26 ឆ្នាំសម្រាប់ការជួបជុំគ្នា។

ពីឆ្វេងទៅស្តាំ៖ តន្ត្រីករ Nhi Do កវី Tran Thi Bich Thuy និងអ្នកនិពន្ធ Do Anh Vu នៅឯពិធីជួបជុំ។

ហាណូយ​ជា​ប្រភព​បំផុស​គំនិត​មិន​ចេះ​ចប់​ជា​យូរ​មក​ហើយ​សម្រាប់​អក្សរសាស្ត្រ និង​សិល្បៈ រួម​ទាំង​តន្ត្រី។ មានបទចម្រៀងល្បីៗជាច្រើនអំពីទីក្រុងហាណូយ ដែលត្រូវបានកែសម្រួលពីកំណាព្យ។ ចម្រៀងជាច្រើនរបស់តន្ត្រីករ Phu Quang អាចរៀបរាប់បានដូចជា៖ ហាណូយនៅថ្ងៃត្រឡប់មកវិញ (កំណាព្យដោយ Thanh Tung), Em oi Ha Noi pho (កំណាព្យដោយ Phan Vu), Im lang dem Ha Noi (កំណាព្យដោយ Pham Thi Ngoc Lien), Chieu phu Tay Ho (កំណាព្យដោយ Thai Thang Long), Mo ve noi xala (កំណាព្យដោយ Thai Khih Thug Long), ដុង ហាណូយ (កំណាព្យដោយ តាកុកជុង)។ ហើយបទចម្រៀងផ្សេងទៀតដែលមហាជនទូទាំងប្រទេសបានស្គាល់ដូចជា៖ ហាណូយក្នុងរដូវគ្មានភ្លៀង (Truong Quy Hai តែងកំណាព្យដោយ Bui Thanh Tuan), តើអ្នកជារដូវស្លឹកឈើជ្រុះហាណូយ (Tran Quang Loc និពន្ធកំណាព្យដោយ To Nhu Chau)។

រឿងមួយដែលងាយមើលនោះគឺក្នុងបទចម្រៀងខាងលើភាគច្រើន អ្នកនិពន្ធ និងអ្នកនិពន្ធទំនុកច្រៀង គឺជាមិត្តភក្តិដែលស្គាល់គ្នា សូម្បីតែស្និទ្ធស្នាលណាស់។ មានតែការលេងជាមួយគ្នា និងស្រលាញ់គ្នា ទើបយើងអាចមានការអាណិតអាសូរ និងយល់ចិត្តគ្នាបានយ៉ាងងាយស្រួល ហើយយើងអាចសូត្រកំណាព្យគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីរឹតចំណងមិត្តភាពកាន់តែស៊ីជម្រៅ។ ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះខ្ញុំចង់ប្រាប់មិត្តអ្នកអានអំពីករណីពិសេសមួយនៃការពេញនិយមកវីដែលអ្នកលេងភ្លេងមិនដឹងអ្វីទាំងអស់អំពីអ្នកនិពន្ធកំណាព្យហើយពិតណាស់មិនដែលជួបគាត់ទេ។ ហើយនៅតែជាបទចម្រៀងដ៏ល្អអំពីទីក្រុងហាណូយបានកើតមក។ នោះ​គឺ​បទ “និពន្ធ​សម្រាប់​រដូវ​រងា” ដោយ​តន្ត្រីករ Nhi Do ដែល​និពន្ធ​ដោយ​លោក Tran Thi Bich Thuy។

កាសែត Hanoi Moi Weekend ក្នុងទសវត្សរ៍ទី 90 នៃសតវត្សទីចុងក្រោយតែងតែមានទំព័រកំណាព្យ។ ហើយ​ក្នុង​ការ​បោះពុម្ព​ផ្សាយ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី ១៤ ខែ​មីនា ឆ្នាំ ១៩៩៨ មាន​កំណាព្យ​មួយ​មាន​ចំណង​ជើង​ថា ការ​សរសេរ​សម្រាប់​រដូវ​រងា​ដោយ​អ្នក​និពន្ធ Tran Thi Bich Thuy។ កំណាព្យដើមមានដូចខាងក្រោម៖

