ដោយទុកសុភមង្គលផ្ទាល់ខ្លួនមួយឡែក នាងបានជ្រើសរើសលះបង់ខ្លួនឯងរហូតដល់នាទីចុងក្រោយសម្រាប់កាសែតដែលនាងស្រលាញ់ - SGGP Newspaper ពេលអូនចាកចេញទៅ ទោះគ្រប់យ៉ាងមិនទាន់ចប់ក៏ដោយ ចិត្តអ្នក ក្តីស្រលាញ់របស់អ្នកចំពោះអ្នកគ្រប់គ្នានៅតែពេញដដែល មិនមែនមួយថ្ងៃបានកន្លងផុតទៅនោះទេ ទោះច្រើនឆ្នាំ សូម្បីតែច្រើនខែ...
 |
| លោកស្រី Bui Thach Thao ផ្តល់អំណោយពាក់កណ្តាលរដូវស្លឹកឈើជ្រុះដល់សិស្សសាលាបឋមសិក្សា Qui Duc (Binh Chanh ទីក្រុងហូជីមិញ) ក្នុងពិធីបុណ្យពាក់កណ្តាលរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ "សុបិនបៃតង" ឆ្នាំ 2022 |
តន្ត្រីករ TRUONG QUANG LUC៖
ថាច់ ថាវ - អ្នកសារព័ត៌មានដែលមានចិត្តល្អ និងមានទេពកោសល្យ
ព្រឹកនេះ ថ្ងៃទី 26 ខែវិច្ឆិកា អានកាសែតប្រចាំថ្ងៃ SGGP ហើយឮដំណឹងថាប្រធាននាយកដ្ឋានវប្បធម៌ និងសិល្បៈ Bui Thach Thao មិនអាចយកឈ្នះជំងឺរបស់គាត់បាន ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង។ ទោះបីជាខ្ញុំដឹងថា ថាច់ ថៅ ឈឺធ្ងន់ និងសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យជាច្រើនខែក៏ដោយ ក៏ដំណឹងនៅព្រឹកនេះ នៅតែធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើល និងសោកសៅ។
គួរជម្រាបថា ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក ថាច់ ថៅ វិស័យវប្បធម៌ និងសិល្បៈនៃកាសែត SGGP បានផលិតអត្ថបទយ៉ាងស៊ីជម្រៅ និងស៊ីជម្រៅជាច្រើន ដែលមានឥទ្ធិពលសង្គមមួយចំនួន។ មរណភាពរបស់ ថាច់ ថាវ គឺជាការបាត់បង់ដ៏ធំធេងសម្រាប់កាសែត SGGP ក្រុមគ្រួសារ សហការី និងមិត្តភក្តិរបស់នាង។ ឃើញម្ដាយថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ថាច់ ។ ខ្ញុំមិនអាចជួយអ្វីបានក្រៅពីយំ។ ខ្ញុំស្រាប់តែមានគំនិតមួយ ទោះជាក្មេងបន្តិចថា បើខ្ញុំអាចចែករំលែកឆ្នាំដែលខ្ញុំបានរស់នៅ (ខ្ញុំមានអាយុលើសពី 90 ឆ្នាំឆ្នាំនេះ) ជាថ្នូរនឹងរយៈពេលពីរបីឆ្នាំទៀតសម្រាប់ ថាច់ ថាវ ខ្ញុំពិតជាមានឆន្ទៈណាស់។ ព្រោះថា អ្នកសារព័ត៌មានដែលមានចិត្តល្អ ប៉ិនប្រសប់ និងស្រលាញ់អាជីពដូច ថាច់ ថាវ សមនឹងទទួលបានអាយុវែងជាងនេះ។
 |
លោកស្រី Bui Thach Thao (កណ្តាល) និងសហការីរបស់កាសែត SGGP បានសម្តែងបទចម្រៀង “សេចក្តីប្រាថ្នា” ក្នុងពិធីប្រគល់ពានរង្វាន់សារព័ត៌មានទីក្រុងហូជីមិញ ឆ្នាំ២០២៣។ |
អ្នកកាសែត PHAM HOAI NAM៖
កន្លែងណាមួយនៅក្នុងជួរ Truong Son ទាហាន និងជនរួមជាតិចងចាំខ្ញុំ!
