ត្រូវតែមានភាពយុត្តិធម៌ និងបើកចំហបន្ថែមទៀតក្នុងការទទួលសិល្បៈ

មុនពេលមានមតិចម្រុះអំពីខ្សែភាពយន្ត Southern Forest Land លោក Dr. Dao Le Na* ជឿជាក់ថាទស្សនិកជនត្រូវតែបើកចិត្តទូលាយក្នុងការទទួលយកសិល្បៈ...

ពីភាពចម្រូងចម្រាសជុំវិញខ្សែភាពយន្ត Southern Forest Land លោក Dr. អ្នកស្រី Dao Le Na បានបញ្ចេញមតិថា ផលិតករភាពយន្តក៏ត្រូវបើកចំហដើម្បីស្តាប់មតិរបស់ទស្សនិកជន។ (រូបថត៖ NVCC)

ភាពយន្តដែលកែសម្រួលតែងតែប្រៀបធៀបនឹងស្នាដៃអក្សរសាស្ត្រ។

ក្នុងនាមជាអ្នកស្រាវជ្រាវភាពយន្ត តើអ្នកយល់ឃើញយ៉ាងណាចំពោះការយល់ឃើញចម្រុះជុំវិញភាពយន្ត Southern Forest? បើតាមអ្នកវិញ ហេតុអ្វីបានជារឿង Southern Forest Land ចម្រូងចម្រាស?

ភាពចម្រូងចម្រាសរបស់ទស្សនិកជនលើខ្សែភាពយន្តមួយមិនមែនជារឿងចម្លែកនោះទេ ជាពិសេសសម្រាប់ការងារដែលប្រើសម្ភារៈដែលមានពីមុនមក។ តាមគំនិតរបស់ខ្ញុំ ដីព្រៃភាគខាងត្បូង មានភាពចម្រូងចម្រាសដោយសារហេតុផលមួយចំនួន។

ខ្សែភាពយន្តនេះត្រូវបានកែសម្រួលពីការងារអក្សរសាស្ត្រ Southern Forest Land ដោយអ្នកនិពន្ធ Doan Gioi ដែលជាស្នាដៃអក្សរសាស្ត្រដែលចូលចិត្ត និងចាប់អារម្មណ៍ពីអ្នកអានជាច្រើន។ ជាការពិត ភាពយន្តដែលកែប្រែគឺតែងតែប្រៀបធៀបទៅនឹងស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍មុនៗ ទោះបីជាអ្នកផលិតភាពយន្តបានត្រឹមតែនិយាយថា៖ បំផុសគំនិតដោយស្នាដៃអក្សរសាស្ត្រក៏ដោយ។ លើសពីនេះ ខ្សែភាពយន្តនេះក៏ត្រូវបានកែសម្រួលពីរឿងភាគទូរទស្សន៍ Southern Land (ដឹកនាំដោយ Vinh Son) ដែលជាខ្សែភាពយន្តដែលទស្សនិកជនជាច្រើនចូលចិត្ត ហើយបានក្លាយជាការចងចាំដ៏ស្រស់ស្អាតសម្រាប់មនុស្សជាច្រើននៅពេលគិតអំពីតំបន់ភាគខាងត្បូង។

នៅពេលដែលខ្សែភាពយន្ត Dat Rung Phuong Nam ត្រូវបានចេញផ្សាយ បញ្ហានានាដូចជាស្នេហាជាតិ និងអត្តសញ្ញាណភាគខាងត្បូង ដែលទស្សនិកជនរំពឹងពីស្នាដៃអក្សរសាស្ត្រ និងទូរទស្សន៍ មិនត្រូវបានសម្រេចទេ ដូច្នេះហើយការចម្រូងចម្រាសជាច្រើនបានកើតឡើង។ លើសពីនេះ ខ្សែភាពយន្តនេះ ក៏មានរឿងចម្រូងចម្រាសផ្សេងទៀត ទាក់ទងនឹងព័ត៌មានលម្អិត នៅក្នុងខ្សែភាពយន្ត ស្គ្រីប រូបភាព បែបផែនពិសេស អ្នកគាំទ្រ...

