ប្រហែលជាសៀវភៅសរសេរដោយដៃ Dictionarium Anamitico-Latinum (1772) ដោយ P.J. Pigneaux គឺជាវចនានុក្រមមួយក្នុងចំណោមវចនានុក្រមដំបូងគេដែលកត់ត្រាពាក្យផ្សំទាំងពីរនេះជាមួយអក្សរចិន៖ ឪពុកក្មេក (岳父) ម្តាយក្មេក (岳母) ។ បើនិយាយពីអត្ថន័យវិញ នៅក្នុង Dai Nam Quoc Am Tu Vi (1895) Huynh-Tinh Paulus Cua បានរៀបរាប់ថា៖ ឪពុកក្មេក ជាឪពុកក្មេក ម្តាយក្មេក ជាម្តាយក្មេក។ ឥឡូវនេះ ចូរយើងព្យាយាមស្វែងរក និរុត្តិសាស្ត្រនៃពាក្យទាំងពីរនេះ។
ឪពុកក្មេក (岳父) មានប្រភពចេញពីរឿង Zhang Shuo (667 - 731) ក្នុងរជ្ជកាលអធិរាជ Xuanzong នៃ Tang ។ ថ្ងៃមួយបន្ទាប់ពីអធិរាជបានថ្វាយយញ្ញបូជាដល់ព្រះនៅភ្នំតាយ (ភ្នំទីមួយក្នុងជួរភ្នំទាំងប្រាំ) នាយករដ្ឋមន្ត្រី Zhang Shuo (យោងតាមឯកសារមួយចំនួន Zhang Yue) បានដំឡើងឋានៈជាកូនប្រសារបស់គាត់ភ្លាម Zheng Yi ឡើងឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ ហើយបានប្រគល់អាវក្រហមឱ្យគាត់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យោងទៅតាមបទប្បញ្ញត្តិរបស់រាជវង្សថាងនៅពេលនោះ បន្ទាប់ពីពិធីបូជារួច មន្ត្រីទាំងអស់នៅក្រោមឧកញ៉ាទាំងបីត្រូវបានទម្លាក់មួយឋានៈ។ Xuanzong បានសួរ Trinh Dat ទាំងភ្ញាក់ផ្អើល ប៉ុន្តែ Trinh Dat មិនហ៊ានឆ្លើយទេ។ Hoang Phan Xuoc ឈរក្បែរនោះ ហើយទូលស្ដេចថា៖ «នោះហើយជាអំណាចរបស់បុត្រថៃ» ( Thu Thai Son Luc Da )។ ប្រយោគ Hoang Phan Xuong បាននិយាយមានអត្ថន័យពីរ៖ មួយគឺអរគុណចំពោះឱកាសនៃពិធីឡើងភ្នំ Thai Son; មួយគឺអរគុណដល់កម្លាំងរបស់ឪពុកក្មេក។ ចាប់ពីពេលនោះមកនៅប្រទេសចិន កូនប្រសាក៏ចាប់ផ្ដើមហៅឪពុកក្មេក ថា Taishan ។ Do Thai Son ក៏មានឈ្មោះផ្សេងទៀតថា Dong Nhac ដូច្នេះ Truong Thuyet ក៏ត្រូវបានគេហៅថា ឪពុកក្មេក ឬ ឪពុកក្មេក ។
នៅក្នុងសៀវភៅ ថូផុងលូក ភាគទី ១៦ ដែល ជាវចនានុក្រម ១៨ ភាគ ដែលចងក្រងដោយ Co Truong Tu ក្នុងរាជវង្ស Qing មានប្រយោគមួយថា៖ « ឪពុកក្មេកក៏ហៅថា ឪពុកក្មេក ឬហៅថា ថៃកូន » ដែលមានន័យថា «ឪពុកក្មេក ហៅថា ឪពុកក្មេក ឬកូនប្រសារថៃ»។
