ห้ามเลี้ยงสัตว์ในตัวเมือง

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ในพื้นที่หลายแห่งทั่วประเทศ รวมทั้งจังหวัดกวางนิญ ไม่ใช่เรื่องยากที่จะเห็นฟาร์มปศุสัตว์และสัตว์ปีกขนาดเล็กแทรกอยู่ในพื้นที่อยู่อาศัยในตัวเมือง การทำปศุสัตว์ไม่เพียงแต่ทำให้สูญเสียความสวยงามของเมืองเท่านั้น แต่ยังก่อให้เกิดมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม ก่อให้เกิดโรค และส่งผลกระทบต่อชีวิตของครัวเรือนโดยรอบอีกด้วย เมื่อเผชิญกับสถานการณ์ดังกล่าว หลายจังหวัดและเมืองทั่วประเทศได้ออกนโยบายควบคุมพื้นที่ที่ไม่อนุญาตให้เลี้ยงปศุสัตว์ในเขตเมืองชั้นใน

ในความเป็นจริงการทำฟาร์มปศุสัตว์ขนาดเล็กในเขตเมืองส่งผลที่ตามมามากมายในการป้องกันและควบคุมโรค ในลักษณะเดียวกับการระบาดของโรคอหิวาต์แอฟริกาในสุกรเมื่อเร็วๆ นี้ การระบาดส่วนใหญ่เกิดขึ้นในฟาร์มขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ในเขตที่อยู่อาศัยและตัวเมืองโดยไม่ได้จัดให้มีฟาร์มแบบปิดเพื่อความปลอดภัยทางชีวภาพ

จากสถานการณ์ที่ย่ำแย่ของการเลี้ยงสัตว์ขนาดเล็กในเขตที่อยู่อาศัยในเมืองและใจกลางเมือง ในการประชุมสมัยที่ 22 สภาประชาชนจังหวัดชุดที่ 14 ได้ผ่านมติหมายเลข 45/2024/NQ-HDND ลงวันที่ 5 พฤศจิกายน 2567 กำหนดพื้นที่ในใจกลางเมือง ได้แก่ เมือง ตำบล ตำบล และพื้นที่อยู่อาศัยที่ไม่อนุญาตให้เลี้ยงสัตว์ และสนับสนุนนโยบายในการย้ายฟาร์มเลี้ยงสัตว์ออกจากพื้นที่ที่ไม่อนุญาตให้เลี้ยงสัตว์ในจังหวัดกว๋างนิญ

ผ้าห่ม — การเลี้ยงปศุสัตว์ขนาดเล็กและฟาร์มสัตว์ปีกที่แทรกอยู่ในเขตที่อยู่อาศัยในตัวเมืองและตัวเมืองในจังหวัดจะถูกหยุดและย้ายออกไป

ทั้งนี้ เรื่องที่จะนำมาใช้บังคับ คือ องค์กร ครัวเรือน และบุคคลที่ประกอบกิจการเลี้ยงสัตว์ ตามที่กำหนดไว้ในมาตรา 2 วรรค 2 กฎหมายว่าด้วยปศุสัตว์ พ.ศ. 2561 ในจังหวัดกวางนิญ (มติฉบับนี้ไม่นำไปใช้กับกรณีเลี้ยงสัตว์ประดับหรือการเลี้ยงสัตว์ในห้องปฏิบัติการโดยไม่ก่อให้เกิดมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม)

พื้นที่ที่ไม่อนุญาตให้เลี้ยงปศุสัตว์ ได้แก่ พื้นที่ในตัวเมือง อำเภอ ตำบล และพื้นที่อยู่อาศัยในจังหวัดกวางนิญ อาคารชุด อาคารพักอาศัยสังคม พื้นที่จัดสรรที่กระจุกตัว และพื้นที่ในเมืองที่ตั้งอยู่ในเขต ตำบล และเทศบาลที่ได้รับการอนุมัติจากหน่วยงานที่มีอำนาจ

สภาประชาชนจังหวัดมอบหมายให้คณะกรรมการประชาชนจังหวัดกำกับดูแลการจัดองค์กรและการดำเนินการตามมติเพื่อให้เกิดการประชาสัมพันธ์ ความโปร่งใส และทันเวลา การเสริมสร้างการเผยแพร่กฎหมายว่าด้วยการเลี้ยงสัตว์และมติควบคุมพื้นที่ห้ามเลี้ยงสัตว์ การพัฒนาแผนการย้ายถิ่นฐาน; วางแผนเรื่องที่ดินอย่างเร่งด่วนและลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานสำหรับการเลี้ยงปศุสัตว์แบบรวมศูนย์เพื่อรองรับการย้ายถิ่นฐาน และดำเนินการตามนโยบายสนับสนุนการย้ายถิ่นฐานอย่างทันท่วงทีและเหมาะสม หลีกเลี่ยงความคิดเชิงลบและการทุจริตคอร์รัปชั่นเมื่อดำเนินการตามนโยบาย

จากการทบทวนการดำเนินการตามมติคณะรัฐมนตรีที่ 45/2567/นค-คห-4 ที่กำหนดห้ามมิให้พื้นที่ในเขตเมือง ตำบล เทศบาล และเขตที่อยู่อาศัยในตัวเมือง เลี้ยงสัตว์ภายในจังหวัด พบว่าครัวเรือนเลี้ยงสัตว์ได้รับผลกระทบ 761 หลังคาเรือน ในจำนวนนี้ 87.8% เป็นครัวเรือนปศุสัตว์ขนาดเล็ก ซึ่งส่วนใหญ่เป็นครัวเรือนที่สามารถพึ่งตนเองได้ และไม่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเศรษฐกิจครัวเรือนหรือการเลี้ยงปศุสัตว์เชิงพาณิชย์

มติที่ 45/2024/NQ-HDND กำหนดนโยบายสนับสนุนการย้ายฟาร์มปศุสัตว์ออกจากพื้นที่ที่ไม่อนุญาตให้เลี้ยงปศุสัตว์ด้วย ทั้งนี้ องค์กร ครัวเรือน และบุคคลที่ประกอบกิจการในพื้นที่ที่ไม่อนุญาตให้ทำการเลี้ยงปศุสัตว์ จึงมีสิทธิได้รับการสนับสนุนการย้ายถิ่นฐานตามมาตรา 7 แห่งพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 106/2024/ND-CP ลงวันที่ 1 สิงหาคม 2024 ของรัฐบาล กำหนดนโยบายสนับสนุนการปรับปรุงประสิทธิภาพการเลี้ยงปศุสัตว์

ในจังหวัดปัจจุบัน การเลี้ยงสัตว์ในครัวเรือนมีสัดส่วนมากกว่าร้อยละ 96 การทำปศุสัตว์ขนาดเล็กสร้างความยากลำบากในการป้องกันและควบคุมโรคระบาด การรับรองความปลอดภัยอาหารและสุขอนามัย รวมไปถึงก่อให้เกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อมในพื้นที่ใจกลางเมือง การออกมติที่ 45/2024/NQ-HDND โดยสภาประชาชนจังหวัดชุดที่ 14 จะช่วยแก้ไขข้อบกพร่องดังกล่าวได้ในเร็วๆ นี้ ส่งผลให้ภาคอุตสาหกรรมปศุสัตว์ของจังหวัดพัฒนาไปในทิศทางที่เข้มข้นและยั่งยืนมากยิ่งขึ้น

แหล่งที่มา