ខ្ញុំគិតថា ស្ទើរតែគ្រប់ភាពយន្តទាំងអស់នឹងមានភាពចម្រូងចម្រាស ប៉ុន្តែ Southern Forest Land ប្រហែលជាមានភាពចម្រូងចម្រាសច្រើនជាងនេះ ដោយសារតែភាពយន្តនេះមានគុណសម្បត្តិលេចធ្លោដែលធ្វើឱ្យអ្នកទស្សនារំភើប ប៉ុន្តែក៏មានព័ត៌មានលម្អិតមិនសមហេតុផល ដែលធ្វើឱ្យអ្នកទស្សនាយល់ច្រលំ

អ្នកខ្លះនិយាយថាពេលដែលភាពយន្តមួយត្រូវបានកែសម្រួលពីការងារអក្សរសាស្ត្រ វាត្រូវតែនៅដដែល។ តើអ្នកគិតយ៉ាងណាដែរ?

ខ្ញុំមិនប្រើពាក្យ "សម្របខ្លួន" ទេ ព្រោះវានឹងធ្វើឱ្យមនុស្សជាច្រើនយល់ច្រលំថា ការបន្សាំភាពយន្តរក្សាខ្លឹមសារដដែល មានតែផ្លាស់ប្តូរទម្រង់ ដូច្នេះពួកគេត្រូវតែស្មោះត្រង់នឹងការងារអក្សរសាស្ត្រ។ នេះជាមតិដែលខ្ញុំបានទទួលនៅពេលស្ទង់មតិមនុស្សជាពិសេសនិស្សិត និងនិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សាអំពីពាក្យ "សម្របខ្លួន"។

ខ្ញុំគិតថាភាសាប៉ះពាល់ដល់របៀបដែលយើងគិតច្រើន ដូច្នេះប្រសិនបើយើងប្រើពាក្យ "សម្របខ្លួន" វានឹងធ្វើឱ្យមនុស្សគិតថាភាពយន្តដែលផ្អែកលើអក្សរសិល្ប៍ត្រូវតែរក្សាខ្លឹមសារដើម បើមិនដូច្នេះទេវាត្រូវបានគេហៅថាការសម្របខ្លួន

តាមគំនិតខ្ញុំ ភាពយន្តដែលសម្របខ្លួនជាភាពយន្តដែលសម្របខ្លួនមិនមានភាពស្មោះត្រង់ ឬមិនស្មោះត្រង់នោះទេ។ ការបន្សាំភាពយន្ត គឺជាពាក្យដែលប្រើសម្រាប់ដាក់ឈ្មោះភាពយន្តដែលយកសម្ភារៈពីប្រភពផ្សេងៗគ្នា៖ ពីអក្សរសិល្ប៍ ស៊េរីទូរទស្សន៍ ភាពយន្តដែលមានស្រាប់ ព្រឹត្តិការណ៍ពិត តួរលេខប្រវត្តិសាស្ត្រ។ល។ មិនត្រឹមតែអក្សរសិល្ប៍ប៉ុណ្ណោះទេ។

ដូច្នេះ ខ្ញុំប្រើពាក្យតែមួយសម្រាប់ខ្សែភាពយន្តប្រភេទនេះ “ការសម្របខ្លួន” មិនមែន “ការផ្លាស់ប្តូរ” ឬ “ការបន្តពូជទេ”។ មុខវិជ្ជាស្រាវជ្រាវនៃខ្សែភាពយន្តដែលបានកែសម្រួលរួមមានការថតឡើងវិញ និងភាពយន្តជីវប្រវត្តិ ដូច្នេះពាក្យថាការសម្របខ្លួនមិនអាចប្រើនៅក្នុងករណីទាំងនោះបានទេ។ ជាមួយនឹងភាពយន្ដ remake នៅពេលដែល remade មានការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងការកំណត់។

