ว่าวบนท้องฟ้ายามบ่าย

ว่าวหลากสีและรูปร่างต่าง ๆ ถูกปล่อยทีละตัวสู่ท้องฟ้าสีน้ำเงินเข้ม มีว่าวที่มีรูปร่างเหมือนนกฟีนิกซ์ ผีเสื้อหลากสี และแม้กระทั่งฉลามและปลาคาร์ปที่กำลังโบยบิน ยังมีว่าว "ทำมือ" เรียบง่ายที่ทำจากหนังสือพิมพ์แต่ยังคงเต็มไปด้วยความสนุกสนานแบบเด็กๆ

ฤดูว่าว - ฤดูกาลของวัยเด็ก

ขณะนั่งมองว่าวลอยอยู่กลางอากาศอย่างเหม่อลอย ฉันได้ยินผู้ปกครองสองสามคนพูดคุยกันว่า “พาลูกๆ ของคุณมาที่นี่เพื่อที่พวกเขาจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับเกมในวัยเด็ก เพราะการนั่งเล่นโทรศัพท์และคอมพิวเตอร์ตลอดทั้งวันทำให้ฉันรู้สึกเฉื่อยชา”

พี่สาวอีกคนเสริมว่า “ใช่แล้ว เด็กสมัยนี้ขาดการออกกำลังกาย การพาพวกเขามาที่นี่จะทำให้พวกเขาได้วิ่ง กระโดด และสูดอากาศบริสุทธิ์” ในบริเวณใกล้เคียง มีเด็กกลุ่มหนึ่งหัวเราะและพูดตลกแข่งกันดึงสายว่าว พร้อมทั้งชี้ดูว่าว่าวตัวไหนบินได้สูงที่สุด

การเล่นว่าวเป็นเกมที่เด็กทุกคนตื่นเต้น

เกมนี้ไม่เพียงแค่ดึงดูดใจเด็ก ๆ เท่านั้น แต่ยังดึงดูดใจผู้ใหญ่อีกด้วย เหล่าพ่อและแม่ต่างก็ดูเหมือนว่าจะได้พบกับวัยเด็กอีกครั้งในว่าวแต่ละตัวที่เต็มไปด้วยลม พวกเขานึกถึงวันเก่าๆ เมื่อว่าวกระดาษธรรมดาๆ ก็สามารถมอบความสุขได้ตลอดฤดูร้อน

ในสมัยนั้นการทำว่าวไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องเหลาไม้ไผ่ด้วยความระมัดระวัง แล้วแปะกระดาษด้วยข้าวเย็น จากนั้นรอจนมีลมแรงในตอนบ่ายจึงจะปล่อยได้ ความทรงจำเหล่านั้นยังคงอยู่ครบถ้วน ดังนั้นทุกครั้งที่ฉันเห็นว่าวบิน ความรู้สึกต่างๆ ก็จะย้อนกลับมาเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้

ความสุขที่ได้เห็นว่าวบินสูงก็เพียงพอที่จะทำให้เด็กๆ ดีใจจนล้นหลาม

ลุงเหงียนวันทอง (แขวงลองถันจุง เมืองฮัวถัน) นั่งข้างหลานชาย โดยจ้องมองไปที่ว่าวที่บินอยู่บนฟ้า หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความคิดถึง เขาเล่าว่า “เมื่อก่อนนี้ไม่มีเกมให้เล่นมากนักเหมือนตอนนี้ ทุกบ่าย เราจะออกไปเล่นว่าวที่ทุ่งนา ว่าวบินสูง วันหนึ่งลมแรงมากจนสายว่าวขาดและปลิวไป เป็นเรื่องน่าเสียดายแต่ก็สนุกมาก การได้เห็นเด็กๆ เล่นแบบนั้นก็ทำให้ฉันมีความสุขเช่นกัน วัยเด็กเป็นช่วงเวลาที่สวยงามมาก”

ตอนนี้เมื่อเห็นเด็กๆ เล่นกันอย่างมีความสุข หัวใจของเขาก็เต้นแรงขึ้น เหมือนกับได้เห็นความทรงจำวัยเด็กอันงดงามอีกครั้ง เมื่อมองดูว่าวที่เต็มไปด้วยลมในท้องฟ้ายามบ่าย ฉันก็นึกถึงสมัยเด็กๆ ขึ้นมา ทุกบ่ายฤดูร้อน เด็กๆ ในละแวกบ้านจะเรียกกันว่าไปทุ่งนา

