ชื่อจริงของนักเขียน - นักแปล Mai Son คือ Nguyen Minh Son เกิดเมื่อวันที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2499 และเคยเป็นนักเรียนที่โรงเรียน Tran Quoc Tuan จังหวัด Quang Ngai หลังจากนั้นเขาได้ติดตามครอบครัวไปอาศัยอยู่ที่ฟานรัง, นิญถ่วน
ในปีพ.ศ. 2531 หลังจากเสร็จสิ้นการรับราชการ ทหาร เขากับน้องชายของเขา เหงียน มินห์ ตวน (กาว ตวน) กลับมาทำงานในเมืองบิ่ญถวน เขาเป็นสมาชิกคณะกรรมการบริหารสองวาระแรกของสมาคมวรรณกรรมและศิลปะ Binh Thuan (วาระที่ 1: พ.ศ. 2531-2536, วาระที่ 2: พ.ศ. 2536-2541) โดยดำรงตำแหน่งหัวหน้าสำนักงานและรองบรรณาธิการบริหารของนิตยสารวรรณกรรมและศิลปะ Binh Thuan (Blue Sea) นักเขียน-นักแปล Mai Son เป็นตัวแทนในงานประชุมนักเขียนรุ่นเยาว์ครั้งที่ 3 - เดือนธันวาคม พ.ศ. 2528 จัดโดยสมาคมนักเขียนเวียดนาม เมื่อย้ายไปอยู่ที่นครโฮจิมินห์ เขาได้มีส่วนร่วมในการเป็นบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ Muc Tim และ Khan Quang Do อีกไม่กี่ปีต่อมาเขาได้รับเชิญไปทำงานที่แผนกห้องสมุดของมหาวิทยาลัยฮัวเซ็น ในช่วงเวลานี้ ภรรยาของเขา ฟอง เสียชีวิตด้วยอาการป่วยร้ายแรง เขาพยายามเอาชนะความเศร้าโศกและมุ่งมั่นศึกษาด้วยตัวเอง การเขียน แปล และการแก้ไขหนังสือและหนังสือพิมพ์ เขาได้ตีพิมพ์หนังสือ 12 เล่มในประเภทต่างๆ ของงานร้อยแก้ว การรวบรวม และการแปล รวมถึง: “101 Philosophers” โดย Tri Thuc Publishing House (ไตรมาสที่ 2 ปี 2007), “Strange Objects on the Head” (รวมเรื่องสั้น ปี 1997), “Fiction” (รวมเรื่องสั้น ปี 2003), “The Universe in an Atom” (2008), “Philosophical Stories” (2005)…
นักเขียนและนักแปล Mai Son และนักเขียน Le Minh Khue เป็นตัวแทนของเวียดนามในงานเทศกาลวรรณกรรมเอเชีย-แอฟริกาครั้งแรก (JAALFOC) ซึ่งจัดขึ้นระหว่างวันที่ 7 ถึง 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 ที่เมืองจอนจู ประเทศเกาหลีใต้ นี่คือเทศกาลที่มุ่งเน้นสร้างความสัมพันธ์ใหม่ๆ ระหว่างนักเขียน โดยเฉพาะนักเขียนชาวเอเชียและแอฟริกัน และเพื่อเสริมสร้างเสียงของนักเขียนในโลก ยุคปัจจุบัน ในการประชุมนักเขียนราว 100 คนจากสองทวีป เขาสามารถนำเสนอบทความเรื่อง "มิติเชิงปรัชญาของตัวละครในนิยาย" ได้สำเร็จ
งานเขียนของ Mai Son พิถีพิถันในทุกคำ ชวนให้คิดมาก เขามักกล่าวถึงปัญหาทางสังคมและมนุษยศาสตร์ที่มีลักษณะทั่วไปมาก นักเขียน Le Minh Khue ได้แสดงความคิดเห็นเมื่ออ่านรวมเรื่องสั้นนี้ว่า “Mai Son ไม่ได้บรรยายถึงความเป็นจริงที่เราเห็นทุกวัน เช่น ฝุ่น การทะเลาะเบาะแว้ง การโต้แย้ง ยานพาหนะ และคดีต่างๆ โดยตรง ผู้เขียนอาศัยรายละเอียดเพียงเล็กน้อย โดยอาศัยการสัมผัสในบุคลิกของตัวละครเพื่อพัฒนาแนวคิดทางวรรณกรรมอันล้ำค่า”
เมื่อเขาออกหนังสือ “เสน่ห์แห่งคำพูด” (รวม 5 ส่วน: การอ่านวรรณกรรมเวียดนาม, การอ่านวรรณกรรมต่างประเทศ, การอ่านและพูดคุยเกี่ยวกับปรัชญา, การสัมภาษณ์และการเขียนเรื่องสั้น) เขาก็ได้รับความชื่นชมอย่างสูงจากเพื่อนนักวรรณกรรมของเขาด้วย นักเขียนเหงียน นัท อันห์ กล่าวว่า "บทความหลายชิ้นของนักเขียน Mai Son ประสบความสำเร็จตามมาตรฐานด้านเสน่ห์ของคำ"