តាមគំនិតខ្ញុំ គ្មានភាពយន្តណាដែលផ្អែកលើការងារអក្សរសាស្ត្រអាច "ស្មោះត្រង់" ទៅនឹងការងារអក្សរសាស្ត្របានទេ ព្រោះទម្រង់សិល្បៈនីមួយៗមានភាសារៀងៗខ្លួន។ រោងកុន រោងមហោស្រព និងគំនូរមានច្បាប់ និងលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងសម្ភារៈដែលមានស្រាប់។ ដូច្នេះហើយ កាលណាអ្នកផលិតភាពយន្តយកសម្ភារៈពីអក្សរសិល្ប៍ ហៅថា សម្របខ្លួន តិចឬច្រើន ព្រោះដើម្បីយកសម្ភារៈពីអក្សរសិល្ប៍ អ្នកផលិតភាពយន្តត្រូវអានអក្សរសិល្ប៍។

ក្នុងនាមជាអ្នកអាន អ្នករាល់គ្នាមានរបៀបអានខុសៗគ្នា។ យើងមិនអាចប្រើវិធីនៃការអាន ឬការយល់ដឹងរបស់យើងដើម្បីរិះគន់ ឬវិនិច្ឆ័យការអាន ឬការយល់ដឹងពីអ្នកដទៃនោះទេ។ ដូច្នេះហើយ ពេលសិក្សាការសម្របសម្រួលភាពយន្ត អ្វីដែលយើងត្រូវយកចិត្តទុកដាក់គឺស្មារតីនៃការងារអក្សរសាស្ត្រដែលបានប្រាប់ និងបកស្រាយក្នុងភាពយន្ត។ ស្មារតីនៃការងារអក្សរសាស្ត្រគឺជាអ្វីដែលត្រូវបានណែនាំដោយការងារអក្សរសាស្ត្រដែលមនុស្សជាច្រើនយល់ស្របព្រោះការងារអក្សរសាស្ត្រនីមួយៗអាចផ្តល់យោបល់ផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន។

ផលិតករភាពយន្តអាចផ្លាស់ប្តូរ និងប្រឌិតបាន ប៉ុន្តែអ្នកទស្សនានៅតែអាចទទួលស្គាល់ថា តើស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍មួយណាដែលផលិតករភាពយន្តបានយកសម្ភារៈ និងអ្វីដែលការសម្របសម្រួលរបស់អ្នកផលិតភាពយន្តគឺសម្រាប់។ អ្វីដែលសំខាន់គឺស្មារតីរបស់អ្នកផលិតភាពយន្តក្នុងការសន្ទនាជាមួយការងារអក្សរសាស្ត្រ និងស្មារតីនៃការងារអក្សរសាស្ត្រដែលត្រូវបានយល់ស្របដោយអ្នកអានជាច្រើននៅពេលនាំយកមកថតភាពយន្ត។

ទន្ទឹមនឹងនោះ មានភាពយន្តជាច្រើនដែលអះអាងថា មានការបំផុសគំនិតដោយស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ ប៉ុន្តែក្រៅពីឈ្មោះតួអង្គ អ្នកទស្សនាមិនអាចមើលឃើញពីស្មារតីនៃស្នាដៃអក្សរសាស្ត្រដែលបង្ហាញនៅក្នុងខ្សែភាពយន្តនោះទេ។

ដូច្នេះហើយ ភាពចម្រូងចម្រាសលើខ្សែភាពយន្តផ្អែកលើអក្សរសិល្ប៍ ឬព្រឹត្តិការណ៍ពិត និងតួអង្គពិត មិនមែននិយាយអំពីភាពស្មោះត្រង់ ឬរឿងប្រឌិតទេ ប៉ុន្តែនិយាយអំពីវិញ្ញាណដែលបានបញ្ជូនមក។ នោះគឺជាបញ្ហាទូទៅដែលមនុស្សជាច្រើនយល់ស្របនៅពេលអានស្នាដៃអក្សរសាស្ត្រ នៅពេលជិតដល់ព្រឹត្តិការណ៍ពិត ក៏ដូចជានៅពេលដែលមានការចាប់អារម្មណ៍លើតួរអង្គប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវរបស់យើង យើងហៅថា "ការចងចាំរួម។