ពិបាកអង្គុយសរសេរអនុស្សាវរីយ៍ទាំងនេះអំពីអ្នក ជិត២០ឆ្នាំមកនេះ ខ្ញុំមិនដឹងថាយើងញ៉ាំជាមួយគ្នាប៉ុន្មានដង រស់នៅជាមួយគ្នា ធ្វើការជាមួយគ្នា លេងជាមួយគ្នា និងលះបង់ខ្លួនឯងដើម្បីសារព័ត៌មានជាមួយអ្នក។ កាលពីដើម ខ្ញុំជានិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សាថ្មីពីមហាវិទ្យាល័យអក្សរសាស្រ្ត និងសារព័ត៌មាន សាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសង្គម និងមនុស្សសាស្ត្រ - សកលវិទ្យាល័យជាតិវៀតណាម ទីក្រុងហូជីមិញ មកកាសែត SGGP ដោយទំនុកចិត្តបំផុត។ ខ្ញុំស្រឡាញ់គ្រប់បន្ទាត់នៅក្នុងព័ត៌មាន និងអត្ថបទ - ផលិតផលនៃការងារវិជ្ជាជីវៈរបស់ខ្ញុំ។ ពេលមួយខ្ញុំឃើញគាត់អង្គុយលើសាឡុងចាស់នៅខាងមុខបន្ទប់ទុកឯកសារនៅក្រោមដី ហើយបើកមើលកាសែត ហើយបង្ហាញទៅកាន់មិត្តសាលាថា៖ «កាសែតថ្ងៃនេះបានបោះពុម្ពអត្ថបទរបស់ខ្ញុំមើល វាអស្ចារ្យណាស់! ក្រឡេកមើលទៅឃើញខ្ញុំសម្លឹងនាង នាងញញឹមហើយនិយាយថា៖ "នោះជាផលិតផលដំបូងរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំទើបតែបង្ហោះថ្ងៃនេះ!" ខ្ញុំញញឹមដាក់នាងថា៖ «ឲ្យខ្ញុំមើល»។ អបអរសាទរកូន!”…
ក្នុងឆ្នាំដំបូងក្នុងនាមជាអ្នកយកព័ត៌មានផ្លូវការរបស់កាសែត ធ្វើការនៅនាយកដ្ឋាននយោបាយ-កសាងបក្ស (ឥឡូវជានាយកដ្ឋាននយោបាយ-សង្គម) ខ្ញុំមានឱកាសធ្វើការជាមួយនាង។ មានពេលខ្លះដែលយើងឈ្លោះគ្នាអំពីរឿងបន្លា ហើយយកកាបូបស្ពាយទៅកន្លែងឆ្ងាយៗ និងពិបាកៗ។ រួមទាំងការធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅ Truong Son ដើម្បីសរសេរអំពីប្រវត្តិនៃផ្លូវរឿងព្រេង មានដំណើរទៅដេកនៅប៉ុស្តិ៍ព្រំដែន Cha Lo ខេត្ត Quang Binh ឆ្លងកាត់ច្រកព្រំដែនតាមផ្លូវជាតិលេខ១២ ឆ្ពោះទៅប្រទេសឡាវ ព្រឹកឡើងទៅលេងកន្លែងនានា៖ Lang Khang, Pa Ta Xon, Kham Muon...
កាលពីខែមិថុនាកន្លងទៅ ខ្ញុំ និងភរិយាបានត្រលប់ទៅ Lang Ho ហើយបានញ៉ាំអាហារនៅក្នុងបន្ទប់តូចមួយជាមួយបងប្អូននៅប៉ុស្តិ៍ការពារព្រំដែន Lang Ho ដែលអ្នក និងពួកយើងបានជួប។ មេបញ្ជាការរងស្ថានីយ៍ គណៈកម្មាធិការនយោបាយ និងសូម្បីតែអ្នកគ្រប់គ្រងផ្ទះបាយក៏សួរខ្ញុំថា "កញ្ញាថាច់ ថាវ ស្រលាញ់សត្វ និងសត្វចិញ្ចឹម ហេតុអ្វីបានជានាងមិនត្រលប់មកកងទ័ពវិញ?" ដំណើរត្រឡប់ទៅ Truong Son ក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំនោះ - 2022 គឺជាដំណើរចុងក្រោយដែលគាត់បានទៅជាមួយខ្ញុំ។
គ្រប់ទីកន្លែងដែលអ្នកបានដើរជាមួយខ្ញុំនៅលើជួរភ្នំ Truong Son ដ៏អស្ចារ្យ ឆ្មាំព្រំដែន និងប្រជាជននៃភូមិ Truong Son ទាំងអស់ចងចាំអ្នកថា Thao!