នៅលើ Thai Son មានភ្នំមួយឈ្មោះថា Truong Nhan Phong (ព្រោះមើលទៅដូចមនុស្សចាស់) ដូច្នេះហើយ ឪពុកក្មេកក៏ត្រូវបានគេហៅថា ដំបងភ្លេង ឬ Truong Nhan Phong ។ ពាក្យថា "បុគ្គលិកតន្ត្រី" (岳丈) មកពីចំណងជើងនៃកំណាព្យ "បុគ្គលិកតន្ត្រីអាយុយឺនយូរ" ដោយវេជ្ជបណ្ឌិត Huang Gongfu ដែលបាននិពន្ធកំណាព្យប្រាំពីរពាក្យនេះក្នុងរាជវង្ស Ming ដើម្បីរំលឹកដល់ថ្ងៃកំណើតរបស់ឪពុកក្មេករបស់គាត់។
ម្តាយក្មេក (岳母) មកពីឃ្លា " ម្តាយក្មេក Lau chi " នៅក្នុងសៀវភៅ Gao Zhai man luc ដោយ Zeng Cao នៃរាជវង្សសុង។ លើសពីនេះ នៅមានពាក្យមួយទៀតហៅថា Thai Thuy (泰水) ជាឈ្មោះហៅក្រៅប្រើសម្រាប់ម្តាយក្មេក ដែលមានប្រភពចេញពីសៀវភៅ Ke Lac Bien ចងក្រងដោយ Trang Xuong នៅចុងបញ្ចប់នៃរាជវង្សសុងខាងជើង។ នៅក្នុងសៀវភៅស្រាវជ្រាវអត្ថបទនេះ លោក Trang Xuong ពន្យល់ថា៖ « ថៃធូ វីទ្រុងម៉ៅដា » (ថៃធុយមានន័យថាម្តាយក្មេក) ។
តាំងពីបុរាណកាលរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ពាក្យផ្សំនេះ ឪពុកក្មេក និង ម្ដាយក្មេក ច្រើនតែប្រើក្នុងស្ថានភាពផ្លូវការ ជាពិសេសក្នុងការសរសេរ ដូចជា៖ «សូមគោរពទៅសួរសុខទុក្ខឪពុកក្មេក និងម្ដាយក្មេក» (ទំ.១២៥) ឬ «ម្ដាយក្មេក» (ទំព័រ៦០៨) នៅក្នុងសៀវភៅ Dictionarium latino-anamiticum (1838) ដោយលោក Louis Taberd ។
ក្នុងស្ថានភាពមិនសូវជាផ្លូវការ មនុស្សច្រើនតែប្រើពាក្យ ឪពុកក្មេក និង ម្ដាយក្មេក ជំនួសឲ្យ ឪពុកក្មេក និង ម្ដាយក្មេក ។ នេះត្រូវបានកត់សម្គាល់នៅក្នុង វចនានុក្រមអាណ្ណាម-បារាំង (Officielle and Vulgar Language) ដោយហ្សង់ បូណេត ដែលបោះពុម្ពផ្សាយក្នុងឆ្នាំ ១៨៩៩៖ ឪពុកក្មេក , បឺ-ភឺរ (ភឺរ ដឺឡឺផូស) - ឪពុកក្មេក; ម្តាយក្មេក , belle-mère (mère de l'épouse) - ម្តាយក្មេក (ទំព័រ 50) ។
ជាចុងក្រោយ យោងទៅតាម Dai Nam Quoc Am Tu Vi (ប្រភពតែមួយ ) ជនជាតិវៀតណាមបុរាណបានប្រើពាក្យ " nhac " (岳) ជាមួយនឹងអត្ថន័យទូទៅនៃ "ឪពុកក្មេក និងម្តាយក្មេក" ឬហៅថា ឪពុកក្មេក "ឪពុកក្មេក" "ឪពុកក្មេក" "ឪពុកក្មេក" ឬ "ឪពុកក្មេក" ។ ហើយហៅម្តាយក្មេក ម្តាយក្មេក ឬ ម្តាយក្មេក ។
ប្រភព៖ https://thanhnien.vn/lat-leo-chu-nghia-nhac-phu-va-nhac-mau-185250214212910849.htm
Kommentar (0)