Từ phim Đất rừng phương Nam: Cần cởi mở trong tiếp nhận nghệ thuật

ផ្ទាំងរូបភាពភាពយន្តព្រៃភាគខាងត្បូង។ (ប្រភព៖ ក្រុមហ៊ុនផលិត)

ភាពយន្ត និងអក្សរសិល្ប៍ខុសពីប្រវត្តិសាស្ត្រ។

ថ្មីៗនេះ មតិសាធារណៈត្រូវបានញុះញង់អំពីខ្សែភាពយន្ត Southern Forest Land ដែលមានព័ត៌មានលម្អិតរសើបដែលបំភ្លៃប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់អ្នក?

ភាពយន្ត និងអក្សរសិល្ប៍មានភាពខុសប្លែកពីប្រវត្តិសាស្ត្រក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រដែលផ្តោតលើការកត់ត្រាព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានកើតឡើងតាមទស្សនៈរបស់អ្នកប្រវត្តិសាស្រ្ត ខណៈដែលភាពយន្តប្រើព្រឹត្តិការណ៍ដើម្បីនិយាយអំពីបញ្ហាផ្សេងទៀត។ បើចង់រៀនប្រវត្តិសាស្ត្រ ត្រូវរកឯកសារស្រាវជ្រាវមកអាន។ ភាពយន្តមិនប្រើប្រវត្តិសាស្ត្រដើម្បីនាំយកព្រឹត្តិការណ៍នោះទៅកាន់អ្នកទស្សនានោះទេ ប៉ុន្តែគោលបំណងគឺដើម្បីខ្ចីប្រវត្តិសាស្រ្តដើម្បីនិយាយអ្វីមួយអំពីមនុស្ស ភាពជាមនុស្ស ស្នេហាជាតិ ឬបញ្ហាស្មុគស្មាញនៅក្នុងចិត្តវិទ្យារបស់មនុស្ស។

តាមគំនិតរបស់ខ្ញុំ ការប្រឌិត ឬបំភ្លៃព័ត៌មានលំអិតនៅក្នុង ដីព្រៃភាគខាងត្បូង ជាពិសេសនៅក្នុងខ្សែភាពយន្តប្រវត្តិសាស្ត្រ ឬភាពយន្តដែលកំណត់ក្នុងបរិបទប្រវត្តិសាស្ត្រជាទូទៅមិនមែនជាបញ្ហាទេ ព្រោះព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រខ្លួនឯងក៏មានទស្សនៈ ភស្តុតាង ឯកសារជាច្រើន។

មិនថាភាពយន្តយកសម្ភារៈពីប្រភពណានោះទេ វានឹងមានឥទ្ធិពលទៅលើ "ការចងចាំរួម" របស់ទស្សនិកជន។ ដូច្នេះហើយ យើងមិនគួរគិតថា "ខ្ញុំផលិតភាពយន្តសម្រាប់តែការកម្សាន្ត" ដូច្នេះយើងអាចបញ្ចេញព័ត៌មាន ឬប្រឌិតអ្វីទាំងអស់ដោយសេរី ដោយព្រងើយកន្តើយនឹងឥទ្ធិពលនៃភាពយន្តមកលើការចងចាំរបស់អ្នកទស្សនា។ ខ្សែភាពយន្តនេះអាចនឹងប៉ះទង្គិចជាមួយនឹងការចងចាំរួមរបស់មនុស្សជាច្រើនពីមុនមក ប៉ុន្តែវាបង្កើតការចងចាំថ្មីសម្រាប់ទស្សនិកជនថ្មី អ្នកដែលមិនមានអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើននៃតំបន់ភាគខាងត្បូង។