 |
| លោកស្រី Bui Thach Thao និងសហការីនៃកាសែត SGGP នៅ Heaven's Gate - គោលដៅដ៏កាចសាហាវបំផុតនៃការវាយប្រហាររបស់កងទ័ពអាកាសអាមេរិកនៅលើផ្លូវហាយវេលេខ 12 - West Truong Son, Cha Lo |
អ្នកកាសែត MAI HUONG (កាសែត Tuoi Tre)៖
អ្នកស្រី ថាច់ ថាវ - កើតមកធ្វើការឱ្យកាសែត Saigon Giai Phong
ពេលវេលាបានកន្លងផុតទៅ ជិត 20 ឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលយើងបានចាប់ផ្តើមកម្មសិក្សានៅ SGGP Newspaper ។ នោះក៏ជាកន្លែងដែលខ្ញុំបានជួបលោកស្រី ថាច់ ថាវ ជាអ្នកសហការក្នុងក្រុមនៅពេលនោះផងដែរ។ អត្ថបទដំបូងដែលយើងធ្វើជាមួយគ្នាគឺអំពីឃុំ Thai My ស្រុក Cu Chi។ បងប្អូនស្រីទាំងពីរនាក់បានជិះម៉ូតូជាមួយគ្នា រង់ចាំពេលយប់ ថតបានទិដ្ឋភាពភ្លើងបំភ្លឺផ្លូវ បំភ្លឺផ្លូវថ្នល់ជាតិ។
បើប្រៀបធៀបជាមួយសិស្សខេត្តដូចពួកយើង អ្នកស្រី ថាវ មានខ្នងបង្អែករឹងមាំ៖ ឪពុករបស់គាត់ជាមន្ត្រីយោធាដ៏មានកិត្យានុភាព ហើយគ្រួសាររបស់គាត់មានជីវភាពរស់នៅសុខស្រួលនៅក្នុងទីក្រុង។ នៅពេលនោះ និយាយតាមត្រង់ទៅ ខ្ញុំឃើញថានាងមានទេពកោសល្យពូកែជាច្រើនក្រៅពីការសរសេរ ដូចជាសមត្ថភាពក្នុងការរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ ធ្វើជាកម្មាភិបាលចលនា មានទេពកោសល្យក្នុងការធ្វើម្ហូប និងត្រូវយកចិត្តទុកដាក់គ្រប់គ្នា។
ក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំនៃការធ្វើការជាអ្នកសហការ មិនដឹងថាពេលណាខ្ញុំនឹងអាចចុះកុងត្រាជាផ្លូវការបាន ច្រើនដងខ្ញុំគិតថាប្រសិនបើខ្ញុំជានាង ខ្ញុំនឹងមិនមានភាពអត់ធ្មត់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីស្រលាញ់កាសែត SGGP ជារៀងរហូតទេ ប៉ុន្តែនឹងងាកទៅរកផ្លូវផ្សេង។ នាងគ្រាន់តែញញឹមថា "ប្រសិនបើខ្ញុំមិនធ្វើការឱ្យកាសែត SGGP ទេ ខ្ញុំនឹងឈប់ធ្វើសារព័ត៌មាន!" ប្រសិនបើការលើកឡើងនោះ មកពីអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ដែលមានឈ្មោះដាក់ឈ្មោះខ្លួនឯងនៅ SGGP Newspaper ដែលជាប់ជាមួយកាសែតនោះ វានៅតែហាក់ដូចជាសមហេតុផល ប៉ុន្តែជាមួយលោកស្រីថាច់ ថៅ - នៅពេលនោះ ខ្ញុំគ្រាន់តែអាចពន្យល់បានថាជាការឈ្លក់វង្វេង ខ្លះរឹងរូស ដូចជា "ស្នេហាមានហេតុផលរបស់វា"។
