นางสาวทราน ทิ เกว๋ (อายุ 50 ปี อยู่ในกรุงฮานอย ทำงานที่หน่วยงานของรัฐ) เล่าว่าเธอป่วยหนักและมักต้องหยุดงานเป็นเวลานานเพื่อไปรับการรักษา ในระหว่างการรักษาครั้งก่อน เธอหยุดไปเกือบ 20 วัน ขณะนี้เนื่องจากสุขภาพของเธอแย่ลงเรื่อยๆ เธอจึงวางแผนจะลาหยุดนานขึ้น

นางสาวเชว่สงสัย ตามกฎหมายแล้ว การลาป่วยคิดอย่างไร และลาได้สูงสุดปีละเท่าไร?

ส่วนคำถามของนางสาว Que ทนายความ Diep Nang Binh หัวหน้าสำนักงานกฎหมาย Tinh Thong Luat กล่าวว่า มาตรา 26 กฎหมายประกันสังคม (SI) ปี 2557 (มีผลใช้บังคับจนถึงวันที่ 1 กรกฎาคม 2568) กำหนดให้ระยะเวลาลาป่วยสูงสุดใน 1 ปี สำหรับลูกจ้างที่มีจำนวนวันลาตั้งแต่ 30 - 70 วันทำงานต่อปี ในกรณีเจ็บป่วยที่อยู่ในรายชื่อโรคที่ต้องรักษาเป็นเวลานาน อาจจะขยายเวลาลาป่วยให้ยาวนานขึ้น หรืออาจขยายเวลาลาป่วยให้เท่ากับระยะเวลาที่ต้องส่งเงินสมทบประกันสังคมก็ได้

กฎหมายปัจจุบันไม่ได้จำกัดการลาป่วยภายใน 1 เดือน แต่พนักงานที่ลาป่วยจะต้องแน่ใจว่าการลาป่วยรวมภายใน 1 ปีไม่เกินจำนวนวันตามที่กำหนดไว้ด้านล่าง:

พนักงานที่ทำงานภายใต้เงื่อนไขปกติ: ได้รับวันหยุดสูงสุด 30 วันทำการ หากชำระเงินประกันภัยมาเป็นเวลาไม่ถึง 15 ปี ลาพักร้อนสูงสุด 40 วันทำงาน หากชำระประกันมาแล้ว 15 ปี แต่ไม่เกิน 30 ปี ลาพักร้อนสูงสุด 60 วันทำงาน หากคุณจ่ายประกันภัยมาแล้ว 30 ปีขึ้นไป

ท่าเฒ่าประกันสังคม (6).jpg
ตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม พนักงานที่มีอาการเจ็บป่วยระยะยาวสามารถลาป่วยได้สูงสุด 30-70 วันต่อปี ภาพประกอบ : ทัศทาว

พนักงานที่ทำงานหนัก เป็นพิษ อันตราย หรือทำงานหนักเป็นพิเศษ เป็นพิษ อันตราย หรือทำงานในสถานที่ที่ได้รับค่าเผื่อในระดับภูมิภาค 0.7 ขึ้นไป: ได้รับวันหยุดสูงสุด 40 วันทำงาน หากได้ชำระประกันภัยมาเป็นเวลาไม่ถึง 15 ปี ลาพักร้อนสูงสุด 50 วันทำงาน หากชำระประกันมาแล้ว 15 ปี แต่ไม่เกิน 30 ปี หยุดงานสูงสุด 70 วัน หากคุณชำระเงินประกันภัยมาแล้ว 30 ปีขึ้นไป

พนักงานที่มีอาการเจ็บป่วยที่ต้องได้รับการรักษาในระยะยาว : ได้วันหยุดสูงสุด 180 วัน รวมวันหยุดเทศกาล วันตรุษจีน และวันหยุดรายสัปดาห์ หลังจากผ่านระยะเวลา 180 วันแล้ว หากยังต้องเข้ารับการรักษา ระยะเวลาลาพักร้อนสูงสุดจะเท่ากับระยะเวลาที่ต้องส่งเงินสมทบประกันสังคม

เวลาที่พนักงานลาป่วยยังถือเป็นเวลาทำงานและนับรวมเป็นวันลาพักร้อนของพนักงาน ทั้งนี้ วันลาป่วยสะสมต้องไม่เกิน 2 เดือนใน 1 ปี

อย่างไรก็ตาม ตามกฎหมายประกันสังคม พ.ศ.2567 ที่จะมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม เป็นต้นไป พนักงานที่ป่วยเป็นโรคเรื้อรังจะไม่มีสิทธิลาป่วยครบ 180 วันเหมือนเดิมอีกต่อไป

ทั้งนี้ ลูกจ้างที่ป่วยเป็นโรคเรื้อรังสามารถลาป่วยได้สูงสุดปีละ 30 - 70 วัน ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับสภาพการทำงานของแต่ละคน โดยจะได้รับสิทธิประโยชน์เท่ากับร้อยละ 75 ของเงินเดือนที่ใช้เป็นฐานในการส่งเงินสมทบประกันสังคม

กรณีที่ลูกจ้างยังต้องเข้ารับการรักษาต่อเนื่องภายหลังจากระยะเวลาลาป่วยสูงสุดสิ้นสุดลงแล้ว ลูกจ้างจะยังคงมีสิทธิได้รับสิทธิประโยชน์ลาป่วยต่อไปหากอาการป่วยดังกล่าวอยู่ในรายชื่อโรคที่ต้องรักษาระยะยาวที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขกำหนด

ผู้ที่จะมีสิทธิได้รับสิทธิประโยชน์วันลาป่วยตามกฎหมายประกันสังคม พ.ศ. 2567 ต้องมีคุณสมบัติ ดังนี้ การรักษาโรคที่ไม่เกี่ยวข้องกับการทำงาน การรักษาอุบัติเหตุที่ไม่เกี่ยวข้องกับการทำงาน หรือการรักษาอุบัติเหตุจากการเดินทางจากบ้านไปที่ทำงานหรือในทางกลับกัน โดยต้องเดินทางตามเส้นทางและระยะเวลาที่เหมาะสม