវភៅផ្សេងទៀតកត់ត្រាថា Truong Quyen)។
ក៏មានឯកសារប្រវត្តិសាស្ត្រជាច្រើនដែលលើកឡើងអំពីមូលដ្ឋាន Giao Loan ដែលជាដីដ៏ធំ ដីភ្នំជ្រៅ និងសម្ងាត់ និងជាពិសេសជាទីតាំងយុទ្ធសាស្ត្ររវាងភូមិភាគកណ្តាល និងភាគខាងត្បូង ដោយផ្ទាល់ក្រោមការគ្រប់គ្រងទឹកដី និងគោលនយោបាយគ្រប់គ្រងរបស់អាជ្ញាធរបារាំង និងរាជវង្សង្វៀន។ Giao Loan ត្រូវបានបង្កើតឡើង និងក្លាយជាចំណុចចាប់ផ្តើមសម្រាប់ការរំខានរបស់សត្រូវនៅក្នុងតំបន់ Ba Ria និង Bien Hoa។ មូលដ្ឋាន Giao Loan បង្កើតប្រព័ន្ធការពារពីចម្ងាយ។ ការឈ្លានពានរបស់បារាំងម្តងហើយម្តងទៀត "បានកាន់កាប់បន្ទាយ Giao Loan ហើយបន្ទាប់មកបន្តទៅបន្ទាយ Gia Lao (ប្រហែលជា Gia Lao - Chua Chan, tg) និង Gia Phu នៅជិតព្រំដែននៃខេត្ត Binh Thuan ។ សៀវភៅនេះកត់ត្រាការអត្ថាធិប្បាយរបស់ ង្វៀន ថុង៖ “ទ្រុង ឌិញ ជាបុរសដែលមានភាពវៃឆ្លាត បត់បែន បញ្ជាយ៉ាងតឹងរ៉ឹង និងការកោតសរសើរពីទាហានរបស់គាត់”។ លោកសាស្ត្រាចារ្យ Tran Van Giau បានសរសេរថា៖ «ត្រូវតែបន្ថែមថា Truong Dinh គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលអរគុណប្រជាជន រក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះប្រទេស តស៊ូជាមួយប្រជាជនប្រឆាំងនឹងដីការបស់តុលាការដើម្បីបញ្ឈប់ការបាញ់ប្រហារ ហើយបានស្លាប់ ប៉ុន្តែគំរូរបស់គាត់តែងតែភ្លឺឡើង»។
ជាប្រវត្តិសាស្ត្រ បន្ទាប់ពីសន្ធិសញ្ញាសន្តិភាព Nham Tuat 1862 - បារាំងគ្រោងនឹងកាន់កាប់ខេត្តភាគអាគ្នេយ៍ ដែលនឹងក្លាយជាសម្បទានរបស់បារាំង (1861) អ្នកប្រាជ្ញ និងប្រជាជនភាគខាងត្បូងជាច្រើនបានភៀសខ្លួនទៅ Binh Thuan នៅពេលដែលការតស៊ូរបស់ Truong Dinh ត្រូវបានបង្ក្រាប។ Phan Trung និង Truong Quyen (កូនប្រុសរបស់ Truong Dinh) បានដកថយដើម្បីបង្កើតមូលដ្ឋាន Giao Loan នៅតំបន់ព្រំដែនរវាង Binh Thuan (តំបន់កណ្តាល) និង Bien Hoa/Dong Nai (ភាគខាងត្បូង)។ ដោយសារសម្ពាធរបស់បារាំងលើតុលាការ Hue នៅឆ្នាំ 1890 ពួកគេត្រូវតែ "បញ្ចូលទឹកដី Moi នៅ Tanh Linh ចូលទៅក្នុង Bien Hoa" (ដកស្រង់ពី Dong Nai Gazetteer) បង្ហាញថានៅស្រុក Tanh Linh មានកម្លាំង "ភស្តុភារ" លាក់កំបាំងនៅក្នុងយុទ្ធសាស្ត្រ Phan Trung និង Truong Quyen ដែលជាគ្រោះថ្នាក់ដល់ប្រទេសបារាំង។ ទោះបីជាតុលាការ Hue និងបារាំងមានកិច្ចព្រមព្រៀង "សន្តិភាព និងសម្ព័ន្ធភាព" ក៏ដោយ ក៏បារាំងបានទទួលស្គាល់អធិបតេយ្យភាពរបស់ស្តេច Nam ជាមួយនឹងទឹកដីពីខាងជើងទៅភាគខាងត្បូងនៃ Binh Thuan ។ ប៉ុន្តែលក្ខខណ្ឌជាច្រើនបានបង្ខំតុលាការមិនឲ្យ«ព្រងើយកន្តើយ»លើគម្រោងការស្ទាក់ចាប់។ ទេសភាពនៃទឹកដីព្រៃភ្នំ និងព្រៃឈើដ៏ក្រាស់ក្រែល ជនជាតិដើមភាគតិចចូវម៉ា K'ho, Raglai រស់នៅមិនសូវដាច់នៅក្នុងភូមិ សៀវភៅ និងបុរស ស្គាល់តែការធ្វើស្រែចំការតាមភ្នំ "ភ្នំ" ដូចដែលបានរៀបរាប់ដោយបេសកជនដីគោក ង្វៀន ថុង (Nguyễn Thần Thồ) ភាគខាងកើត ពីជួរភ្នំ Tong (ទន្លេ Tang) នៅភាគខាងត្បូងទៅភ្នំ Ong ។ វាលស្រែត្រូវបានទាមទារមកវិញជាង 3,000 ហិចតា" (ដកស្រង់ចេញពី "ញត្តិទាមទារយកចម្ការនៅតំបន់ខាងលើ - 1877") ។ គឺថា អ្វីដែលនៅសេសសល់ក្នុងសម័យចលាចលនៅភាគខាងត្បូង លោក Phan Trung បានជ្រើសរើសអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត និងជនភៀសខ្លួនចំនួន 1.000 នាក់ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងចលនារបស់ Truong Dinh ក្នុងការកសាងមូលដ្ឋាន និងស្តុកទុកសម្ភារយោធា ដើម្បីបន្តការប្រយុទ្ធជាមួយបារាំង។
Giao Loan Base - ស្លឹកឈើ
ពីមុននៅក្រោមរាជវង្សង្វៀន (1802 - 1861) នៅពេលដែល ង្វៀន អាន ដណ្តើមបានដុងណៃ - យ៉ា ឌិញ គាត់បានទស្សន៍ទាយស្ថានភាព និងពង្រីកតំបន់ La Buong/Giao Loan ដោយសម្ងាត់ ដោយលើកទឹកចិត្តដល់ឧស្សាហកម្មព្រៃឈើនៅតំបន់ភ្នំ Chua Chan (Gia Lao - Gia Rai)។ នៅខាងបារាំង ស្រុកឡុងខាញ់ត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីគ្រប់គ្រងជនជាតិភាគតិច។ នៅឆ្នាំ 1899 ស្រុកភ្នំ Chua Chan (ខេត្ត Bien Hoa) ត្រូវបានបង្កើតឡើង ប៉ុន្តែក្រោយមកបានប្តូរឈ្មោះទៅជាស្រុក Vo Dat ជាមួយនឹងទីរួមស្រុកស្ថិតនៅ Gia Rai ។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ អគ្គទេសាភិបាលឥណ្ឌូចិនបានបំបែកតំបន់ Dong Nai ផ្នែកខាងលើពី Binh Thuan ដើម្បីបង្កើតខេត្ត Dong Nai Thuong ដោយមានទីរួមខេត្តស្ថិតនៅ Di Linh។ នៅឆ្នាំ 1912 ស្រុក Vo Dat (នៅ Gia Rai) ត្រូវបានលុបចោល ហើយស្រុក Xuan Loc ត្រូវបានបង្កើតឡើង។ ក្នុងសម័យអាណានិគមបារាំង កំពូលភ្នំ Chua Chan