ក្នុងអំឡុងពេលរបស់នាងជាអ្នកនិពន្ធ - ទោះបីជាមិនយូរប៉ុន្មាន ក៏ដូចជាពេលវេលាដែលនាងបានផ្លាស់ទៅគ្រប់គ្រងក៏ដោយ នាងនៅតែចាប់អារម្មណ៍ និងស្រលាញ់បំផុតក្នុងការសរសេរអំពីប្រពៃណី កងទ័ព អង្គការគណបក្ស អ្នកស្ម័គ្រចិត្តយុវជន និងសហជីព - ប្រធានបទដែលហាក់ដូចជាស្ងួត និងមិនទាក់ទាញក្នុងក្រសែភ្នែករបស់មនុស្សជាច្រើន។ ប៉ុន្តែនាងបានទៅ ស្តាប់ និងសរសេរដោយអស់ពីចិត្ត និងអារម្មណ៍ពិត។ សេចក្តីស្រឡាញ់ ចំណង់ចំណូលចិត្ត ការលះបង់នោះ - នាងអាចធ្វើបានតែអស់ពីសមត្ថភាព បន្តវាឱ្យបានហ្មត់ចត់បំផុត - នៅពេលនាងធ្វើការនៅកាសែតគណបក្ស - ជាពិសេស SGGP ។ សម្រាប់ខ្ញុំ និងប្រហែលជាសម្រាប់មិត្តរួមការងារជាច្រើនដែលធំឡើងជាមួយនាង អ្នកសារព័ត៌មាន Bui Thach Thao ពិតជាអ្នកកាសែតកើតមកដើម្បីធ្វើការឱ្យកាសែត SGGP។
សូមអរគុណ - ថាច់ ថាវ - សម្រាប់ជាផ្នែកមួយនៃយុវវ័យដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់យើង។ ចម្រៀង សារ អនុស្សាវរីយ៍ - សូមរក្សាវានៅជ្រុងនៃបេះដូងរបស់អ្នក។ ការទទួលយកការអញ្ជើញឱ្យសរសេរអ្វីមួយអំពីអ្នកនៅថ្ងៃនេះគឺពិបាកពេកសម្រាប់ខ្ញុំ។ ព្រោះសម្រាប់ខ្ញុំ ការចងចាំមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន...
 |
អ្នកនិពន្ធ (អ្នកកាសែត Mai Huong គម្របខាងឆ្វេង) អ្នកកាសែត Ai Chan និងអ្នកកាសែត Thach Thao ក្នុងដំណើរអាជីវកម្ម |
អ្នកនិពន្ធ វូ ធួង៖
ខ្លាំងដូចផ្កាឈ្មោះនាង
យប់មិញខ្ញុំបានចូលរួមកម្មវិធីមួយ ការតុបតែងទាំងមូលគឺ aster ខ្ញុំក្រឡេកមើលទៅផ្កាដែលតុបតែងដោយមិនដឹងខ្លួន គិតដល់នាងយ៉ាងក្រៀមក្រំ ហើយបានបន់ស្រន់ម្តងទៀត ដូចកាលពីមុនជាច្រើនដង។ តាមពិតទៅ ពេលខ្ញុំក្រឡេកមើលសត្វខ្លា ហើយគិតពីអ្នក នោះជាពេលដែលអ្នកចាកចេញ។
ការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំ និងមិត្តភក្តិ និងសាច់ញាតិរបស់នាងជាច្រើននាក់មិនបានឆ្លើយតបទេ។ នាងនៅតែលាចាកលោក បន្ទាប់ពីរស់នៅច្រើនឆ្នាំ ប្រកបដោយភាពទន់ភ្លន់ សុភាព និងរឹងមាំដូចផ្កាដែលនាងមានឈ្មោះខ្លា។
 |
លោកស្រី Bui Thach Thao ក្នុងដំណើរធ្វើដំណើរធុរកិច្ចនៅ Truong Sa |
នាងនិងខ្ញុំតែងតែជជែកគ្នាលេងផ្លាស់ប្តូរការងារសហការគ្នាតាមហ្វេសប៊ុក ព្រោះនាងរវល់នឹងការងារ ។ ខ្ញុំបានជួបនាងពីរដង។ ពេលយើងណាត់ញ៉ាំកាហ្វេភ្លាមៗពេលរសៀលជិតដាច់ឆ្នាំម្តងនៅពេទ្យយើងមិនហ៊ាននៅយូរទេខ្លាចគាត់ហត់។ ការសន្ទនាដំបូងអាចនិយាយអំពីគ្រួសារ ការងារ មិត្តភក្តិ និងអ្នកស្គាល់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ការសន្ទនាក៏ស្ងប់ស្ងាត់មួយសន្ទុះ ដោយគ្រាន់តែអង្គុយ ហើយយកដៃអង្អែលថ្នមៗ។ សូម្បីតែឱបកាន់ដៃក៏មិនអាចគិតបានដែរ ខ្លាចនាងធ្វើបាប។ មានមិត្តចម្លែកខ្លះ តាំងពីជួបគ្នាលើកដំបូង អ្នកអាចបើកចិត្តចែករំលែករឿងដែលហាក់បីដូចជាឯកជនខ្លាំងណាស់ ការជួបគ្នាលើកទី២ អ្នកអាចមានអារម្មណ៍ឈឺបេះដូង ពេលឃើញមិត្តអ្នកឈឺចាប់...
