ដោយយល់ឃើញពីសារៈសំខាន់ និងភាពចាំបាច់នៃការបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ និងលើកកំពស់ជំនាញសារព័ត៌មានសម្រាប់អ្នកសារព័ត៌មាន និងអ្នកសារព័ត៌មានក្នុងខេត្តនោះ ក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៥ សមាគមអ្នកកាសែតខេត្ត Quang Binh បានសម្របសម្រួលជាមួយមជ្ឈមណ្ឌលបណ្តុះបណ្តាលអ្នកសារព័ត៌មានវៀតណាម ដើម្បីបើកវគ្គបណ្តុះបណ្តាលស្តីពី “អ្នកសារព័ត៌មាន” ដែលបង្រៀនដោយសាស្ត្រាចារ្យមជ្ឈមណ្ឌល លោក Tran Dinh Thao និងលោក Nguyen Uyen ។
ទ្រឹស្តីសារព័ត៌មានចុង និងអ្នកកាសែត Nguyen Tri Nien
សិស្សភាគច្រើនរបស់យើងបានចាប់ផ្តើមសរសេររួចហើយ។ មានមនុស្សដែលទទួលបានការអប់រំជាផ្លូវការ បញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកសារព័ត៌មាន វិទ្យុ ទូរទស្សន៍... ប៉ុន្តែក៏មានមនុស្សដែលគ្រាន់តែសរសេរដោយចំណង់ចំណូលចិត្តផងដែរ។ បន្ទាប់ពីសិក្សា និងអនុវត្តបាន៥ថ្ងៃ ពួកយើងត្រលប់មករកការពិតវិញហើយ ទំព័រសរសេរកាន់តែមានអារម្មណ៍ជឿជាក់ និងសរសេរកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព ដូចសុភាសិតថា "បើគ្មានគ្រូ អ្នកធ្វើមិនបាន"!
នៅខែមេសា ឆ្នាំ២០០៦ សមាគមបានបន្តបើកថ្នាក់ទីពីរ “ភាសាសារព័ត៌មាន” ដែលបង្រៀនដោយផ្ទាល់ដោយលោក Nguyen Tri Nien។ យើងត្រូវបានគេណែនាំថាគាត់ជាប្រធាននាយកដ្ឋានអក្សរសាស្ត្រ ស្ថិតនៅក្រោមវិទ្យាស្ថានសារព័ត៌មាន និងការឃោសនា (ឥឡូវជាបណ្ឌិតសភាសារព័ត៌មាន និងឃោសនាការ)។ បន្ទាប់ពីចូលនិវត្តន៍ពីថ្នាក់គ្រប់គ្រង លោកបានបន្តធ្វើជាសាស្ត្រាចារ្យបង្រៀនផ្នែកសារព័ត៌មាននៅទីនេះ។
ស្នាដៃខ្លះរបស់អ្នកកាសែត ង្វៀន ទ្រីនៀន
មុននឹងទទួលការអញ្ជើញពីគណៈកម្មាធិការអចិន្ត្រៃយ៍ខេត្តមកបង្រៀនថ្នាក់រៀន លោកទើបតែបានបោះពុម្ព និងសម្ពោធសៀវភៅ “ភាសាសារព័ត៌មាន”។ យើងម្នាក់ៗបានប្រើប្រាស់ និងចាត់ទុកសៀវភៅនេះថាជាសៀវភៅណែនាំនៃអ្នកសារព័ត៌មាន។ ខ្លឹមសារនៃសៀវភៅនេះរួមមានការបង្រៀន និងអត្ថបទមួយចំនួនអំពីភាសាដែលប្រើដោយអ្នកសារព័ត៌មាន និពន្ធដោយគ្រូខ្លួនឯង - អ្នកទ្រឹស្តីសារព័ត៌មាននិងអ្នកកាសែត Nguyen Tri Nien ។ នេះពិតជាការងារប្រកបដោយការគិត និងបញ្ញាក្នុងវិស័យភាសាសារព័ត៌មាន។ សម្រាប់ពួកយើង ថ្វីត្បិតតែវានៅតែចម្លែក និងថ្មីបន្តិចក៏ដោយ នៅពេលដែលយើងសិក្សាវាឱ្យស៊ីជម្រៅ ទើបយើងដឹងថា៖ ភាសាដែលប្រើសម្រាប់សារព័ត៌មានគឺច្រើនតែ... "super language" !