ថាមពលនៃខ្សែភាពយន្តគឺធំធេងណាស់ ជាពិសេសខ្សែភាពយន្តដែលផ្អែកលើសម្ភារៈប្រវត្តិសាស្ត្រ។ នៅ Southern Forest Land ផលិតករភាពយន្តចង់បង្ហាញពីស្នេហាជាតិ និងអត្តសញ្ញាណភាគខាងត្បូងដែលបង្ហាញពេញស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍របស់អ្នកនិពន្ធ Doan Gioi និងរឿងភាគទូរទស្សន៍ Southern Forest Land ដោយអ្នកដឹកនាំរឿង Vinh Son ផ្សព្វផ្សាយធាតុទាំងនេះនៅក្នុងខ្សែភាពយន្តដើម្បីផ្គូផ្គងការចងចាំស្នេហាជាតិរបស់ទស្សនិកជន អត្តសញ្ញាណភាគខាងត្បូង។ ការជំរុញនេះអាចជារឿងប្រឌិតប្រវត្តិសាស្ត្រ ប៉ុន្តែនៅក្នុងការចងចាំជាសាធារណៈ វាត្រូវបានទទួលយក សូម្បីតែលើកទឹកចិត្តក៏ដោយ។

ការបង្កើតសិល្បៈដោយផ្អែកលើសម្ភារៈប្រវត្តិសាស្ត្រតែងតែជាប្រធានបទដ៏រសើប និងចម្រូងចម្រាស។ តើពិតទេពីរឿងដីព្រៃភាគខាងត្បូង យើងត្រូវបើកចិត្តឲ្យបានច្រើនពេលទទួលសិល្បៈ?

បាទ ការទទួលស្នាដៃសិល្បៈពីសម្ភារៈប្រវត្តិសាស្ត្រតែងតែជាបញ្ហារសើប និងចម្រូងចម្រាស។ ដូច្នេះតាមគំនិតខ្ញុំ ទស្សនិកជនត្រូវបើកចិត្តឲ្យទូលាយក្នុងការទទួលសិល្បៈ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ការបើកទូលាយយ៉ាងណានោះ ត្រូវតែមានភាពច្បាស់លាស់។ បើកចិត្តឱ្យយល់ថាភាពយន្តគឺជាស្នាដៃប្រឌិតរបស់អ្នកផលិតភាពយន្ត ដូច្នេះហើយយើងកំពុងមើលឃើញទស្សនៈរបស់អ្នកផលិតភាពយន្តអំពីព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រ ឬពេលវេលាប្រវត្តិសាស្ត្រជាក់លាក់មួយ ហើយចាំបាច់ត្រូវទទួលយកវាដោយចិត្តច្បាស់លាស់។

នោះគឺនៅពេលដែលអ្នកផលិតភាពយន្ដប្រឌិតប្រវត្ដិសាស្រ្ដ គាត់ត្រូវមើលថាតើប្រឌិតនោះមានប្រសិទ្ធភាព និងស្របជាមួយនឹងរូបភាពផ្សេងទៀតក្នុងខ្សែភាពយន្តដើម្បីបង្កើតសារទូទៅ ឬស្មារតីរួមដែលអ្នកផលិតភាពយន្តចង់បង្ហាញឬអត់។

យើងបើកចំហក្នុងការទទួលប៉ុន្តែមិនព្រងើយកណ្តើយ។ នៅពេលដែលយើងយល់ថាភាពយន្តមានសមត្ថភាពក្នុងការបង្កើតការចងចាំរួម យើងក៏ត្រូវទទួលយកវាដោយស្ងប់ស្ងាត់ផងដែរ។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ គេគួរតែមើលភាពយន្តជាការផ្ដល់យោបល់អំពីអ្វីមួយ ជាជាងជឿទាំងស្រុងនូវអ្វីដែលភាពយន្តនោះនាំមក។

ខ្សែភាពយន្ត Southern Forest Land បានបង្កភាពចម្រូងចម្រាសជាច្រើន។

ដូច្នេះ តើអ្នកគិតថាត្រូវធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីផ្តល់ការសម្របតាមប្រវត្តិសាស្ត្រ និងស្នាដៃប្រឌិតក្នុងជីវិតថ្មីក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ន?