សូមអរគុណ aster ដ៏ស្រស់ស្អាតដែលខ្ញុំនឹងរក្សាទុកនៅក្នុងបេះដូងរបស់ខ្ញុំ!
 |
| បុគ្គលិកកាសែត SGGP មិត្តរួមការងារកាសែត និងមិត្តភក្តិនឹងចងចាំមិត្តរួមការងារដែលមានទេពកោសល្យ និងចិត្តល្អម្នាក់នេះជារៀងរហូត។ |
អ្នកនិពន្ធ NGUYET HUONG ស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍ទីក្រុងហូជីមិញ៖
នឹកដល់បងស្រីដែលមានទេពកោសល្យ និងចិត្តទូលាយ
ថ្ងៃនេះខ្ញុំយល់ថាហេតុអ្វីបានជាសារទាំងអស់ដែលខ្ញុំផ្ញើទៅអ្នកសួរអំពីសុខភាពរបស់អ្នកមិនមានការឆ្លើយតប… ប្រហែលជាអ្នកមិនចង់និយាយច្រើនអំពីជំងឺរបស់អ្នកទេ។
អ្នកស្រីថាច់ថាវ មនុស្សមិនរាប់ចំនួនការជួបដើម្បីវាស់អារម្មណ៍ទេ តែត្រូវរាប់ការស្រលាញ់ និងអារម្មណ៍ដែលផ្ញើមកក្នុងពេលដែលពួកគេនៅជាមួយគ្នា។ ទំនាក់ទំនងជាបងប្អូនបង្កើតរបស់យើង ខ្ញុំចងចាំជាមួយការណែនាំ និងដំបូន្មានដ៏ទន់ភ្លន់របស់បងស្រីខ្ញុំ។ ដំណើរកម្សាន្តរបស់យើងតែងតែផ្តល់ឱ្យខ្ញុំនូវអារម្មណ៍នៃភាពជាប្អូនស្រីតូចមួយដែលមានបងស្រីដែលមានទេពកោសល្យ និងចិត្តល្អក្នុងការមើលថែខ្ញុំ។
យប់នេះខ្ញុំរន្ធត់ចិត្តពេលឮថាមនុស្សល្អម្នាក់បានលាចាកលោក។ ខ្ញុំអង្គុយនៅទីនោះស្រឡាំងកាំង ស្រក់ទឹកភ្នែក។ ខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើជីវិតអយុត្តិធម៌ណាស់នៅពេលដែលវាផ្តល់ឱ្យព្រលឹងដ៏ស្រស់ស្អាតបែបនេះក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី ...