เกมนี้ไม่เพียงแค่ดึงดูดใจเด็ก ๆ เท่านั้น แต่ยังดึงดูดใจผู้ใหญ่อีกด้วย

ว่าวทุกขนาดและรูปทรง บางครั้งก็ทำจากหนังสือพิมพ์เก่า มีสายที่หาได้อย่างรวดเร็วในบ้าน ยังคงโบยบินสูง โดยพกพาความสุขไร้เดียงสาจากวัยเด็กติดตัวไปด้วย

สมัยก่อนไม่มีใครมีว่าวสวยๆ และราคาแพงเหมือนทุกวันนี้ แต่ความสุขที่ได้เห็นว่าวของคุณบินสูงเหนือเพื่อนๆ ก็เพียงพอที่จะทำให้คุณรู้สึกดีใจได้

เด็กคนหนึ่งมัวแต่มองดูท้องฟ้าจนสะดุดล้มลงในทุ่งนา ส่วนเด็กอีกคนหนึ่งมัวแต่ไล่ว่าวจนลืมเวลาอาหารไป เหมือนกับว่าว่าวก็เติบโตมาพร้อมกับเด็ก ๆ ในสมัยนั้น และพกพาความฝันอันบริสุทธิ์ติดตัวมาด้วย

นี่ก็เป็นงานอดิเรกของวัยรุ่นอีกทางหนึ่งเพื่อคลายความเครียดจากการเรียน

มีคนเคยกล่าวไว้ว่า การเล่นว่าวก็เหมือนกับชีวิต ถ้าหากคุณต้องการให้ว่าวบินสูง คุณจะต้องรู้วิธีปรับสายในมือไม่ให้แน่นหรือหลวมเกินไป ถ้าดึงแน่นเกินไป สายจะขาด และว่าวก็จะบินหนีไป หากปล่อยไปว่าวจะโคลงเคลง เสียการควบคุม และตกลงมา

ว่าวในวัยเด็กไม่ใช่แค่เกม แต่ยังเป็นบทเรียนเกี่ยวกับความสมดุล การยึดมั่นและปล่อยวางในชีวิตอีกด้วย เด็กๆ ที่วิ่งเล่นไปทั่วทุ่งนาด้วยความตื่นเต้นในช่วงบ่ายนี้ อาจจะไม่เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดนี้ดีนัก แล้ววันหนึ่งเมื่อพวกเขาเติบโตขึ้น ภาพของว่าวที่โบยบินอยู่บนท้องฟ้ายามบ่ายก็จะกลายเป็นความทรงจำที่สวยงาม เตือนให้พวกเขานึกถึงวันเวลาที่ไร้กังวลและความฝันอันน่าจดจำ

ในปัจจุบันการเล่นว่าวไม่ได้เป็นเพียงแค่เกมเท่านั้น แต่ยังเป็นโอกาสให้ผู้คนได้ใกล้ชิดและเชื่อมโยงกันอีกด้วย ยังเป็นวิธีที่ยอดเยี่ยมในการช่วยให้เด็ก ๆ ค้นพบความสุขที่เรียบง่ายและมีคุณค่าท่ามกลางชีวิตสมัยใหม่ที่เต็มไปด้วยแรงกดดันจากการเรียนและการสอบ

ว่าวบนท้องฟ้ายามบ่ายกลายเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำในวัยเด็กของใครหลายๆ คน

เมื่อบ่ายค่อย ๆ ผ่านไป แสงอาทิตย์สีเหลืองอ่อนสาดส่องไปทั่วทุ่งนา ว่าวที่เต็มไปด้วยลมบินอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ทิ้งเสียงรบกวนของเมืองไว้เบื้องหลัง เมื่อมองขึ้นไปจากพื้นดิน ว่าวมีขนาดเล็กในท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ แต่ในใจของแต่ละคน ความทรงจำในวัยเด็กกลับชัดเจนยิ่งขึ้น ราวกับว่าแค่เอื้อมมือออกไป ก็สามารถสัมผัสกับวันเวลาที่ไร้กังวลและไร้เดียงสาในอดีตได้

และว่าวบนท้องฟ้ายามบ่ายก็ประดับประดาท้องฟ้าจังหวัดเตยนินห์ พาเอาความฝันและความสุขเรียบง่ายอบอุ่น เสริมสร้างความทรงจำวัยเด็กของหลายชั่วรุ่นให้งดงามยิ่งขึ้น

ฮัวคาง

ที่มา: https://baotayninh.vn/nhung-canh-dieu-tren-nen-troi-chieu-a187862.html