ត្រឡប់មកវៀតណាមវិញ ដើម្បីចូលរួមកម្មវិធី Homeland Spring លោកស្រី Nguyen Thi Lien អនុប្រធានសមាគមនារីវៀតណាមប្រចាំនៅម៉ាឡេស៊ី និងជាប្រធានក្លឹបភាសាវៀតណាមនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី បានជួបសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នកយកព័ត៌មានពីកាសែត Dai Doan Ket អំពីដំណើររឿងបំផុសទឹកចិត្តស្រលាញ់ភាសាវៀតណាមចំពោះប្រជាជនរស់នៅក្រៅប្រទេស។
PV៖ លោកជំទាវ ក្នុងឋានៈជាប្រធានក្លឹបវៀតណាមនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី តើ ហេតុផលអ្វីដែលធ្វើឱ្យ អ្នក លះបង់ការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់អ្នកក្នុង ការរៀបចំការបង្រៀនភាសាវៀតណាមសម្រាប់សហគមន៍វៀតណាមនៅទីនេះ?
អ្នកស្រី ង្វៀន ធីលៀន៖ - ជាងដប់ឆ្នាំមុន គ្រួសាររបស់ខ្ញុំទាំងមូលបានផ្លាស់ទៅរស់នៅទីក្រុងគូឡាឡាំពួ ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ នៅក្នុងប្រទេស ខ្ញុំបានបញ្ចប់ការសិក្សាពីមហាវិទ្យាល័យអក្សរសាស្ត្រ សាកលវិទ្យាល័យគរុកោសល្យហាណូយ I និងមានបទពិសោធន៍ 12 ឆ្នាំជាគ្រូបង្រៀននៅវិទ្យាល័យ។ ខ្ញុំពិតជាសោកស្តាយណាស់ដែលបានចាកចេញពីសាលា។
នៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ខ្ញុំក៏មានឱកាសជាច្រើនក្នុងការបង្រៀនភាសាវៀតណាម ហើយបានចាត់ទុកការងារនេះជាការងារដែលជួយសម្រាលការអាឡោះអាល័យចំពោះការងារចាស់របស់ខ្ញុំ។ ដោយដឹងពីជំនាញរបស់ខ្ញុំ លោកស្រី Tran Thi Chang ប្រធានសមាគមនារីវៀតណាមនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ីបានមករកខ្ញុំ ហើយបានស្នើឱ្យខ្ញុំជួយសហគមន៍បង្កើតថ្នាក់ភាសាវៀតណាមសម្រាប់កុមារវៀតណាមនៅទីនេះ។ នៅពេលនោះ ខ្ញុំពិតជាស្ទាក់ស្ទើរ ព្រោះវាពិតជាការចាប់ផ្តើមដ៏លំបាកមួយ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មកខ្ញុំបានដឹងថានេះជាការងារដ៏មានអត្ថន័យ ស័ក្តិសមសម្រាប់ជំនាញ និងចំណាប់អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំទទួលយក។ រួមជាមួយនឹងសមាជិកសាទរនៃសមាគមនារីវៀតណាមនៅម៉ាឡេស៊ី យើងបានចាប់ផ្តើមស្វែងរកមធ្យោបាយដើម្បីជំនះការលំបាក។ នៅថ្ងៃទី 16 ខែតុលា ឆ្នាំ 2016 ថ្នាក់ដំបូងពីររបស់ក្លឹបវៀតណាមនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ីបានបើកជាផ្លូវការ។
លោកជំទាវ តើ សហគមន៍វៀតណាមនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី មានការសាទរក្នុងការរៀនភាសាវៀតណាមដែរឬទេ? តើ លោក អាច ប្រាប់យើងពីរបៀបខ្លះ ដែលអ្នក បានប្រើដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះភាសាវៀតណាម និងសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះប្រទេសវៀតណាមដល់កុមារវៀតណាមដែលរស់នៅបរទេសបាន ទេ?