មិនថាអ្នកនៅទីណាទេ ខ្ញុំជឿថាអ្នកនឹងសប្បាយចិត្ត និងមានសុទិដ្ឋិនិយមដូចដែលអ្នកតែងតែមាន។ អ្នកនឹងស្ថិតនៅក្នុងបេះដូងរបស់អ្នករាល់គ្នាជានិច្ច និងជាពិសេសកូនតូចដែលអ្នកនិងខ្ញុំទាំងពីរស្រឡាញ់អស់ពីចិត្ត។
 |
លោកស្រី Bui Thach Thao ក្នុងដំណើរធ្វើដំណើរធុរកិច្ចនៅ Truong Sa |
លោក MAI VIET HUNG អតីតមន្ត្រីនៃសម្ព័ន្ធយុវជនសាជីវកម្ម Ben Thanh៖
ថាច់ ថាវ រស់នៅប្រកបដោយអត្ថន័យ។
ខ្ញុំបានជួបលោកស្រី ថាច់ ថាវ ក្នុងឱកាសការងារសង្គមរបស់ប្រជាជនទីក្រុងហូជីមិញ - រដ្ឋាភិបាល - ប្លុកបក្ស។ រូបភាពរបស់នាងគឺជាអ្នកយកព័ត៌មានរហ័សរហួនអាជីពដែលរួសរាយរាក់ទាក់ជាមួយអ្នករាល់គ្នា។ ដោយបានចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសហជីព និងការងារសង្គមជាច្រើន ខ្ញុំស្រឡាញ់នាងកាន់តែខ្លាំង។ នាងជាមនុស្សកំដរខ្លាំងដូចឈ្មោះនាង តែងឆ្លៀតពេលមើលថែឪពុកម្ដាយ។ នាងរស់នៅដោយបើកចំហ សប្បុរស និងស្រឡាញ់ និងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះជនក្រីក្រ និងជួបការលំបាក។ សូម្បីតែសត្វពាហនៈដែលមនុស្សបោះបង់ចោលនៅតាមដងផ្លូវក៏តែងតែត្រូវបាននាងយកទៅផ្ទះដើម្បីថែរក្សា និងស្រលាញ់។ ក្នុងអំឡុងពេលជំងឺរាតត្បាត Covid-19 នាងបានគាំទ្រមនុស្សដែលមានវេជ្ជបញ្ជា និងរំលឹកពួកគេអំពីការថែទាំសុខភាពដើម្បីជំនះការលំបាកក្នុងសម័យនោះ។
ឮថាអ្នកឈឺ ហើយត្រូវសម្រាកនៅមន្ទីរពេទ្យ មិត្តរបស់យើងមានជំនឿយ៉ាងមុតមាំថាអ្នកនឹងយកឈ្នះវា។ គ្រប់គ្នាទន្ទឹងរង់ចាំដំណឹងនៃការចាកចេញពីមន្ទីរពេទ្យរបស់នាង។ 1 ខែ 2 ខែ បន្ទាប់មក 3 ខែ ... ប៉ុន្តែមិនមានអព្ភូតហេតុណាមួយកើតឡើងទេ។ ភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងកាលពីយប់មិញ ហាក់បីដូចជាកាន់ទុក្ខបងស្រីចិត្តល្អដែលរស់នៅប្រកបដោយអត្ថន័យ។
លាហើយបងស្រី ថាច់ ថាវ!
លោកស្រី HUYNH THUY UYEN TRANG សមាជិកគណៈកម្មាធិការអធិការកិច្ចនៃគណៈកម្មាធិការបក្សប្រជាជន - រដ្ឋាភិបាល - ប្លុកបក្សទីក្រុងហូជីមិញ អតីតលេខាសហភាពយុវជននៃនាយកដ្ឋានហិរញ្ញវត្ថុ៖
អ្នកផ្តួចផ្តើមចលនាយុវជន
ខ្ញុំស្រលាញ់លោកស្រីថាច់ ថាវ ដូចបងស្រីបង្កើតរបស់កម្មាភិបាលសហភាពយុវជនជាច្រើនជំនាន់នៅក្នុងទីក្រុងរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់ និងគោរពអ្នកខ្លាំងណាស់ ដោយសារបេះដូង និងព្រលឹងរបស់អ្នកជាមន្ត្រីសហភាពយុវជនដែលមានឆន្ទៈ និងក្លាហាន។ ប្រសិនបើវាពិបាក នាងនឹងបង្ហាញអ្នកពីរបៀបធ្វើវា។ ខ្ញុំនឹងគាំទ្រអ្នកដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរ។ ដូចហ្នឹងដែរ ប៉ុន្តែរាល់ពេលជួបគ្នា រាល់ពេលដែលយើងចូលរួមក្នុងចលនាយុវជន ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំត្រូវភ្លើងឆេះ។
អរគុណសម្រាប់ការធ្វើជាមគ្គុទ្ទេសក៍ ជាអ្នកលើកទឹកចិត្ត និងការចងចាំដ៏ស្រស់ស្អាតក្នុងយុវវ័យរបស់ខ្ញុំ។ សង្ឃឹមថាអ្នកបានសុខហើយលែងមានការឈឺចាប់ទៀតហើយ… ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នកខ្លាំងណាស់ប្អូនស្រី!
