"សួស្តីអ្នកទាំងអស់គ្នា ឆ្នាំនេះខ្ញុំត្រូវបានគណៈគ្រប់គ្រងមហាវិទ្យាល័យចាត់តាំងអោយធ្វើជាគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះនៃថ្នាក់អក្សរសាស្រ្ត K10 ខ្ញុំឈ្មោះ Phan Dang"។
វាជាព្រឹកមួយនៅចុងខែតុលាឆ្នាំ 1986 ថ្នាក់អក្សរសាស្រ្តរបស់យើង K10 បានជួបគ្រូ។ ជិតសែសិបឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ នៅពេលដែលសិស្សអាយុ 18-20 ឆ្នាំនៅពេលនោះ ឈានចូលដល់អាយុ 60 ឆ្នាំ ស្ទើរតែបញ្ចប់វដ្ដជីវិត ស្រាប់តែដឹងថាយើងមានសំណាងណាស់ដែលបានទទួលការបង្រៀនពីគាត់ក្នុងកំឡុងឆ្នាំសិក្សានៅសកលវិទ្យាល័យរបស់យើង ហើយលើសពីនោះទៅទៀតគឺមានគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះបន្ទាប់ពីសិក្សាពីរឆ្នាំដំបូង។
លោក ផាន់ ដាង (ទី៤ ពីស្តាំ) ធ្លាប់បានដឹកនាំនិស្សិតនៃមហាវិទ្យាល័យអក្សរសាស្រ្ត ធ្វើទស្សនកិច្ចសិក្សា។
នៅឆ្នាំបន្ទាប់ គាត់លែងជាគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះទៀតហើយ ប៉ុន្តែនៅក្នុងមុខតំណែងថ្មីរបស់គាត់ជាប្រធាននាយកដ្ឋានអក្សរសាស្ត្រ យើងនៅតែអាចនៅជាមួយគាត់រហូតដល់ថ្ងៃចុងក្រោយនៃជីវិតសិស្សរបស់យើង។ ទោះបីជារៀនចប់ក៏ដោយក្នុងការងារជាច្រើនដែលទាក់ទងនឹងអាជីពរបស់យើងក៏យើងនៅតែបានជួបគាត់ដែរ។ ត្រលប់ទៅការប្រជុំថ្នាក់ដំបូងនៃជីវិតមហាវិទ្យាល័យ។
បន្ទាប់ពីណែនាំខ្លួនរួច ប្រហែលជាគិតថាសិស្សក្នុងថ្នាក់ដែលមកពីតំបន់ជាច្រើនមិនលឺឈ្មោះគាត់ច្បាស់ទេ គ្រូក៏រើសដីសមួយដុំ ក្រោកឈរសរសេរ ផាន់ ដាង នៅលើក្ដារខៀន រួចងាកមកយើង ហើយនិយាយថា៖ «តាមពិតឈ្មោះដែលឪពុកខ្ញុំដាក់ឲ្យគឺ ដាង មិនមែនដាងទេ។ ពេលខ្ញុំចាប់ផ្តើមចូលរៀន គ្រូបានឮឈ្មោះខ្ញុំក៏និយាយថា៖ ហេសិស្ស ឲ្យខ្ញុំបន្ថែមសញ្ញា "ក" ឈ្មោះរបស់អ្នកនឹងជា ដាង ស្តាប់ទៅល្អជាង អ្នកគួរតែត្រលប់ទៅសួរគ្រូរបស់អ្នកវិញថា តើមានបម្រាមណាជាមួយឈ្មោះនោះ បើមិនដូច្នេះទេ នោះឈ្មោះរបស់អ្នកនឹងក្លាយជា ដាង។ ពេលខ្ញុំទៅផ្ទះ ហើយសួរឪពុកខ្ញុំ គាត់ក៏យល់ព្រម ដូច្នេះខ្ញុំមានឈ្មោះថា ដួង ដូចអ្នកឃើញនៅលើក្តារ។
ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនប្រាកដថា តើគ្រូនឹងកែឈ្មោះខ្ញុំឬអត់ទេ។ ក្នុងថ្នាក់ខ្ញុំមានបុរសម្នាក់ឈ្មោះ Le Cu គាត់ជាសិស្សពូកែណាស់ អ្នកប្រហែលជាដឹងហើយថាកាលពីមុន មិនមែនឪពុកម្តាយទាំងអស់សុទ្ធតែរៀនពូកែទេ កូនប្រុសគ្រប់រូបត្រូវបានគេហៅថា Cu កូនស្រីគ្រប់គ្នាត្រូវបានគេហៅថា Bép បុរសនោះ Le Cu អ្នកគ្រូនិយាយថា៖ អ្នកឈ្មោះ Cu អោយខ្ញុំកែវា ខ្ញុំនឹងបន្ថែមវីស្គី អក្សរ U ជាមួយវីស្គីក្លាយជាអក្សរ U ខ្ញុំនឹងប្តូរវាទៅជា Le Cu ។ ឈ្មោះមិត្តរបស់ខ្ញុំ Le Cu ត្រូវបានប្តូរទៅជា Le Cu ហើយគាត់បានទទួលជោគជ័យយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលក្រោយ។
ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នករឿងទាំងនេះ? វាគឺចង់បង្ហាញអ្នកថាឈ្មោះមួយត្រូវបានភ្ជាប់ទៅនឹងជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ប៉ុន្តែនៅក្នុងពេលវេលារបស់ខ្ញុំនៅសាលារៀនគ្រូបង្រៀនអាចផ្លាស់ប្តូរដើម្បីធ្វើឱ្យសិស្សរបស់គាត់កាន់តែប្រសើរឡើងកាន់តែស្រស់ស្អាតកាន់តែស្រស់ស្អាត។ ប៉ុន្តែនោះគឺជាគ្រូពីអតីតកាល ហើយគ្រូឥឡូវនេះ ជាពិសេសនៅកម្រិតសកលវិទ្យាល័យ អ្នកនឹងដឹងបន្តិចម្ដងៗ។
ការជួបគ្នាលើកដំបូងរវាងគ្រូ និងសិស្ស ដោយសារហេតុផលមួយចំនួន ជិត 40 ឆ្នាំក្រោយមក នៅតែស្រស់នៅក្នុងការចងចាំរបស់យើង ដូចកាលពីម្សិលមិញ។ នៅថ្ងៃនោះ ពួកយើងបាននិយាយអំពីការលំបាកដែលសិស្សានុសិស្សនឹងជួបប្រទះ មិនត្រឹមតែទាក់ទងនឹងអាហារ និងការរស់នៅប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងទាក់ទងនឹងការផ្គត់ផ្គង់សាលារៀន និងសៀវភៅទៀតផង។ គ្រូនិយាយថា៖ ប្រសិនបើអ្នកមានសៀវភៅកត់ត្រាសម្រាប់សរសេរ នោះអ្នកមានសំណាងហើយ។ ពេលខ្ញុំនៅសាលា យើងម្នាក់ៗមានឪពុកម្តាយសុំឲ្យជាងឈើធ្វើថាសឈើឲ្យយើង។ ពេលរៀនសរសេរ ត្រូវចាក់ខ្សាច់ដាក់ក្នុងថាស ប្រើដៃសំប៉ែត ពេលគ្រូបង្រៀនអក្សរ ប្រើម្រាមដៃសរសេរលើខ្សាច់ សរសេរម្តងហើយម្តងទៀត រហូតទាល់តែអក្សរស៊ាំ រួចកាន់ថាស ហើយអង្រួនវាឱ្យរាបស្មើ ខ្សាច់ ហាត់សរសេរអក្សរមួយទៀតលើវា...
លោកគ្រូ Phan Dang និងស្នាដៃរបស់គាត់ "Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi" បានឈ្នះពានរង្វាន់សៀវភៅល្អថ្នាក់ជាតិក្នុងឆ្នាំ 2022។
ប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះ បន្ទាប់ពីបានលឺដំណឹងនៃការលាចាកលោករបស់លោកគ្រូ Dang សិស្សរាប់សិបជំនាន់របស់គាត់មកពីតំបន់ជាច្រើនបានត្រឡប់ទៅទីក្រុង Hue ទៅកាន់ផ្ទះតូចមួយនៅមាត់ទន្លេ An Cuu (Hue) ដើម្បីអុជធូប និងនិយាយលា។ នៅលើទំព័រហ្វេសប៊ុករបស់សិស្សមានការចូលរួមរំលែកទុក្ខរាប់មិនអស់ចំពោះអ្នកគ្រូជាទីស្រឡាញ់។
អ្នកកាសែត Dinh Nhu Hoan ជាសិស្សផ្នែកអក្សរសាស្ត្រថ្នាក់ទី៧ និងជាអតីតនិពន្ធនាយករងកាសែត Nhan Dan បានរំឮកដល់គ្រូបង្រៀនពីរនាក់ក្នុងផ្នែកអក្សរសាស្ត្រថា៖ “និស្សិតនៃមហាវិទ្យាល័យអក្សរសាស្ត្រ Hue នាពេលនោះនៅតែមិនភ្លេចពាក្យថា “គុណធម៌” រៀនពីលោក Thang “មនុស្សធម៌” គឺរៀនពីលោក Dang ។ គុណធម៌របស់លោកឧកញ៉ាចំពោះសិស្សរបស់លោកម្នាក់ៗមានជំនឿដោយឡែកពីគ្នា។