សេចក្តីព្រាងនៃកំណាព្យ "ការសរសេរសម្រាប់រដូវរងារ" ។

ពេលឆ្ងាយទើបបងស្រលាញ់អូនជាង

រដូវរងាដ៏ផ្អែមល្ហែមនៃទីក្រុងហាណូយ

ដើម​ក្រពើ​ចាស់​តាម​ផ្លូវ​ត្រូវ​គេ​ឆ្ងល់។

សូមឱ្យស្លឹកធ្លាក់ចុះនៅពេលរសៀល

តើរដូវរងាមួយណាដែលនៅឆ្ងាយពីអ្នក?

ឆ្ងាយពីគ្រប់ជ្រុងផ្លូវដែលធ្លាប់ស្គាល់

ឆ្ងាយពីហាងកាហ្វេ Nguyen Du ក្លិនផ្កាទឹកដោះគោ

តើខ្ញុំនឹងអង្គុយជាមួយអ្នកណា?

នៅពេលដែលទីក្រុងមកដល់ពេលយប់

ទុក្ខព្រួយដោយគ្មានអ្នក។

សំឡេងព្យាណូបន្ទរតាមគ្រប់បង្អួច។

កំណត់សម្គាល់ចុងក្រោយបន្លឺឡើងក្នុងខ្យល់

ញាក់​បន្តិច​ល្មម​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​យំ

ខ្ញុំចាំរដូវរងា

ផ្កាទឹកដោះគោរីកយឺតនៅកាច់ជ្រុងផ្លូវ

ខ្យល់នៅតែលាតសន្ធឹងតាមផ្លូវតូច

ទីក្រុងហាណូយនៅក្នុងខ្ញុំ បានប្រែទៅជារដូវមូសុង។

ចៃដន្យ ទំព័រកាសែតដែលមានកំណាព្យបានទៅដល់តន្ត្រីករ Nhi Do ដែលពេលនោះជានិស្សិតនៅមហាវិទ្យាល័យសារព័ត៌មាន សាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសង្គម និងមនុស្សសាស្ត្រ សាកលវិទ្យាល័យជាតិវៀតណាម ទីក្រុងហាណូយ។ បទ​ចម្រៀង​នេះ​ត្រូវ​បាន​តែង​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស ដោយ​រក្សា​ទំនុក​កំណាព្យ​ស្ទើរតែ​ដដែល។ សាច់ភ្លេងដ៏ផ្អែមល្ហែមរបស់ E minor នាំអារម្មណ៍អ្នកស្តាប់ចូលទៅក្នុងសាច់រឿងស្នេហាដ៏រំជួលចិត្តរបស់គូស្នេហ៍ដែលនៅឆ្ងាយ។ មិត្តរួមថ្នាក់របស់ Nhi Do ជាច្រើនចូលចិត្តបទចម្រៀងនេះ។ ការសរសេរសម្រាប់រដូវរងាបានបន្តរីករាលដាលកាន់តែទូលំទូលាយ ទៅដល់និស្សិតមកពីនាយកដ្ឋានផ្សេងៗនៅក្នុងសាកលវិទ្យាល័យ ហើយបន្ទាប់មកបានស្គាល់ដល់យុវជនជាច្រើន។ ក្នុងឆ្នាំ 2000 រំលឹកខួបលើកទី 10 នៃមហាវិទ្យាល័យសារព័ត៌មាន លោក Nhi Do បានយកហ្គីតានៅលើឆាកដើម្បីអមដំណើរមិត្តរួមថ្នាក់លោក Nguyen Truong Giang ក្នុងការច្រៀងបទចម្រៀង "Writing for Winter" ដើម្បីជាការអបអរសាទរយ៉ាងក្លៀវក្លាពីមិត្តភ័ក្តិ លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ ហើយបន្ទាប់មករំជួលចិត្តពីទស្សនិកជន។ បន្ទាប់​ពី​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា​នៅ​មហាវិទ្យាល័យ​សារព័ត៌មាន​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០០៤ លោក Nhi Do បាន​ធ្វើ​ការ​នៅ​នាយកដ្ឋាន​តន្ត្រី ស្ថានីយ​វិទ្យុ​សំឡេង​វៀតណាម។ បទចម្រៀង "សរសេរសម្រាប់រដូវរងា" ត្រូវបានអនុម័តដោយតន្ត្រីករ Do Hong Quan ដែលជាប្រធានផ្នែកតន្ត្រីនៅពេលនោះដើម្បីដាក់ចូលទៅក្នុងផលិតកម្ម។ តន្ត្រីករ Doan Nguyen ទទួលបន្ទុករៀបចំបទចម្រៀង។ ដោយហៅខ្ញុំមកពីអាមេរិក តន្ត្រីករ Doan Nguyen បានរំឮកថា “នៅពេលនោះ ខ្ញុំពិតជាភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ ព្រោះខ្ញុំមិនគិតថា Nhi Do នៅក្មេងនោះទេ។ តន្ត្រីករ​ជាច្រើន​នៅពេល​សរសេរ​ការរៀបចំ​នឹង​ខ្វល់​តែ​នឹង​តន្ត្រី​ប៉ុណ្ណោះ ហើយ​មិន​សូវ​យកចិត្តទុកដាក់​លើ​ទំនុកច្រៀង​ប៉ុន្មាន​ទេ។ ប៉ុន្តែ​ក្នុង​ករណី​នេះ ខ្ញុំ​បាន​អាន​ទំនុក​ច្រៀង​យ៉ាង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ព្រោះ​នេះ​ជា​បទ​ដែល​កំណត់​ជា​កំណាព្យ។ Nhi Do បាន​ប៉ះ​ព្រលឹង​នៃ​កំណាព្យ​ដើម្បី​សរសេរ​បទ​ភ្លេង​ដែល​បរិសុទ្ធ​, ទន់ភ្លន់​និង​ពិត​ជា​អារម្មណ៍​របស់​អ្នក​ដែល​ទើប​តែ​ចាប់​ផ្តើ​ម​ស្រឡាញ់​។ ខ្ញុំ​បាន​ប្រើ​ខ្សែ​ជាច្រើន​ក្នុង​ការ​រៀបចំ​ដោយ​ចេតនា​ដើម្បី​បន្ថែម​អារម្មណ៍​នៃ​ភាព​ពិត និង​ទុក្ខព្រួយ។ នេះ​គឺ​ជា​បទ​ចម្រៀង​ដ៏​ជោគជ័យ​របស់ Nhi Do តាំង​ពី​ចាប់​ផ្ដើម​និពន្ធ​បទ​ភ្លេង”។

ក្រោយ​ពី​បទ​ចម្រៀង​នេះ​ត្រូវ​បាន​រៀប​ចំ​ឡើង​នោះ​ត្រូវ​បាន​ប្រគុំ​ដោយ​សិល្បករ​សិល្បការិនី ឌឹក ឡុង ជាមួយ​វង់ភ្លេង។ ការថតបទចម្រៀងរបស់សិល្បករ ឌឹក ឡុង នៅ Studio M ដែលជាស្ទូឌីយ៉ូល្អបំផុតរបស់ Voice of Vietnam នៅពេលនោះ រីករាលដាលយ៉ាងឆាប់រហ័សនៅលើបណ្តាញសង្គម ត្រូវបានបង្ហោះឡើងវិញដោយគេហទំព័រតន្ត្រីជាច្រើន រួមជាមួយនឹងវេទិកាផ្សេងទៀតដូចជា Youtube, Facebook... អ្វីដែលធ្វើឱ្យ Nhi Do ព្រួយបារម្ភ និងព្រួយបារម្ភនោះគឺគាត់នៅតែមិនដឹងថា Tran Thi Bich Thuy ជានរណា។ នៅពេលដែលគាត់បានឮនរណាម្នាក់និយាយថានេះជាអ្នកនិពន្ធរស់នៅក្នុងទីក្រុង Da Lat Nhi Do បានហោះទៅ Da Lat ជាច្រើនដងដើម្បីស្វែងរកព័ត៌មាន ប៉ុន្តែនៅតែមិនមានព័ត៌មាន។