 |
លោកស្រី Bui Thach Thao (អាវក្រហមខាងស្តាំដៃ) ជាមួយមន្ត្រីសម្ព័ន្ធយុវជននៃមូលដ្ឋានសម្ព័ន្ធយុវជននៃប្រជាជនទីក្រុងហូជីមិញ - រដ្ឋាភិបាល - សម្ព័ន្ធយុវជនបក្ស |
លោកស្រី NGUYEN THI MY LINH អតីតមន្ត្រីនៃ មន្ទីរឧស្សាហកម្ម និងពាណិជ្ជកម្មទីក្រុងហូជីមិញ៖
គាំទ្រមនុស្សដោយស្ងប់ស្ងាត់
ខ្ញុំស្រលាញ់អ្នកខ្លាំងណាស់ អូ! ប្រហែលជាខ្ញុំស្គាល់អ្នកដោយវាសនាជាមន្ត្រីសហភាពយុវជន។ ចំណាប់អារម្មណ៍ដំបូងរបស់ខ្ញុំពេលខ្ញុំបានជួបនាងគឺថានាងមិនអាចទាក់ទងបាននិងត្រង់។ ប៉ុន្តែពេលយើងនិយាយនិងប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាកាន់តែច្រើន យើងដឹងថាវាមិនដូច្នោះទេ។ នាងមានចិត្តសាទរ យកចិត្តទុកដាក់នឹងបងប្អូនជានិច្ច ហើយជាអ្នកដែលតែងតែយកព័ត៌មានក្ដៅៗមកដល់ចលនាយុវជន។ សមាគម Kuabom ត្រូវបានបង្កើតឡើងពីទីនោះ។ សមាជិក 8 នាក់មកពីមូលដ្ឋានសហភាពយុវជនចំនួន 8 ផ្សេងគ្នាដែលមានរយៈពេល 9 ឆ្នាំឥឡូវនេះ។ រាល់ពេលជួបគ្នា យើងនិយាយនិងលួងលោម...
ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាខួបគម្រប់១០ឆ្នាំត្រូវរំខានដោយភ្លៀងយប់មិញ? យើងស្រឡាំងកាំងពេលយើងបានឮដំណឹងអាក្រក់របស់អ្នក។ មួយខែមុនឯងសន្យាថាខ្ញុំនិង Ga នឹងជួបគ្នានៅ Go Vap មែនទេ? ការណាត់ជួបនៅតែមាន ប៉ុន្តែនាងលែងចូលរួមទៀតហើយ។
ខ្ញុំចាំបានថា ពួកយើងបានទៅរៀបចំពិធីបុណ្យពាក់កណ្តាលសរទរដូវសម្រាប់កុមារ បងស្រីខ្ញុំ និងខ្ញុំមានការពិបាកក្នុងការស្វែងរកសាលាបឋមសិក្សាដែលនៅឆ្ងាយណាស់។ ខ្ញុំចាំបានថា ដំណើរទៅភាគពាយ័ព្យជាមួយអ្នក និងគណៈប្រតិភូបក្សប្រជាជនទីក្រុងហូជីមិញ - រដ្ឋាភិបាល - បក្សកាលពីឆ្នាំមុន។ កំឡុងពេលឆ្លងរាតត្បាតចុងក្រោយនេះ ពេលដែលខ្ញុំលឺថាសមាជិកគ្រួសារខ្ញុំឈឺ បងស្រីរបស់ខ្ញុំបានសុំខ្ញុំឡើងទៅយកថ្នាំដើម្បីយកមកវិញ។ អ្នកនិងខ្ញុំកម្រយល់ចិត្តគ្នាណាស់ ប៉ុន្តែចៃដន្យខ្ញុំបានដឹងថា មុនពេលខ្ញុំរៀបការ អ្នកប្រាប់ប្តីខ្ញុំឲ្យមើលថែខ្ញុំឲ្យបានល្អ។ ជាច្រើនដងពេលខ្ញុំមានបញ្ហាគ្រាន់តែទូរស័ព្ទទៅនាងតែងតែជួយ។ ខ្ញុំដឹងថាមានរឿងជាច្រើនដែលអ្នកធ្វើសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ប៉ុន្តែអ្នកមិនដែលនិយាយវាទេ។
សរសេរបន្ទាត់ទាំងនេះទៅអ្នក ទឹកភ្នែកខ្ញុំស្រក់ម្តងទៀត។ ខ្ញុំមិនជឿថាអ្នកបានទៅទេ។ អរគុណសម្រាប់ការចូលជាសមាជិករបស់យុវជនយើង!