នៅក្នុងថ្នាក់របស់ខ្ញុំ (អក្សរសិល្ប៍ K10) មានមិត្តម្នាក់ឈ្មោះ Phan Quang Muoi ដែលពិការដោយសារផលវិបាកនៃសង្គ្រាម។ ពេលរៀបចំរៀនចប់ គ្រូបានជួប Muoi ជាលក្ខណៈឯកជន ហើយនិយាយថា៖ "បើតាមកាលៈទេសៈរបស់អ្នក ប្រហែលជាមិនងាយស្រួលរកការងារធ្វើទេ។ ខ្ញុំគ្មានអ្វីជួយអ្នកទេ។ ខ្ញុំសូមពិភាក្សាជាមួយមហាវិទ្យាល័យ និងសាលាដើម្បីរក្សាអ្នក និងរៀបចំការងារឱ្យអ្នក ដូចជាកិច្ចការសិក្សា"។ ទោះបីជា Muoi មិនបានស្នាក់នៅក្នុងនាយកដ្ឋានជាមួយនឹងការងារដែលគ្រូអាចបង្កើតបានក៏ដោយ ភាពសប្បុរសនោះ "មនុស្សធម៌" របស់គ្រូនឹងស្ថិតស្ថេរជាមួយជីវិតរបស់អ្នក។ ឥឡូវនេះ Muoi គឺជាប្រធាននាយកដ្ឋានរដ្ឋបាលនៃកាសែត Quang Nam ។
ការគិតមមៃដ៏ធំបំផុតមួយរបស់សិស្សជំនាន់របស់យើងគឺប្រហែលជា...ការស្រេកឃ្លាន។ ស្តង់ដារអង្កររបស់សិស្សបានផ្តល់កំណើតដល់ពាក្យ "ស៊ុបជាតិ" និងទឹកត្រី "មហាសមុទ្រ" ។ ឃ្លានរួចហើយ ប៉ុន្តែដោយមានការបង្រៀនយូរ ភាពស្រេកឃ្លានកើនឡើងច្រើនដង។ សំណាងណាស់ មេរៀនជាមួយលោក ដាង តែងតែធ្វើឱ្យយើងរង់ចាំដោយអន្ទះសារ និងទន្ទឹងរង់ចាំ... ចុងបញ្ចប់នៃថ្នាក់! មិនត្រឹមតែដោយសារតែបរិមាណនៃចំណេះដឹងដែលគាត់បានបញ្ចូលទៅក្នុងមេរៀនរបស់គាត់សម្រាប់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាវិធីដែលគាត់បង្ហាញវាផងដែរ ធ្ងន់ធ្ងរ ប៉ុន្តែកំប្លែង ឈ្លាសវៃ ពេញនិយម ស្ងប់ស្ងាត់ នៅតែពិរោះ។
អ្នកស្រាវជ្រាវ Phan Dang (Phan Hua Thuy) ស្រុកកំណើត៖ Dong Ha ខេត្ត Quang Tri បានសិក្សានៅ College of Arts, Hue University of Education កម្មសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យ Harvard (សហរដ្ឋអាមេរិក) សាស្ត្រាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យអប់រំ Hue សាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រ Hue បណ្ឌិតសភាពុទ្ធសាសនាវៀតណាមនៅទីក្រុង Hue *សៀវភៅដែលបានបោះពុម្ព៖ - កំណាព្យ និងអក្សរសិល្ប៍ដោយ Nguyen Cu Trinh - កំណាព្យ និងអក្សរសិល្ប៍ Tu Duc ភាគ I, II (កែប្រែ) - កំណាព្យ និងអក្សរសិល្ប៍ Tu Duc វគ្គ III - កំណាព្យដ៏បរិសុទ្ធរបស់ Tu Duc សិក្សា និងបកស្រាយដោយខ្លួនឯង (ប្រតិចារិក ចំណារពន្យល់ សេចក្តីផ្តើម) - ក្រមសីលធម៌ Dai Nam (សហកែសម្រួល) - ភូមិសាស្ត្រ Hoang Viet (ការបកប្រែ ចំណារពន្យល់ សេចក្តីផ្តើម) - Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi (បកប្រែ កំណត់ចំណាំ ណែនាំ បោះពុម្ពលើកដំបូង - ២០០៥) - O Chau Can Luc ជាមួយ Van Thanh (ការបកប្រែ ចំណារពន្យល់ ការណែនាំ) - អត្ថបទហានណមវៀតណាម (សៀវភៅសិក្សារបស់សាកលវិទ្យាល័យ) - អត្ថាធិប្បាយប្រវត្តិសាស្ត្រវៀតណាម (ប្រតិចារិក ចំណារពន្យល់ សេចក្តីផ្តើម) * ការងាររួមគ្នាជាច្រើន និងឯកសារស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនក្នុងប្រទេស និងក្រៅប្រទេស |