-ការបង្រៀនភាសាវៀតណាមដល់ជនវៀតណាមនៅបរទេសមិនដូចការបង្រៀនភាសាវៀតណាមដល់សិស្សក្នុងប្រទេសនោះទេ។ សិស្សមានភាពចម្រុះ ដូច្នេះវិធីសាស្រ្តបង្រៀនក៏មានភាពបត់បែន អាស្រ័យលើសមត្ថភាព និងគោលដៅរបស់អ្នកសិក្សា។ ខ្ញុំចំណាយពេលច្រើនក្នុងការរៀបចំមេរៀន ជាពិសេសសម្រាប់សិស្សក្មេងៗ។ ក្នុងកំឡុងឆ្នាំដំបូងរបស់ខ្ញុំនៅកូឡាឡាំពួរ ខ្ញុំបានរកឃើញថាមានមនុស្សមិនច្រើនទេដែលយកជនជាតិវៀតណាមជាខ្លាំងនៅពេលនិយាយអំពីការបង្រៀនកូនរបស់ពួកគេ។ មានតែគ្រួសារមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះដែលមានគម្រោងបញ្ជូនកូនត្រឡប់ទៅប្រទេសវៀតណាមវិញដើម្បីសិក្សាយកចិត្តទុកដាក់លើបញ្ហានេះ។ ប៉ុន្តែគ្រួសារជាច្រើនក៏សម្រេចចិត្តថាពេលឪពុកម្តាយត្រឡប់មកស្រុកវិញនឹងបញ្ជូនកូនទៅរៀននៅសាលាអន្តរជាតិ បើចង់ឲ្យកូនកើតនិងធំនៅទីនេះ គឺជៀសមិនរួចដែលពួកគេនឹងមិនចេះភាសាវៀតណាម ឬមិនប្រើភាសាវៀតណាមឲ្យបានច្បាស់។ សម្រាប់គ្រួសារដែលមានជនជាតិវៀតណាមរៀបការជាមួយជនជាតិដើម កុមារត្រូវរៀនច្រើនភាសា ព្រោះម៉ាឡេស៊ីជាប្រទេសដែលមានច្រើនភាសា។ កូនរៀនភាសាអង់គ្លេស ម៉ាឡេ និងចិននៅសាលា លើសពីនេះទៅទៀត អាស្រ័យលើកាលៈទេសៈ ពួកគេក៏រៀនហុកគៀន កាតាំងជាដើម ទៅតាមស្រុកកំណើតឪពុក កូនមូស្លីមត្រូវរៀនភាសាអារ៉ាប់។ល។ ជាទូទៅ ជនជាតិវៀតណាមមានឱកាសតិចតួចណាស់ក្នុងការបញ្ចូលទៅក្នុងកាលវិភាគរបស់កុមារ។ ហេតុដូច្នេះហើយ នៅដំណាក់កាលដំបូងនៃការបើកថ្នាក់រៀន យើងក៏ត្រូវលើកទឹកចិត្ត និងអំពាវនាវដល់ក្រុមគ្រួសារ ឱ្យអនុញ្ញាតឱ្យកូនរបស់ពួកគេចូលរួមផងដែរ។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយយូរ ៗ ទៅទស្សនៈរបស់ជនជាតិវៀតណាមក៏ផ្លាស់ប្តូរដែរ។ ការលេចចេញនូវថ្នាក់ក្នុងក្លឹបវៀតណាមក៏ធ្វើឲ្យមនុស្សពិចារណាឡើងវិញនូវតួនាទីរបស់វៀតណាម។ រាល់ពិធីបុណ្យពាក់កណ្តាលសរទរដូវ ទិវាកុមារ 1/6 បុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី យើងរៀបចំឱ្យកុមារសម្តែងអៅដាយ សំដែងសិល្បៈ និងលេងល្បែងប្រជាប្រិយ។ ឃើញកូនច្រៀងបទវៀតណាម មើលទៅគួរឲ្យស្រលាញ់ក្នុងឈុតប្រពៃណីវៀតណាម យ៉ាងក្លៀវក្លា ប្រណាំងបាវ ទាញព្រ័ត្រ បិទភ្នែក វាយឆ្នាំង… ធ្វើឲ្យមនុស្សសប្បាយចិត្ត ហើយបំណងប្រាថ្នាចង់ឲ្យកូនបានស្គាល់ និងចេះភាសាវៀតណាម កើនឡើងបន្តិចម្តងៗក្នុងបេះដូងឪពុកម្តាយ។ ដូចនេះដែរ ជំហរភាសាវៀតណាមកាន់តែរឹងមាំឡើងក្នុងសហគមន៍វៀតណាមនៅម៉ាឡេស៊ី។
