หมายเหตุบรรณาธิการ:

มีเรื่องราวเกี่ยวกับครูที่เงียบงันแต่จะถูกเก็บไว้ในใจของเราตลอดไป ตั้งแต่คำแนะนำอันสร้างสรรค์ ดวงตาที่ให้กำลังใจ ไปจนถึงบทเรียนที่เรียบง่ายแต่มีความหมาย เนื่องในโอกาสวันครูชาวเวียดนาม วันที่ 20 พฤศจิกายน VietNamNet ขอนำเสนอฟอรั่ม "เรื่องราวเรียบง่ายเกี่ยวกับครู" ให้กับผู้อ่าน เพื่อแบ่งปันความทรงจำอันล้ำค่าและประสบการณ์ที่มิอาจลืมเลือนกับ 'คนพายเรือ'

นายเหงียน ซวน คัง จากเมืองเหงะอาน เป็นนักศึกษารุ่นแรกที่เรียนวิชาคณิตศาสตร์ในเวียดนามเมื่อปี พ.ศ. 2508 ในปี พ.ศ. 2511 เขาเรียนที่มหาวิทยาลัยฮานอย แผนกฟิสิกส์ และเป็นรองหัวหน้าชั้นเรียนในชั้นเรียนที่มีนักเรียน 275 คน เมื่อเขาสำเร็จการศึกษา ชั้นเรียนของเขาเหลือคนเพียง 70 กว่าคน เนื่องจากนักเรียนจำนวนมากต้องไปสนามรบพร้อมถือปืนในขณะที่ทหารใกล้จะสำเร็จการศึกษา...

ครูคังกล่าวว่าเขาไม่โชคดีพอที่จะได้ไปปฏิบัติหน้าที่ในสนามรบเพราะสายตาและสุขภาพของเขาไม่เป็นไปตามมาตรฐาน มิฉะนั้นเขาคงต้องไปทำสงครามเหมือนกับเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ หลังจากสำเร็จการศึกษาจากภาควิชาฟิสิกส์แล้ว เขาถูกส่งตัวไปสอนวิชาฟิสิกส์ที่โรงเรียนเฉพาะทางคณิตศาสตร์ มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ทั่วไป ซึ่งมีนักเรียนหลายคนได้รับรางวัลโอลิมปิกคณิตศาสตร์ระดับนานาชาติจากรุ่นแรกๆ เช่น Hoang Le Minh, Dam Thanh Son, Ngo Bao Chau... เขาเรียกมันว่าโชคชะตา ซึ่งเป็นโชคดีในอาชีพการสอนของเขา

ในความทรงจำของเขา ชั้นเรียนเฉพาะทางที่เขาสอนมีนักเรียนเพียงประมาณ 20 คนเท่านั้น โดยคัดเลือกอย่างเข้มงวดจากต่างจังหวัด นักเรียนส่วนใหญ่มีฐานะยากจนมาก แต่ในชั้นเรียนที่มีนักเรียน 25 คน มี 24 คนที่ได้รับทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ

ฮานอย 7.jpg
นายเหงียน ซวน คัง ภาพโดย : ทัชเทา

“ตอนนั้นผมยังยากจนมาก ผมเป็นคนจนที่สุดในบรรดาคนจนทั้งหมดในมหาวิทยาลัย ผมมีเสื้อผ้าแค่ชุดเดียวที่ยังอยู่ในสภาพดีเมื่อขึ้นเวที ดังนั้นผมจึงซักเสื้อผ้าเหล่านั้นตอนกลางคืนและใส่ในตอนเช้า ดังนั้นในความทรงจำของนักศึกษาหลายคน ผมมีเสื้อผ้าเพียงชุดเดียวเท่านั้น” อาจารย์คังเล่า

ครูจน นักเรียนก็จน ครูคังยังคงจำได้ถึงตอนที่เขาสอนวิชาฟิสิกส์ โดยรับผิดชอบห้องแล็ปเล็กๆ แห่งหนึ่ง เมื่อมีนักเรียนสองคนไขกุญแจแล้วขโมยของไป เมื่อได้ยินนักเรียนคนอื่นรายงานข่าว ครูก็พูดว่า “อย่าเพิ่งบอกใครนะ ฉันจะไปตรวจสอบดู” วันรุ่งขึ้นครูไปตรวจสอบก็พบว่ามีสิ่งของเล็กๆ น้อยๆ เช่น ของเล่นเด็กที่ไม่มีมูลค่าทางเศรษฐกิจหายไป ครูได้พบปะกับนักเรียนสองคนที่กำลังขโมยของอย่างเงียบๆ:

- คุณได้ของเหล่านี้มาจากห้องแล็ปของฉันไหม?

ครับท่าน เราขออภัยครับท่าน

- สิ่งเหล่านั้นอยู่ที่ไหน?

ใช่ ฉันอยู่ที่บ้าน

- เบื่อหรือยังครับ คืนให้ผมหน่อยได้ไหมครับ

- ครับคุณครู ขอให้พรุ่งนี้เอามาให้ด้วยนะครับ.