កាលពីពីរឆ្នាំមុន នៅពេលដែលគាត់បានទទួលរង្វាន់ A សម្រាប់ស្នាដៃរបស់គាត់ "Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi" ក្នុងពានរង្វាន់សៀវភៅជាតិលើកទី 5 ឆ្នាំ 2022 (សហការរៀបចំដោយក្រសួងព័ត៌មាន និងទំនាក់ទំនង សមាគមបោះពុម្ពវៀតណាម និងវិទ្យុសម្លេងវៀតណាម នាល្ងាចថ្ងៃទី 3 ខែតុលា ឆ្នាំ 2022 នៅទីក្រុងហាណូយ) សិស្សរបស់គាត់នៅគ្រប់ទីកន្លែងបានជូនដំណឹងដល់មហាវិទ្យាល័យដោយរីករាយ។
បន្ទាប់ពីពិធីគោរពរួច លោក Le Thanh Ha (ថ្នាក់អក្សរសិល្ប៍ K13 ដែលបច្ចុប្បន្នជានាយកគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ព Thanh Nien នៅទីក្រុងហាណូយ) បានអញ្ជើញលោកគ្រូអ្នកគ្រូមកទទួលទានអាហារពេលយប់ បន្ទាប់មក Ha បានផ្ញើជូនមិត្តភ័ក្តិនូវរូបភាពដ៏កក់ក្តៅរបស់លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ និងសិស្សានុសិស្សនៅពេលយប់នៅជ្រុងមួយនៃទីក្រុងចាស់។ គ្រាន់តែចែករំលែកភាពសប្បាយរីករាយជាមួយគ្រូ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានឮថាមានការស្រលាញ់យ៉ាងកក់ក្តៅរបស់សិស្សដែលជ្រើសរើសផ្លូវអក្សរសាស្ត្រពីគ្រូ!
សង្កេតលើវិស័យស្រាវជ្រាវ និងបកប្រែរបស់លោកគ្រូនៅពេលក្រោយ បន្ថែមលើវិស័យវប្បធម៌ព្រះពុទ្ធសាសនា ដែលព្រះអង្គតែងតែត្រូវបានអ្នកជំនាញក្នុងវិស័យនេះគោរពយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់ រឿងអធិបតេយ្យជាតិ ក្នុងឯកសារបុរាណតែងតែចាប់អារម្មណ៍ព្រះអង្គ។ នៅពេលដែលគាត់បានបកប្រែសៀវភៅ "Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi" ដោយ Le Quang Dinh នេះត្រូវបានចាត់ទុកថាជាសៀវភៅភូមិសាស្ត្រទីមួយនៃរាជវង្សង្វៀន ដែលត្រូវបានសរសេរបន្ទាប់ពីស្តេច Gia Long ឡើងសោយរាជ្យ។
ការងារមានអត្ថន័យធំធេងសម្រាប់ការកសាងប្រទេសជាតិនិងរាជវង្សង្វៀន។ ទឹកដីដ៏ធំល្វឹងល្វើយ ពីខាងត្បូងទៅខាងជើង កត់ត្រាទុកក្នុងនោះ គឺជាការបង្ហាញពីអំណាចរបស់វៀតណាមនៅពេលនោះ។ ក្នុងពិធីសម្ពោធសៀវភៅនៅទីក្រុង Hue លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ដោយសារនេះជាការងារភូមិសាស្ត្រ មានឈ្មោះទីកន្លែងច្រើន ឈ្មោះផ្ទាល់ខ្លួន និងឈ្មោះផលិតផលក្នុងស្រុក ទាំងអក្សរចិន និងអក្សរ Nom ដូច្នេះវាពិតជាពិបាកបកប្រែណាស់។