ជាច្រើនឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ មិត្តភ័ក្តិ និងបងប្អូនរបស់ Nhi Do នៅតែច្រៀងបទ “Writing for Winter” ខ្លាំងៗនៅរាល់ការជួបជុំគ្នា រាល់ពេលញ៉ាំតែ និងស្រា។ ទោះបីជា Nhi Do ក្រោយមកបាននិពន្ធបទចម្រៀងរាប់រយបទផ្សេងទៀតក៏ដោយ ក៏គាត់មិនដែលភ្លេចសញ្ញាណពិសេសនៃការសរសេរសម្រាប់រដូវរងាដែរ។ បន្ទាប់ពី ង្វៀន ទ្រុងយ៉ាង មិត្តម្នាក់ទៀតដែលច្រៀងបទនេះបានល្អគឺកវីអ្នកកាសែត Khanh Van Tran Nhat Minh អតីតនិស្សិតផ្នែកសារព័ត៌មាន K44 សាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសង្គម និងមនុស្សសាស្ត្រ។ ចៃដន្យ ស្ថានភាពរបស់ Nhat Minh បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សាគឺពិតជាដូចតួអក្សរក្នុងបទចម្រៀង។ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យសារព័ត៌មាន លោក Nhat Minh បានទៅទីក្រុងហូជីមិញ ដើម្បីធ្វើការនៅកាសែត Popular Science។ មិត្ត​ស្រី​របស់​គាត់​នៅ​ពេល​នោះ​នៅ​តែ​ចូល​ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយ​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ​វិទ្យាសាស្ត្រ​សង្គម និង​មនុស្សសាស្ត្រ។ ជា​ច្រើន​ដង​ហើយ​ដែល​បទ​ចម្រៀង​នេះ​ផ្ទុះ​ឡើង​តាម​ទូរសព្ទ​ពេល​ Nhat Minh ច្រៀង​ជូន​គូស្នេហ៍​នៅ​ទីក្រុង​ហាណូយ។ តើស្រក់ទឹកភ្នែកប៉ុន្មានដែលស្រក់ពីចម្ងាយ។

