ย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์ หลังจากที่พระเจ้าเล แถ่ง ตง พิชิตดินแดนทางใต้ในปี พ.ศ. 2414 ผู้ก่อตั้งหมู่บ้านได้เลือกพื้นที่ตะกอนน้ำพาที่โค้งแม่น้ำเป็นที่พักผ่อน โดยตั้งชื่อว่า ฮอย กี
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา หมู่บ้านแห่งนี้ก็หันหน้าไปทางน้ำเป็นแหล่งที่มาของชีวิต โดยใช้รั้วไม้ไผ่เป็นปราการ และเปิดตรอกซอกซอยรูปกระดูกปลาออกไปสู่ทุ่งนาด้านหลังเป็นด้านหลังที่มั่นคง
ตั้งแต่เริ่มแรก 12 นิกาย (12 ครอบครัว) ของหมู่บ้าน เช่น Nguyen, Nguyen Van, Duong Quang, Duong Van, Tran, Ngo, Nguyen Duc... ได้ร่วมมือกันทวงคืนที่ดินและเลือกทำการเกษตรเป็นอาชีพ
หมู่บ้านหอยกีมีอายุยาวนานกว่า 500 ปี มีสถาบันทางวัฒนธรรมและศาสนาต่างๆ มากมาย รวมถึงบ้านเรือนส่วนกลาง วัด และโบสถ์ประจำตระกูล โดยทั้งหมดหันหน้าไปทางริมฝั่งแม่น้ำ
ศาลากลางหมู่บ้านเป็นสถานที่ที่ชาวบ้านจัดพิธีกรรมในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงปีละสองครั้ง และเป็นสถานที่ที่ถ่ายทอดวัฒนธรรมดั้งเดิมผ่านประเพณีและธรรมเนียมของหมู่บ้าน
นอกจากนี้ วัดของครอบครัวยังเป็นสถานที่ที่เก็บเอกสารทางลำดับวงศ์ตระกูล พระราชกฤษฎีกา และเอกสารบูชา รวมถึงเป็นที่ที่กำหนดประเพณีและธรรมเนียมของครอบครัว
โดยเฉพาะในพื้นที่หมู่บ้าน ที่ดินด้านหลังพื้นที่อยู่อาศัยยังคงมีสุสานของท่านหญิงซูง ทิ ง็อต ธิดาคนเก่งของหมู่บ้าน ผู้มีความสามารถอันดับ 9 พระสนมของพระเจ้าถั่นไทย พระมหากษัตริย์ลำดับที่ 10 แห่งราชวงศ์เหงียน
หมู่บ้านหอยจี่เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่คับแคบ แต่ภายในพื้นที่นั้นเต็มไปด้วยทัศนียภาพที่งดงามและมีระบบมรดกทางวัฒนธรรมอันยิ่งใหญ่ ซึ่งได้รับการหล่อเลี้ยงกันมาหลายชั่ว รุ่น
นิตยสารเฮอริเทจ
การแสดงความคิดเห็น (0)