ប៉ុន្តែសម្រាប់ពួកយើង សិស្សានុសិស្សរបស់គាត់ យើងយល់ថា ជាមួយនឹងចំណេះដឹង និងសមត្ថភាពរបស់គាត់ក្នុងការបកប្រែ ហានណម គាត់អាចបង្កើតឯកសារផ្លូវការបញ្ជាក់ពីទឹកដីរបស់ប្រទេស ខណៈពេលដែលបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់អំពីឯករាជ្យភាព និងវប្បធម៌នៃប្រជាជាតិដែលពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯងនៅដើមសតវត្សទី 19 ដែលជាការចូលរួមចំណែកដ៏ស្ងៀមស្ងាត់របស់គាត់ចំពោះមាតុភូមិ។
មិនត្រឹមតែសៀវភៅរឿង “Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi” ប៉ុណ្ណោះទេ នៅមានសៀវភៅជាច្រើនទៀតដែលលោកខំធ្វើការបកប្រែ ទាំងអស់ទាក់ទងនឹងអធិបតេយ្យភាពជាតិ អធិបតេយ្យភាពលើព្រំដែនសមុទ្រ និងកោះ... ហើយក្រោយមកលោកមិនមានពេលបំពេញបំណងទាំងនោះឡើយ ក្តីប្រាថ្នាទាំងនោះនៅតែដេកមិនលក់ក្នុងសៀវភៅបុរាណក្នុងដំបូលផ្ទះតូច។ ពីលើដំបូលនោះ ក្រឡេកមើលទៅមាត់ទន្លេនៅត្រើយម្ខាង គឺជាស្រមោលនៃវិមាន An Dinh ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីទន្លេ An Cuu “ពន្លឺថ្ងៃភក់ ភ្លៀងច្បាស់”។
លោកគ្រូ Phan Dang ថ្លែងក្នុងសិក្ខាសាលាស្ដីពីបេតិកភណ្ឌពុទ្ធសាសនានៅខេត្ត Quang Tri ដែលប្រារព្ធធ្វើនៅវត្ត Sac Tu ស្រុក Trieu Phong។
យូរៗទៅ បន្ទាប់ពីមានព្យុះ និងពន្លឺព្រះអាទិត្យជាច្រើនក្នុងជីវិត ឆ្លងកាត់ផ្លូវចុះឡើងជាច្រើនគីឡូម៉ែត្រ យើងប្រហែលជាមិនចាំកំណាព្យទាំងអស់ដែលគាត់បានបង្រៀន ស្នាដៃដែលគាត់បានធ្វើការយ៉ាងលំបាកនោះទេ ប៉ុន្តែប្រាកដណាស់ក្នុងចំណោមពួកយើង សិស្សរបស់គាត់ យើងនៅតែចងចាំរូបភាពរបស់អ្នកប្រាជ្ញសម័យថ្មី និងការចងចាំដ៏រីករាយ និងសោកសៅផ្សេងទៀតដែលមិនអាចរាប់ឡើងវិញបានដោយងាយ។
សំណាងគឺជាអ្វីដែលមនុស្សគ្រប់រូបមិនមានក្នុងជីវិត។ ហើយប្រសិនបើមានសំណាងមួយដែលនៅតែមានឥទ្ធិពលលើយើងជាច្រើនជំនាន់គឺនិស្សិតមហាវិទ្យាល័យអក្សរសាស្ត្រ នោះគឺជាសំណាងដែលយើងបានសិក្សាជាមួយគាត់ ដែលជាពាក្យសរសេរជាអក្សរធំ "សិក្សា" ព្រោះគាត់មិនត្រឹមតែបង្រៀនពាក្យប៉ុណ្ណោះទេ គាត់គឺជាការបង្ហាញដ៏រស់រវើកបំផុត ដូចដែលយើងតែងតែនិយាយសព្វថ្ងៃនេះ នោះគឺ "ការបង្រៀនផ្ទាល់ខ្លួន"។
ហើយយើងខ្ចីពាក្យរបស់មិត្តរួមការងារចាស់ដែលបានលើកឡើងនៅដើមអត្ថបទពេលនឹកដល់គ្រូ៖ «រៀនពីគ្រូ មិនត្រឹមតែរៀនចំណេះទេ តែក៏រៀនធ្វើជាមនុស្សដែរ។ តើមានសិស្សប៉ុន្មានជំនាន់ដែលដើរតាមគ្រូដែលទៀងត្រង់ ស្មោះត្រង់ ឆោតល្ងង់ និងមើលងាយលុយ។ ហើយគ្រូក្លាយជាភ្នំខ្ពស់មួយនៅក្នុងយើងម្នាក់ៗ។ ឥឡូវនេះ ភ្នំនោះបានបាត់ទៅហើយ!»។
ឡេ ឌឹក ឌឹក
ប្រភព៖ https://baoquangtri.vn/thay-phan-dang-phan-hua-thuy-cua-chung-toi-189480.htm
Kommentar (0)