បទ​ចម្រៀង​នេះ​មាន​សាច់​ភ្លេង​ដ៏​ផ្អែម​ល្ហែម និង​ស៊ីជម្រៅ និង​ទំនុក​ច្រៀង​ដ៏​ពីរោះ​បាន​ចាក់​ចូល​ចិត្ត​មិត្ត​ភក្តិ​របស់ Nhi Do។ គ្រប់គ្នាបានអរគុណអ្នកនិពន្ធកំណាព្យដោយស្ងៀមស្ងាត់ ដោយមិនដឹងថានាងនៅឯណា។ មិនត្រឹមតែ Nhat Minh ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏មានមិត្តភក្តិជាច្រើនទៀតរបស់ Nhi Do ដូចជាកវី និងអ្នកកាសែត Nguyen Quang Hung កវី Truong Xuan Thien តន្ត្រីករ Duong Hong Kong ហើយខ្ញុំទាំងអស់គ្នាបានព្យាយាមស្វែងរកព័ត៌មានអំពី Tran Thi Bich Thuy ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមក។ បន្ទាប់មក ជាសំណាងល្អ នៅពាក់កណ្តាលខែកញ្ញា ខ្ញុំបានរកឃើញដោយចៃដន្យថា អ្នកទទួលខុសត្រូវលើទំព័រកំណាព្យនៃកាសែត Hanoi Moi Weekend នៅថ្ងៃនោះ គឺជាកវី និងអ្នកកាសែត Vuong Tam ។ ខ្ញុំ​បាន​ផ្ញើ​សារ​ទៅ​គាត់​ដើម្បី​សួរ​ពី​ទំព័រ​កំណាព្យ និង​កំណាព្យ​របស់ Tran Thi Bich Thuy ហើយ​គាត់​ក៏​ផ្ញើ​ទំព័រ Facebook របស់​អ្នក​និពន្ធ​មក​ខ្ញុំ​យ៉ាង​រហ័ស។ ការផ្ញើសារ និងជជែកជាមួយ Bich Thuy ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលដែលដឹងថា Thuy ក៏ជាអតីតនិស្សិតនៃមហាវិទ្យាល័យសារព័ត៌មានថ្នាក់ទី ៣៧ នៃសាកលវិទ្យាល័យជាតិហាណូយផងដែរ។ ហើយ Thuy មិន​ដែល​ដឹង​ថា​កំណាព្យ​របស់​នាង​ត្រូវ​បាន​កំណត់​ជា​តន្ត្រី​ទេ ទោះបី​ជា​នាង​ទទួល​បន្ទុក​លើ​ការ​ត្រួតពិនិត្យ​ខ្លឹមសារ និង​ការ​រក្សាសិទ្ធិ​សម្រាប់​សេវា​ទូរសព្ទ​របស់ Vinaphone ដែល​រួម​បញ្ចូល​ទិន្នន័យ​តន្ត្រី​រាប់​ម៉ឺន​បទ។ បន្ទាប់ពីបានស្តាប់ការថតដោយសិល្បករកិត្តិយស ឌឹកឡុង និងឃ្លីបដែលសំដែងដោយកវី និងអ្នកកាសែត Khanh Van Tran Nhat Minh លោក Thuy មានការរំជួលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ហើយសង្ឃឹមថានឹងបានជួបតន្ត្រីករ Nhi Do នៅថ្ងៃណាមួយ។

ខ្ញុំ​បាន​កំណត់​ពេល​ណាត់​ជួប​ដ៏​កក់ក្ដៅ និង​គួរ​ឱ្យ​ស្ញប់ស្ញែង​នេះ​នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​ទីក្រុង​ហាណូយ​កំពុង​ជួប​នឹង​រដូវ​ខ្យល់​មូសុង។ ថ្ងៃនេះ Writing for Winter បានបន្លឺឡើងជាច្រើនដងនៅចំពោះមុខមិត្តភក្តិ និងបងប្អូន។ យើងបានច្រៀងជូនមិត្តភ័ក្តិពីរនាក់ដែលបានទទួលមរណៈភាព គឺលោក Nguyen Truong Giang និង Tran Nhat Minh ដែលជាមិត្តភ័ក្តិពីរនាក់ដែលមានបំណងចង់ជួបអ្នកនិពន្ធកំណាព្យដែរ ប៉ុន្តែមិនដែលបានធ្វើឡើយ។

ដូច្នេះបន្ទាប់ពី 26 ឆ្នាំមក ជាលើកដំបូងដែលអ្នកនិពន្ធ និងកវីបានជួបគ្នាដោយមនោសញ្ចេតនាដ៏លើសលប់ទាំងសងខាង។ ខ្ញុំជឿថាកិច្ចប្រជុំនេះនឹងបង្កើតការលើកទឹកចិត្តដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ Nhi Do ក្នុងការបោះពុម្ពស៊ីឌីរបស់គាត់ក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ។ Bich Thuy នឹងស្វែងរកសៀវភៅកំណាព្យចាស់របស់នាងជាមួយនឹងកំណាព្យជាច្រើនដែលមិនទាន់បានបោះពុម្ព ក៏ដូចជាការសរសេរកំណាព្យថ្មីៗផងដែរ។ ហើយដូចលោក ធី ថា ច្បាប់ចម្លងសរសេរដោយដៃនៃកំណាព្យ "Writing for Winter" នៅតែដដែល...

ប្រភព៖ https://daidoanket.vn/26-nam-cho-mot-lan-hoi-ngo-10292586.html