หลังจากรู้จักกันในฐานะพี่น้องที่สนิทสนมกันมานานหลายสิบปี และได้ฟังเขาเล่าเรื่องราวหลายต่อหลายครั้ง ฉันไม่มีวันลืมคำพูดที่จริงใจของเขาเกี่ยวกับอาชีพการงานของเขาได้เลย: "เมื่อฉันจากโลกนี้ไปแล้ว ฉันหวังว่าฉันจะเป็นเพียงมวลจิตวิญญาณบริสุทธิ์ที่สร้างขึ้นจากความคิด" ในด้านการแปล แนวคิดของเขายังได้รับการสนับสนุนจากนักแปลที่มีความสามารถมากมาย:
“ไม่ว่าคุณจะแปลอะไรก็ตาม มันไม่ใช่แค่พยายามทำให้ภาษาแห้งเหือด... คุณต้องอ่านมันก่อนเพื่อจะดื่มด่ำกับบรรยากาศของมัน”
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เขารับผิดชอบในตำแหน่งหัวหน้าแผนกห้องสมุดของมหาวิทยาลัย Hoa Sen นักเขียน-นักแปล Mai Son ได้จัดงานสัมมนาเรื่อง "จักรพรรดิและนางงาม" ซึ่งเป็นหนังสือแปลเล่มแรกของลูกชายของฉัน Nguyen Vu Hung อย่างกระตือรือร้น นับเป็นการเปิดตัวครั้งแรกที่สำคัญในอาชีพการงานของฮัง มีนักเขียนและนักแปลมากกว่า 50 คนเข้าร่วมงาน ฉันรู้ว่าเขาไม่เพียงแต่เป็นบุคคลที่มีผลงานเป็นบรรณาธิการ แปล และจัดพิมพ์หนังสือของสำนักพิมพ์ Hoa Sen อันทรงเกียรติมากกว่า 100 เล่มเท่านั้น แต่ยังมีผลงานเป็นผู้จัดงานวรรณกรรมและปรัชญาต่างๆ มากมายที่สร้างเสียงสะท้อนอย่างยิ่งใหญ่ด้วย
วันคริสต์มาสอีฟ วันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2566 เวลา 00:00 น. ผู้เขียน - นักแปล Mai Son สิ้นใจที่บ้านของเขาที่สี่แยกดงโก ถนนอัปมอย 1 ตำบลมีฮันห์นาม ดึ๊กฮวา ลองอัน โลกวรรณกรรมของฟานเทียตและไซง่อนต่างแสดงความอาลัยอย่างสุดซึ้งต่อเขา และเครือข่ายสังคมออนไลน์ก็เต็มไปด้วยข้อความแสดงความเสียใจต่อครอบครัวผู้สูญเสียทันที ฉันตกใจและงุนงงมากเมื่อได้ยินข่าวร้าย ความเศร้าโศกจากการต้องแยกจากกันเติมเต็มจิตวิญญาณของฉัน เพราะเขาและฉันใกล้ชิดและรักกันมาเป็นเวลานาน เขาเป็นคนใจดีและรักฉันและครอบครัวของฉันเหมือนครอบครัว ตั้งแต่เริ่มแรก (ราวปี พ.ศ. ๒๕๓๗) ที่ผมก้าวเข้าสู่โลกวรรณกรรม ท่านเป็นผู้ให้คำแนะนำ ชี้แนะให้ผมรู้ว่าควรเขียนอะไร และควรเขียนอย่างไร ผมรู้สึกขอบคุณท่านที่เป็นครูผู้ทุ่มเทอย่างไม่มีเงื่อนไข ความสัมพันธ์ของเราคงอยู่ตลอดไป ตอนที่เขายังอาศัยอยู่ที่บ้านบนถนน Tran Hung Dao เมืองฟานเทียต ภรรยาของเขา Phuong มักจะทำอาหารให้ฉันกิน ทุกครั้งที่ฉันต้องไปฟานเทียต ฉันจะแวะพักที่นั่น บ้านของเขาเต็มไปด้วยเพื่อนศิลปินอยู่เสมอ เขาคือผู้ที่รวบรวมศิลปินมากมายทั้งก่อนและหลังปี พ.ศ. 2518 ของเมืองพานเทียตในขณะนั้น เมื่อครอบครัวของเขาย้ายกลับมาไซง่อน ฉันพาลูก ๆ ไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยและพักที่บ้านของเขา เขาดูแลทุกมื้ออาหาร ทุกสถานที่พัก และให้คำแนะนำที่จำเป็นแก่เราอยู่เสมอ
ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาของการเดินทางในโลกวรรณกรรมจากเหนือสู่ใต้ ฉันไม่เคยเห็นนักเขียนคนไหนที่ใส่ใจและใจดีเท่าคุณเลย ด้วยรอยยิ้มที่เศร้ามาก สวยงามมาก และเป็นชายชาตรีมากที่อยู่บนริมฝีปากเสมอ เขาดำเนินชีวิตด้วยความเสียสละและรักทุกคนอย่างจริงใจ ฉันชื่นชมเขาเพราะความมุ่งมั่นอันแรงกล้าของเขา เขาเรียนภาษาอังกฤษและปรัชญาด้วยตัวเองจนถึงจุดที่กลายเป็นนักแปลที่มีชื่อเสียง เขาฝึกเขียนด้วยตัวเองจนกลายเป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียง แต่ฉันเคารพเขาเพิ่มมากขึ้นเพราะเขารู้วิธีที่จะรักผู้คนรอบข้างเขา รักเพื่อนของเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)