យូរៗទៅ ជំនាញវិជ្ជាជីវៈដ៏មុតស្រួច និងថាមពលបំផុសគំនិតរបស់លោក ង្វៀន ទ្រីនៀន បានក្លាយជាសិស្សានុសិស្សរបស់គាត់ស្គាល់ច្បាស់ណាស់...
តាមរយៈការបង្រៀនរយៈពេល 5 ថ្ងៃផងដែរ គាត់បានបំពាក់មេរៀនជាច្រើនដល់យើង ដែលក្នុងនោះមាន៖ " ចំណេះដឹងចាំបាច់សម្រាប់អ្នកសារព័ត៌មាន"; "លក្ខណៈនៃភាសាសារព័ត៌មាន"; "ទំនាក់ទំនងនៃភាសា"; “ទាញយកប្រយោជន៍ពីលក្ខណៈភាសានៃភាសាសារព័ត៌មាន”; "ទំនាក់ទំនងវាក្យសម្ព័ន្ធ និងសារៈសំខាន់"; "ការកែសម្រួលសារព័ត៌មាន"; "ច្បាប់សម្រាប់ការប្រើប្រាស់ពាក្យតែមួយជាភាសាវៀតណាម"; "សេចក្តីសន្និដ្ឋានអំពីច្បាប់នៃភាសា"; “បទពិសោធន៍ព័ត៌មានខ្លីៗ និងភាពផ្ទុយគ្នា”; "កម្រិត និងសារៈសំខាន់នៃកម្រិត"; "បទពិសោធន៍នៃការឆ្លងកាត់កម្រិត"; “កំណត់ចំណាំទូទៅមួយចំនួន”... ជាចុងក្រោយ វគ្គសង្ខេបនៃថ្នាក់នៅរសៀលថ្ងៃទី១២ ខែមេសា ឆ្នាំ២០០៦។
តាមរយៈដំណើរការបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈដ៏មានតម្លៃនោះ យើងនៅតែចងចាំ និងយល់យ៉ាងស៊ីជម្រៅនូវអ្វីដែលគ្រូ ង្វៀន ទ្រីនៀន បានណែនាំថា៖ «ការធ្វើជាអ្នកសារព័ត៌មានមានន័យថា ការចូលរួមដោយផ្ទាល់ក្នុងសកម្មភាពនយោបាយ។ នេះគួរតែច្បាស់តាំងពីដំបូង។ អ្នកណាដែលមានបំណងចង់រស់និងស្លាប់ជាមួយនឹងអាជីពនេះ ត្រូវតែចងចាំចំណុចនេះ។ ការធ្វើជាអ្នកសារព័ត៌មានមានន័យថា ការចូលរួមផ្ទាល់ក្នុងសកម្មភាពនយោបាយ មិនមែនគ្រាន់តែមិនច្បាស់លាស់អំពីរឿងនេះទេ។ វាត្រូវតែច្បាស់ដូចនោះ បន្ទាប់មកវាអាចត្រូវបានរាយការណ៍។ ព្រោះកាសែតទាំងអស់ទៅអ្នកអាន ដល់អ្នកស្តាប់។ ទាំងអស់ប្រើភាសា ទោះបីវាជាសារព័ត៌មានដែលមើលឃើញក៏ដោយ រូបភាពគឺជា "អត្ថបទចម្បង" ហើយពាក្យគឺជា "អត្ថបទបន្ទាប់បន្សំ" ប៉ុន្តែមិនអាចមានរូបភាពដោយគ្មានពាក្យនោះទេ។ ទោះបីជាមានពាក្យក៏ដោយ ពាក្យត្រូវតែសក្តិសមនឹងរូប។ បើទោះជារូបភាពល្អក៏ដោយ ពាក្យត្រូវតែបែបនេះដែលគេអាចលើកកម្ពស់ និងបញ្ជាក់រូបភាពបាន។ ដូច្នេះនៅទីបញ្ចប់ មិនថាអ្នកសារព័ត៌មានប្រភេទណាក៏ដោយ ភាសានៅតែជាមធ្យោបាយដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងការបញ្ជូនព័ត៌មាន។ ដូច្នេះហើយ យើងចង់ឱ្យអ្នកយកចិត្តទុកដាក់លើតួនាទីនៃភាសាក្នុងជីវិត។ ដើម្បីមានចំណេះដឹងខាងលើ ពោលគឺត្រូវមានការយល់ដឹងផ្នែកនយោបាយ និងជំនាញភាសាច្បាស់លាស់ ដើម្បីបំពេញតម្រូវការវិជ្ជាជីវៈ អ្នកសារព័ត៌មានត្រូវតែមានមូលដ្ឋានចំណេះដឹងដ៏សម្បូរបែប។
ដូច្នេះហើយ ពេលចេញពីថ្នាក់រៀន តាមរយៈសកម្មភាពជាក់ស្តែង សិស្សជំនាន់ក្រោយនៅតែចងចាំសំឡេងរបស់លោកគ្រូ និងការបង្រៀនដ៏ទាក់ទាញក្នុងប្រធានបទ "ភាសាសារព័ត៌មាន" ក៏ដូចជាចងចាំគាត់ដោយក្តីស្រឡាញ់ និងគោរពជានិច្ច។ ជាអកុសល គ្មានអ្នកណាក្នុងថ្នាក់ថ្ងៃនោះមានកាមេរ៉ាថតរូបជាមួយគ្រូទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ទេ។
ពេលវេលាកន្លងផុតទៅ ១៧ឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ ខ្ញុំមានសមិទ្ធិផលមួយចំនួនក្នុងវិស័យសារព័ត៌មាន ហើយចងចាំជានិច្ចនូវការដឹងគុណរបស់លោកគ្រូអ្នកគ្រូ! រាល់ពេលដែលខ្ញុំទៅហាណូយ ខ្ញុំបានជួបលោក Nguyen Uyen ម្តងទៀត។ មានឱកាសបានជួបលោក ត្រាន់ បាឡាន ជាគ្រូអ្នកសារព័ត៌មានដ៏ឆ្នើមក្នុងប្រទេសយើង។ ក្នុងឱកាសនោះ ខ្ញុំបានស្វែងរក និងសួរសុខទុក្ខលោក Nguyen Tri Nien និងលោក Tran Dinh Thao យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ប៉ុន្តែដោយសារលក្ខខណ្ឌការងារ និងពេលវេលាកំណត់ សិស្សមកពីខេត្ត Quang Trach (Quang Binh) ដែលស្ទូឌីយោ និងនិយាយច្រើន នៅតែមិនពេញចិត្តនឹងគ្រូទាំងពីរ។
រំពេចកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ក្នុងឱកាសរំលឹកខួបលើកទី 96 នៃទិវាសារព័ត៌មានបដិវត្តន៍វៀតណាម ខ្ញុំបានទទួលដំណឹងពីកូនស្រីរបស់គាត់ លោកគ្រូ ង្វៀន ភឿងអាញ់ - សាស្ត្រាចារ្យនៃមហាវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រ និងឱសថសាស្រ្ត សកលវិទ្យាល័យ Thanh Dong ថាគាត់បានលាចាកលោកហើយ។ គ្រូម្នាក់ដែលបានបង្រៀនយើង បំផុសគំនិតយើង និងផ្តល់ឱ្យយើងនូវចំណង់ចំណូលចិត្តការសរសេរបានលាចាកលោកទៅហើយ។ ជាសំណាងល្អ មុននោះ ខ្ញុំបានសុំឱ្យលោកបណ្ឌិត Hoang Thi Thu Thuy ដែលជាសិស្ស និងជាសហការីរបស់គ្រូបង្រៀន ឱ្យខ្ញុំផ្ញើរូបថតរបស់នាង និងគ្រូបង្រៀនជាទីស្រឡាញ់របស់នាងក្នុងអំឡុងពេលជាច្រើនឆ្នាំធ្វើការនៅ Hue ដើម្បីចងចាំគាត់នៅថ្ងៃសារព័ត៌មានវៀតណាម។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងចិត្តខ្ញុំតែងតែស្រលាញ់នូវអារម្មណ៍ដែលខ្ញុំត្រូវតែបង្ហាញការដឹងគុណរបស់ខ្ញុំចំពោះគ្រូរបស់ខ្ញុំតាមគ្រប់មធ្យោបាយដែលអាចធ្វើទៅបាន!
បន្ទាប់មក នៅខែតុលា ឆ្នាំ 2022 កូនស្រីរបស់លោកគ្រូ និងខ្ញុំទាំងពីរនាក់បានក្លាយជាសិស្សនៃថ្នាក់បណ្តុះបណ្តាលការសរសេរលើកទី 16 នៃមជ្ឈមណ្ឌលបណ្តុះបណ្តាលការសរសេរ Nguyen Du - សមាគមអ្នកនិពន្ធវៀតណាម។ ថ្នាក់រៀនមានសិស្សជិត១០០នាក់ ប៉ុន្តែ ១/៣ ជាអតីតសិស្សរបស់លោក ង្វៀន ទ្រីនៀន។ ភាពចៃដន្យបានជួយពួកយើងជាបងប្អូន ហើយរួមគ្នាទៅ Ha Dong ដើម្បីអុជធូបរំលឹកគុណគ្រូរបស់យើង។ នៅចំពោះមុខរូបអ្នកគ្រូ ទោះជាខំទប់អារម្មណ៍យ៉ាងណា ក៏ខ្ញុំនៅតែស្រក់ទឹកភ្នែក ធ្វើឲ្យបងប្អូនដែលនៅជាមួយខ្ញុំស្រក់ទឹកភ្នែក។ យំធ្វើអោយខ្ញុំកក់ក្តៅ ជួយខ្ញុំអោយរួចផុតពីការសោកស្ដាយដែលមិនបានជួបអ្នកឆាប់ៗ សូម្បីតែសំលឹងមើលអ្នក ហើយនិយាយថាអរគុណ!
ក្នុងឱកាសខួបលើកទី 98 នៃទិវាសារព័ត៌មានបដិវត្តន៍វៀតណាម ខ្ញុំសរសេរឡើងវិញនូវខ្សែមនោសញ្ចេតនាទាំងនេះ ដោយគោរពថ្លែងអំណរគុណចំពោះលោកគ្រូ អ្នកគ្រូ ដែលបានលះបង់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីឱ្យអ្នកនិពន្ធរបស់យើងកាន់តែមានភាពខ្ជាប់ខ្ជួន និងមានសំណេរជាទីពេញចិត្តរបស់សាធារណជនដូចសព្វថ្ងៃនេះ។ ខ្ញុំជឿថា និស្សិតសារព័ត៌មានជំនាន់ក្រោយ សុទ្ធតែជាមនុស្សស្មោះស្ម័គ្រ នឹងចងចាំសេចក្តីស្រលាញ់របស់លោកគ្រូជារៀងរហូត!!!
ង្វៀន ធៀនណេន
ប្រភព
Kommentar (0)