ในฤดูใบไม้ร่วงปีพ.ศ. 2508 ชาวนาชื่อเป้ยชานในมณฑลเฮยหลงเจียง ประเทศจีน ขุดอิฐสีเขียวจากกำแพงเมืองโบราณใกล้บ้านของเขาเพื่อสร้างคอกหมู เขาตกใจเมื่อหยิบชิ้นส่วนโลหะขึ้นมา
ชายคนนั้นรู้สึกแปลกมาก จึงขุดอย่างช้าๆ ด้วยมือของเขา ทันใดนั้น วัตถุโลหะที่มีรูปร่างเหมือนมังกรก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าของเขา
เสียงที่เปล่งออกมาเหมือนเสียงร้องไห้คร่ำครวญในป่าลึกอันเวิ้งว้าง (ที่มา: โซฮู)
คุณบุ้ยนำวัตถุประหลาดนี้กลับบ้านอย่างเงียบๆ เช็ดให้สะอาดด้วยผ้า และแขวนไว้ที่หน้าต่าง เขาทำงานหนักมาทั้งวันจึงรู้สึกเหนื่อยมาก หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ เขาก็เข้านอนและหลับสนิท
เมื่อกลางดึกเขาตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงประหลาดในห้องของเขา หลังจากตรวจสอบทั่วทั้งบ้านแล้ว เขาก็พบว่าเสียงประหลาดนั้นมาจากมังกรที่เขาขุดขึ้นมาในบ่ายวันนั้น เขารวบรวมความกล้าทั้งหมดแล้วเดินเข้าไปใกล้เพื่อฟัง เสียงนั้นก็ดังขึ้นเรื่อยๆ สลับกันไปมาจากน้อยไปมาก เหมือนกับเสียงร้องไห้คร่ำครวญในป่าลึก
แม้ว่าเขาจะโด่งดังไปทั่วหมู่บ้านว่าเป็นคนกล้าหาญ แต่ขณะนี้เขากลับตัวสั่นและมีเหงื่อออกมากมาย เขานึกในใจว่า “โอ้พระเจ้า มังกรเทพแสดงเวทมนตร์ของเขาออกมาอย่างนั้นหรือ? มันเป็นเพราะฉันนำมันกลับบ้านมาหรือที่มันโกรธ?”
แต่ที่แปลกก็คือ ประมาณตี 5 ของวันรุ่งขึ้น มังกรก็หยุดส่งเสียงประหลาดนั้นอีก สถานการณ์เช่นนี้ยังคงเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วันต่อมา ทำให้ครอบครัวชาวนาชราเกิดความสับสนและหวาดกลัวอย่างยิ่ง
นายบุยจึงตัดสินใจมอบมังกรดังกล่าวให้กับผู้เชี่ยวชาญจากสำนักงานโบราณวัตถุแห่งเมืองฮาร์บินดำเนินการตรวจสอบ
หลังการวิจัยผู้เชี่ยวชาญอธิบายว่าวัตถุรูปร่างคล้ายมังกรขนาดเล็กนี้เรียกว่า ดงเตาลอง มันมีร่างกายเป็นมังกรแต่หัวกลับคล้ายสิงโตและปากเหมือนนกอินทรี
บนตัวของดองโทลองมีรูเล็กๆ เรียงตัวกันอย่างประณีตมาก เพียงลมพัดผ่านรูเล็กๆ เหล่านี้เบาๆ ก็จะเกิดเสียงขึ้นมา ส่วนปัญหาเสียงหายในตอนเช้านั้น ผู้เชี่ยวชาญบอกว่าเพราะเป็นช่วงกลางคืนที่เงียบจึงได้ยินเสียงได้ชัดเจน ส่วนตอนกลางวันจะมีเสียงรบกวนมากทำให้เสียงไม่ชัดและฟังไม่ชัด
ปัจจุบัน ต่งโตอาหลงได้กลายเป็นโบราณวัตถุชั้นหนึ่งของประเทศ และได้รับการอนุรักษ์และเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์โบราณวัตถุทางวัฒนธรรมในเฮยหลงเจียง
Thu Hien (ที่มา NetEase & Sohu)
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)