ដែលមានរយៈកំពស់ ៨៤៧ម ធ្វើជាបន្ទាយសម្រាប់តំបន់ភាគខាងត្បូងបំផុត និងត្រួតពិនិត្យចលនាតំបន់ Giao Loan/Rung La ដែលតភ្ជាប់តំបន់ព្រំដែន Binh Thuan, Ba Ria (៣), Bien Hoa, Dong Nai Thuong និងខេត្ត Lam Dong។ ព្រំប្រទល់រដ្ឋបាលរវាងខេត្តបុរាណជាមួយខេត្ត Binh Thuan និងខេត្តជាប់គ្នា ដោយផ្អែកលើកត្តាធម្មជាតិ ឈ្មោះទីកន្លែង និងចំនួនប្រជាជន តែងតែផ្លាស់ប្តូរ បំបែក និងបញ្ចូលគ្នា មិនមែនចៃដន្យទេ ប៉ុន្តែផ្តើមចេញពីការគណនាយុទ្ធសាស្ត្រនៃដំណាក់កាលនីមួយៗ និងដំណើរការក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏យូរអង្វែងរបស់ប្រទេស។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ភូមិភាគនិរតីនៃខេត្ត Binh Thuan ច្បាស់ណាស់ជាមួយនឹងភូមិសាស្ត្រខេត្ត Binh Tuy របស់រដ្ឋាភិបាលសាធារណៈរដ្ឋវៀតណាម (1956-1975) គឺស្រដៀងនឹងតំបន់វប្បធម៌នៃតំបន់ភាគអាគ្នេយ៍ទាំងផ្នែកភូមិសាស្ត្រធម្មជាតិ និងបរិស្ថានអេកូឡូស៊ី ...
ឈ្មោះ Giao Loan លេចឡើងដំបូងបំផុតនៅចុងបញ្ចប់នៃសតវត្សទី 18 យោងទៅតាមកាសែត Dong Nai Gazetteer នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍មួយវាត្រូវបានកត់ត្រាថា "ប្រធានក្រុង Thuan Thanh លោក Nguyen Van Hao និងចៅហ្វាយក្រុង Nguyen Van Chan បានដាក់ញត្តិដោយនិយាយថា: ជនព្រៃផ្សៃ Tra Nuong ចំនួន 38 នាក់ដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទីក្រុង ពីមុនត្រូវបានបង្ខំឱ្យផ្លាស់ទីលំនៅរបស់ Dong Mon ហើយឥឡូវនេះពួកគេបានក្លាយជាស្រុកចំនួនបី។ ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរទៅជំរឿន Tran Bien ដើម្បីបង់ពន្ធជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ លោក Nguyen Anh បានទទួលយកសំណើនេះ។ នៅដើមឆ្នាំ 1791 ប្រជាជន Man នៅតំបន់ Dong Mon បានបះបោរ ង្វៀនអាញ់ បានបញ្ជាឱ្យ តុងវៀតភឿក ដឹកនាំទ័ពទៅកាន់ ជីវ ឡូន ដើម្បីផ្គាប់ចិត្ត និងបង្ក្រាបពួកគេ។ ឈ្មោះកន្លែង Rung La/Giao Loan ត្រូវបានលើកឡើងតាំងពីពេលនោះមក ហើយក្រោយមកត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាមូលដ្ឋានតស៊ូដ៏ធំមួយនៅក្នុងសង្រ្គាមដើម្បីការពារប្រទេស។