แล้วเรื่องราวก็ไปถึงหูหัวหน้าแผนก นักเรียนถูกกล่าวหาว่า "ขโมยทรัพย์สิน" ส่วนครู "ปกปิด" อาชญากรรมของนักเรียน

คณะกรรมการวินัยประชุมเชิญผู้ปกครองนักเรียนทั้ง 2 คนที่ขโมยของไป ในระหว่างการประชุม ครูได้กล่าวว่า “ในแง่ของปรากฏการณ์ นี่คือ ‘การขโมย’ แต่โดยเนื้อแท้แล้วมันไม่ใช่ เนื่องจากสิ่งของที่ถูกขโมยไม่มีมูลค่าทางเศรษฐกิจ จึงไม่มีใครซื้อ นักเรียนจึงเกิดความอยากรู้และนำกลับบ้านไปเล่นกันและส่งคืนทั้งหมด ท้ายที่สุดแล้ว ฉันเองก็มีส่วนผิดครึ่งหนึ่งที่ไม่ให้นักเรียนเห็น ฉันอยากรับประกันว่าพวกเขาจะเรียนที่นี่ต่อไปได้” ผู้ปกครองร้องไห้ นักเรียนก็ร้องไห้เช่นกัน และสัญญาว่าจะตั้งใจเรียนและไม่ทำผิดซ้ำอีก

นักเรียนทั้งสองคนเรียนต่อในชั้นเรียนคณิตศาสตร์เฉพาะทาง และเมื่อสิ้นปีการศึกษาก็ไปเรียนต่อที่ประเทศเยอรมนี ปัจจุบันพวกเขาทั้งคู่ประสบความสำเร็จและมีชื่อเสียง

ฮานอย 5.jpg
สำหรับคุณครูคัง สิ่งสำคัญยิ่งกว่าการสอนความรู้ก็คือการสอนให้เป็นคนดี ภาพโดย : ทัชเทา

จวบจนบัดนี้ ความทรงจำกับอดีตลูกศิษย์ยังคงชัดเจนอยู่ในใจของครูวัย 75 ปี หลังจากดิ้นรนกับการศึกษามานานหลายปี ตอนนี้ คุณคังยืนยันด้วยความมั่นใจว่าเขาไม่จนอีกต่อไปแล้ว ไม่ใช่แค่เงินเท่านั้น แต่ทรัพย์สินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เขามีก็คือนักเรียนที่มีสิทธิพิเศษ ซึ่งเป็นกลุ่มคนที่เขาเอื้อมมือเข้าไปช่วยเหลือเมื่อสังคมค่อยๆ ปฏิเสธพวกเขา

การสอนและถ่ายทอดความรู้เป็นสิ่งที่จำเป็น แต่สำหรับคุณคัง มีสิ่งที่สำคัญกว่านั้น นั่นคือการสอนลูกศิษย์ของเขาให้รู้จักความเป็นมนุษย์ รู้จักการดำรงชีวิต และรู้จักการประพฤติตน ชีวิตและอาชีพของเขาแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงจิตวิญญาณแห่งการศึกษาเพื่อการกุศลสำหรับนักเรียนและสังคมของครู ภาพดังกล่าวสร้างแรงบันดาลใจให้กับนักเรียนและชาวฮานอยหลายชั่วอายุคน

ครูเกษียณทำสิ่งพิเศษให้กับนักเรียนยากจนในโรงเรียนร้างเป็นเวลา 10 ปี

ครูเกษียณทำสิ่งพิเศษให้กับนักเรียนยากจนในโรงเรียนร้างเป็นเวลา 10 ปี

ด้วยความรักและความผูกพันต่อวิชาชีพครู การจัดชั้นเรียนฟรีของคู่สามีภรรยาครูที่เกษียณอายุราชการได้ช่วยให้นักเรียนยากจนหลายคนในพื้นที่ชนบทของจังหวัดกวางนามได้ก้าวหน้าขึ้น
ครูเกษียณอายุคนหนึ่งได้เย็บชุดอ่าวหญ่ายนับร้อยผืนเพื่อแจกให้นักเรียนหญิงยากจนมาเป็นเวลา 7 ปีแล้ว

ครูเกษียณอายุคนหนึ่งได้เย็บชุดอ่าวหญ่ายนับร้อยผืนเพื่อแจกให้นักเรียนหญิงยากจนมาเป็นเวลา 7 ปีแล้ว

ในช่วง 7 ปีที่ผ่านมา ครู 3 คนในจังหวัดกวางงายได้ตัดเย็บผ้าอ๋าวหญ่ายนับร้อยผืนและมอบให้กับนักเรียนหญิงยากจนเพื่อให้นักเรียนไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีชุดนักเรียนมาเรียน
ข้อความซึ้งๆ จากครูถึงนักเรียนในพื้นที่ประสบภัยน้ำท่วม

ข้อความซึ้งๆ จากครูถึงนักเรียนในพื้นที่ประสบภัยน้ำท่วม

เมื่อเผชิญกับการสูญเสียครั้งใหญ่ของเพื่อนร่วมชาติจากภัยพิบัติทางธรรมชาติ พร้อมด้วยความรู้สึกจริงใจที่มีต่อเด็ก ๆ ผ่านทางหนังสือพิมพ์ VietNamNet ครูในกรุงฮานอยได้บริจาคเงิน 120,000,000 ดอง เพื่อช่วยเหลือนักเรียนในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากน้ำท่วม