อันตรายจากภาวะเรือนกระจกในฟาร์มปศุสัตว์

ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ คุกคามความมั่นคงด้านอาหาร

ปรากฏการณ์เรือนกระจกในการทำปศุสัตว์ คือ ปรากฏการณ์ที่ก๊าซเรือนกระจกเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะก๊าซมีเทน (CH4) และไนตรัสออกไซด์ (N2O) ที่เกิดจากกิจกรรมการทำปศุสัตว์ เวียดนามเป็นประเทศที่มีปศุสัตว์และสัตว์ปีกจำนวนมาก ในขณะที่วิธีการเพาะปลูกขนาดเล็กและการเลี้ยงสัตว์ยังอยู่ในระดับสูง (มากกว่า 50%) ดังนั้นปริมาณขยะจากปศุสัตว์ที่ถูกปล่อยสู่สิ่งแวดล้อมในแต่ละวันจึงมีจำนวนมาก มีฝูงควายจำนวนรวมประมาณ 2.2 ล้านตัว วัว 6.23 ล้านตัว หมู 26.5 ล้านตัว และสัตว์ปีก 558.9 ล้านตัว ด้วยเหตุนี้ ฝูงปศุสัตว์และสัตว์ปีกทั้งหมดจึงปล่อยของเสียออกสู่สิ่งแวดล้อมนับล้านตันทุกวัน ไม่ต้องพูดถึงการปล่อยมลพิษและผลิตภัณฑ์อื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกิดโรคระบาด ปริมาณก๊าซพิษจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว

ปัจจุบันฝูงวัวทั้งประเทศมีจำนวน 6.23 ล้านฝูง ก่อให้เกิดของเสียสู่สิ่งแวดล้อมเป็นจำนวนมากทุกวัน

แหล่งที่มาหลักของก๊าซเรือนกระจกจากการเลี้ยงปศุสัตว์คือกระบวนการย่อยอาหารของปศุสัตว์ เมื่อวัวเคี้ยวอาหาร จุลินทรีย์ในกระเพาะของวัวจะผลิตก๊าซมีเทน ปุ๋ยและการจัดการดิน การใช้ปุ๋ยเคมี และการจัดการดินที่ไม่เหมาะสม นำไปสู่การปล่อยก๊าซไนตรัสออกไซด์ ขยะอาหารและอาหารสัตว์ที่ไม่ได้บริโภคจะสลายตัวและเกิดก๊าซมีเทนและไนตรัสออกไซด์ การบำบัดของเสียจากปศุสัตว์ที่ไม่เหมาะสม รวมทั้งของเสียของแข็งและของเหลวจากการทำฟาร์ม การฆ่า และการแปรรูป ยังก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจกอีกด้วย

ผลกระทบของปรากฏการณ์เรือนกระจกต่อการเลี้ยงปศุสัตว์ไม่น้อย ประการแรก คือ การเพิ่มอุณหภูมิของโลก ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ส่งผลให้เกิดการขาดแคลนน้ำ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แสดงให้เห็นชัดเจนว่าผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ทำให้หลายพื้นที่ประสบภัยแล้ง แม่น้ำ ลำธาร และทะเลสาบต่างๆ ขาดแคลนน้ำเพิ่มมากขึ้น ประชาชนในหลายพื้นที่ขาดแคลนน้ำสำหรับการดำรงชีวิตประจำวัน ส่งผลโดยตรงต่อกระบวนการเลี้ยงปศุสัตว์ สัตว์เลี้ยงและสัตว์ปีกขาดน้ำเพื่อใช้เป็นอาหารและเครื่องดื่มในแต่ละวัน และขาดน้ำสำหรับทำความสะอาดโรงเรือนและอาบน้ำสัตว์เลี้ยง ซึ่งส่งผลโดยตรงต่อการเจริญเติบโตและพัฒนาการของสัตว์

ต่อไปคือการระบาดของโรคระบาดในคนและสัตว์ ทำให้คุณภาพสินค้าปศุสัตว์ลดลง พร้อมกันนั้นยังทำให้คุณภาพของดินเสื่อมโทรมลงและทำให้สูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพอีกด้วย การปล่อยก๊าซเรือนกระจกทำให้ปริมาณกรดในฝนเพิ่มขึ้น ส่งผลต่อค่า pH ของดิน ลดการเจริญเติบโตของพืช และส่งผลกระทบต่อแหล่งอาหารสัตว์ นอกจากนี้การทำลายปศุสัตว์และสัตว์ปีกใต้ดินพร้อมทั้งสารเคมีและผงปูนขาวจำนวนมากยังส่งผลกระทบอย่างมากต่อคุณภาพของดิน ส่งผลกระทบต่อแหล่งน้ำใต้ดิน และส่งผลกระทบโดยตรงต่อสิ่งแวดล้อมในการดำรงชีวิตของมนุษย์และสัตว์อีกด้วย

การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศยังเปลี่ยนแปลงถิ่นที่อยู่อาศัยของพืชและสัตว์ ส่งผลให้สูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ ความไม่สมดุลของระบบนิเวศ ส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศและห่วงโซ่อาหารในการทำปศุสัตว์ ส่งผลให้ผลผลิตและประสิทธิภาพลดลง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการเลี้ยงปศุสัตว์ยังเพิ่มต้นทุนการผลิตและความไม่มั่นคงทางอาหารอีกด้วย ในความเป็นจริง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและสภาพอากาศที่เลวร้ายที่เกิดขึ้นกับฟาร์มปศุสัตว์ทำให้ต้นทุนการผลิตปศุสัตว์เพิ่มขึ้น เนื่องจากต้องมีการลงทุนในมาตรการเพื่อป้องกันและเอาชนะผลที่ตามมา ผลกระทบของตลาดโลก ต่อการผลิตอาหารสัตว์ที่หยุดนิ่ง ต้นทุนการผลิตที่เพิ่มขึ้นส่งผลให้ต้นทุนปัจจัยการผลิตสำหรับอุตสาหกรรมปศุสัตว์เพิ่มขึ้นด้วย

จำเป็นต้องส่งเสริมการโฆษณาชวนเชื่อเพื่อสร้างความตระหนักรู้ให้กับประชาชนเกี่ยวกับการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการเลี้ยงปศุสัตว์

ส่งเสริมการทำปศุสัตว์อย่างปลอดภัยและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม

ผลกระทบที่เป็นอันตรายจากการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในการทำฟาร์มปศุสัตว์นั้นมีไม่น้อย ในร่างพระราชกฤษฎีกาแก้ไขและเพิ่มเติมมาตราต่างๆ ของพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 06/2022/ND-CP ลงวันที่ 7 มกราคม 2022 ของรัฐบาลว่าด้วยการควบคุมการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและการป้องกันโอโซน กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เสนอให้เพิ่มกฎเกณฑ์ที่กำหนดให้ฟาร์มปศุสัตว์ที่มีปริมาณโคตั้งแต่ 1,000 ตัวขึ้นไป หรือสุกรตั้งแต่ 3,000 ตัวขึ้นไป ต่อปี ต้องจัดทำบัญชีก๊าซเรือนกระจก

ดังนั้นเพื่อลดผลกระทบของปรากฏการณ์เรือนกระจกในฟาร์มปศุสัตว์ให้เหลือน้อยที่สุด วิธีแก้ปัญหาพื้นฐานคือการพัฒนาฟาร์มปศุสัตว์แบบยั่งยืน ใช้มาตรการการเลี้ยงปศุสัตว์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เช่น ลดการใช้พืชอาหารสัตว์แปรรูป ใช้หญ้าอาหารสัตว์สีเขียว จัดการขยะอย่างมีประสิทธิภาพ และใช้พลังงานหมุนเวียน ในอนาคตอันใกล้นี้ ท้องถิ่นต่างๆ ควรดำเนินการวางแผนปศุสัตว์ในระดับภูมิภาคอย่างมีประสิทธิผล เน้นการเลี้ยงปศุสัตว์ และลดการเลี้ยงปศุสัตว์ขนาดเล็ก

ควบคู่ไปกับการเพิ่มประสิทธิภาพการใช้สารอาหารสัตว์ การปรับปรุงอาหารสัตว์เพื่อลดของเสียและการปล่อยน้ำเสียสู่สิ่งแวดล้อมถือเป็นวิธีแก้ปัญหาที่สำคัญในการจำกัดการปล่อยมลพิษและปรับปรุงการเจริญเติบโตและพัฒนาการของสัตว์ ในระหว่างกระบวนการเลี้ยงสัตว์ จำเป็นต้องจัดหาสารอาหารที่เพียงพอ จำกัดอาหารส่วนเกิน และลดการปล่อยก๊าซมีเทนจากระบบย่อยอาหารของสัตว์สู่สิ่งแวดล้อมให้เหลือน้อยที่สุด

ในทางกลับกัน สาเหตุหลักของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกนั้นเกิดจากการจัดการขยะปศุสัตว์ที่ไม่ได้รับการจัดการอย่างเข้มงวดและสอดประสานกันระหว่างท้องถิ่น ดังนั้น การบำบัดขยะปศุสัตว์จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งและต้องดำเนินการอย่างต่อเนื่องและสอดประสานกัน ด้วยวิธีการทางเทคนิค เช่น การทำปุ๋ยหมัก การทำบ่อก๊าซชีวภาพ การใช้ปุ๋ยสำหรับพืชผล สามารถจำกัดมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมได้ ควบคู่ไปกับการปลูกต้นไม้เพื่อดูดซับ CO2 เพิ่มความเย็นให้กับพื้นที่เลี้ยงสัตว์ และปรับปรุงคุณภาพอากาศ ใช้วัสดุที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมในการก่อสร้างโรงนา

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จำเป็นต้องเพิ่มการประยุกต์ใช้ วิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยีในการเลี้ยงสัตว์ การพัฒนาสายพันธุ์ปศุสัตว์ให้สามารถปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีใหม่ในการผลิตอาหารสัตว์ การจัดการโรคและการบำบัดของเสีย พร้อมกันนี้ยังสร้างความตระหนักรู้ให้กับประชาชนด้วย

ที่มา: https://kinhtedothi.vn/hiem-hoa-tu-hieu-ung-nha-kinh-trong-chan-nuoi.html