និយាយអំពីឈ្មោះកន្លែង Giao Loan ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តនៃការតស៊ូជាមួយនឹងការពណ៌នានៃនិមិត្តសញ្ញាដើមចេកនៅក្នុងទឹកដីដ៏វីរភាព និងមោទនភាព ប៉ុន្តែក៏ពោរពេញទៅដោយភាពឃោរឃៅ និងអាថ៌កំបាំងផងដែរ។ Giao Loan/The Palmyra Forest បានក្លាយជាសាច់ឈាមនៅក្នុងជីវិតនៃវាលភក់ ដែលរាលដាលពាសពេញទឹកដីព្រំដែនរឿងព្រេងនិទាន។ ពីសំបកស្លឹក និងពន្លក វត្ថុចាំបាច់ប្រចាំថ្ងៃរបស់ជនជាតិដើមភាគតិច និងអ្នកជម្លៀសត្រូវបានបង្កើតឡើង រហូតដល់អាវុធបុរាណដូចជា ធ្នូ ព្រួញ និងស្ពៃដែលប្រើក្នុងការការពារសត្រូវ។ សៀវភៅ "Gia Dinh Thanh Thong Chi" កត់ត្រាយ៉ាងច្បាស់អំពីដើមចេកជាមួយនឹងលក្ខណៈគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។ ឈ្មោះចិនដែលអានថា Boi Diep Giang គួរតែជា La Buon ព្រោះវាមកពីឈ្មោះព្រែកជីក La Buon ប៉ុន្តែត្រូវបានគេកត់ត្រាខុសថាជា Buong នៅលើផែនទី RVN ឆ្នាំ 1964។
ជនជាតិចាមចាត់ទុកអក្សរឡាបឿងជាមរតកវប្បធម៌អព្ភូតហេតុ។ នៅសម័យកាលដែលគ្មានមធ្យោបាយផ្សេងទៀត រួមទាំងក្រដាសសរសេរ ស្លឹកត្នោតត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់សរសេរអត្ថបទសម្រាប់ពិធីសាសនា ច្បាប់ទំនៀមទម្លាប់ និងប្រវត្តិសាស្ត្រ (អត្ថបទស្លឹកត្នោត/អាកាល់បាក)។ ប៉ិនប្រសប់ដោយគ្រាន់តែប្រើប៊ិចដែកដ៏មុតស្រួចដុតលើស្លឹកឈើនីមួយៗ ចាក់ទឹកថ្នាំដោយម្សៅធ្យូង ដោយអាកប្បកិរិយាគោរពរបស់ព្រះសង្ឃ និងដូនជី ហើយទុកជាសម្បត្តិដ៏ពិសិដ្ឋរហូតដល់ពេលក្រោយ។
(១)៖ សៀវភៅ "ណាំគីដា ហួយ តុងថុន" គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ព។ សង្ខេបទីក្រុង។ HCM 2017. (2): សៀវភៅ "ង្វៀនថុង - បុរសនិងស្នាដៃរបស់គាត់" - គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ព។ ទីក្រុង។ HCM- 1984. ទន្លេ La Nga/La Nha/La Ngu មានប្រភពចេញពីភ្នំ Pho Chiem ក្នុងទីក្រុង Thuan Thanh ហើយហូរទៅភាគខាងត្បូង។ ពី Pho Chiem ហូរទៅភាគខាងជើងត្រូវបានគេហៅថា Da Duong (Da Dung / Da Dang) ។ ទន្លេ Dong Nai ខាងលើ (HVNTDĐC / Hoang Viet Nhat Thong Dia Du Chi) - សៀវភៅ Vo Mang នៅជាប់ភូមិ Vo Dat" - "Vo Xu ជាប់ភូមិ Da An"។ ភ្នំ Lady (ចាស់និងក្មេង) ។ (៣)៖ នៅឆ្នាំ១៨៦២ បារីយ៉ាត្រូវបានដំឡើងឋានៈជាខេត្តមួយ (ĐCĐN)។
ប្រភព
Kommentar (0)