ខ្ញុំគិតថា ទស្សនិកជនសព្វថ្ងៃមើលភាពយន្តជាច្រើន ដូច្នេះពួកគេបើកចំហចំពោះភាពយន្តប្រឌិតអំពីប្រធានបទប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ពួកគេមានប្រតិកម្មនៅពេលដែលវិញ្ញាណនៃខ្សែភាពយន្តខុសពីការចងចាំរបស់ពួកគេអំពីទីកន្លែងនោះ មនុស្ស ឬព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រ។

នោះមិនមែនមានន័យថា ភាពយន្តប្រវត្តិសាស្ត្រអាចបង្កើតរឿងដោយសេរីនោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវការការណែនាំពីអ្នកជំនាញផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រ នៅពេលភ្ជាប់ខ្សែភាពយន្តទៅនឹងការកំណត់ប្រវត្តិសាស្ត្រជាក់លាក់មួយ។ នោះគឺផលិតករភាពយន្តត្រូវតែមានហេតុផលសម្រាប់ជម្រើសរបស់គាត់។ ការពិគ្រោះយោបល់នេះគឺជាបណ្តាញយោងសម្រាប់អ្នកផលិតភាពយន្តក្នុងការសម្រេចចិត្តថាតើធាតុណាដែលត្រូវកេងប្រវ័ញ្ច និងអ្វីដែលត្រូវលុបចោល ថាតើត្រូវផ្លាស់ប្តូរឈ្មោះទឹកដី មនុស្ស ឬព្រឹត្តិការណ៍ ឬរក្សាវាឱ្យនៅដដែល។

ខ្ញុំជឿថាអ្នកផលិតភាពយន្តគួរតែមានអារម្មណ៍សេរីក្នុងការច្នៃប្រឌិតជាមួយនឹងសម្ភារៈប្រវត្តិសាស្ត្រ ដរាបណាការបង្កើតរបស់ពួកគេស្របជាមួយនឹងការចងចាំរួមនៃព្រឹត្តិការណ៍នោះ ឬផ្តល់នូវទស្សនៈថ្មីដែលសំបូរទៅដោយមនុស្សជាតិ ជួយទស្សនិកជនឱ្យយល់អំពីព្រឹត្តិការណ៍នេះកាន់តែប្រសើរឡើង បញ្ហាដែលជំរុញពួកគេ បន្ថែមលើការចងចាំដែលមានស្រាប់របស់ពួកគេ ខ្សែភាពយន្តនេះប្រាកដជានឹងបញ្ចុះបញ្ចូលទស្សនិកជន។

ការពិភាក្សាគឺចាំបាច់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍។

រោងកុនវៀតណាមកំពុងជួបបញ្ហាប្រឈម និងការលំបាកជាច្រើន។ បើមានរឿងខុសឆ្គងក្នុងរឿងនេះ តើការជជែកគ្នាគួរឲ្យស៊ីវីល័យ និងស្ថាបនាជាងនេះទេ?

សម្រាប់ខ្ញុំ ការជជែកវែកញែកតែងតែចាំបាច់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍។ ពេញមួយប្រវត្តិសាស្រ្ត មានការចម្រូងចម្រាស សូម្បីតែការជំទាស់ ស្នាដៃសិល្បៈ និងអក្សរសិល្ប៍ ដែលក្រោយមកបានក្លាយជាស្នាដៃដ៏ល្បីល្បាញក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រសិល្បៈ។ អ្វីដែលខ្ញុំបារម្ភនោះគឺមានការជជែកដេញដោលគ្នាយ៉ាងខ្លាំងមិនត្រឹមតែសំដៅទៅលើភាពយន្តប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏សំដៅទៅលើអ្នកផលិតភាពយន្ត អ្នកដែលចូលរួមក្នុងការជជែកដេញដោល ឬអំពាវនាវឲ្យធ្វើពហិការភាពយន្ត ដោយប្រើភាសាមិនសមរម្យ។