ក្នុងដំណើរការបង្រៀន តើអ្វី ជា ការលំបាកចម្បងក្នុង ការងារ របស់នាង ? តើ អ្នក អាច ប្រាប់យើងពីអនុស្សាវរីយ៍ខ្លះនៃការបង្រៀន និងរៀន ភាសាវៀតណាមនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ីបានទេ?
- ក្នុងរយៈពេលជាង 8 ឆ្នាំនៃការអភិវឌ្ឍន៍ក្លឹបវៀតណាម មានពីរដងដែលខ្ញុំបានពិចារណាលើបញ្ហាប្រឈម នោះគឺការបើកថ្នាក់រៀន និងការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺរាតត្បាត Covid-19 ។ ដំណាក់កាលដំបូងគឺដូចដែលខ្ញុំបានរៀបរាប់ខាងលើ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលការរាតត្បាត Covid-19 ផ្ទុះឡើង ប្រទេសម៉ាឡេស៊ីបានដាក់ការចាក់សោរ ហើយថ្នាក់ភាសាវៀតណាមត្រូវបញ្ឈប់ដំណើរការ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលសាលារៀនបានទទួលយកការរៀនតាមអ៊ីនធឺណិត ខ្ញុំបានពិភាក្សាជាមួយសមាជិកក្លឹប ហើយសម្រេចចិត្តធ្វើការពិសោធន៍។ ជាសំណាងល្អ យើងមានការគាំទ្រពីឪពុកម្តាយ និងលោកគ្រូ អ្នកគ្រូ ហើយសិស្សកំពុងស៊ាំនឹងទម្រង់ថ្មីនៃការរៀនសូត្របន្តិចម្តងៗ។ ក្នុងអំឡុងពេលជំងឺរាតត្បាតនេះ ចំនួនសិស្សរបស់យើងបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំង។ ជាពិសេស យើងទាក់ទាញសិស្សមកពីរដ្ឋឆ្ងាយៗពីរាជធានី ដែលជាធម្មតាមិនអាចចូលរៀនដោយផ្ទាល់បាន។
បើខ្ញុំប្រៀបធៀបការបង្រៀនភាសាវៀតណាមនៅបរទេស ខ្ញុំឃើញថា ជាទូទៅ គ្រូត្រូវចំណាយពេលវេលា និងការខិតខំប្រឹងប្រែងច្រើនក្នុងការរៀបចំផែនការមេរៀន ព្រោះសិស្សមានភាពចម្រុះណាស់ទាក់ទងនឹងអាយុ និងសមត្ថភាពប្រើប្រាស់ភាសាវៀតណាម។ ដូច្នេះ យើងត្រូវបំបែកជាក្រុមតូចៗ។ ក្រុមនីមួយៗអនុវត្តផែនការមេរៀនផ្សេងគ្នា ទោះបីជាវាជាប្រធានបទដូចគ្នាក៏ដោយ។
មានការចងចាំជាច្រើននៃការបង្រៀនកុមារ។ ក្មេងៗគួរឲ្យស្រលាញ់ណាស់ ហើយស្លូតត្រង់ កំហុសឆ្គងក្នុងការប្រើយួនក៏គួរឲ្យស្រលាញ់ដែរ។ ប៉ុន្តែប្រហែលជាពេលវេលាដែលខ្ញុំចងចាំបំផុតគឺពេលដែលខ្ញុំស្រក់ទឹកភ្នែកនៅពេលខ្ញុំចាក់បទចម្រៀងអំពីម្តាយរបស់ពួកគេ។ ទឹកភ្នែកទាំងនោះបានធ្វើឱ្យខ្ញុំដឹងថា កុមារអាចរំកិលដោយអត្ថបទរបស់វៀតណាម ហើយខ្ញុំបានឃើញអត្ថន័យនៃការងាររបស់ខ្ញុំ។ ការចងចាំដ៏ស្រស់ស្អាតមួយទៀតគឺនៅពេលដែលខ្ញុំត្រលប់មកផ្ទះវិញដើម្បីចូលរួមពិធីគោរពឯកអគ្គរដ្ឋទូតវៀតណាមនៅក្រៅប្រទេសឆ្នាំ 2023 នៅពេលនោះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ក្រៅពីសមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំក្នុងការប្រើភាសាវៀតណាម ព្រោះវាជាការប្រកួតប្រជែងដែលរួមបញ្ចូលទាំងការសរសេរ និងការនិយាយ ដំណើរនៃការបង្រៀនភាសាវៀតណាមរបស់ខ្ញុំក៏ត្រូវបានគោរព និងទទួលស្គាល់ផងដែរ។
បើតាមលោកស្រី តើស្ថានភាពរៀនភាសាវៀតណាមក្នុងសហគមន៍វៀតណាមបច្ចុប្បន្នមានភាពប្រសើរជាងមុនទេ? ដើម្បីឱ្យជនជាតិវៀតណាមនៅបរទេសរក្សាភាសា និងវប្បធម៌វៀតណាមបាន តើត្រូវអនុវត្តវិធីសាស្រ្តអ្វីខ្លះ?
- ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ខ្ញុំសង្កេតឃើញថា បក្ស និងរដ្ឋរបស់យើងបានយកចិត្តទុកដាក់លើការរក្សាភាសាវៀតណាមនៅបរទេស។ ក្រសួងការបរទេស និងគណៈកម្មាធិការរដ្ឋទទួលបន្ទុកវៀតណាមនៅក្រៅប្រទេសបានសម្របសម្រួលជាមួយស្ថាប័នតំណាងអនុវត្តកម្មវិធីជាក់លាក់ ជាក់ស្តែង និងអត្ថន័យជាច្រើនដូចជា៖ រៀបចំវគ្គបណ្តុះបណ្តាលភាសាវៀតណាម រៀបចំការប្រកួតប្រជែងស្វែងរកឯកអគ្គរាជទូតភាសាវៀតណាមនៅបរទេស អនុវត្តកម្មវិធីបង្រៀនភាសាវៀតណាមតាមទូរទស្សន៍ កម្មវិធីជំរុំរដូវក្តៅយុវជនវៀតណាមនៅបរទេស ... និងធ្វើសកម្មភាពជាច្រើនដើម្បីលើកទឹកចិត្តចលនាបង្រៀនភាសាវៀតណាមនៅប្រទេសផ្សេងៗ។ ប្រហែលជានោះហើយជាមូលហេតុដែលខ្ញុំមើលឃើញថាការបង្រៀនភាសាវៀតណាមនៅក្នុងប្រទេសផ្សេងទៀតមានការរីកចម្រើនខ្លាំងបើធៀបនឹងប៉ុន្មានឆ្នាំមុន។ នៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ស្ថានទូតវៀតណាមក៏ចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង ហើយតែងតែអមដំណើរ និងគាំទ្រសកម្មភាពរបស់ក្លឹបវៀតណាមរបស់យើង។
ដើម្បីឱ្យជនជាតិវៀតណាមនៅបរទេសរក្សាភាសា និងវប្បធម៌វៀតណាម ខ្ញុំគិតថាយើងត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើចំណុចមួយចំនួន។ ជាដំបូង យើងគួរតែបង្កើនសកម្មភាពវប្បធម៌ក្នុងសហគមន៍ ដូចជាការរៀបចំបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី ខួបមរណភាពរបស់ស្តេច Hung ពិធីបុណ្យពាក់កណ្តាលសរទរដូវ... ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះ សេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះភាសា និងវប្បធម៌វៀតណាមនឹងត្រូវបានដាស់តឿន និងចិញ្ចឹមបីបាច់សម្រាប់ទាំងមនុស្សជំនាន់យើង និងមនុស្សជំនាន់ក្រោយ។ លើសពីនេះ ចាំបាច់ត្រូវបណ្តុះបណ្តាល និងជំរុញបុគ្គលដែលមានទឹកចិត្តចូលរួមបង្រៀនយ៉ាងទូលំទូលាយនៅក្នុងតំបន់ដែលប្រជាជនវៀតណាមរស់នៅ និងបង្កើតថ្នាក់បង្រៀនភាសាវៀតណាមប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ ចំណុចសំខាន់មួយទៀតក្នុងការអភិរក្សជនជាតិវៀតណាមសម្រាប់ជំនាន់វ័យក្មេងគឺតួនាទីរបស់ឪពុកម្តាយវៀតណាម។ ដោយសារតែពួកគេគឺជាមនុស្សដែលជិតស្និទ្ធបំផុត និងមានឥទ្ធិពលបំផុតចំពោះកុមារ។ នៅពេលដែលប្រជាជនវៀតណាមគ្រប់រូបមានស្មារតីរក្សាភាសាកំណើតសម្រាប់កូនៗរបស់ពួកគេដោយខ្ជាប់ខ្ជួន និងខ្ជាប់ខ្ជួន នោះជនជាតិវៀតណាមពិតជានឹងមានភាពរឹងមាំខ្លាំងនៅក្នុងសហគមន៍វៀតណាមនៅក្រៅប្រទេស។
“ពេលចូលរួមកម្មវិធី Homeland Spring ខ្ញុំមានអារម្មណ៏ពិសេសណាស់ ព្រោះឆ្នាំនេះ វៀតណាមនៅក្រៅប្រទេសអាចចូលរួមកាន់តែច្រើន។ តាមរយៈសកម្មភាពបែបនេះ យើងមានឱកាសរួមចំណែកគំនិតតូចតាចរបស់យើងក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រទេស។ ដូច្នេះហើយ កម្មវិធី Homeland Spring មិនត្រឹមតែជាព្រឹត្តិការណ៍ជួបជុំគ្នាប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជានិមិត្តរូបនៃសាមគ្គីភាព និងឯកភាពគ្នាក្នុងចំណោមប្រជាជនវៀតណាមគ្រប់ទីកន្លែង។ ដោយមានកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរបស់ជនជាតិវៀតណាមនៅឯបរទេស វៀតណាមអាចទាញយកប្រយោជន៍ពីបញ្ញា ធនធាន និងស្នេហាជាតិ កើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងក្នុងយុគសម័យសមាហរណកម្ម និងអភិវឌ្ឍន៍។ ដូច្នេះហើយ រាល់ពេលដែលខ្ញុំត្រលប់មកវិញ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលបានឃើញប្រទេសរបស់ខ្ញុំផ្លាស់ប្តូរ ហើយជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនក្នុងប្រទេសកាន់តែប្រសើរឡើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ”។
ប្រភព៖ https://daidoanket.vn/can-them-nua-nhung-nguoi-nhom-lua-tinh-yeu-tieng-viet-10298604.html
Kommentar (0)