 |
| លោកស្រី Bui Thach Thao និងមន្ត្រីសម្ព័ន្ធយុវជននៃមូលដ្ឋានសម្ព័ន្ធយុវជននៃប្រជាជនទីក្រុងហូជីមិញ - រដ្ឋាភិបាល - ប្លុកបក្សបានចូលរួមក្នុងកម្មវិធី Journey to the City I Love 2017។ |
ង្វៀន ថាញ់ម៉ៃ អ្នករាយការណ៍សិក្ខាកាមកាសែត SGGP៖
“ម៉ៃ ថ្ងៃនេះអ្នកសរសេរបានល្អ! ខ្លី អារម្មណ៍ ជិតស្និទ្ធនឹងជីវិតពិតគឺល្អ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែជួសជុលវាបន្តិច»។
ការលើកទឹកចិត្តដែលហាក់ដូចជាសាមញ្ញនោះ បានក្លាយជាការលើកទឹកចិត្តដ៏ល្អសម្រាប់និស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សាថ្មីមកស្នាក់នៅទីក្រុងហូជីមិញ ដើម្បីធ្វើការ សរសេរ និងរួមចំណែក។ ក្នុងនាមជាយុវជនដែលមានបទពិសោធន៍តិចតួចក្នុងវិជ្ជាជីវៈ វាហាក់ដូចជាមានការលំបាក និងបញ្ហាប្រឈមជាច្រើន ប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំនៅពេលនោះ អ្វីៗហាក់ដូចជាងាយស្រួលជាងជាមួយអ្នក។ មិនដែលបញ្ចេញសំឡេងដាក់កូនៗទេ នាងឧស្សាហ៍ណែនាំពួកគេ ដោយកំណត់ប្រយោគនីមួយៗឱ្យច្បាស់ និងសង្ខេប។ ការក្រឡេកមើលវាធ្វើឱ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍កាន់តែខ្លាំងបន្ទាប់ពីការបង្ហោះនីមួយៗ។
នាងបានបំផុសគំនិតក្មេងៗជំនាន់ក្រោយដែលមានចំណង់ចំណូលចិត្តចំពោះវិជ្ជាជីវៈ បង្រៀនពួកគេពីរបៀបធ្វើការងារឱ្យបានត្រឹមត្រូវ និងជាជាងបងស្រី ជាងឧត្តម។ អ្នកគឺជាបេះដូងនៃក្រុមទាំងមូល ជាកន្លែងដ៏កក់ក្តៅបំផុត ដូច្នេះនៅពេលណាដែលយើងសប្បាយចិត្ត ឬសោកសៅ យើងគ្រាន់តែចង់ត្រឡប់ទៅរកអ្នកវិញ មិនមែនកន្លែងណាផ្សេងនោះទេ។
 |
| លោកស្រី Bui Thach Thao ចែករំលែកជាមួយអ្នកសារព័ត៌មានវ័យក្មេងនៃកាសែត SGGP អំពីវិជ្ជាជីវៈអ្នកសារព័ត៌មាន។ |
នៅពេលខ្ញុំចាប់ផ្តើមអាជីពដំបូង ខ្ញុំបាននិយាយដោយឥតលាក់លៀមថា "បងស្រី វាពិតជាលំបាកណាស់សម្រាប់ស្ត្រីក្នុងការងារនេះ មែនទេ?" ដើម្បីបំពេញចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់អ្នក ពេលខ្លះអ្នកនឹងឯកកោ និងជួបការលំបាកជាថ្នូរនឹងការត្រឡប់មកវិញ”… នាងញញឹម ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា “វាមិនសំខាន់ទេថាតើអ្នករស់នៅបានយូរប៉ុណ្ណា អ្វីដែលសំខាន់គឺតម្លៃដែលអ្នកបង្កើតសម្រាប់គ្រួសារ និងសង្គម។ ប្រសិនបើអ្នកមានឧត្តមគតិ និងចំណង់ចំណូលចិត្តដ៏ស្រស់ស្អាត អ្នកនឹងលែងមានអារម្មណ៍ឯកាទៀតហើយ។ មើលទៅបែបនេះ ប៉ុន្តែការងារនេះពោរពេញទៅដោយភាពសប្បាយរីករាយ»។
មែនហើយ នាងបានបន្សល់ទុកនូវតម្លៃដ៏ច្រើនដល់ជីវិតដោយមិនបានទទួលអ្វីមកជាថ្នូរនឹងការ...
ប្រភព
Kommentar (0)