អំណះអំណាងបែបនេះនឹងធ្វើឱ្យអ្នកស្តាប់ពិបាកទទួលយក បើទោះបីជាពួកគេមកពីការរួមចំណែកគំនិតដើម្បីធ្វើឱ្យភាពយន្តកាន់តែប្រសើរឡើងក៏ដោយ។ ម្យ៉ាងទៀត នៅពេលដែលការជជែកពិភាក្សាគ្នាកាន់តែក្តៅគគុក មតិដែលបញ្ចេញមិនថាមានគោលបំណងយ៉ាងណានោះទេ គឺជៀសមិនផុតពីការបកស្រាយខុស ឬបដិសេធមិនស្តាប់។

ទស្សនិកជនមានសេរីភាពក្នុងការសម្រេចចិត្តថាតើត្រូវមើលភាពយន្តឬអត់។ ទស្សនិកជនម្នាក់ៗក៏មានសិទ្ធិមានទស្សនៈផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងការទទួលការងារនេះ។ ដូច្នេះហើយ រាល់ការអត្ថាធិប្បាយ យើងត្រូវតែមានការវិភាគត្រឹមត្រូវ មិនថាការសរសើរ ឬរិះគន់ភាពយន្តនោះទេ។

ម៉្យាងវិញទៀត ផលិតករភាពយន្តក៏ត្រូវបើកចិត្តស្តាប់មតិរបស់អ្នកទស្សនាផងដែរ ព្រោះនៅពេលដែលភាពយន្តមួយត្រូវបានបញ្ចប់ តួនាទីរបស់អ្នកនិពន្ធត្រូវបានបញ្ចប់។ ទស្សនិកជនអាចបកស្រាយដោយផ្អែកលើអ្វីដែលពួកគេឃើញនៅក្នុងខ្សែភាពយន្ត ហើយមិនអាចពឹងផ្អែកលើការពន្យល់របស់អ្នកនិពន្ធបានទេ។

បើទោះជាក្នុងដំណាក់កាលអភិវឌ្ឍន៍ស្គ្រីប និងដំណាក់កាលផលិតភាពយន្ត ផលិតករមានបង្កប់អត្ថន័យ និងសារក្នុងការនិទានរឿងដោយចេតនា បញ្ចូលលម្អិតនេះ ឬរឿងនោះ ប៉ុន្តែពេលភាពយន្តនេះចេញលក់គ្មានអ្នកណាឃើញទេ ផលិតករភាពយន្តក៏ត្រូវស្តាប់រឿងទាំងនោះដែរ។ បទពិសោធន៍សម្រាប់ភាពយន្តនាពេលអនាគត។

អរគុណ TS!

* អ្នកស្រាវជ្រាវភាពយន្ត, បណ្ឌិត។ Dao Le Na ប្រធាននាយកដ្ឋានសិក្សាសិល្បៈ មហាវិទ្យាល័យអក្សរសាស្ត្រ សាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសង្គម និងមនុស្សសាស្ត្រ សាកលវិទ្យាល័យជាតិវៀតណាម ទីក្រុងហូជីមិញ។ ហូជីមិញ

- អ្នកនិពន្ធសៀវភៅ៖ Horizons of Images: ពីអក្សរសិល្ប៍ដល់ភាពយន្តតាមរយៈរឿង Kurosawa Akira (2017); ភាពយន្តជប៉ុន និងវៀតណាមសហសម័យ៖ ការផ្លាស់ប្តូរវប្បធម៌ និងឥទ្ធិពល (អ្នកកែសម្រួល ឆ្នាំ 2019); រឿង តំណក់ទឹកភ្លៀង (ប្រលោមលោក ២០១៩)...

ប្រភព